Συμπεράσματα απο τον Προσυνεδριακό Διάλογο στην Αργολίδα

Η Γραμματεία της ΝΟΕΣ Αργολίδας του ΠΑΣΟΚ, στην οποία συμμετέχω, έδωσε στη δημοσιότητα το κείμενο συμπερασμάτων για τον προσυνεδριακό διάλογο που καταλήξαμε και εγκρίθηκε απο το Νομαρχιακό Συμβούλιο.

Παραθέτω παρακάτω το πιο ενδιαφέρον κομμάτι :

" Ο προσυνεδριακός διάλογος που διεξήχθη τις τελευταίες μέρες με ευθύνη της Ν.Ο.Ε.Σ. της περιοχής μας, δεν πραγματοποιήθηκε με τις καλύτερες προϋποθέσεις, όσον αφορά, τόσο την ευρύτητα συμμετοχής των πολιτών, όσο και την παραγωγή πραγματικού διαλόγου και ειδικά κατάθεσης πρακτικών προτάσεων για την έξοδο από την κρίση αξιοπιστίας και εναλλακτικής πρότασης, που κατά βάση πλήττει το ΠΑΣΟΚ τόσο πανελλαδικά αλλά και ειδικά στον Νομό μας.

Έτσι οι συναντήσεις αντί να γίνουν πεδίο γόνιμου διαλόγου και διείσδυσης στην ευρύτερη κοινωνική δεξαμενή των νέων και των εν δυνάμει ψηφοφόρων της περιοχής, κατέληξαν να εξελιχθούν σε κλειστές συγκεντρώσεις γκρίνιας και διαπιστώσεων με κεντρικό ερώτημα «γιατί δεν μπορεί το ΠΑΣΟΚ να πείσει, να ανακάμψει και να νικήσει».

Μόνο που η εσωτερική γκρίνια δεν παράγει ούτε δημιουργεί πολιτική, όπως νοείται η πολιτική με την πραγματική έννοια του όρου, σαν δηλ. την διευθέτηση των προβλημάτων της «πόλης»- κοινωνίας...
...
... Κοινή (είναι) η διαπίστωση σύμφωνα με την οποία, ένας τοπικός κομματικός σχηματισμός για να παράγει αποτέλεσμα δεν χρειάζεται να διαλύσει και να ξαναφτιάξει από την αρχή τις κοινοτικές ή δημοτικές οργανώσεις του προκειμένου να προσελκύσει νέα μέλη και να τα εμπνεύσει να επιδοθούν σε εξορμήσεις, για να πετύχουν κάποτε την νίκη. Αρκεί η ύπαρξη ενός κεντρικού και κυρίαρχου οράματος. Αρκεί να ανακαλύψεις ποια κρίσιμα τοπικά συλλογικά προβλήματα απασχολούν τις τοπικές κοινωνίες και πώς εσύ μπορείς να τα διαχειριστείς καλύτερα και να τα επιλύσεις.

Πρέπει να κάνεις κεντρική και τοπική αντιπολίτευση μέσω των προβλημάτων και να προβάλλεις ταυτόχρονα και τον δικό σου εναλλακτικό τρόπο προώθησης τους. Έτσι πρέπει να γνωρίζουμε πως μεγάλο ρόλο, ιδίως στην νεολαία, παίζουν οι αγωνιστικές κινητοποιήσεις, τα ψηφίσματα, το blogging, τα έγγραφα διαμαρτυρίας, τα συλλαλητήρια για υπαρκτά προβλήματα, που κερδίζουν και συσπειρώνουν τους πολίτες.

Ο καναπές και οι συζητήσεις των καφενείων εκτονώνουν την δυναμική της δυσαρέσκειας των πολιτών, τους αδρανοποιούν όμως και οδηγούν τελικά σε πολιτικές ήττες. Μόνο αν μπεις με φρέσκα και άφθαρτα πρόσωπα, επικεφαλής, προβολής και κινηματικής μαζικής διεκδίκησης επίλυσης τέτοιων προβλημάτων που ταλανίζουν την ντόπια κοινωνία θα μπορέσεις να κεφαλαιοποιήσεις στην συνέχεια και να πείσεις ουσιαστικά στο πεδίο μάχης (και στον καναπέ) τους πολίτες ότι πρέπει να σε εμπιστευθούν σαν οργάνωση και σαν κόμμα... "

Διαβάστε όλο το κείμενο εδώ

Εγώ θα προσθέσω το εξής . Στο ΠΑΣΟΚ βρέθηκα στα δύσκολα, μετά την ήττα του 2004. Κι όμως σήμερα, μετά την εμπειρία του προσυνεδριακού διαλόγου, έφτασα στο σημείο να αισθάνομαι και εγώ προσωπικά ενοχές για πράγματα, πολιτικές και καταστάσεις που δεν συμμετείχα καν! Ενοχές μεγαλύτερες και από όλους αυτούς που ζούν το ΠΑΣΟΚ από μέσα χρόνια τώρα. Αλλά πέρα από τις ενοχές νοιώθω και χέρια μου δεμένα και τα πόδια μου βαριά απο βαρίδια, γιατί απλά κάποιοι τα έχουν στυλώσει και δεν εννοούν να καταλάβουν ότι πρέπει να φύγουμε προς τα εμπρός. Παραμένουν ακίνητοι και κοιτάνε απλά προς τα πίσω.

Δεν ξέρω αν η εικόνα που θα περιγράψω θα γίνει κατανοητή , αλλά έτσι νοιώθω πραγματικά :

Νοιώθω να βρισκόμαστε κάποιοι (λίγοι σε σχέση με την κοινωνία) σε ένα θάλαμο εντατικής θεραπείας, πάνω απο το σώμα ΠΑΣΟΚ που είναι σε κώμα. Κάποιοι σιγοψυθιρίζουν στην μια άκρη του θαλάμου... "πεθαίνει" . Κάποιοι άλλοι , στην άλλη άκρη, λένε ... "βαστάει ακόμη". Και είμαστε και κάποιοι "τρελοί" (έτσι μας λένε οι άλλοι) που έχουμε πιάσει τις πλάκες και επιχειρούμε αλλεπάλληλα ηλεκτροσόκ !

Θα ανανήψει? Αξίζει το κόπο να ανανήψει? Και ποιοι και πόσοι μέσα στο "θάλαμο" θα χαρούν τελικά γιαυτό? Αυτά είναι τα κρίσιμα ερωτήματα!