24 Σεπ 2008

Ιστορίες καθημερινής τρέλας!


Πολλές φορές σε αυτό το ιστολόγιο έχουμε ασχοληθεί με τις λεγόμενες "μικρές ειδήσεις" πίσω από τα φώτα της κάμερας και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων, που όμως δείχνουν ξεκάθαρα την αλλοπρόσαλλη εικόνα της Ελλάδας του 2008! Η σημερινή όμως - αυτή που άκουσα στο πρωινάδικο του Παπαδάκη και έμαθα λεπτομέρειες από φίλους στην περιοχή- ξεπερνάει κάθε φαντασία και συμπτύσσει όλη μα όλη την ελληνική πραγματικότητα των αρχών του 21ου αιώνα!

Ποδηλατικός Γύρος για παιδιά στο Κρανίδι την περασμένη Κυριακή με πρωτοβουλία του Δήμου, φαντάζομαι στα πλαίσια της μέρας χωρίς αυτοκίνητο. Φυσικά ο κόσμος, που διψάει για τέτοιες πρωτοβουλίες συμμετείχε μαζικά. Κάποιοι όμως (λέγε με Δημοτική Αρχή και Τοπική Αστυνομία) που δυστυχώς ναι μεν θέλουν να διοργανώνουν τέτοιες εκδηλώσεις, αλλά αγνοούν το πως διοργανώνονται ώστε να είναι προπάντων ασφαλείς, επέτρεψαν τη συμμετοχή παιδιών χωρίς κράνος. Παραπέρα δεν μερίμνησαν για την ασφάλεια των συμμετεχόντων απέναντι στην κυκλοφορία στην πορεία της διαδρομής.

Αποτέλεσμα ... ένα δεκάχρονο κοριτσάκι να παρασυρθεί από όχημα και να πέσει τραυματισμένο - ευτυχώς όχι σοβαρά - στο κεφάλι. Από το σημείο αυτό αρχίζει η γνωστή παρανοϊκή διαδικασία των ελληνικών δημόσιων παροχών υγείας. Το κοριτσάκι μεταφέρεται στο Κέντρο Υγείας Κρανιδίου, όπως διαπιστώνεται διάσειση και διακομίζεται στο Νοσοκομείο , επαναλαμβάνω ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ, Ναυπλίου. Εκεί διαπιστώνουν τα ίδια και οι γιατροί - και καλά κάνουν - στέλνουν το κοριτσάκι με ασθενοφόρο (μάλλον προληπτικά) στο Παίδων στην Αθήνα.

Εκεί φυσικά τελειώνει ευτυχώς καλά το "νοσοκομειακό" ταξίδι του κοριτσιού. Και εκεί συμβαίνει το απίστευτο! Εμφανίζεται περιπολικό της αστυνομίας, ειδοποιημένο προφανώς απο την Τροχαία Αργολίδας, το οποίο απαιτεί να κάνει αλκοτεστ (!!!) στο κοριτσάκι! Και όταν οι γονείς του -εύλογα γελούν και αρνούνται- οι αστυνομικοί τους ζητάνε να υπογράψουν χαρτί ότι εμπόδισαν την διενέργεια αλκοτέστ!

Δεν ξέρω πόσο φαιδρά σας φαίνονται όλα αυτά που σας περιέγραψα σε τρεις μόλις μικρές παραγράφους! Δεν ξέρω τελικά τι πρέπει να στιγματίσουμε :
  • Την ανευθυνότητα του Δήμου που θέλει να δείξει περιβαλλοντικά ευαίσθητο πρόσωπο, αλλά είναι ανίκανος και ανενημέρωτος στο να προστατέψει την ασφάλεια των πολιτών να κινηθούν στο δρόμο με ποδήλατο, έστω και δυο ώρες , Κυριακή πρωί?
  • Το γεγονός ότι 2 Κέντρα Υγείας και 2 Νοσοκομεία σε απόσταση 50 χλμ. από το συμβάν δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν μια διάσειση (δεν ρίχνω καμιά μα καμιά απολύτως ευθύνη στους γιατρούς, είναι δικαιολογημένη η αντίδραση τους με βάση τις δυνατότητες που έχουν τόσο αυτοί όσο και οι μονάδες που υπηρετούν) και αναγκάζονται να διαμετακομίσουν στην Αθήνα ένα τέτοιο περιστατικό?
  • Την ανευθυνότητα της αστυνομίας που αντί να λάβει τα στοιχειώδη προληπτικά μέτρα ασφαλείας μιας τέτοιας εκδήλωσης, κινητοποιείται για να βρει τον "φταίχτη" του συμβάντος και αυτό το κάνει πολύ ...άγαρμπα?
Διαλέξτε εσείς ποιό είναι τελικά το σημαντικότερο γεγονός σε αυτή την είδηση. Εγώ πάντως σε λίγο θα αρχίσω να πιστεύω ότι κάποιοι διοργανώνουν τέτοιες εκδηλώσεις όχι για να πείσουν το κόσμο να χρησιμοποιεί το ποδήλατο, αλλά για να τον αποτρέψουν!

Υπάρχει περίπτωση τελικά να δούμε ποτέ στην Ελλάδα τέτοιες εικόνες ανεμελιάς όπως η παραπάνω από το Άμστερνταμ?

3 σχόλια:

Γκιωνης είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Γκιωνης είπε...

. Το σημαντικώτερο γεγονός είναι αυτό που δεν γράφεται μεν στην ανάρτηση, αλλά μέσω αυτής το έκανες τουλάχιστον εσύ.
. Διαμαρτυρήθηκε κανείς από όλους τούς συμμετέχοντες ; Εξήγησε κανείς στούς ..ανίδεους τοπικούς άρχοντες, τών οποίων προκαταβολικά δεχόμαστε την καλή τους πρόθεση και την ευαισθησία τους στην νέα Μόδα, οτι διοργάνωση δραστηριότητας σημαίνει καθήκοντα και ευθύνες και όχι μόνο πολιτικό όφελος ;
. Υπήρξαν δηλαδή Πολίτες στην εκδήλωση ή μόνον καταναλωτές ;

Orestis είπε...

Φαντάζομαι ότι όλα γίνονται γρήγορα σε αυτές τις περιπτώσεις. Στο σημείο της εκκίνησης προφανώς ο δήμος θα είχε φροντίσει να κλείσει το δρόμο, λίγα τετράγωνα πιο κάτω όμως όταν οι ποδηλάτες θα βρέθηκαν ανάμεσα στα αυτοκίνητα να προσπαθούν να γλυτώσουν τη ζωή τους, σίγουρα θα αιφνιδιάστηκαν. Με αυτό το τρόπο ο δήμος τους πρόσφερε μια ωραία περιπέτεια στην οποία νικητής θα ήταν όποιος κατάφερνε να γυρίσει ζωντανός, έχοντας ξεφύγει από τους Έλληνες οδηγούς σε ελληνικούς δρόμους και στον καλύτερο χρόνο θα έβγαινε νικητής. Κάτι σαν το σαρβάιβορ των ποδηλατών. Που χρόνος για διαμαρτυρίες δηλαδή...