Όχι .. δε γινονται θαύματα ...

" ... Μετα από 33 χρόνια σε ένα σπίτι, όταν ανοίξεις την πόρτα και βγεις έξω νοιώθεις αμηχανία. Σαν ψάρι έξω από το νερό. Αφήνεις πίσω αγώνες, χαρές, πίκρες, φίλους και συντρόφους. Είναι μεγάλη απόφαση.
Εγώ λοιπόν την πήρα. Άνοιξα την πόρτα και βγήκα έξω. Όχι πως αποκλείεται να ξαναγυρίσω στο ΠΑΣΟΚ, αλλά αυτό προϋποθέτει ριζικές αλλαγές που δεν βλέπω να γίνονται. Αν γίνουν θα πρόκειται για θαύμα (πιστεύετε στα θαύματα;)..."

Αγαπητέ φίλε Νότη , ποτέ δεν πιστέψαμε στα "θαύματα", αλλά στη συμμετοχή των πολιτών. Πάντα πιστεύαμε, και πριν τον ΓΑΠ. Και αδιαφορούσαμε για το τι λέγαν οι άλλοι. Αδιαφορούσαμε κι ας μας κορόιδευαν, κι ας μας έλεγαν "επικίνδυνους" (!!) , κι ας μας "καθαιρούσαν" (!!!). Ποτέ δεν πιστέψαμε στους ηγέτες θαυματουργούς, άλλοι θεωρούσαν ότι "ο πρόεδρος ξέρει τι κάνει"! Ποτέ δεν επιζητήσαμε θέσεις και αξιώματα σε ΔΣ και σε Επιτροπές , αλλά αξιώναμε τη στήριξη της δράσης των Πολιτών στις τοπικές κοινωνίες και τη δικτύωση τους.

Κι γιαυτό συνεχίζουμε να δουλεύουμε και θα συνεχίσουμε για πολύ ακόμα.

Τι ειρωνία ρε φίλε ! Πριν 3 τρία χρόνια - στο προηγούμενο συνέδριο - εμείς θέλαμε να μπούμε και εσυ έκανες face control στην πόρτα! Και μετά απο λίγο καιρό μας την έκλεισες στα μούτρα, μαζι με κάτι αλλα καλόπαιδα! Σήμερα "ανοιξες, λες, την πόρτα και φευγεις" ... ωραία ... άντε ευκαιρία να μπει κανένας άλλος ! Αφήσατε αλήθεια τίποτα μέσα? Η τσάμπα θα ψαχνουμε?

Ζητώ συγγνώμη απο τους αναγνώστες μου για το "σε δεύτερο ενικό" και εν μέρει ακαταλαβίστικο αυτό ποστ, αλλά όσοι ξέρουν , θα καταλάβουν. .. παααααρα πολύ καλά!

Και εσύ ... Πρόεδρε!