17 Δεκ 2007

Νίκος Κοτζιάς : Μια νέα στρατηγική για την αντιπολίτευση

Ολόκληρο το άρθρο του Ν.Κοτζιά απο την Αξία του Σαββάτου.

" Είναι φανερό ότι η χώρα συσσωρεύει προβλήματα με ρυθμούς περισσότερους απ’ αυτά που μπορεί να λύσει. Το αποτέλεσμα είναι να δημιουργούνται όλο και μεγαλύτεροι όγκοι ελλειμμάτων στην πολιτική και την πολιτική δημοκρατία, στην οικονομία και την κοινωνική πολιτική, στο περιβάλλον και στις διεθνείς σχέσεις. Προκειμένου να αλλάξει αυτό το κλίμα χρειάζονται γενναίες πρωτοβουλίες από πλευράς αντιπολίτευσης. Απαιτούνται τολμηρές προτάσεις. Η αντιπολίτευση δεν έχει κανένα λόγο να συνεχίσει να αντιπολιτεύεται με τον σημερινό τρόπο. Όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι το εκλογικό σώμα είναι πεπεισμένο ότι αυτή η κυβέρνηση δεν έχει προοπτικές να δώσει κάτι το φρέσκο, κάτι το καινούργιο και πολύ λιγότερο κάτι το λυτρωτικό για τη χώρα που έχει βαλτώσει. Οι έλληνες έχουν καταλάβει. Εκείνο που είναι το ζητούμενο είναι κατά πόσο υπάρχει εναλλακτική στρατηγική για τη χώρα και δυνατότητα εφαρμογής διαφορετικών πολιτικών. Η αντιπολίτευση οφείλει να παρουσιάσει προτάσεις πειστικές, άμεσες, αλλά και ενταγμένες σε μια πολιτική μακράς πνοής. Να πείσει ότι αυτές της οι προτάσεις είναι εφαρμόσιμες και γνωρίζει πώς να τις εφαρμόσει.

Προτεραιότητα στην Πολιτική

Το ΠΑΣΟΚ σήμερα, βρίσκεται ενώπιον μιας δύσκολης συγκυρίας. Έχει απαξιωθεί σε μεγάλη μερίδα των ψηφοφόρων μαζί με την πολιτική εν γένει. Η διεθνής σοσιαλδημοκρατία βρίσκεται σε ακόμα βαθύτερη κρίση από το ίδιο και δεν παράγει πολιτικές προτάσεις από τις οποίες θα μπορούσε να αντλήσει σχήματα και στρατηγήματα. Η θεωρητική συζήτηση στην αριστερά εν γένει δεν είναι καρπερή, αλλά και στο εσωτερικό της χώρας παντελώς απούσα. Λίγοι είναι οι κριτικοί διανοούμενοι που προτάσσουν την κριτική δημιουργική σκέψη τόσο των τεχνοκρατικών προγραμμάτων εμπλουτισμού, όσο και της μικροπολιτικής των μέσων. Συνολικά στη χώρα υπάρχει έλλειμμα παραγωγής σύγχρονης πολιτικής σκέψης και πολύ περισσότερο στρατηγικής. Αυτό είναι ένα αντικειμενικό πρόβλημα και για το ΠΑΣΟΚ.

Η ζωή, βέβαια, είναι αντιφατική. Οι όποιες δυσκολίες παρουσιάζει, τις συνοδεύουν η εμφάνιση νέων δυνατοτήτων. Ο παγκόσμιος καπιταλισμός βρίσκεται σήμερα σε πορεία πρακτικής υπέρβασης των νεοφιλελεύθερων δογμάτων που κυριάρχησαν τα τελευταία 25 χρόνια. Η αγοραία αντίληψη για την προτεραιότητα της αγοράς βρίσκεται σε υποχώρηση. Το ΠΑΣΟΚ όφειλε να έχει φέρει στη Βουλή νόμο με τον οποίο θα διασφάλιζε σε μια εποχή που ονομάζω ως εποχή «προστατευτικής παγκοσμιοποίησης» τις ελληνικές στρατηγικές επιχειρήσεις. Να τις προστατέψει πριν απ’ όλα, από ενέργειες τάχατες ιδιωτικοποίησης μέσω των οποίων θα καταλήξουν αυτές στα χέρια τρίτων κρατών και όχι κάποιας «αφηρημένης αγοράς». Όφειλε, επίσης, να φέρει στη Βουλή νόμο για την φορολόγηση των υπερκερδών και τον έλεγχο της τοκογλυφίας και των αεριτζήδων «της μεσολάβησης». Τέλος να προτείνει και να προωθήσει ειδικά μέτρα διασφάλισης της έννομης λειτουργίας των ασφαλιστικών ταμείων, αλλά και μέτρα προστασίας του παιδιού, καθώς και καταπολέμησης της φτώχειας στα πλαίσια μιας πολιτικής ενάντια στις εσωτερικές ανισότητες που παράγει η παγκοσμιοποίηση. Διότι όπως δείχνουν όλες οι διεθνείς μελέτες η φτώχεια αποτελεί εμπόδια ενίσχυσης των ρυθμών ανάπτυξης μιας χώρας.

Το ΠΑΣΟΚ οφείλει, ακόμα, να εμβαθύνει στην ανάλυση των διεθνών σχέσεων και των επιπτώσεων που έχουν οι παγκόσμιες αλλαγές στην διεθνή θέση της χώρας. Στις εναλλακτικές στρατηγικές για την εξωτερική πολιτική και στα «διδάγματα» από την παγκόσμια εμπειρία ως προς τη λύση σύγχρονων προβλημάτων. Οφείλει ακόμα, να δώσει πειστικές απαντήσεις σε τέσσερις μεγάλες στρατηγικές προτεραιότητες: την ουσιαστική πολιτική αυτονομία του Πολιτικού Συστήματος. Την αναμόρφωση της εκπαίδευσης σε σύνδεση με την έρευνα και τον τύπο ανάπτυξης της χώρας που προκρίνει. Την επανάκαμψη του συστήματος υγείας και περίθαλψης στην κοινωνική δικαιότητα και αποτελεσματικότητα. Την δημοκρατική αναμόρφωση της δημόσιας διοίκησης με τρόπο που να υπερβαίνει καθυστερήσεις και ασυμμετρίες, να διευρύνει τις χωρητικότητές της, να διασφαλίζει την πραγματική δημοκρατική αποτελεσματικότητα του δημοσίου.

Δίπλα στις μεγάλες στρατηγικές, από τις οποίες θα απορρέει και η καθημερινή παρέμβαση, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να προβάλλει άμεσους στόχους. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να υπερβεί την παγίδα του προγράμματος που διαμόρφωσε προεκλογικά. Τότε που χάθηκε η πολιτική σε έναν (τιμο-)κατάλογο 224 αιτημάτων. Αιτημάτων που συγχέαν ανάμεσα στο τι ανήκει στην πολιτική στρατηγική και τι στους άμεσους στόχους. Με αυτό τον κατάλογο δε, το ΠΑΣΟΚ απέφυγε να ορίσει τις άμεσες προτεραιότητες του, να διαχωρίσει ανάμεσα σε κύριους και δευτερεύοντες στόχους. Και αυτό το έπαθε διότι υπήρξε σύγχυση ανάμεσα σε μια γραφειοκρατική - τεχνοκρατική προσέγγιση και σε ένα εμπνευσμένο πρόγραμμα εξόδου της Ελλάδας από το σημερινό της τέλμα. Σήμερα, το ΠΑΣΟΚ έχει ανάγκη προβολής συγκεκριμένων αρχών και αξιών, όπως της προστασίας και ενδυνάμωσης του πολιτικού συστήματος, αλλά και επιμέρους στόχων γενικότερης σημασίας, όπως της προστασίας του πρασίνου στο Λεκανοπέδιο και της άμεσης μετατροπής του αεροδρομίου στο Ελληνικό σε μητροπολιτικό πάρκο χωρίς τσιμεντοκατασκευές.

Αλλαγή προσωπικού, νοοτροπίας και κατεύθυνσης

Το να πείσει κανείς για τις προτάσεις του, απαιτεί πρώτα να υπάρξει μια δημιουργική και δημοκρατική επεξεργασία. Απ’ αυτή τη σκοπιά, το ΠΑΣΟΚ χρειάζεται να επιστρατεύσει όλες του τις δημιουργικές δυνάμεις και να απαλλαγεί από τον «βάλτο». Να απαλλαγεί από εκείνους που θέλουν να κυβερνήσουν και πάλι χωρίς να έχουν ιδέα –κάτι που χαρακτηρίζει και τη σημερινή κυβέρνηση- για ποιο λόγο η παρουσία τους είναι απαραίτητη στη χώρα. Να βάλει μπροστά την πολιτική από την οργάνωση και να κατανοήσει ότι η πολιτική είναι επιστήμη και τέχνη. Γνώση και αξιοποίηση της εμπειρίας και όχι κάποια τεχνική μικροπολιτικής ίντριγκας ή μανούβρας.

Το ερώτημα που γεννιέται είναι, πως θα προκύψουν φρέσκες ιδέες για την πολιτική της αντιπολίτευσης; Η απάντηση δεν είναι απλή, αλλά επιτακτική. Οι νέες ιδέες θα προκύψουν από νέα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που δεν έχουν αναδειχτεί επαρκώς. Από την αξιοποίηση των καλύτερων παλαιότερων στελεχών του, των οποίων η γνώση και πείρα είναι απαραίτητη όσο ποτέ. Από την λειτουργία των θεσμών και των οργανώσεων του ΠΑΣΟΚ με τέτοιο τρόπο που θα επιτρέψει την προσέλκυση ατόμων με καλύτερα προσόντα από εκείνους που διαχειρίζονται τις υποθέσεις της αντιπολίτευσης. Από την επανασύσταση της νεολαίας του ΠΑΣΟΚ με πολιτικούς όρους, την προσέλκυση επιστημόνων που έχουν κάτι να πουν, και όχι να παράγουν μονοδιάστατα δημόσιες σχέσεις προς κάλυψη του ναρκισσισμού τους.

Προκειμένου να αποκτήσει το ΠΑΣΟΚ μια διαφορετική ποιότητα, ώστε να γίνει ελκυστικό σε άξιους ανθρώπους, οφείλει να παράγει πολιτική. Η ίδια η οργανωτική του ανανέωση προϋποθέτει παραγωγή πολιτικής. Αυτό δεν έγινε δυνατό, διότι τα τελευταία χρόνια τα αρμόδια όργανα μόνο αυτό δεν έκαναν. Οι ειδικοί θεσμοί που διέθετε το ΠΑΣΟΚ, είχαν κατά καιρούς επικεφαλής ανθρώπους χωρίς γνώσεις επί των κοινωνικών επιστημών. Ζωντανούς αρνητές της αρχής ότι η πολιτική είναι επιστήμη και όχι δημόσιες σχέσεις. Η παρουσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης στα ΑΕΙ και τα ερευνητικά κέντρα ήταν και είναι συχνά υποταγμένη σε προσωπικές στρατηγικές ανέλεξης. Το ίδιο το Πολιτικό Συμβούλιο συμπεριφέρθηκε ορισμένες φορές ως να έδινε μάχη χαρακωμάτων και σύμπλευσης με τις μικροπολιτικές στήλες, παρά ως κέντρο παραγωγής πολιτικής.

Στην χώρα υπάρχουν οι δυνάμεις της αριστεράς που δίνουν την δική τους μάχη. Συχνά με επιτυχία και τρόπο ωφέλιμο για το μέλλον της χώρας. Όμως, το μέγεθος και οι δυνατότητές τους είναι πιο περιορισμένες από ό,τι ένα κόμμα με το μέγεθος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όταν αυτό πλεύσει σε δημιουργικά ύδατα σύγχρονης πολιτικής. Με αυτή την έννοια και απ’ αυτή την πλευρά, η επαναφορά του ΠΑΣΟΚ στο πεδίο της δημιουργικής προοδευτικής πολιτικής μας αφορά όλους μας."


Αξία 15.12.07

11 σχόλια:

Ανδρέας Τριανταφυλλίδης είπε...

"Ζωντανούς αρνητές της αρχής ότι η πολιτική είναι επιστήμη και όχι δημόσιες σχέσεις."

Ο -πολύ συμπαθής κατά τ'άλλα- Κοτζιάς μοιάζει να είναι ελιτιστής με όσα γράφει

η πολιτική __δεν__ είναι επιστήμη, και δεν αφορά μόνο "άξιους ανθρώπους"

(προσέλκυση ατόμων με καλύτερα προσόντα από εκείνους που διαχειρίζονται τις υποθέσεις της αντιπολίτευσης)

δεν είναι διαχειριστική ικανότητα

συγχωρέστε με, αλλά αν είναι αυτή η οπτική μας, δηλαδή να "κυβερνούν οι άξιοι", εμένα θεωρήστε με εκτός

προσωπικά θέλω μια δημοκρατία που θα προστατεύει τους πολίτες από την ικανότητα διαχείρισης και πειθούς που διαθέτω ... ΥΒΡΙΣ, την ξέρουμε τη λέξη, και πολλές φορές έχουμε -καθένας μας- διαπράξει αυτό το μέγιστο των σφαλμάτων

φιλικά

Ανδρέας Τριανταφυλλίδης
http://www.221.gr

Πέτρος ΚΟΥΠΕΓΚΟΣ είπε...

Από το προδημοσίευμα φάνηκε το ενδιαφέρον αυτού του άρθρου.
Ο ρόλος του ΠΑΣΟΚ ως αξιωματικής αντιπολίτευσης εξακολουθεί να είναι ζητούμενο της κοινωνίας και όχι μόνο του ίδιου του ΠΑΣΟΚ, του αρχηγού του ή της υποψήφιας "ηγετικής" ομάδας.

Άλλωστε αυτή τη στιγμή η μόνη υπαρκτή "ηγετική ομάδα" έχει ένα μόνο μέλος. Αυτόν που έχει την νομιμοποίηση από τα μέλη και τους φίλους.

3 μήνες μετά τις εκλογές, η συζήτηση για τους λόγους και τις αδυναμίες, τις στρατηγικές, διαδικαστικές, οργανωτικές και πολιτικές αυταπάτες ΔΕΝ έχει γίνει, δεν έχει αρχίσει, ίσως έτσι δεν θα τελειώσει και ίσως οδηγήσει σε οριστικό τέλμα.

Η ευθύνη αυτού που ΕΙΝΑΙ η "ηγετική" ομάδα, είναι επιτέλους να τη διευρύνει με θάρρος, αποφασιστικότητα, να οδηγήσει στη σύνθεση, να τη δημιουργήσει και αν δεν βρει τους "άξιους" ανθρώπους της πολιτικής, της επιστημονικής κοινότητας, της κοινοβουλευτικής αντιπροσώπευσης, της εργατικότητας, της εμπειρίας και της ευστροφίας τότε το τέλμα θα πνίξει κάθε ελπίδα για άμεση ή μεσοπρόθεσμη αλλαγή.

Δεν είναι "ελίτ" οι άξιοι, είναι αναγκαίοι. Δεν είναι "αριστο"κρατικό το σύστημα που διαλέγει άξιους για τα κοινά. Είναι Δημοκρατικό και λέγεται ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΚΟ.

Είναι χρήσιμη και τολμηρή η συζήτηση που ανοίγει το άρθρο. Ας υπάρξουν και επαρκείς περαιτέρω συζητήσεις και συζητητές κυρίως εκεί και σε εκείνους που απευθύνεται. Χρειάζεται από αυτούς πρωτοβουλία και καθοδήγηση, αυτογνωσία και έμπνευση, τόλμη και δράση.

Ανδρέας Τριανταφυλλίδης είπε...

επιμένω ότι το πρόβλημα της πολιτικής δεν είναι να έχουμε "καλύτερους" και "αξιότερους" διαχειριστές ή/και ηγέτες

είναι η συμμετοχή, η συνδιαμόρφωση και η συνυπευθυνότητα που **δεν** υπάρχει σήμερα για τον μέσο πολίτη

εύκολα και γρήγορα (όπως και στο παρελθόν) ξεφεύγουν οι "άξιοι" και γίνονται νομενκλατούρα και βολεμένη ιντελιγκέντσια

Πέτρος ΚΟΥΠΕΓΚΟΣ είπε...

Όντως δεν μπορεί να διαφωνήσει κανείς ότι η συμμετοχή, η συνδιαμόρφωση και η συνυπευθυνότητα που **δεν** υπάρχει σήμερα για τον μέσο πολίτη οδηγεί σε μη "αξιοκρατικές" επιλογές εκ των άνω και επιτρέπει να επιπλέουν όσοι δεν είναι "καλύτεροι".

Αντίθετα όταν λειτουργεί η δημοκρατία με θεσμούς όπως τους περιγράφεις τότε είναι "φυσική" επιλογή, όπου χρειάζεται κάποιος να ηγηθεί, να εισηγηθεί ή να υλοποιήσει, να επιλεγεί αυτός που πρέπει... ακόμα και αν δεν θέλεις να τον ορίσεις. Έτσι θα τον επιλέξουν και θα τον θελήσουν οι πολλοί που ξέρουν και θέλουν το καλό τους.

Ανεξάρτητα από τη σημασία και το εύρος της συμμετοχής, όταν έρθει η ώρα να επιλέξουμε πχ αντιπροσώπους στη βουλή ή δημάρχους στις πόλεις πρέπει να επιλέξουμε τους καλύτερους ή τους καταλληλότερους.

Σε μια δημοκρατία που δεν λειτουργεί πάντως, υπάρχει και ο αντίστροφος κίνδυνος να επιλεγούν "δημοκρατικά", όχι απαραίτητα οι "καλύτεροι" έστω της "ιντελιτζένσιας" αλλά και οι "καλύτεροι τρελλοί του χωριού"

spallantzas είπε...

νομίζω πως ο ΝΚ σε αυτό το άρθρο γράφει (για πολλούς απο εμάς) τα αυτονόητα.
Εκείνο ίσως που έχει ξεχωριστή σημασία και θάπρεπε κατά τη γνώμη μου να είναι αντικείμενο συζήτησης (και εδώ και στο ΠΑΣΟΚ γενικότερα) είναι η τελευταία παράγραφος και τα συμβαίνοντα στην Αριστερά γενικότερα.

antinor είπε...

Αχ κυριε Κοτζια και εσεις κυριε Τριανταφυλιδη,καλη η αναλυση την οποιαν κανετε αλλα και η παρεμβαση,ομως σχετικα με το ΠΑΣΟΚ και το προβλημα του για να αντιμετωπιοσει τα υπαρχοντα προβληματα της ελληνικης κοινωνιας και οικονομιας ισχυει αυτο που ακομα και στα μπορντελλα της πολις ΟΥΡ ΙΣΧΥΕ,ΟΤΙ ............αυτα τα απλα.

Γιάννης Παπαϊωάννου είπε...

Τα πολλά λόγια είναι φτώχια.
Το ΠΑΣΟΚ πρέπει…. το ΠΑΣΟΚ επιβάλλεται να … Το ΠΑΣΟΚ οφείλει…. Κλπ. Προτάσεις… προτάσεις…. προτάσεις

Στην τελική το ΠΑΣΟΚ …μοιάζει να οφείλει να πραγματοποιήσει την φαντασίωση του κάθε ΝΚ.. ΙΠ… και ΣΤ… που βοήθησε τον ΓΑΠ στην επανεκλογή του !

Μα είναι τόσο απλό… τόσο απλό που φαντάζει απλά αυτονόητο!

Θέλω το ΠΑΣΟΚ να με βοηθήσει. Εμένα τον άνεργο, τον χαμηλο συνταξιούχο, τον νεο, τον επιχειρηματία, τον καταναλωτή, την νοικοκυρά, τον παππού το παιδί, την μητέρα τον άρρωστο, τον πυρόπληκτο, τον αγρότη.
Θέλω να τους βοηθήσει σήμερα. Τίποτα άλλο.
Σήμερα.
και δεν εννοω ρουσφετι

Οι κυβερνητικές θέσεις με αφήνουν παγερά αδιάφορο. Το ίδιο και η αυτό οργάνωση . Ο πόνος για να βγει ο ΓΑΠ πρωθυπουργός έχει ίδιον όφελος!
Ο καημός του ΓΑΠ να μας κυβερνήσει έχει γίνει ανέκδοτο, σκιτσογράφοι κάνουν χαβαλέ μαζί του! Ο ΓΑΠ θελεινα μασ κυβερνησει χωρις ουσιαστικό λόγο.

Αντί λοιπόν το ΠΑΣΟΚ να προβάλει τις θέσεις του για την χώρα ή την μελλοντική κυβερνητική του πολιτική και να περιμένει τον Λαό και τους ψήφους να του πέσουν στο πιάτο,

πρέπει απλά να βοηθήσει όπου και όπως μπορεί κάθε μικρό ή μεγάλο Όνειρο να γίνει πραγματικότητα! Τόσο απλά.

Το ΠΑΣΟΚ έχει πανελλήνιο δίκτυο και κόσμο που μπορεί να κάνει πολλά… παρά πολλά για τους Έλληνες για τον Λαο και το κόμμα
Το ΠΑΣΟΚ πρέπει να «Μπορεί να βοηθήσει»! Αυτή πρέπει να είναι η κύρια δουλεία της αντιπολίτευσης!
Σκεφτείτε το λίγο
Μιλάμε για άλλη φιλοσοφία! Για άλλη σκηνική παρουσία για μια άλλη εικόνα!

Αυτά ..

spallantzas είπε...

@papaioannou
Καλα τα λές και δεν λες τίποτα διαφορετικό, κατά τη γνώμη μου απο τον ΝΚ που (άδικα) απορρίπτεις.
Τα δικά μου ερωτήματα είναι τα εξής :
1. Ποιούς να "βοηθήσει" το ΠΑΣΟΚ? Έχουμε ξεκαθαρίσει ποια πρέπει ναναι η νέα κοινωνική συμμαχία του κινήματος? Το να λέμε ξανα και ξανα " ο ανεργος , ο νεος, ο επιχερηματίας , ο , ο , ο " δε λεει τίποτα. Πρέπει να γίνουμε πολύ πιο συγκεκριμένοι.
2. Πως να τους βοηθήσει το ΠΑΣΟΚ (αφου τους προσδιορίσει φυσικά πρώτα) ? Απλά κάνοντας προτάσεις? Δίνοντας δυνατότητα συμμετοχής και συνευθύνης? Και πως θα γίνει αυτό? Και πότε θα γίνει αυτό? Τώρα ή σε μια μελλοντική κυβερνητική εξουσία?
3. Ποιό είναι το κάθε μικρό και μεγάλο όνειρο του κάθε πολίτη? Και πως όλα αυτά θα γίνουν όραμα για την Ελλάδα? Γιατί αν σκεφτούμε πως έχουμε φτάσει στο σημείο , το μικρό όνειρο του κάθε πολίτη να είναι ή να κάνει την αρπαχτή ή να διοριστεί στο δημόσιο , τότε κατι δεν πάει καλά γενικά. Και φταίμε όλοι γιαυτό , δεν μας φταίει ούτε το ΠΑΣΟΚ , ούτε ο ΓΑΠ.

Αρα το σημαντικότερο ζητούμενο παραμένει η παραγωγή πολιτικής, σε όλο το πολιτικό φάσμα και όχι μόνο στο ΠΑΣΟΚ. Γιατί χωρίς πολιτική δεν υφίσταται καν κόμμα.

Γιάννης Παπαϊωάννου είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Γιάννης Παπαϊωάννου είπε...

Στην ουσία δεν διαφωνούμε. Θα πρέπει όμως για να απαντήσουμε στις ερωτήσεις να μπούμε στα επιμέρους θέματα στα οποία οι προσεγγίσεις του καθενός διαφέρουν.
Δεν περαζει!

1. Από μια κυβέρνηση (ειδικότερα όταν αυτή κάνει κάτι) παράγεται δυσαρέσκεια. Αυτό είναι σχεδόν αυτονόητο.
Όλους αυτούς τους δυσαρεστημένους -που μαθηματικά και αποδεδειγμένα θα πληθαίνουν με την πάροδο του χρόνου- εάν φιλοδοξείς να κυβερνήσεις, θα πρέπει να τους προσεγγίσεις κατα 80 % . Να τους ακούσεις, να τους αφουγκραστείς, να νιώσουν ότι συμμερίζεσαι τις ανάγκες τους, να κρατήσεις σημειώσεις, να επεξεργαστείς και να καταθέσεις θέσεις ελπίδας για όλους. Να συνθεσεις (εσύ ο ηγετης) τελικα τις αποψεις της κοινωνίας και οχι των πρωτοκλασάτων στελεχών σου.

Στις τελευταίες εκλογές το ΠΑΣΟΚ παρουσίασε πρόγραμμα ενώ η ΝΔ όχι. Τελικά η ΝΔ κέρδισε. Αυτό δείχνει τουλάχιστον ότι το πρόγραμμα μας δεν άρεσε.
Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν, ότι ένα βασικό λάθος του ΠΑΣΟΚ είναι η έμμονη στο πρόγραμμα του καθώς εκτιμώ ότι έχουμε «κολλήσει» λίγο με αυτό και με το πόσο καλή δουλειά έγινε.

Ένα πρόγραμμα που πέρα από όλα τα αλλά έχει και ένα άρωμα μη αριστεράς και …κυβερνητισμού και είναι όντως σαν τιμοκατάλογος 224 πραγματων.

Ίσως ο πολίτης δεν θέλει δεσμεύσεις για δράσεις και πολιτικές αλλά δεσμεύσεις για μη δράσεις και μη αλλαγές.
Ίσως πρέπει να στοχεύσουμε στην συντηρητική κοινή γνώμη καθώς οι αλλαγές που παίζουν γύρω γύρω μας τρομάζουν.

2. Θα τους βοηθήσει με το να ακούσει τα αιτήματα τους μέσα από ένα ουσιαστικό διάλογο με όλους και για όλα. Να υποστηρίξει αιτήματα μη αλλαγής -ή εάν μπορεί- αλλαγής υπέρ τους.

Βασική συνιστώσα στη σκέψη μας θα πρέπει να είναι ότι η εξουσία πηγάζει από τον λαό και αφορά τον λαό με στόχο να τον κάνει υποκείμενο της ιστορίας στα πλαίσια του εφικτού. Η εξουσια δεν ειναι κληρονομικη και οι επιλογες μας ειναι απεριοριστες.

Αυτό θα μας δώσει ένα σεβασμό για τον λαό και τη γνώμη του που τόσο έχουμε υποτιμήσει ή θεωρούμε ότι άγεται και φέρεται.

Το κάνουμε αυτό για να δικαιολογήσουμε τα δικά μας λάθη. Βλεπεις ενας σκεφτομενος Λαος που μας αποριπτει.... για καποιους εκει στα ψηλα είναι κατι αδιανοητο να συμβαινει.... στην Ελλαδα.
Αρα ψαχνουμε αλλου εξηγησεις..και ερμηνειες του "φαινουμένου".

Τέλος να βγάλουμε από το μυαλό μας ότι το ΠΑΣΟΚ και ο ΓΑΠ είναι προορισμένοι να μας κυβερνήσουν. Αυτή η νομοτέλεια -που δημιουργεί νοοτροπίες- είναι τουλάχιστον ακυρωτική για την ελπίδα, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όλοι ίδιοι είναι, για την κουταλα και ίσως σε κάποιο βαθμό να προσβάλει τον ίδιο τον Λαό.

3 Θεωρώ ότι πάνω από όλα τα μικρά όνειρα του κάθε πολίτη- για τα οποία σε μεγάλο βαθμό είναι υπεύθυνος για την πραγματοποίηση τους- υπάρχει ένα συλλογικό όραμα για την κοινωνία και την χώρα.

Υπάρχει κάτι που όλοι έχουμε στο μυαλό μας και που μπορεί να μας κάνει να σηκωθούμε "λίγο ψηλότερα". Θα προσπαθήσω να το εντοπίσω…

Κατά την γνώμη μου υπάρχει ένα συλλογικό όραμα το οποίο όμως είναι στριμωγμένο μέσα στα ασφυκτικά πλαίσια ενός «ρυθμού».
Ένας ρυθμός αφομοίωσης της χώρας μας που είναι μοναδικός για κάθε χώρα.
Αυτό ο ρυθμός βάζει το πλαίσιο του εφικτού.
Παρατήρησε τώρα ότι όπου αυτός ο ρυθμός επιταχύνθηκε αυτό έγινε για πιάσουμε κάποιο στόχο ή γιατί επιβλήθηκε από την ΕΕ (τουλάχιστον έτσι παρουσιάστηκε) !
Άρα για να εντοπίσω το συλλογικό όραμα:
α) χρειάζεται να ξέρω την χώρα και τις αναγκες της...της σκεψεις της
β) χρειάζεται να αντιληφθώ τον ρυθμό αφομοίωσης καθώς το όποιο όραμα θα πρέπει να έχει σχέση ή καλύτερα να σέβεται απόλυτα αυτό τον ρυθμό.

γ) χρειάζεται να μπορώ να εκφράσω την σκέψη μου.

Δες τώρα τα περί «πράσινης ανάπτυξης» και δες γιατί αντιδρώ

Δες τους όρους «Προστατευτικής παγκοσμιοποίησης», «καταπολέμησης της φτώχιας», «κοινωνική δικαιότητα» και δες τους από απόσταση.

Είναι άκρως συντηρητικοί όροι που κρύβουν μια πολιτική που τελικά προσπαθεί να κάνει το «αγγούρι» (συγνώμη για την παρομοίωση) ποιο ευλύγιστο.
Την ίδια στιγμή οι όροι «ευελιξία προς τις αγορές» «εθνικός πρωταθλητής» και «μέρισμα ανάπτυξης» (όροι του προγράμματος) δείχνουν ακριβώς την κυβερνητική πολιτική του ΠΑΣΟΚ και την προσέγγιση του σε σχέση με την «Αυτονομία της πολιτικής» αλλά και την υπόκλιση που έχει κάνει το ΠΑΣΟΚ για να ευαρεστήσει τον ΣΕΒ και την ΕΕ.

Μετά από όλα αυτά ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι ότι αυτό που ζητά η χώρα σήμερα είναι χρήμα.

Ιδεολογικά μπορούμε να το φορτώσουμε (το πράγμα) πάνω στον όρο «κοινωνική συνοχή αλλά και κινητικότητα» όπως επίσης «αναδιανομή του πλούτου».

Πάμε λοιπόν προτάσεις!
900 ευρώ βασικός μισθός
1200 ευρώ μισθός πρώτο διοριζόμενου
Επίδομα θέρμανσης για όσους έχουν εισόδημα κάτω από …
Επιπρόσθετη φορολόγηση επιχειρήσεων με τζίρο πάνω από ….
Τιμαριθμοποίηση της κλίμακας φυσικών προσώπων (Αυτόματη).

Μείωση της φορολογίας ή επιστροφή φόρου κατανάλωσης καύσιμων εφόσον πιάνουν κάποιο κριτήριο χαμηλού εισοδήματος κλπ κλπ…
Μείωση φορολογίας για μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις.
Επιστροφή φόρου με απόδειξης (όλες τις αποδείξεις πλην των ειδών πολυτελείας! )

Και τόσα αλλά … ωραία βαρύγδουπα και φθηνά φιλολαϊκά μέτρα ενόψει προυπολογισμού που όταν με το καλό νικήσεις μπορείς να πραγματοποιήσεις χαλαρά με ορίζοντα τετραετίας ή σε πρώτη…. Δεύτερη…. και τρίτη φάση….

Με πιάνεις!

Ρυθμός !
Υπαρχουν ιδεες υπαρχουν αναγκες.

Μπορείς άνετα να μου πεις τώρα ότι θέλω να επιβάλω στο ΠΑΣΟΚ την φαντασίωση μου …δικαιολογούμαι όμως γιατί δεν υποστήριξα τον ΓΑΠ.

Άσε που υπάρχει κίνδυνος όλα αυτά που γράφω να «περάσουν» ως ύποπτα!


Μια που γνωριζόμαστε λοιπόν παρατήρησε αυτά που σου έγραψα και δες ποσά από αυτά θα γίνουν προτάσεις ή πολιτικές του ΠΑΣΟΚ; Δες εναλλακτικά τι θα δούμε και τι θα ακούσουμε.

Μετά αναρωτήσου το Γιατί..
Θα δεις ότι κάτι από όλα αυτά που ακλουθούν λείπει:

α) χρειάζεται να ξέρω την χώρα και τις αναγκες της...της σκεψεις της.

β) χρειάζεται να αντιληφθώ τον ρυθμό αφομοίωσης καθώς το όποιο όραμα θα πρέπει να έχει σχέση ή καλύτερα να σέβεται απόλυτα αυτό τον ρυθμό.

γ) χρειάζεται να μπορώ να εκφράσω την σκέψη μου.

Ισως μεσα απο αυτα εντοπισεις και τα αιτια της ηττας του ΠΑΣΟΚ την 16 Σεπτεμβριου. Γιατι δεν πιστευω σοβαρος ανθρωπος να καλυπτεσαι με τα "περι υπονομευσης".

ετσι δεν ειναι;

Ανδρέας Τριανταφυλλίδης είπε...

@papa

1. έχεις (κατά την άποψη μου, όσο μετράει) βελτιωθεί πάρα πολύ σε αυτά που λες και στον τρόπο που τα γράφεις Γιάννη ... αν αποφύγεις κάποιες υπερβολές και -προσωπικές (;)- αιχμές κατά του ΓΑΠ, νομίζω, θα είσαι ακόμη καλύτερος

2. πάλι προσωπικά μιλώντας, αν τα περί υπονόμευσης ήταν απλά φήμες, θα δεχόμουν ότι μπορεί και να ήταν υπερβολές ... όμως,

α. θυμάμαι πολύ καθαρά να βουρκώνω γιατί είδα με τα μάτια μου στελέχη του ΠΑΣΟΚ να κατηγορούν και να απαξιώνουν τον ΓΑΠ σε προεκλογική περίοδο και ...
β. δεν μπορώ -παρότι τον εκτιμώ πολύ- να μην ενοχληθώ από την πρόσφατη δήλωση του καθηγητή Τσάτσου περί νοθείας στις εσωκομματικές εκλογές

η υπονόμευση δεν ήταν και δεν είναι -δυστυχώς- μυθιστορηματική .. τη βίωσα, έμαθα περιστατικά από φίλυς που εμπιστεύομαι, και ακόμη -γαίνεται- να σιγοβράζει

καλή συνέχεια

www.221.gr