"... η ανάταξη της χώρας πρέπει να είναι ολιστική και πειθαρχημένη, γεγονός που απαιτεί πραγματικούς πολιτικούς και όχι νεογέννητους ρήτορες της επικοινωνιακής «διανόησης».... Διερχόμαστε ως χώρα μια δύσκολη περίοδο όπου οι απόψεις πρέπει να κραυγάζουν".
Μπορεί κανείς να διαφωνήσει με μια τέτοια τοποθέτηση? Όχι φυσικά! Πολύ περισσότερο όταν προέρχεται από ένα πολιτικό στέλεχος της κεντρικής πολιτικής σκηνής, σαν τον Αλέκο Παπαδόπουλο. Με ενοχλούν όμως δύο πράγματα : Πρώτον ο χρόνος που επιλέγεται να γίνονται τέτοιες παρεμβάσεις κάθε φορά και δεύτερον η έντονη απολυτότητα της τοποθέτησης που δεν εμπεριέχει ίχνος αυτοκριτικής.
Θα ήθελα δηλαδή κάποτε μια καθ' όλα σωστή τοποθέτηση για το μέλλον της χώρας να συνοδεύεται και από μια θαρραλέα αυτοκριτική για τα πεπραγμένα του παρελθόντος. Για το που κατέληξε π.χ. τελικά το ΕΣΥ, για το ποια είναι τα πραγματικά συμπεράσματα και οι συνέπειες του Καποδίστρια Ι. Για το πως αξιολογήθηκε η επιλογή προσώπων σε προηγούμενες εκλογικές διαδικασίες*. Και θάθελα τέτοιες παρεμβάσεις να μην γίνονται σε μέρα που άλλο σημαντικό πολιτικό γεγονός πρέπει να αναδειχτεί.
* γιατί αλήθεια στις τελευταίες δημοτικές εκλογές το Ναύπλιο έμεινε χωρίς υποψήφιο δήμαρχο, υποστηριζόμενο από το ΠΑΣΟΚ?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου