Λίγο παλιό αλλά καλό ...
Έτσι είναι μάλλον με όλα τα Συνέδρια Πολιτικών Κομμάτων: την πρώτη μέρα επικρατεί μια γενική ευφορία, τη δεύτερη αρχίζει η ίντριγκα, η λοβιτούρα και το κυνήγι της ψήφου, την τρίτη αρχίζει η κούραση και η βαρεμάρα και την τέταρτη όλοι κάνουν ένα "ουφ" που τελείωσε το όλο θέμα. Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι είναι κοινό pattern αυτό σε όλα τα πολιτικά συνέδρια - και σίγουρα είναι pattern για τα Συνέδρια του ΠΑΣΟΚ.
Τι είχαμε λοιπόν εκεί; Είχαμε την ομιλία του Προέδρου Γιώργου Παπανδρέου την πρώτη μέρα. Περιέργως πως (μάλλον η ευφορία που λέγαμε...) γινόνταν της τρελλής στο δρόμο προς το στάδιο του τάε-κβο-ντο. "Που πάνε όλοι αυτοί ρε φίλε;" με ρωτάει ο ταξιτζής που κατέβαινα χαμηλά προς τη Συγγρού. Όταν του εξήγησα, έβαλε τα γέλια και μου λέει "ρε συ, αν τον ψηφίζαν πραγματικά όλοι αυτοί, τώρα θα ήταν Πρωθυπουγός!! Για το χαβαλέ μάλλον πάνε...". Θεώρησα σοφότερο να το βουλώσω, φοβούμενος μήπως και είχε δίκιο, δεδομένου ότι οι ταξιτζήδες έχουν πολλές παράλληλες ιδιότητες όπως αυτή του ψυχαναλυτή, του πολιτικού αναλυτή, του χρηματοοικονομικού σύμβουλου, κλπ.
Παρ' όλ' αυτά, οι Σύνεδροι ενθουσιάστηκαν με την ομιλία του Προέδρου - αλλά τα μάτια όλων ήταν στραμένα σε έναν μάλλον κοντούλη τύπο με καφέ σακάκι, στην πρώτη σειρά, μεταξύ Ρέππα και προσκεκλημένου από το ΚΚΕ:
My name is Tsipras - Alexis Tsipras (και ακολουθεί μουσική James Bond)... Άπλωσε χείρα φιλίας ο Πρόεδρος προς τον Alexis αλλά ο Alexis γείωσε και αυτό δεν ήταν καθόλου ευγενικό και πλήγωσε τα φιλόξενα αισθήματα των συνέδρων. Αποχώρησαν όμως, παρά το γείωμα, ήσυχα για τα σπίτια τους, τα ξενοδοχεία στα οποία φιλοξενούνταν όλοι όσοι ήταν από την περιφέρεια (Intercontinental, Athens Imperial, κλπ) ή αμέσως για τα κοντινά σκυλάδικα της Συγγρού για να πιουν και να ξεχάσουν ("γιατί ρε Alexis; Εμείς δεν σου φερθήκαμε καλά, δεν σου φερθήκαμε σπαθί; Εσύ γιατί μας φτύνεις; Φέρε άλλη μια σειρά ουίσκι στα παιδιά!!").
