Δεν περίμενα κάτι περισσότερο και καλύτερο πριν από την χθεσινή τηλεμαχία. Απογοητεύτηκα δε από την αρχή, όταν διαπίστωσα ότι ούτε καν το σκηνικό από προηγούμενες φορές δεν είχε αλλάξει. Οι δήθεν καινοτομίες αυτής της φοράς, πνίγηκαν μέσα στη πολύ μεγάλη (και ακόμη μεγαλύτερη χθες) διάρκεια της διαδικασίας.
Το πράγμα είναι εξ ορισμού λάθος. Τι είναι αλήθεια ένα debate? Έχουμε κατ' αρχήν αποδεχτεί ότι πρόκειται για τηλεοπτικό happening και όχι για πραγματική διαβούλευση? Πως το σκέφτηκαν οι Αμερικανοί που πρώτοι το εφάρμοσαν? Έχει πραγματικό στόχο τον ουσιαστικό πολιτικό διάλογο? Μπορεί να γίνει πολιτικός διάλογος στο γυαλί με ερωταπαντήσεις των 45 δευτερολέπτων? Η είναι ένα "σκηνικό" έτσι στημένο, στο οποίο στόχος των media είναι κάποιος από τους συμμετέχοντες να ... κάνει την γκάφα και έτσι να "κερδίσει" ο άλλος?
Στην Αμερική είναι ακόμη και σήμερα σαφώς το δεύτερο! Η ελληνική εκδοχή δυστυχώς είναι το ακριβώς αντίθετο. Οι επικοινωνιολόγοι των κομμάτων έχουν βάλει με πείσμα τέτοιο πλαίσιο διεξαγωγής της τηλεμαχίας, ώστε να αποκλείεται σχεδόν 100% κάποιος να την πατήσει! Και αυτό το πλαίσιο διεξαγωγής , όχι απλά ευνοεί τους "αδύνατους" αλλά, πολύ περισσότερο, μειώνει την εικόνα αυτών που μπορούν να κάνουν ελεύθερο διάλογο. Έτσι μπορεί κάποιοι να εισπράττουν θετικά σχόλια για την επικοινωνία τους, αλλά στην πολιτική ουσία δε λένε (δεν μπορούν να πουν) τίποτα.
Πολλοί περιμένουν στη σημερινή τηλεμαχία Καραμανλή - Παπανδρέου καλύτερη εικόνα! Εγώ δεν το ελπίζω, γιατί είμαι βέβαιος πως οι επικοινωνιολόγοι θα έχουν πάλι βάλει το χεράκι τους, ώστε το "αφεντικό" τους να μην την πατήσει πολιτικά. Αυτό ευνοεί κύρια τον Καραμανλή, ο οποίος εκ των πραγμάτων βρίσκεται σε απολογητική θέση. Αντίθετα δεν ευνοεί καθόλου τον Παπανδρέου, ο οποίος είναι εκ φύσεως λάτρης του ελεύθερου, ισότιμου και ουσιαστικού πολιτικού διαλόγου. Όποιος έχει συζητήσει μαζί του έστω και 10 λεπτά , καταλαβαίνει τι εννοώ.
Μακάρι να διαψευσθώ απόψε, που δεν το ελπίζω! Αλλά κι αν διαψευσθώ, αυτό δεν θα είναι προς όφελος της πολιτικής αντιπαράθεσης που θα πείσει πολίτες να ψηφίσουν με ισχυρότερα κριτήρια. Θα είναι γιατί κάποιος θα έχει ... πατήσει πεπονόφλουδα! Αυτό θα είναι η χαρά των media και ο εφιάλτης των επικοινωνιολόγων. Στην κάλπη όμως όλα αυτά θα έχουν ξεχαστεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου