Πάμε για εκλογές - επεισόδιο 8ο : Πάμε αλήθεια?

Επανήλθα (ευχαριστώ εκ των υστέρων για τις ευχές) και οφείλω να ομολογήσω ότι η απομάκρυνση μου από το διαδίκτυο και την εναλλακτική ενημέρωση σχεδόν με έπεισε ότι πάμε άμεσα (η τέλος πάντων σχετικά άμεσα) για εκλογές! Το ίδιο είχα πάθει και αρχές Μαΐου , όταν σε μια επίσκεψη μου στη Βουλή είχα νοιώσει μέσα στους διαδρόμους έναν απίστευτο πανικό. Τότε το ... σίγουρο ήταν ότι πάμε για εκλογές στις αρχές Ιουνίου! Από τότε βέβαια κι άλλες ημερομηνίες έχουν ακουστεί , το τροπάριο συνεχίστηκε αδιάκοπα όλο το καλοκαίρι ... και τώρα μάλλον βρισκόμαστε στο αποκορύφωμα. Σε σημείο που φτάσαμε στο ... απίστευτο , εκλογές στις 16 Σεπτεμβρίου !!!

Ρε παιδιά , πρώτα πρώτα έλεος ,αφήστε μας να δούμε με την ησυχία μας το Ευρωμπάσκετ. Ο τελικός είναι εκείνη την Κυριακή! Δηλαδή ... η ΝΕΤ εκείνη την ημέρα τι θα δείχνει? Εκλογές ή τελικό? Δεύτερον , εκείνη την ημέρα έχει προγραμματιστεί να μιλήσει ο Παπανδρέου στη ΔΕΘ. Τι θα λέει ο άνθρωπος, ανήμερα εκλογών? Να ... νικήσει ο ...καλύτερος? Τρίτον λησμονούν κάποιοι μια μικρή αλλά σημαντική λεπτομέρεια : εκκρεμεί στη Βουλή για ψήφιση (εκτός των νομοσχεδίων για τις "παροχές") το νομοσχέδιο για την ψήφο των ομογενών, ένα νομοσχέδιο πρώτιστης σημασίας για την κυβέρνηση. Βάλτε τώρα και το χρόνο που απαιτείται για να υλοποιηθεί ο νόμος από την ελληνική δημόσια διοίκηση, να φτιαχτούν εκλογικοί κατάλογοι κλπ κλπ. Και τέλος δεν νομίζετε ότι είναι ολίγον πρόκληση για τους πολίτες να γίνουν εκλογές ...έτσι στο "ξεπέτα", λες και είναι κάτι σαν να πάμε να ψωνίσουμε στο σούπερ μάρκετ , να βγάλουμε και αυτή τη ριμάδα την "υποχρέωση"? Δεν είναι επικοινωνιακά αδόκιμο για την κυβέρνηση να εμφανίζεται πανικόβλητη να κάνει εκλογές όσο γίνεται πιο γρήγορα , μπας και κερδίσει?

Για να σοβαρευτούμε λίγο.

Θεωρώ ότι όλη αυτή η - απόλυτα κατευθυνόμενη από την κυβέρνηση - εκλογολογία (που φυσικά αναπόφευκτα σιγοντάρεται και από την αντιπολίτευση) έχει σαν μοναδικό στόχο τις δημοσκοπικές μετρήσεις που έρχονται. Από όσο γνωρίζω ήδη τρέχουν κάποιες (όχι οι πιο σοβαρές) αλλά τις θεωρώ απόλυτα αναξιόπιστες, αφού και τηλεφωνικά γίνονται και το δείγμα (ειδικά των αστικών κέντρων ) είναι μη αντιπροσωπευτικό μια και στις πόλεις δεν έχουν μείνει ούτε οι μετανάστες! Άρα μιλάμε για τις δημοσκοπήσεις του Σεπτεμβρίου , οι οποίες θα γίνουν την πρώτη εβδομάδα του μήνα και θα δημοσιοποιηθούν το νωρίτερο μετά τις 10 Σεπτεμβρίου. Θα ξεχωρίσω δύο σημαντικές, αυτές της ALCO και της Metron Analysis. Πριν από αυτές κανένας Καραμανλής και καμιά ΝΔ δεν θα αποφασίσει για το αν και πότε θα γίνουν εκλογές. Επομένως , αν όλα πάνε ομαλά , το νωρίτερο που μπορούν να γίνουν εκλογές (αν γίνουν) είναι στις 7 Οκτωβρίου, με πιθανότερο τις 14 του ίδιου μήνα.

Τελικά παρατηρώ ότι παρασύρθηκα και εγώ και "εκλογολογώ" . Ας δούμε όμως και δυο τρία πολιτικά ζητήματα αυτής της "προεκλογικής" ατμόσφαιρας.

• Με εξοργίζει η απίστευτη απαξίωση (η πιο έντονη μετά την μεταπολίτευση) των πολιτών από όλους τους εμπλεκόμενους σε αυτό το σκηνικό , αλλά κύρια από την κυβέρνηση και τα μέσα που ελέγχει. Οι πολίτες χρησιμοποιούνται σαν τα απόλυτα "κουκιά", που "κοροϊδεύονται" με ταξίματα και "θα", που κατηγοριοποιούνται σε "γαλάζιους" , "πράσινους" και "κόκκινους". Η "νέα διακυβέρνηση" προσπαθεί επίμονα να μετατρέψει τις εκλογές σε ένα πρωτοφανές "outlet προσφορών" που θυμίζει διαφημίσεις εταιρειών κινητής τηλεφωνίας : "ψηφίστε μας για να μιλάτε δωρεάν για πάντα ... "
  
• Με εξοργίζει η πρωτοφανής απαξίωση των θεσμών. Είμαι εξαιρετικά περίεργος να ακούσω το "εθνικό θέμα" για το οποίο θα προκηρυχθούν οι πρόωρες εκλογές! Είμαι περίεργος να δω τη στάση του Προέδρου της Δημοκρατίας στο θέμα. Θα δεχτεί ένας ακέραιος κατά γενική ομολογία άνθρωπος να ξεφτιλιστεί εν ψυχρώ (και αυτός και ο θεσμός) από τον "καταλληλότερο"?
  
• Με εξοργίζει το πραγματικό σκάνδαλο που εξελίσσεται αυτές τις ημέρες με τις κρατικές διαφημίσεις. Και μπορεί στα πανελλήνιας εμβέλειας κανάλια να μην είναι τόσο έντονο, αλλά αν παρακολουθήσει κανείς περιφερειακά κανάλια και διαβάσει εφημερίδες στην επαρχία, θα ... τρομάξει! Τα λεφτά που σπαταλώνται από υπουργεία είναι απίστευτα, την ώρα που χρηματοδοτήσεις για υποδομές , για το νερό π.χ., είναι στα όρια του κραχ!

Τώρα ξέρω , πολλοί θα γελάσατε και θα πείτε "τι ψάχνεις τώρα ρε φίλε , αυτά γίνονται κάθε φορά εδώ και χρόνια". Ποιος Καραμανλής και ποιος Παπούλιας. Ποιοι θεσμοί και ποιοι πολίτες. Το ... Μοναστήρι να ναι καλά!

Δεν διαφωνώ... και δεν τα βάζω με αυτούς , αυτοί τη δουλειά τους κάνουν. Με μας τους πολίτες τα βάζω, και την ... υπομονή μας. Αλλά και με αυτούς που δεν βάζουν μυαλό με τίποτα και μας πλασάρουν μια από τα ίδια για να τους ξαναψηφίσουμε (και δυστυχώς θα το ξανακάνουμε). Γιατί σήμερα το πρωί ανοίγοντας την τηλεόραση μετά από 5 ημέρες αποτοξίνωσης, είδα στα παράθυρα τον Γείτονα (!) και τον Τσοχατζόπουλο (!!).

Με συγχωρείτε ρε σύντροφοι , αλλά αν έρχεται όντως "η ώρα του Έλληνα και της Ελληνίδας", δεν νομίζετε ότι πρέπει να δούμε κάτι πιο πρωτότυπο , πιο ελκυστικό, πιο πολιτικό? Γιατί δεν μπορώ να φανταστώ μια "δίκαιη κοινωνία" με τον Γείτονα και τον Τσοχατζόπουλο!!!

Υστερόγραφο: Η επιλογή του Γιάννη Ραγκούση για τη θέση του εκπροσώπου τύπου του ΠΑΣΟΚ, θυμίζει έντονα μέρες του 2004, όταν αντίστοιχη επιλογή ήταν τότε ο Σπύρος Βούγιας: Νέα πρόσωπα - νέες ιδέες. Βέβαια το έχουμε ξαναδεί το έργο 3,5 χρόνια τώρα. Ελπίζω ο - κατά τα άλλα αξιολογότατος - δήμαρχος Πάρου να αξιοποιήσει την εμπειρία από το νησί του και να αντέξει στο "Σπίτι των Ανέμων - ΠΑΣΟΚ" περισσότερο από τον συμπαθή Σπύρο.