Τη δεύτερη μέρα άρχισε ο μαραθώνιος των ομιλιών, των τοποθετήσεων και των συζητήσεων. Στην κεντρική αρένα γινόνταν οι τοποθετήσεις των Συνέδρων άλλοτε μπροστά σε 4-5 γεματα καθίσματα, άλλοτε σε πυκνό ακροατήριο και άλλοτε στο απόλυτο κενό. Η βαρεμάρα των εναλλασσόμενων στελεχών στο Προεδρείο πάντως ήταν κάτι παραπάνω από προφανής... Οι stars φυσικά συγκέντρωσαν και το πιο πυκνό ακροατήριο: ο Μίμης Ανδρουλάκης (performer ως συνήθως) έδωσε ρεσιτάλ προσπαθώντας να εμψυχώσει το πεσμένο ηθικό, ο Βενιζέλος (αφού προηγουμένως είχε σαλπίσει και μέσω SMS γενικό προσκλητήριο στους δικούς του) το ξεκαθάρισε και ψιλο-άδειασε τον Πρόεδρο, ότι εμείς εδώ δεν πάμε για να παρακαλάμε δεξιά & αριστερά αλλά πάμε για αυτοδυναμία, ο Πάγκαλος...ως Πάγκαλος δεν απογοήτευσε τους πιστούς του, ο Μίχας έδωσε μαθήματα "ουρλιαχτής από το πάθος" πολιτικής τοποθέτησης και γενικά νόμιζες ότι πάνω από όλους πλανώνταν το χτεσινό φάντασμα του Alexis και των δημοσκοπήσεων. Εκείνο πάντως το οποίο ήταν το πιο ωραίο, ήταν πως σχεδόν όλοι τόνιζαν μετ' επιτάσεως το ότι έπρεπε να γίνουν αλλαγές και να φύγουν τα παλιά πρόσωπα για να έρθει η νέα γενιά στο προσκήνιο κλπ, κλπ και όλα αυτά λεγόνταν ακριβώς από αυτούς οι οποίοι έπρεπε να έχουν ήδη φύγει πρώτοι από μόνοι τους αλλά πεισματικά αρνούνται να εγκαταλείψουν τις καρέκλες τους....μια ωραία ατμόσφαιρα δηλαδή...
Από το απόγευμα της δεύτερης μέρας και ολόκληρη την τρίτη ημέρα, άρχισε το κυνήγι της ψήφου για μια θέση στο Εθνικό Συμβούλιο. 488 σύνεδροι θεώρησαν εαυτόν "κατάλληλο" για το Εθνικό Συμβούλιο και έθεσαν υποψηφιότητα για τις περίπου 150 θέσεις. Έβλεπες παντού να γίνεται αγχωμένο ψηστήρι, ψου-ψουρίσματα, πλάγια βλέμματα, ψιθυριστές συζητήσεις, μπολκάκια με προσθέσεις και αφαιρέσεις, κινητά με τελειωμένες μπαταρίες από την πολύ κουβέντα και βλέμματα θολωμένα και κουρασμένα. Υπήρχαν όμως και κάποια ωραία σημεία στο χώρο: υπήρχε ένα Internet cafe, με θαυμάσια γύφτικη-πλαστική καρέκλα γκρί και άσπρο και υπολογιστές με εντελώς απογοητευτικές ταχύτητες, υπήρχαν μπαλόνια τα οποία σου τα γέμιζαν με αέρα οι Εθελοντές Διαδικτύου και εσύ έγραφες πάνω το σύνθημά σου και στο τέλος όλα μαζί θα αφήνονταν στο κέντρο της αίθουσας, υπήρχε μια (όντως πολύ καλή) έκθεση φωτογραφίας από τις πρόσφατες καταστροφές των καλοκαιρινών πυρκαγιών, υπήρχαν ωραία stands από τα υποκαταστήματα του κεντρικού ΠΑΣΟΚ (ΙΣΤΑΜΕ, Ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου, κλπ), υπήρχαν οι εγκαταστάσεις για το web radio & tv του ΠΑΣΟΚ, ο χώρος για τους bloggers, ένα super-duper Κέντρο Τύπου από το οποίο δεν έλειψαν ούτε στιγμή τα καναπεδάκια και τα snacks, υπήρχε μια αίθουσα για το forum του Re-public και φυσικά, οι αίθουσες των workshops.
Οφείλω να πω ότι στο προηγούμενο Συνέδριο, ο κόσμος μαζεύονταν κυρίως στην κεντρική σάλα και οι θεματικές συζητήσεις στις γύρω αίθουσες μάζευαν το πολύ καμιά 10αριά άτομα η κάθε μία. Αυτή τη φορά έγινε το αντίθετο: όλες σχεδόν οι αίθουσες των workshops ήταν σχεδόν γεμάτες και η κεντρική σάλα με πολύ λίγο κόσμο κατά τη διάρκεια της μέρας. Θα πρέπει κανείς να πει ότι τα workshops ήταν και καλά οργανωμένα αλλά και με ενδιαφέροντα θέματα και προσκεκλημένους. Από τα καλύτερα ήταν το "ΜΜΕ & Πολιτική" με καλεσμένους Τσίμα, Μανδραβέλη, Μποτόπουλο, Χαραλάμπη (όπου σε μια στιγμή γυναίκα σύνεδρος σηκώνεται και απευθύνευ ερώτηση προς τον Τσίμα προσφωνώντας τον "σύντροφε Τσίμα" και μέσα στα γέλια που ακολούθησαν, ο διευθύνων τη συζήτηση Τηλέμαχος Χύτήρης έσπευσε να διευκρνίσει προς τον Τσίμα ότι "μάλλον εννοεί ότι είναι και αυτή Παναθηναϊκός"), το "Πολιτισμός και Πολιτική" της Άντζελας Γκερέκου (μακράν το πιο μαραθώνιο workshop με σχεδόν 5 ώρες διάρκεια, με το αδιαχώρητο να επικρατεί συνέχεια και σχεδόν όλους τους παρόντες να έχουν το λόγο για να τοποθετηθούν), το workshop για το Διαδίκτυο, το blogging και την Πολιτική (όπου έβλεπες και συμμετέχοντες οι οποίοι ξέφευγαν από το "σύνεδρος-στυλ" προς το πιο εναλλακτικό) και το πολύ ενδιαφέρον "Γεωργία και Κλιματικές αλλαγές" με συντονίστρια την Ευρωβουλευτή Κατερίνα Μπατζελή.
Ο Πρόεδρος έκλεισε τις εργασίες με την τελική του ομιλία, προσπαθώντας να ανεβάσει λίγο το ηθικό ("οργανωθείτε, αντισταθείτε, ξεσηκωθείτε") - και το κατάφερε για περίπου λίγα λεπτά της ώρας. Ξεσήκωσε θύελλα χειροκροτημάτων όταν είπε ότι το νέο Πολιτικό Συμβούλιο θα αποτελείται από νέα πρόσωπα που δεν είχαν θέσεις και υπουργεία στο παρελθόν (εννοώντας προφανώς μεταξύ άλλων, ότι όλοι όσοι είχαν τέτοιες θέσεις ήταν περίπου άχρηστοι, ξεχνώντας βέβαια ότι και ο ίδιος υπήρξε Υπουργός επί σειρά ετών...λες να αυτοεξαιρεθεί και ο ίδιος??). Έκανε και την τρίπλα του στο τέλος καλώντας το Σκανδαλίδη και το Βενιζέλο μαζί του στη εξέδρα στο τέλος για το "ζήτω" - χωρίς να τους έχει ενημερώσει προηγουμένως. Ο Σκανδαλίδης, πιο άνετος και χαλαρός γενικά ως άνθρωπος μάλλον το χάρηκε αλλά ο Βενιζέλος ήταν από αμήχανος μέχρι τα "πήρα στο κρανίο και δυσκολεύομαι να το κρύψω"...Τι τα θες...αυτά έχουν οι εκπλήξεις...
Την επομένη μέρα είχε μόνο ψήφο και εκλογή των μελών του Εθνικού Συμβουλίου. Φύγαμε όλοι, χωρίς να σκουπίσουμε τελικά αυτή τη φορά. Την προηγουμένη που σκουπίσαμε, βγάλαμε φωτογραφίες οι οποίες ακόμη γυρνάνε στα media...οπότε άστο καλύτερα...
από το planetgreece ... μου τόστειλε ο Θόδωρος
Έτσι είναι μάλλον με όλα τα Συνέδρια Πολιτικών Κομμάτων: την πρώτη μέρα επικρατεί μια γενική ευφορία, τη δεύτερη αρχίζει η ίντριγκα, η λοβιτούρα και το κυνήγι της ψήφου, την τρίτη αρχίζει η κούραση και η βαρεμάρα και την τέταρτη όλοι κάνουν ένα "ουφ" που τελείωσε το όλο θέμα. Έχω αρχίσει να πιστεύω ότι είναι κοινό pattern αυτό σε όλα τα πολιτικά συνέδρια - και σίγουρα είναι pattern για τα Συνέδρια του ΠΑΣΟΚ.
Τι είχαμε λοιπόν εκεί; Είχαμε την ομιλία του Προέδρου Γιώργου Παπανδρέου την πρώτη μέρα. Περιέργως πως (μάλλον η ευφορία που λέγαμε...) γινόνταν της τρελλής στο δρόμο προς το στάδιο του τάε-κβο-ντο. "Που πάνε όλοι αυτοί ρε φίλε;" με ρωτάει ο ταξιτζής που κατέβαινα χαμηλά προς τη Συγγρού. Όταν του εξήγησα, έβαλε τα γέλια και μου λέει "ρε συ, αν τον ψηφίζαν πραγματικά όλοι αυτοί, τώρα θα ήταν Πρωθυπουγός!! Για το χαβαλέ μάλλον πάνε...". Θεώρησα σοφότερο να το βουλώσω, φοβούμενος μήπως και είχε δίκιο, δεδομένου ότι οι ταξιτζήδες έχουν πολλές παράλληλες ιδιότητες όπως αυτή του ψυχαναλυτή, του πολιτικού αναλυτή, του χρηματοοικονομικού σύμβουλου, κλπ.
Παρ' όλ' αυτά, οι Σύνεδροι ενθουσιάστηκαν με την ομιλία του Προέδρου - αλλά τα μάτια όλων ήταν στραμένα σε έναν μάλλον κοντούλη τύπο με καφέ σακάκι, στην πρώτη σειρά, μεταξύ Ρέππα και προσκεκλημένου από το ΚΚΕ:
My name is Tsipras - Alexis Tsipras (και ακολουθεί μουσική James Bond)... Άπλωσε χείρα φιλίας ο Πρόεδρος προς τον Alexis αλλά ο Alexis γείωσε και αυτό δεν ήταν καθόλου ευγενικό και πλήγωσε τα φιλόξενα αισθήματα των συνέδρων. Αποχώρησαν όμως, παρά το γείωμα, ήσυχα για τα σπίτια τους, τα ξενοδοχεία στα οποία φιλοξενούνταν όλοι όσοι ήταν από την περιφέρεια (Intercontinental, Athens Imperial, κλπ) ή αμέσως για τα κοντινά σκυλάδικα της Συγγρού για να πιουν και να ξεχάσουν ("γιατί ρε Alexis; Εμείς δεν σου φερθήκαμε καλά, δεν σου φερθήκαμε σπαθί; Εσύ γιατί μας φτύνεις; Φέρε άλλη μια σειρά ουίσκι στα παιδιά!!").
Τη δεύτερη μέρα άρχισε ο μαραθώνιος των ομιλιών, των τοποθετήσεων και των συζητήσεων. Στην κεντρική αρένα γινόνταν οι τοποθετήσεις των Συνέδρων άλλοτε μπροστά σε 4-5 γεματα καθίσματα, άλλοτε σε πυκνό ακροατήριο και άλλοτε στο απόλυτο κενό. Η βαρεμάρα των εναλλασσόμενων στελεχών στο Προεδρείο πάντως ήταν κάτι παραπάνω από προφανής... Οι stars φυσικά συγκέντρωσαν και το πιο πυκνό ακροατήριο: ο Μίμης Ανδρουλάκης (performer ως συνήθως) έδωσε ρεσιτάλ προσπαθώντας να εμψυχώσει το πεσμένο ηθικό, ο Βενιζέλος (αφού προηγουμένως είχε σαλπίσει και μέσω SMS γενικό προσκλητήριο στους δικούς του) το ξεκαθάρισε και ψιλο-άδειασε τον Πρόεδρο, ότι εμείς εδώ δεν πάμε για να παρακαλάμε δεξιά & αριστερά αλλά πάμε για αυτοδυναμία, ο Πάγκαλος...ως Πάγκαλος δεν απογοήτευσε τους πιστούς του, ο Μίχας έδωσε μαθήματα "ουρλιαχτής από το πάθος" πολιτικής τοποθέτησης και γενικά νόμιζες ότι πάνω από όλους πλανώνταν το χτεσινό φάντασμα του Alexis και των δημοσκοπήσεων. Εκείνο πάντως το οποίο ήταν το πιο ωραίο, ήταν πως σχεδόν όλοι τόνιζαν μετ' επιτάσεως το ότι έπρεπε να γίνουν αλλαγές και να φύγουν τα παλιά πρόσωπα για να έρθει η νέα γενιά στο προσκήνιο κλπ, κλπ και όλα αυτά λεγόνταν ακριβώς από αυτούς οι οποίοι έπρεπε να έχουν ήδη φύγει πρώτοι από μόνοι τους αλλά πεισματικά αρνούνται να εγκαταλείψουν τις καρέκλες τους....μια ωραία ατμόσφαιρα δηλαδή...
Από το απόγευμα της δεύτερης μέρας και ολόκληρη την τρίτη ημέρα, άρχισε το κυνήγι της ψήφου για μια θέση στο Εθνικό Συμβούλιο. 488 σύνεδροι θεώρησαν εαυτόν "κατάλληλο" για το Εθνικό Συμβούλιο και έθεσαν υποψηφιότητα για τις περίπου 150 θέσεις. Έβλεπες παντού να γίνεται αγχωμένο ψηστήρι, ψου-ψουρίσματα, πλάγια βλέμματα, ψιθυριστές συζητήσεις, μπολκάκια με προσθέσεις και αφαιρέσεις, κινητά με τελειωμένες μπαταρίες από την πολύ κουβέντα και βλέμματα θολωμένα και κουρασμένα. Υπήρχαν όμως και κάποια ωραία σημεία στο χώρο: υπήρχε ένα Internet cafe, με θαυμάσια γύφτικη-πλαστική καρέκλα γκρί και άσπρο και υπολογιστές με εντελώς απογοητευτικές ταχύτητες, υπήρχαν μπαλόνια τα οποία σου τα γέμιζαν με αέρα οι Εθελοντές Διαδικτύου και εσύ έγραφες πάνω το σύνθημά σου και στο τέλος όλα μαζί θα αφήνονταν στο κέντρο της αίθουσας, υπήρχε μια (όντως πολύ καλή) έκθεση φωτογραφίας από τις πρόσφατες καταστροφές των καλοκαιρινών πυρκαγιών, υπήρχαν ωραία stands από τα υποκαταστήματα του κεντρικού ΠΑΣΟΚ (ΙΣΤΑΜΕ, Ίδρυμα Ανδρέας Παπανδρέου, κλπ), υπήρχαν οι εγκαταστάσεις για το web radio & tv του ΠΑΣΟΚ, ο χώρος για τους bloggers, ένα super-duper Κέντρο Τύπου από το οποίο δεν έλειψαν ούτε στιγμή τα καναπεδάκια και τα snacks, υπήρχε μια αίθουσα για το forum του Re-public και φυσικά, οι αίθουσες των workshops.
Οφείλω να πω ότι στο προηγούμενο Συνέδριο, ο κόσμος μαζεύονταν κυρίως στην κεντρική σάλα και οι θεματικές συζητήσεις στις γύρω αίθουσες μάζευαν το πολύ καμιά 10αριά άτομα η κάθε μία. Αυτή τη φορά έγινε το αντίθετο: όλες σχεδόν οι αίθουσες των workshops ήταν σχεδόν γεμάτες και η κεντρική σάλα με πολύ λίγο κόσμο κατά τη διάρκεια της μέρας. Θα πρέπει κανείς να πει ότι τα workshops ήταν και καλά οργανωμένα αλλά και με ενδιαφέροντα θέματα και προσκεκλημένους. Από τα καλύτερα ήταν το "ΜΜΕ & Πολιτική" με καλεσμένους Τσίμα, Μανδραβέλη, Μποτόπουλο, Χαραλάμπη (όπου σε μια στιγμή γυναίκα σύνεδρος σηκώνεται και απευθύνευ ερώτηση προς τον Τσίμα προσφωνώντας τον "σύντροφε Τσίμα" και μέσα στα γέλια που ακολούθησαν, ο διευθύνων τη συζήτηση Τηλέμαχος Χύτήρης έσπευσε να διευκρνίσει προς τον Τσίμα ότι "μάλλον εννοεί ότι είναι και αυτή Παναθηναϊκός"), το "Πολιτισμός και Πολιτική" της Άντζελας Γκερέκου (μακράν το πιο μαραθώνιο workshop με σχεδόν 5 ώρες διάρκεια, με το αδιαχώρητο να επικρατεί συνέχεια και σχεδόν όλους τους παρόντες να έχουν το λόγο για να τοποθετηθούν), το workshop για το Διαδίκτυο, το blogging και την Πολιτική (όπου έβλεπες και συμμετέχοντες οι οποίοι ξέφευγαν από το "σύνεδρος-στυλ" προς το πιο εναλλακτικό) και το πολύ ενδιαφέρον "Γεωργία και Κλιματικές αλλαγές" με συντονίστρια την Ευρωβουλευτή Κατερίνα Μπατζελή.
Ο Πρόεδρος έκλεισε τις εργασίες με την τελική του ομιλία, προσπαθώντας να ανεβάσει λίγο το ηθικό ("οργανωθείτε, αντισταθείτε, ξεσηκωθείτε") - και το κατάφερε για περίπου λίγα λεπτά της ώρας. Ξεσήκωσε θύελλα χειροκροτημάτων όταν είπε ότι το νέο Πολιτικό Συμβούλιο θα αποτελείται από νέα πρόσωπα που δεν είχαν θέσεις και υπουργεία στο παρελθόν (εννοώντας προφανώς μεταξύ άλλων, ότι όλοι όσοι είχαν τέτοιες θέσεις ήταν περίπου άχρηστοι, ξεχνώντας βέβαια ότι και ο ίδιος υπήρξε Υπουργός επί σειρά ετών...λες να αυτοεξαιρεθεί και ο ίδιος??). Έκανε και την τρίπλα του στο τέλος καλώντας το Σκανδαλίδη και το Βενιζέλο μαζί του στη εξέδρα στο τέλος για το "ζήτω" - χωρίς να τους έχει ενημερώσει προηγουμένως. Ο Σκανδαλίδης, πιο άνετος και χαλαρός γενικά ως άνθρωπος μάλλον το χάρηκε αλλά ο Βενιζέλος ήταν από αμήχανος μέχρι τα "πήρα στο κρανίο και δυσκολεύομαι να το κρύψω"...Τι τα θες...αυτά έχουν οι εκπλήξεις...
Την επομένη μέρα είχε μόνο ψήφο και εκλογή των μελών του Εθνικού Συμβουλίου. Φύγαμε όλοι, χωρίς να σκουπίσουμε τελικά αυτή τη φορά. Την προηγουμένη που σκουπίσαμε, βγάλαμε φωτογραφίες οι οποίες ακόμη γυρνάνε στα media...οπότε άστο καλύτερα...
από το planetgreece ... μου τόστειλε ο Θόδωρος
4 σχόλια:
Το μου θύμισες τώρα; Ψυχογραφία ή ψυχορραγία τελικά; Τα μαζικά ακροατήρια(ή μήπως κι όχι ακροατήρια....τηλεθεατήρια ίσως;) άλλα θέλουν, άλλα μπορούν κι άλλα πετυχαίνουν...
οι μειοψηφίες τάγματα ξυπόλητα...:)αλλά απο αυτές ξεκινάει κάτι πάντα...
@tractatus
ελένη ... ρουφα όσο μπορεις καθαρό αέρα στο νησί σου ...και μην το πολυ ψάχνεις..
Κι όμως... αν ποτέ το ΠΑΣΟΚ (ξανα)έβγαζε δική του εφημερίδα, το σχόλια αυτών των "ανταποκριτών" θα ήθελα να διαβάσω
Είμαι μαζόχα, έτσι; ;)))
Καθόλου μαζόχα δεν είσαι ,νομίζω. Το κείμενο περιγράφει επιδέξια την κατάσταση στο συνέδριο του πασόκ. Τελικά σοφότερος όλων απεδείχθη ο ταξιτζής!
Δημοσίευση σχολίου