Πέντε νέοι εκπαιδευτικοί, που εδώ και 15 σχεδόν χρόνια δραστηριοποιούνται με επιτυχία στο χώρο των ιδιωτικών φροντιστηρίων στην πόλη μας (και όχι των ιδιαιτέρων μαθημάτων του "μαύρου χρήματος"), αποφάσισαν να ενώσουν τις "δυνάμεις" τους, να κλείσουν τα φροντιστήρια τους και να δημιουργήσουν ένα νέο ιδιωτικό εκπαιδευτήριο μέσης εκπαίδευσης. Μέχρις εδώ το πράγμα ακούγεται αδιάφορα και ίσως και για έναν προοδευτικό πολίτη απωθητικά, σαν άλλη μια προσπάθεια της ιδιωτικής πρωτοβουλίας να σπρώξει την δωρεάν δημόσια παιδεία πιο βαθιά στον πάτο και το χέρι των πολιτών πιο βαθειά στην τσέπη για μορφώσουν τα παιδιά τους.
Ακούγοντας όμως αυτούς τους εκπαιδευτικούς της γενιάς μου να αναπτύσσουν το σκεπτικό αυτού του εγχειρήματος θα αλλάξει γνώμη και θα κατανοήσει ότι τέτοιες πρωτοβουλίες αξίζει το κόπο να στηριχθούν. Οι πέντε - πριν από όλα φίλοι και - εκπαιδευτικοί κλείνουν τα τρία μοναδικά μεγάλα φροντιστήρια στην πόλη μας (χωρίς κανένα ιδιαίτερο οικονομικό λογο να το κάνουν,το αντίθετο μάλιστα) για να προσφέρουν την εμπειρία τους και τη γνώση τους με περισσότερη όρεξη και με την ίδια υπευθυνότητα στο επίπεδο της υποχρεωτικής κλασσικής μέσης εκπαίδευσης.
" Η πολιτεία δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να μας εντάξει στο δημόσιο σύστημα παιδείας. Αντίθετα με τις επετηρίδες μας οδήγησε ουσιαστικά στο ελεύθερο επάγγελμα" λένε. " Η τοπική κοινωνία αξιολόγησε θετικά την προσφορά μας τόσο σαν εκπαιδευτικούς όσο και σαν επαγγελματίες. Και αυτό θεωρούμε υποχρέωση μας να της το ανταποδώσουμε. 15 χρόνια είναι πολλά. Δεν θέλουμε πια να είμαστε παραπαιδεία. Αλλά πριν από όλα και πάνω από όλα δεν αντέχουμε πια να βλέπουμε τα κουρασμένα πρόσωπα των μαθητών μας τα απογεύματα μέσα στις αίθουσες των φροντιστηρίων μας, παιδιών που ,σε μια τόσο κρίσιμη ηλικία, δεν έχουν ελεύθερο χρόνο για τέχνες, πολιτισμό, αθλητισμό, φιλίες, έρωτα. Ναι το εκπαιδευτικό σύστημα σε όλες τις βαθμίδες πρέπει να αλλάξει, αλλά μέχρι να αλλάξει, θέλουμε να συμβάλλουμε και εμείς στο να αλλάξει η ζωή των μαθητών -και κατ' επέκταση των οικογενειών τους -προς το καλύτερο, και στο μέτρο που μας αναλογεί , θα το επιχειρήσουμε"!
Λόγια που εκπλήσσουν και συνάμα συναρπάζουν! Λόγια που αποδεικνύουν ότι στην κοινωνία μας υπάρχουν εγκλωβισμένες δημιουργικές δυνάμεις και στην παιδεία - όπως και σε άλλους τομείς της κοινωνικής ζωής - που θέλουν και μπορούν να απελευθερωθούν και να προσφέρουν. Οι πέντε φίλοι οραματίζονται να δημιουργήσουν ένα εκπαιδευτήριο ενταγμένο αρμονικά στην τοπική κοινωνία, ένα σχολείο που θα καλλιεργήσει πέρα απο την εκπαιδευτική διαδικασία, τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, τις νέες τεχνολογίες και τα νέα μέσα, θα συνεργαστεί με το τοπικό πανεπιστήμιο, τα αθλητικά σωματεία, τους πολιτιστικούς συλλόγους, την τοπική αυτοδιοίκηση, ένα σχολείο με "ονομασία προέλευσης" .Βέβαια το "παραεμπόριο" της "δημόσιας παιδείας" είναι σκληρό και αδυσώπητο . " Κάποιοι συνάδελφοι, φίλοι, μας έκοψαν την καλημέρα απο τότε που ανακοινώσαμε την ιδέα μας" , μούλεγαν χθες απορημένοι. Πολλοί δημόσιοι εκπαιδευτικοί, με άλλωθι τους πραγματικά υποβαθμισμένους μισθούς, καταφεύγουν αναγκαστικά στην μαύρη εργασία των ιδιαίτερων για να ζήσουν αξιοπρεπώς. Απο εκεί όμως, μέχρι το να υποβαθμίζεις την προσφορά σου στη δημόσια εκπαίδευση, να απαξιώνεις δημιουργικούς θεσμούς όπως το ολοήμερο σχολείο και η ευέλικτη ζώνη, να εκμεταλλεύεσαι το άδικο σύστημα εξετάσεων, να κερδίζεις (και μάλιστα μαύρα) απο την στρεβλωμένη αντίληψη της κοινωνίας ότι "όλοι πρέπει να γίνουν γιατροί, δικηγόροι και μηχανικοί" και την τεχνητή αδυναμία - με ευθύνη της πολιτείας - του δημόσιου σχολείου να ανταποκριθει στις απαιτήσεις και ταυτόχρονα να "φωνάζεις" για δωρεάν δημόσια παιδεία για όλους, ε αυτό δεν είναι απλά υποκρισία αλλά και πρόκληση απέναντι στους πολίτες!
Δεν ξέρω αν οι 5 φίλοι θα τα καταφέρουν, τους το εύχομαι όμως μέσα απο την καρδιά μου. Πιστεύω όμως ακράδαντα πως τέτοιες δημιουργικές δυνάμεις και στο χώρο της παιδείας πρέπει να στηριχθούν τόσο πολιτικά απο τις προοδευτικές δυνάμεις, όσο και κοινωνικά απο τους πολίτες. Τέτοιες δημιουργικές δυνάμεις της ιδιωτικής πρωτοβουλίας - όταν οι ίδιες αποφασίζουν να αυτο-οργανωθούν και να ξεφύγουν απο το δεύτερο πλάνο, μπαίνοντας αποφασιστικά στο προσκήνιο - μπορούν να συμβάλλουν με τον τρόπο τους και στον τομέα τους σε μια πιο δίκαιη κοινωνία.
Φυσικά το ζητούμενο μιας Δημόσιας Παιδείας ισότιμης και παραγωγικής για όλους τους πολίτες παραμένει. Πολύ περισσότερο απέναντι σε μια κυβέρνηση που απαξιώνει κάθε δημόσιο αγαθό, οδηγώντας τα πάντα στην ιδιωτική ασυδοσία, εξυπηρετώντας αποκλειστικά και μόνο τους έχοντες και αποκλείοντας τους αδύνατους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου