Το σημερινό άρθρο του Δημήτρη Μητρόπουλου στα ΝΕΑ λέει τα πράγματα με το όνομα τους. Γιαυτό το αναδημοσιεύω και το προσυπογράφω... με μια προσθήκη : Μαζί με την αντοχή του ΓΑΠ θα φανεί αν άξιζε και η αντοχή των πολιτών ... από Δευτέρα τα σπουδαία.
ΤΙ ΜΕΤΡΑΕΙ περισσότερο; Η προσωπικότητα του ηγέτη ή μήπως η συγκυρία;
ΕΠΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ, το ερώτημα αυτό ήταν «όλα τα λεφτά» στην πολιτική. Παρά την ισοπέδωση της τηλεόρασης, το δίλημμα παραμένει ενεργό. Αξίζει δε να σημειωθεί πως ο εγχώριος δικομματισμός το αντιμετώπισε διαφορετικά.
ΣΤΗ Ν.Δ. υπάρχει ένα πριν κι ένα μετά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Μετά την έξοδό του από την αρχηγία, είναι σαν να έχασε η συντηρητική παράταξη την πίστη ότι ένα πρόσωπο επαρκεί για να την οδηγήσει στη νίκη. Εξ ου και διατυπώθηκε η πολιτική μέθοδος του «ώριμου φρούτου». Κάποια στιγμή, υποκύπτοντας στη φθορά, ο αντίπαλος θα πέσει από το δέντρο της εξουσίας. Ακόμη κι ο Κώστας Καραμανλής- παρά τη «μαγεία» του επωνύμου- χρειάστηκε επτά χρόνια για να περάσει την πόρτα στο Μαξίμου.
ΤΟ ΠΑΣΟΚ ήταν δημιούργημα του κατ΄ εξοχήν χαρισματικού ηγέτη της μεταπολίτευσης, του Ανδρέα Παπανδρέου. Στον Κώστα Σημίτη βρήκε τον «καταλληλότερο πρωθυπουργό», σύμφωνα με την επινόηση των δημοσκόπων. Και στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου, οι πράσινοι πίστεψαν πως έβγαλαν, αν όχι τον λαγό από το καπέλο, σίγουρα τον κατάλληλο συνεχιστή. Μόνο που οι εκλογές του 2004 θύμισαν με τρόπο οδυνηρό τη σημασία της συγκυρίας. Ακόμη και ο πιο δημοφιλής πολιτικός- και το 2004 ο Γιώργος χτυπούσε ταβάνι σε όλες τις κατηγορίες των δημοσκοπήσεων- δεν μπορεί να πάει κόντρα σε ένα κοινωνικό κύμα αλλαγής.
ΤΑ ΠΕΝΤΕ χρόνια που ακολούθησαν είδαν τους εθισμένους στον μύθο του χαρισματικού ηγέτη Πασόκους να ζορίζονται, αλλά να μη χάνουν πίστη στον Γιώργο Παπανδρέου. Στις ευρωεκλογές του 2009 η δύναμη της συγκυρίας αποκαλύπτεται και πάλι. Ο σχεδιασμός της Ρηγίλλης έχει βάλει μπροστά τον Καραμανλή. Μόνο κουλούρια δεν έχει βγει να πουλήσει ο Πρωθυπουργός. Ωστόσο, η δυναμική της ήττας δεν φαίνεται να αναστρέφεται. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι η νίκη δεν είναι μόνο θέμα ικανότητας. Έχει να κάνει και με τη στιγμή.
Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ αυτή είναι η πιο κρίσιμη στην καριέρα του Γιώργου Παπανδρέου. Πέντε χρόνια αρχηγός, υπέστη αυτό που οι Γάλλοι αποκαλούν «δοκιμασία της διάρκειας». Την επόμενη Κυριακή σκοπεύει να αποδείξει ότι η αντοχή άξιζε τον κόπο.
ΤΙ ΜΕΤΡΑΕΙ περισσότερο; Η προσωπικότητα του ηγέτη ή μήπως η συγκυρία; ΕΠΙ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ, το ερώτημα αυτό ήταν «όλα τα λεφτά» στην πολιτική. Παρά την ισοπέδωση της τηλεόρασης, το δίλημμα παραμένει ενεργό. Αξίζει δε να σημειωθεί πως ο εγχώριος δικομματισμός το αντιμετώπισε διαφορετικά.
ΣΤΗ Ν.Δ. υπάρχει ένα πριν κι ένα μετά τον Κωνσταντίνο Καραμανλή. Μετά την έξοδό του από την αρχηγία, είναι σαν να έχασε η συντηρητική παράταξη την πίστη ότι ένα πρόσωπο επαρκεί για να την οδηγήσει στη νίκη. Εξ ου και διατυπώθηκε η πολιτική μέθοδος του «ώριμου φρούτου». Κάποια στιγμή, υποκύπτοντας στη φθορά, ο αντίπαλος θα πέσει από το δέντρο της εξουσίας. Ακόμη κι ο Κώστας Καραμανλής- παρά τη «μαγεία» του επωνύμου- χρειάστηκε επτά χρόνια για να περάσει την πόρτα στο Μαξίμου.
ΤΟ ΠΑΣΟΚ ήταν δημιούργημα του κατ΄ εξοχήν χαρισματικού ηγέτη της μεταπολίτευσης, του Ανδρέα Παπανδρέου. Στον Κώστα Σημίτη βρήκε τον «καταλληλότερο πρωθυπουργό», σύμφωνα με την επινόηση των δημοσκόπων. Και στο πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου, οι πράσινοι πίστεψαν πως έβγαλαν, αν όχι τον λαγό από το καπέλο, σίγουρα τον κατάλληλο συνεχιστή. Μόνο που οι εκλογές του 2004 θύμισαν με τρόπο οδυνηρό τη σημασία της συγκυρίας. Ακόμη και ο πιο δημοφιλής πολιτικός- και το 2004 ο Γιώργος χτυπούσε ταβάνι σε όλες τις κατηγορίες των δημοσκοπήσεων- δεν μπορεί να πάει κόντρα σε ένα κοινωνικό κύμα αλλαγής.
ΤΑ ΠΕΝΤΕ χρόνια που ακολούθησαν είδαν τους εθισμένους στον μύθο του χαρισματικού ηγέτη Πασόκους να ζορίζονται, αλλά να μη χάνουν πίστη στον Γιώργο Παπανδρέου. Στις ευρωεκλογές του 2009 η δύναμη της συγκυρίας αποκαλύπτεται και πάλι. Ο σχεδιασμός της Ρηγίλλης έχει βάλει μπροστά τον Καραμανλή. Μόνο κουλούρια δεν έχει βγει να πουλήσει ο Πρωθυπουργός. Ωστόσο, η δυναμική της ήττας δεν φαίνεται να αναστρέφεται. Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι η νίκη δεν είναι μόνο θέμα ικανότητας. Έχει να κάνει και με τη στιγμή.
Η ΕΒΔΟΜΑΔΑ αυτή είναι η πιο κρίσιμη στην καριέρα του Γιώργου Παπανδρέου. Πέντε χρόνια αρχηγός, υπέστη αυτό που οι Γάλλοι αποκαλούν «δοκιμασία της διάρκειας». Την επόμενη Κυριακή σκοπεύει να αποδείξει ότι η αντοχή άξιζε τον κόπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου