Τέρμα τα αστεία. Ψηφίζω αύριο - Απαιτώ μεθαύριο !

Διαβάζω τους 100 λόγους να μην ψηφίσω τα μεγάλα κόμματα, άλλους 120 λόγους να μην ψηφίσω ΠΑΣΟΚ, άλλους 200 λόγους να απέχω ή να ρίξω λευκό. Διλήμματα του τύπου "εγώ η το χάος" , " δικομματισμός ή ανυπακοή" και άλλα τέτοια. Εντάξει , βγάλαμε όλοι τα εσώψυχα μας, δείξαμε τη βουβή οργή μας προς όλους, τα ψάξαμε στις ιδεολογίες μας για πρόοδο και οράματα. Δεν είμαστε ικανοποιημένοι από την πολιτική και τους πολιτικούς. Έχουμε μια υποχρέωση τώρα : Αύριο το πρωί πρέπει να βάλουμε ένα χαρτάκι σε ένα φακελάκι και να το ρίξουμε στην "πόρνη" την κάλπη. Ένα φακελάκι που θα καθορίσει όχι απλά το ποιος θα μας κυβερνήσει από Δευτέρα, αυτό θα συμβεί έτσι κι αλλιώς. Σε πολύ μεγάλο βαθμό θα καθορίσει το μέλλον αυτού του τόπου , το μέλλον των παιδιών μας.



Όποιος θεωρεί ότι είναι πρόοδος να λάβει υπόψη του τους παραπάνω "λόγους" και "διλήμματα" ας επιλέξει , όπως νομίζει -σεβαστό- κι ας πάρει την ευθύνη της πράξης του. Το αποτέλεσμα της Δευτέρας θα τον κατατάξει για μια ακόμη φορά στο περιθώριο του πολιτικού, αλλά το σπουδαιότερο, του κοινωνικού γίγνεσθαι. Και όσο κι αν τρέχει σε πορείες και διαδηλώσεις για να εκτονωθεί, θα φάει στη μάπα για μερικά χρόνια ακόμη αντικοινωνικά μέτρα και καταστροφή του περιβάλλοντος , χωρίς να μπορεί στην ουσία να αντιδράσει.

Όποιος ικανοποιείται με την εικόνα της της στασιμότητας , των αδιεξόδων και της περιβαλλοντικής καταστροφής για χάρη του οικοπέδου του και μιας θέσης για το παιδί του στο τρισκατάρατο ελληνικό δημόσιο, ας επιλέξει τον "καταλληλότερο" και την παρέα του. Το αποτέλεσμα της Δευτέρας θα τον στείλει στο σπίτι του, στην καρεκλίτσα του σε μια δημόσια υπηρεσία να κοροϊδεύει τον εαυτό του και τον κόσμο, στο γραφείο ενός πολιτικάντη να ζητάει ρουσφέτι, στο πρακτορείο να κάνει τη ζωή του τζόγο.

Όποιος πιστεύει τέλος ότι πρόοδος είναι η ενεργή συμμετοχή του κάθε πολίτη, όποιος θεωρεί ότι το πολιτικό και κυβερνητικό μοντέλο της μεταπολίτευσης ολοκληρώθηκε, όποιος απαιτεί από την πολιτική και το σύνολο των πολιτικών να αλλάξουν, να δώσουν διέξοδο, να ακούσουν την άποψη του, όποιος προτάσσει περιβάλλον, παιδεία, δημόσια διοίκηση και υγεία-πρόνοια σαν βασικές προτεραιότητες αλλαγών, έχει μια επιλογή : τον Γιώργο Παπανδρέου. Και επομένως το χαρτάκι που βάλει στο φακελάκι πρέπει να γράφει ΠΑΣΟΚ.

Δεν είναι ώρα για πολιτικές αναλύσεις και πολλά λόγια. Είναι η ώρα της απλής σκέψης και της συνειδητής επιλογής.

Το 2004 πίστευα πως το ΠΑΣΟΚ έπρεπε να τιμωρηθεί , για να αλλάξει ρότα. Μετά την ήττα ήμουν από αυτούς που απαίτησα να αλλάξουν όλα στην προοδευτική παράταξη. Πίστεψα στον άνθρωπο και πολιτικό Γιώργο Παπανδρέου και τις καινοτόμες ιδέες του. Δούλεψα και δουλεύω πολύ γιαυτό. Δεν είμαι ικανοποιημένος συνολικά από τις αλλαγές. Δεν προχώρησε η συμμετοχική δημοκρατία και το ανοιχτό κόμμα όσο έπρεπε, δεν άλλαξαν πρόσωπα και νοοτροπίες , δεν γεννήθηκαν ισχυρά οράματα, δεν παρήχθη ξανά πολιτική, δεν υπήρξε τόλμη, διαχείριση ρίσκου, καινοτομία. Το κόμμα ΠΑΣΟΚ μοιάζει με ετοιμόρροπο ερείπιο που δεν είμαι βέβαιος αν σηκώνει αναπαλαίωση πια ή είναι για γκρέμισμα.

Πίστευα και πιστεύω ότι το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται ικανό πολιτικό χρόνο για να αλλάξει. Πίστευα και πιστεύω ότι για να γίνει αυτό , έπρεπε να "ακουμπήσει" ξανά την κοινωνία, να αφουγκραστεί τον πολίτη. Πίστευα και δεν έχω κανένα ενδοιασμό να το πω ότι το ΠΑΣΟΚ και ο γΑΠ ίσως θα ωφελούνταν να μείνουν περισσότερο από μια τετραετία στην αντιπολίτευση για να προετοιμαστούν να δώσουν μια νέα προοδευτική πρόταση στην Ελληνική κοινωνία.

Θεωρούσα - λανθασμένα όπως αποδεικνύεται σήμερα - πως αν η Νέα Δημοκρατία κυβερνούσε στοιχειωδώς τη χώρα που της παραδόθηκε από την κυβέρνηση Σημίτη, μια χώρα των Ολυμπιακών Αγώνων, των μεγάλων έργων, της ΟΝΕ, της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ, μια χώρα με ανάπτυξη 5%, η Ελλάδα θα προχωρούσε με αυτόματο πιλότο για δυο τετραετίες ακόμη τουλάχιστον.

Όμως ο "καταλληλότερος" και η παρέα του δεν αποδείχτηκαν απλώς ανίκανοι, δεν αποδείχτηκαν πολύ λίγοι να διαχειριστούν ένα έτοιμο "φαΐ στο πιάτο", αλλά τον τελευταίο χρόνο απέδειξαν ότι είναι επικίνδυνοι, χειρότεροι και από τον Μητσοτάκη, ικανοί να διαλύσουν ότι θετικό δημιουργήθηκε την τελευταία οκταετία του ΠΑΣΟΚ.

Δεν είναι η "επάρατη Δεξιά" του παρελθόντος που με κάνει να αναθεωρώ την άποψη μου. Έχουμε ξεπεράσει σαν κοινωνία τα φαντάσματα του παρελθόντος, έχουμε ισχυρή δημοκρατία, δεν μας φοβίζουν εφιάλτες. Είναι η ανικανότητα και ο βαθύς συντηρητισμός που με απωθεί. Η Δεξιά ξεπέρασε κάθε προσδοκία στο να αποδείξει όσο πιο γρήγορα γίνεται ότι παραμένει συντηρητική, διεφθαρμένη, βαθιά εξαρτημένη από μικρά και μεγάλα συμφέροντα και απομακρυσμένη απο την κοινωνία των πολιτών. Όσο κι αν στα λόγια προσπάθησε να μιμηθεί την Κεντροαριστερά , να πουλήσει μαγκιά σε νταβατζήδες, να κάνει τομές στην παιδεία, να το παίξει "μεσαίος χώρος", να νοικοκυρέψει το κράτος, έδειξε σε χρόνο ρεκόρ το πιο ανίκανο, πιο συντηρητικό και τελικά - στις πυρκαγιές- πιο καταστροφικό πρόσωπο της.

Για όλα αυτά ο χρόνος ανοχής στο ΠΑΣΟΚ του Γιώργου έληξε πολύ νωρίτερα από όσο όλοι ίσως υπολογίζαμε. Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι καταδικασμένος να κυβερνήσει από μεθαύριο. Αλλά όχι έτσι απλά. Η επιλογή των πολιτών δεν πρέπει να είναι η απλή ψήφος αύριο. Τα δύο κεντρικά συνθήματα "ΜΑΖΙ" και "ΝΕΑ ΑΛΛΑΓΗ" πρέπει να πάρουν σάρκα και οστά από τη Δευτέρα το πρωί.



Ψηφίζω ΠΑΣΟΚ την Κυριακή και είμαι παρών τη Δευτέρα.

Ψηφίζω ΠΑΣΟΚ την Κυριακή και συμμετέχω ώστε να αλλάξουν όλα. Στη διακυβέρνηση , στην κοινωνία , στην προοδευτική παράταξη.

Ψηφίζω ΠΑΣΟΚ την Κυριακή και δεν δίνω ούτε δευτερόλεπτο ανοχής σε κανέναν, απο τον Ηγέτη μέχρι τον τελευταίο τροχό της αμάξης. Απαιτώ αλλαγές παντού, απαιτώ τομές σε όλα τα επίπεδα, απαιτώ αλληλεγγύη, αξίες , διαφάνεια, αξιοκρατία. Απαιτώ πρόοδο. Απαιτώ συμμετοχή. Δεν δίνω λευκή επιταγή.

Ψηφίζω ΠΑΣΟΚ γιατί κοιτάω μπροστά. Κι θα το ξεπεράσω αν δεν ανταποκριθεί στην κρίσιμη αυτή στιγμή. Αυτή τη φορά δεν θα το τιμωρήσω απλά. Θα το "σκοτώσω" πολιτικά.

Ψηφίζω για μένα και για όλους μας. Ψηφίζω για τα παιδιά μου. Ψηφίζω για το περιβάλλον.

Σκέφτομαι σήμερα. Αποφασίζω αύριο. Συμμετέχω και απαιτώ μεθαύριο.