Μάλλον έχω επηρεαστεί λίγο από τον Πόλεμο των Άστρων, γιαυτό και παραθέτω γεγονότα και ντοκουμέντα, όχι με χρονολογική σειρά, αλλά μάλλον με σειρά σπουδαιότητας κατά κάποιον τρόπο. Ετσι και τα σημερινά ντοκουμέντα είναι κάπου στην αρχή μάλλον αυτής της οκταετίας (2004-2012) αλλά για μένα είναι ένα ΤΕΛΟΣ μιας προσπάθειας που αν είχε συνεχιστεί μέχρι σήμερα, στη λογική που σχεδιάστηκε, ίσως το πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό της Ελλάδας να ήταν αρκετά διαφορετικό.
Το "λάθος" λοιπόν που έκανα την άνοιξη του 2004 να απευθυνθώ στον Γιώργο Παπανδρέου, με έφερε σε μια κοινωνικοπολιτική διαδικασία, πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα. Μια διαδικασία που λίγοι πληροφορήθηκαν και πολύ λιγότεροι συμμετείχαν. Μια διαδικασία ανάπτυξης της συμμετοχικής δημοκρατίας στην πράξη, αλλά ταυτόχρονα και μια ανατροπή των όσων ξέραμε μέχρι τότε για την παραγωγή πολιτικής με την συμμετοχή των πολιτών.στο πολιτικό γιγνεσθαι. Εμπνευστής της ιδέας ήταν ο ίδιος ο ΓΑΠ και όσοι κληθήκαμε να την υλοποιήσουμε βρισκόμασταν με τον έναν τον άλλο τρόπο εκτός του οργανωμένου πολιτικού φορέα (στην πορεία βέβαια αποδείχτηκε ότι δεν ήταν ακριβώς έτσι). Στόχος ήταν η παραγωγή νέου πολιτικού προσωπικού και ιδεών, μέ κέντρο τον πολίτη και την συμμετοχή του. Σε αυτό το ιστολόγιο, αν ανατρέξετε στην περίοδο 2004-2005 θα βρείτε πολλά κείμενα για το θέμα.
Τα δύο ντοκουμέντα που ακολουθούν είναι κατ' αρχήν το πλαίσιο αρχών και λειτουργίας της οργάνωσης, την τελική επιμέλεια το οποίου είχα προσωπικά. Αξίζει τον κόπο να διαβαστεί, γιατί θεωρώ πως και σήμερα (ίσως περισσότερο και από τότε) παραμένει μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση παραγωγής πολιτικής σε επίπεδο τοπικής κοινωνιας και πολιτών.
Το δεύτερο ντοκουμέντο είναι ίσως το πιο ενδιαφέρον. Είναι η επιστολή του ΓΑΠ με την οποία καθαιρεί όλη την μέχρι τότε οργανωτική επιτροπή, και διορίζει νέα (τα ονόματα έχουν σημασία). Ακριβως έναμιση χρόνο μετά την πρώτη επαφή μου με το εγχείρημα, δύο μόλις μέρες μετά την συνυπογραφή με 60 άλλους συμπολίτες του καταστατικού και του μανιφέστου ίδρυσης της οργάνωσης, έρχεται αυτή η επιστολή και στην ουσία - όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων - βάζει ταφόπλακα στο εγχείρημα. Προσωπικά δεν πίστεψα ποτέ πως αυτή η επιστολή έχει γραφτεί και υπογραφεί απο τον ίδιο τον ΓΑΠ. Θεωρώ μέχρι και σήμερα ότι υπήρξε προϊόν πίεσης των κομματικών μηχανισμών και συμφερόντων. Ήταν η πρώτη φορά που αντιλήφθηκα ότι ο Παπανδρέου είναι επιρρεπής σε πιέσεις των "κοματόσκυλων". Δυστυχώς δεν ήταν και η τελευταία.
2 σχόλια:
Ευχαριστώ Στέφανε για τις αναμνήσεις
Αναμνήσεις να έχουμε να λέμε μου φαίνεται. Στα οργανωτικά ο ΓΑΠ δεν κατάφερε τίποτα. Το κόμμα διαλύθηκε από τα μέσα παρά τις ελαφριές προσπάθειες της ηγεσίας για αλλαγές. Ουσιαστικά το κόμμα έπαψε να λειτουργεί κινηματικά από τη τη δεύτερη 4ετία του Σιμήτη και μετά.
Δημοσίευση σχολίου