Πως θα αντιμετωπίσουμε δραστικά, αποτελεσματικά και πρωτότυπα τον τρόπο με τον οποίο θα εκπαιδευτούν οι επόμενες γενιές;
Ποιά είναι η ΒΑΣΙΚΗ πρώτη ύλη στην οποία θα βασιστούμε για το "προϊόν", την "υπεραξία" της παιδείας;
Πρόκειται απλά για μια διαδικασία "συνέχειας" και "διαχείρισης" του υπάρχοντος έμψυχου και άψυχου υλικού;
Πρόκειται για μια "αξιοποίηση" των υπαρχόντων πόρων, για μια παιδεία "ανταγωνιστική";
Πρόκειται για έναν ακαδημαϊκό καθωσπρεπισμό, για το καθρέφτισμα ενός προτύπου από το εξωτερικό, μια αντιγραφή;
Νομίζω ότι η "ρεαλιστική" αυτή αντιμετώπιση μπορεί να μοιάζει για κάποιους ελκυστική αλλά μπορεί να γίνει η ταφόπετρα των λιγοστών προοπτικών που εναπομένουν για την χώρα μας και τους ΠΟΛΙτεΣ της.
ΔΕΝ ΩΦΕΛΕΙ να ωραιοποιούμε την πραγματικότητα.
ΔΕΝ ΩΦΕΛΕΙ να χαϊδεύουμε παράγοντες του σχολείου σε όλες τις βαθμίδες, να ακολουθούμε τυφλά συνδικαλιστές κάθε βαθμού "φιλίας" στο πρόσωπο μας ή στο όποιο κόμμα.
ΔΕΝ ΩΦΕΛΕΙ να ξαναβάφουμε τα σκουριασμένα κάγκελα και να μπαλώνουμε το τσιμέντο στις σκοτεινές αυλές των σχολείων.
ΔΕΝ ΩΦΕΛΕΙ να ενισχύουμε νεκρές "βιβλιοθήκες", να "συζητάμε" για διδακτέα ύλη και "κατάλληλα" σχολικά βιβλία, να υψώνουμε "πατριωτικές" κορώνες, όταν έτσι ξεπουλάμε τις τελευταίες ευκαιρίες της ελπίδας αυτού που θα μπορούσε να αποτελεί ένα ανοιχτό δημοκρατικό σχολείο σε μια ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΑΤΡΙΔΑ.
Πρέπει να επιδιώκουμε μια χώρα συμμέτοχο στον πλούτο και την προοπτική μιας πολύ μικρότερης πλέον γης. Μια χώρα εγγυητή του μέλλοντος, αντί μιας χώρας καταναλωτή.Πρέπει να απελευθερωθούμε από τον καταναγκασμό του χαμηλού μέσου όρου, την υποκρισία της ανεπαρκούς εξουσίας του διεφθαρμένου κοινωνικού ιστού, του αμετανόητου κράτους, της υπεξαιρεμένης υποτελούς σε συμφέροντα ιδεολογίας και κάθε είδους πίστης, του εναγκαλισμού της οπισθοδρομικής θρησκείας.
Η παιδεία σχετίζεται πρωτίστως με το ιδιαίτερο ανθρώπινο χαρακτηριστικό που είναι η ανθρώπινη ευφυϊα. Και αυτό το το χαρακτηριστικό, ακριβώς για να μας ξεχωρίσει στη φύση, διαθέτει τεράστια ποικιλία. Μια παιδεία που "αξιοποιεί" ή χτίζεται γύρω από την "μαθηματική", την "γεωμετρική" ευφυία, είναι ελλειπής, μονομερής, ανεπαρκής, ανευλεύθερη, μονόχρωμη, επικίνδυνη. Μια παιδεία που κατευθύνεται στην παραγωγή "εργατών" του πνεύματος ή της δεξιοτεχνίας, είναι εν δυνάμει "μη προοδευτική", μια παιδεία με στόχο την απασχόληση, είναι μια ΜΗ ΠΑΙΔΕΙΑ. Είναι μηχανή. Νήπια, παιδιά, μαθητές, φοιτητές, ερευνητές, διαθέτουν χαρακτηριστικά και δυνατότητες πολλές φορές περισσότερες από αυτές που καλλιεργεί και αξιοποιεί το σύστημα.Νήπια, παιδιά, μαθητές, φοιτητές, ερευνητές, δικαιούνται καλύτερο μερίδιο στη ζωή και το μέλλον.Σε μια κοινωνία ποιότητας ζωής, ποιότητας αρχών και θεμελιωδών κανόνων η ΠΑΙΔΕΙΑ παράγει απασχόληση, αξίες, ελευθερίες, δυνατότητες, δημιουργικότητα, ισότητα, δικαιοσύνη.
Δεν αποτελεί η ΠΑΙΔΕΙΑ παράγωγο του συστήματος της απασχόλησης, δεν εξαρτάται από το σύστημα. Το ανανεώνει και το υποχρεώνει να εξαρτηθεί από αυτήν σε μια σχέση δυναμική. Πρέπει να υποστηρίξουμε μια αποφασιστική "επανάσταση" στην σύλληψη, την κατεύθυνση και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης με στόχο μια θετική ΑΝΑΤΡΟΠΗ των παραδεδεγμένων ή κοινά αποδεκτών κοινοτυπιών που καθηλώνουν τις ικανότητες και εξοντώνουν τις ευκαιρίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου