Με τα λεφτά των άλλων...

Θέλω μέρες τώρα να γράψω για την λεγόμενη "παγκόσμια οικονομική κρίση" και την ελληνική της διάσταση. Διαβάζω στις εφημερίδες της Ευρώπης άρθρα οικονομολόγων και πολιτικών, ακούω και διαβάζω την πολιτική αντιπαράθεση στην Ελλάδα, παρακολουθώ μέσα από την προεκλογική αντιπαράθεση Ομπάμα - Μακέιν το πρόβλημα στην Αμερική και σκέφτομαι : Τελικά είμαι εγώ (και όλοι οι συμπολίτες μου που συζητάω μαζί τους) τόσο αφελής και διακρίνω τόσο εύκολα και απλά τι ακριβώς συμβαίνει ή είμαστε όλοι τόσο άσχετοι και περιμένουμε από τους ανά τον κόσμο "ξερόλες" να λύσουν έναν εξαιρετικά δύσκολο αλγόριθμο που για πρώτη φορά παρουσιάζεται στην ανθρώπινη ιστορία? Πρόβλημα που αυτοί οι ίδιοι "ξερόλες" δημιούργησαν ενσυνείδητα?

Χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει κανείς ότι η παγκοσμιοποίηση της αχαλίνωτης αγοράς δεν είναι τίποτα άλλο από τη συγκέντρωση κεφαλαίου σε λίγα νέα, άγνωστα, ύπουλα και αδηφάγα χέρια? Χέρια που δεν έχει καμιά σημασία πλέον αν είναι ιδιωτικά ή κρατικά "νέου τύπου"? Χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει κάποιος ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι το "μεγάλο κόλπο", τώρα που όλοι νόμισαν ότι "το κράτος πέθανε - ζήτω η αγορά" να τα τσεπώσουμε όλα μα όλα, εμείς οι λίγοι και καλοί? Χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει κάποιος ότι η παγκόσμια σοσιαλδημοκρατία και αριστερά, προσπαθώντας να αποτινάξει από πάνω της τη "ρετσινιά" που τις κόλησαν του κρατικού παρεμβατισμού, έμεινε απαθής στο πανηγύρι που στηνόταν γύρω της και σήμερα μοιάζει ανίκανη να αρθρώσει έστω μια πρόταση για έξοδο από την κρίση?

Να το πω απλά γιατί θα τρελαθώ με αυτά που ακούω : Προτείνεται να δοθεί επίδομα θέρμανσης στους μισθωτούς και συνταξιούχους! Ωραία . Να βάλουν πετρέλαιο στο σπίτι όλοι! Αλήθεια σε ποιο σπίτι έχει αναρωτηθεί κανείς ? Σε αυτό που πήραν με δάνειο από την τράπεζα και σε λίγο θα τους το κατασχέσει γιατί δεν θάχουν να πληρώσουν τις δόσεις? "Εντάξει" απαντούν οι πολιτικοί "προτείνουμε και την απαγόρευση κατάσχεσης της πρώτης κατοικίας"! Ωραία ξανά! Μα αν η τράπεζα δεν πάρει τα λεφτά της , αν δεν κινηθεί το χρήμα, πως θα εγγυηθεί τις καταθέσεις? "Εγγυόμαστε εμείς τις καταθέσεις" , ξανααπαντάνε οι πολιτικοί. Μάλιστα πολύ ωραία! Δηλαδή το κράτος εγγυάται ότι αυτή η επιχείρηση μπορεί δεν μπορεί, θέλουν δε θέλουν τα αφεντικά της, που τσεπώνουν το κέρδος, θα επιβιώσει! Η τράπεζα θα επιβιώσει. Πώς? Με τα δικά μου χρήματα, γιατί το κράτος πως θα εγγυηθεί αλλιώς? Μα και τα δικά μου χρήματα συνεχώς λιγοστεύουν, είτε από τους άμεσους φόρους, είτε από το κόστος ζωής.

Έχω μια απορία ρε σεις! Γιατί δεν εγγυόσαστε την επιβίωση της δικής μου επιχείρησης και χιλιάδων άλλων, όπως εγγυόσαστε των τραπεζών? Γιατί η τράπεζα πρέπει να "ζήσει" και εγώ πρέπει να "φτύσω αίμα" για να ζήσει η τράπεζα? Και δεν κάνουμε το αντίθετο? Να "ζήσω" εγώ για να έχει και η τράπεζα πελάτη! Και όχι μόνο η τράπεζα, αλλά και η βιομηχανία, και το σουπερμαρκετ και όλοι. Με απλά και πολιτικά λόγια : Υπάρχει σχέδιο για τη χώρα? Έχουμε όραμα? Στόχους? Μηχανισμό δημιουργίας και παρακολούθησης? Ανθρώπους να το κάνουν? Έχουμε τη συμπαράσταση των πολιτών? Αναζητάμε τη συμμετοχή τους? Η ανακυκλώνουμε πρακτικές και υλικά του προηγούμενου αιώνα και νομίζουμε πως με ληγμένες ασπιρίνες θα ξεγελάσουμε τον "πελάτη" ψηφοφόρο?

Γιατί πολύ σωστά γράφει και Δημήτρης Δανίκας στα χθεσινά Νέα :

" η αντίθεση ανάμεσα στο μεροκάματο και το χρήμα το καταναλωτικό. Αέρας, αφού η μια τράπεζα πουλούσε στην άλλη τα στεγαστικά δάνεια εκατομμυρίων φουκαράδων της Γης της Επαγγελίας. Έτσι και προκειμένου ο αχόρταγος τραπεζίτης να βγάλει από τη μύγα ξίγκι, το επιτόκιο κατέληξε στο τέλος διπλάσιο από το αρχικό. Αποτέλεσμα; Δεν πληρώνω. Αποτέλεσμα; Ο αεριτζής έμεινε με τα κεραμιδότουβλα στο χέρι. Έτσι η αρχική μεγάλη αξία κατάντησε μια απίστευτη απαξία. Και τρίτον, η αντίφαση. Ρε κωθώνι, πώς είναι δυνατόν να ρίχνεις τα μεροκάματα και από την άλλη να ζητάς από τον αδέκαρο να καταναλώνει όσο φτιάχνει ο δικός σου αλεστικός μηχανισμός; Δεν έχει; Δεν αγοράζει. Δεν αγοράζει; Δεν καταναλώνει. Και αφού δεν καταναλώνει, η δική σου επιχείρηση ρολά κατεβάζει. Άντε τώρα. Πέτα στα σκουπίδια τον νεοφιλελευθερισμό και όρμα στον Ρούσβελτ και τον κρατικό παρεμβατισμό. Όπισθεν ολοταχώς. Χωρίς αυτόν, τον ξεπουπουλιασμένο φτωχό, το σύστημα είναι νεκρό! "