Έψαξα με πολύ περιέργεια να βρω που είναι οι Χωροεπίσκοποι. Βρήκα τελικά ότι πρόκειται για ένα οικισμό βόρεια της πόλης της Κέρκυρας που συνορεύει με την κύρια λατομική ζώνη του νησιού. Οι κάτοικοι του οικισμού δίνουν εδώ και 40 κοντά χρόνια μάχη με τις μπουλντόζες , τους κρατήρες και τη σκόνη, προσπαθώντας να κρατήσουν ζωντανή την περιοχή τους. Βρήκα την εργασία μιας φοιτήτριας που περιγράφει αναλυτικά την αδιέξοδη κατάσταση. Μια κατάσταση που δεν αντιμετωπίζει φυσικά μόνο ο εν λόγω οικισμός, αλλά πολλές περιοχές στην Ελλάδα δίπλα σε ανεξέλεγκτες λατομικές ζώνες.
Όμως δεν ήταν αυτός ο λόγος που μου κίνησε την περιέργεια ο κερκυραϊκός αυτός οικισμός.
Σερφάροντας στην blogoσφαιρα ψάχνοντας για μικρά και μεγάλα που συμβαίνουν σε τοπικές κοινωνίες έπεσα πάνω σε μια ενδιαφέρουσα (έως συναρπαστική) πρόταση του Svorak (το alter ego του Πετεφρή?) κατοίκου των Χωροεπισκόπων. Και δεν είναι μόνο η πρόταση αυτή καθ' αυτή που με ενθουσίασε , όσο η πραγματική δουλειά (απόρροια της επαγγελματικής του εμπειρίας φαντάζομαι) που έκανε ο άνθρωπος και που κατατέθηκε στην τοπική κοινωνία του χωριού.
Δεν συνεχίζω γιατί το post και η πρόταση "φωνάζουν" από μόνα τους. Παραθέτω μόνο μια παράγραφο που δίνει με παραστατικότητα το σκεπτικό της συμμετοχής και του εθελοντισμού. Τέτοιες πρωτοβουλίες γκρεμίζουν με μιας τα τείχη της γκρίζας πραγματικότητας των "ομολόγων" , των Πολύδωρων, των "λούηδων" και των κουμπάρων, αλλά δίνουν και την ευκαιρία να αναδειχτεί η δύναμη του μέσου που λέγεται διαδίκτυο. Αν σήμερα δεν υπήρχε η blogoσφαιρα , πόσοι - εκτός από τους ντόπιους - θα ξέρανε τι γίνεται στους Χωροεπισκόπους? Αλλά και πόσοι από εμάς θα προσπαθούσαμε να αντλήσουμε εμπειρία και να μιμηθούμε αυτή την πρωτοβουλία προτείνοντας κάτι ανάλογο στην δική μας τοπική κοινωνία?
Όμως δεν ήταν αυτός ο λόγος που μου κίνησε την περιέργεια ο κερκυραϊκός αυτός οικισμός.
Σερφάροντας στην blogoσφαιρα ψάχνοντας για μικρά και μεγάλα που συμβαίνουν σε τοπικές κοινωνίες έπεσα πάνω σε μια ενδιαφέρουσα (έως συναρπαστική) πρόταση του Svorak (το alter ego του Πετεφρή?) κατοίκου των Χωροεπισκόπων. Και δεν είναι μόνο η πρόταση αυτή καθ' αυτή που με ενθουσίασε , όσο η πραγματική δουλειά (απόρροια της επαγγελματικής του εμπειρίας φαντάζομαι) που έκανε ο άνθρωπος και που κατατέθηκε στην τοπική κοινωνία του χωριού.
Δεν συνεχίζω γιατί το post και η πρόταση "φωνάζουν" από μόνα τους. Παραθέτω μόνο μια παράγραφο που δίνει με παραστατικότητα το σκεπτικό της συμμετοχής και του εθελοντισμού. Τέτοιες πρωτοβουλίες γκρεμίζουν με μιας τα τείχη της γκρίζας πραγματικότητας των "ομολόγων" , των Πολύδωρων, των "λούηδων" και των κουμπάρων, αλλά δίνουν και την ευκαιρία να αναδειχτεί η δύναμη του μέσου που λέγεται διαδίκτυο. Αν σήμερα δεν υπήρχε η blogoσφαιρα , πόσοι - εκτός από τους ντόπιους - θα ξέρανε τι γίνεται στους Χωροεπισκόπους? Αλλά και πόσοι από εμάς θα προσπαθούσαμε να αντλήσουμε εμπειρία και να μιμηθούμε αυτή την πρωτοβουλία προτείνοντας κάτι ανάλογο στην δική μας τοπική κοινωνία?
" ... Αυτές οι μελέτες, ξέρω πως γίνονται.Θα μπορούσα να καθίσω σε δύο χρόνια να την κάνω μόνος μου,αλλά κι εγώ τρέχω για το μεροκάματο,όπως όλοι μας. Λοιπόν, προτείνω όποιος θέλει, να βοηθήσει.Να προτείνει ζητήματα, να προτείνει λύσεις, να σκεφτεί λύσεις,να ψάξει για στοιχεία, να βάλει το χεράκι του, όπως νομίζει και όπως δύναται.Και να γραφτεί ως εθελοντής για να συμμετέχει σε μία ανοιχτή ομάδα εργασίας,που θα βοηθήσει στην δουλειά.Μπορεί να μη πληρωθεί, αλλά και δεν θα πληρώσει! Πρώτος στόχος της μελέτης πρέπει να είναι να μη επιβαρυνθεί κανένας κάτοικος από τα έργα και τις δραστηριότητες που θα γίνουν. Κι επιπλέον, να αποκτήσουν όσοι εμπορεύονται μεγαλύτερο εισόδημα, όσοι δουλεύουν στα δέντρα και στα κτήματα να έχουν βελτιωμένες συνθήκες για τα προϊόντα τους, όσοι είναι επαγγελματίες να έχουν δουλειά και να υπάρξει δουλειά και για πολλούς νέους. Επίσης, να υπάρξουν πολλοί ακόμη επισκέπτες στο χωριό κάθε καλοκαιρινή σεζόν,που να έχουν μπροστά τους την δυνατότητα να αγοράσουν ένα αναμνηστικό, να δούνε ένα ωραίο κτίσμα, να καθίσουν μαζί μας μερικές ώρες... "
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου