3 Ιαν 2010

Η Αίγλη ,ο Παναγιώτης και η αθεράπευτη βλακεία του ελληνικού πολιτικού συστήματος

Και ξαφνικά δυο νέοι άνθρωποι, εξαιρετικά πετυχημένοι στον τομέα τους, βρίσκονται στο επίκεντρο του "καννιβαλισμού" των Μέσων (παλιών και νέων), επειδή κάποιοι είχαν τη φαϊνή ιδέα να τους τοποθετήσουν ως μη εκτελεστικά μέλη στα ΔΣ δύο μεγάλων οργανισμών του Πολιτισμού και του Τουρισμού. Και ξαφνικά διαβάζουμε για "αρχισπάμερ" και "αρχιβατόμουρα" (= ο πασόκος με το blackberry), για "κοριτσόπουλα χωρίς πτυχίο" και για "βολεμα των δικών μας παιδιών".

Ας βάλουμε λίγο τα πράγματα στη θέση τους.

Πρώτα πρώτα δυστυχώς επιβεβαιώνεται για μια φορά ακόμη το "ενός κακού μύρια έπονται". Σε αυτό το ιστολόγιο έγραψα με σαφήνεια ότι το θέμα της επιλογής των προσώπων για τις πολιτικές θέσεις της διοίκησης από τη νέα κυβέρνηση ξεκίνησε σαν μια πρωτοποριακή ιδέα, ίσως η καλύτερη από τον πόλεμο και μετά, αλλά στην υλοποίηση "εκτελέστηκε" πριν καν αρχίσει. Ήταν λοιπόν αναμενόμενο, ότι όταν δεν ξεκαθαρίζεις με απόλυτη διαφάνεια και σαφήνεια απέναντι στους πολίτες στόχους, διαδικασίες και πολιτικό υπόβαθρο πάνω στα οποία θα κάνεις την όποια επιλογή, μοιραίο είναι να δώσεις δικαιώματα αμφισβήτησης και κριτικής. Και βέβαια συχνά "μαζί με τα ξερά να καίγονται και τα χλωρά".

Η Αίγλη και ο Παναγιώτης βρέθηκαν σαν εργαζόμενοι, για ένα πολύ συγκεκριμένο λόγο (και επομένως ένα πολύ συγκεκριμένο έργο) ο καθένας τους, στην ομάδα επικοινωνίας του ΓΑΠ (και όχι του ΠΑΣΟΚ) μετά το2004. Εξαιρετικοί και οι δύο στον τομέα τους, βρέθηκαν σε ένα χώρο εντελώς άγνωστο για αυτούς μέχρι τότε και κλήθηκαν να εφαρμόσουν επ' αμοιβή στην πολιτική επικοινωνία αυτό που έκαναν πολυ πετυχημένα στην προσωπική τους καθημερινότητα. Το αν πέτυχαν ας το κρίνουν άλλοι. Έχω άποψη, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας σήμερα.

Όσον αφορά το θέμα της αμοιβής των εργαζομένων στα κόμματα, στην Ελλάδα ως γνωστόν ισχύει μια πρακτική που λέει ότι  "τον διορίζω στο δημόσιο μέσω παραθύρων που μου δίνει το κοινοβουλευτικό σύστημα και τον αποσπώ στο κόμμα". Πρακτική η οποία χρησιμοποιείται χρόνια και από όλους ανεξαίρετα. Δεν συμφωνώ βέβαια με αυτήν, αλλά για πείτε μου, ποιος έχει ασχοληθεί αλήθεια ποτέ να την αλλάξει? Επομένως οποιοδήποτε φτηνό σχόλιο για το συγκεκριμένο ζήτημα, είναι εκ προοιμίου άδικο, γιατί δεν έχει εναλλακτική πρόταση. Αυτή είναι η μια σημαντική βλακεία του κοινοβουλευτικού μας συστήματος ως προς την λειτουργία των κομμάτων.

Το πρόβλημα με νεολαίους σαν την Αίγλη και τον Παναγιώτη ξεκινάει από το γεγονός ότι κάποιοι - σκόπιμα ή μη, αφελώς η μη - αποφάσισαν κάποια στιγμή να εισηγηθούν στον ΓΑΠ (και αυτός το αποδέχτηκε χωρίς δεύτερη σκέψη), ότι τέτοιοι άνθρωποι θα μπορούσαν να είναι χρήσιμοι και ως πολιτικές οντότητες μέσα στο κόμμα. Και τι κακό έχει αυτό θα μου πείτε?

Έχει δύο κακά κατά τη γνώμη μου. Πρώτον ποιος αλήθεια αξιολόγησε τις δυνατότητες τους να πάρουν πολιτικό ρόλο μέσα σε ένα κόμμα όπως το ΠΑΣΟΚ (ή η νεολαία του)? Και μάλιστα σε θέματα (βασικές ιδέες του ΓΑΠ) που το Πασοκ ακόμη ... βγάζει σπυριά ακούγοντάς τες! Και δεύτερο και σημαντικότερο : φρόντισαν αυτοί που τους προώθησαν να δημιουργήσουν γύρω τους εκείνη την ασπίδα που θα τους προστατέψει, ώστε να παραμένουν χρήσιμοι σε αυτό που κατ' αρχήν επιλέχτηκαν?

Θέλω να πω το εξής : Τι παραπάνω θα προσφέρουν σήμερα ο Παναγιώτης και η Αίγλη με το διορισμό τους στα ΔΣ του ΟΠΑΠ και του ΕΟΤ? Πόσο σχέση έχουν με το αντικείμενο? Γιατί να χρεωθούν μια πιθανά άστοχη απόφαση των οργανισμών αυτών, η οποία πάρθηκε με την ψήφο τους? Αλλά και πέρα από αυτό : πόσο θα βοηθήσει η παρουσία τους σε αυτούς τους οργανισμούς στο να γίνουν πιο χρήσιμοι σε αυτό για το οποίο κατ' αρχήν επιλέχτηκαν? Μήπως τελικά μια αποτυχία στην πολιτική τους παρουσία (πράγμα για το οποίο κάποιοι στο πασοκ θα πετάξουν τη σκουφια τους) οδηγήσει και στην επαγγελματική τους απαξίωση?

Ο Παναγιώτης και η Αίγλη θα κριθούν εκ του αποτελέσματος. Κάποιοι όμως κρίθηκαν ήδη και δυστυχώς επιμένουν αμετανόητα σε πρακτικές που δεν γίνονται πια αποδεκτές από τους πολίτες. Δεν δημιουργούμε έτσι νέο "πολιτικό προσωπικό" κύριοι! Έτσι "καίμε" ότι δημιουργικό και σύγχρονο διαθέτει η κοινωνία και ειδικά η νεολαία μας. Πάρτε το επιτέλους χαμπάρι και αλλάξτε νοοτροπία!

Update 8.1.10 : Η απάντηση του Παναγιώτη στο blog του, εκτός του ότι με επιβεβαίωσε, με απογοήτευσε κιόλας. Δεν μπορώ να πιστέψω τέτοια αφέλεια και αλαζονεία! Δεν θα σχολιάσω τις απόψεις για την λειτουργία του ΟΠΑΠ! Δεν αντέχουν σε σχολιασμό! Μια απορία έχω μόνο! Αυτό το "μου έγινε μια πρόταση..." το σκέφτηκε καλά πριν το πει? Μήπως ξέχασε ότι είναι σε εξέλιξη (έστω στα λόγια βρε αδερφέ) μια διαδικασία επιλογής? Μήπως εξέθεσε αυτούς που τον επέλεξαν? Λέω! Μήπως?

8 σχόλια:

DeGreece είπε...

Καλή Χρονιά Στέφανε, αλλά με μπέρδεψες πάλι...

Αλήθεια, ανησυχείς για την επαγγελματική καριέρα των συγκεκριμένων προσώπων;; Δεν θα έπρεπε, νομίζω ότι θα τα καταφέρουν γιατί διαθέτουν δύο από τα πιο σημαντικά 'πολιτικά' προσόντα, την εύνοια της εξουσίας και την απόλυτη αδυναμία να την αμφισβητήσουν.
Όπως καταλαβαίνεις δεν συμφωνώ καθόλου με την απάλειψη της προσωπικής ευθύνης όταν σε 'διορίζουν', κι αντίθετα απ' ότι κυκλοφορεί σαν κυρίαρχη άποψη, δεν θα αξιολογηθείς από την 'υπακοή' σου στο σύστημα ενός αρχηγικού προσωπολατρικού μηχανισμού αλλά από τη δυνατότητα σου να λειτουργήσεις αυτόνομα έξω από αυτόν. Οι καιροί άλλαξαν, δεν έχουμε τίποτε να φοβόμαστε, το μέλλον ανήκει στους τολμηρούς!

(ΟΚ, δεν ισχύει, αλλά αρχή του χρόνου είναι, ας είμαστε και λίγο αισιόδοξοι...)

Πολλές Ευχές
degreece

stefan είπε...

@De Greece
Εγω να ανησυχώ? Γιατί? Υπάλληλοι μου είναι?
Ως προς τα "πολιτικά τους προσόντα" δεν θα μπορουσε να είναι αλλιως!
Δεν καταλαβαίνω που σε μπέρδεψα. Αν διαβάσεις και το προηγούμενο ποστ,ισως καταλάβεις καλύτερα.
Εγω αυτό που λέω είναι πως η Αίγλη και ο Παναγιώτης έχουν μερίδιο ευθύνης, αλλά αυτό είναι ασήμαντο μπροστά σε αυτήν που έχουν αυτοί που αποφασίζουν! ΟΛΟΙ ΟΣΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ!

Καλή Χρονιά!

Ανώνυμος είπε...

Η πιο σοβαρή προσέγγιση που έχω διαβάσει για το θέμα. Το πρόβλημα και η κριτική δεν έχει καμία θέση να απευθύνεται στα πρόσωπα και την αποδοχή της πρότασης, άλλωστε oι άνθρωποι ούτε εκλεγμένοι είναι, ούτε φέρουν καμία πολική ευθύνη. Η κριτική απευθύνεται στους πολιτικούς προϊστάμενους, οι οποίοι είναι και εκλεγμένοι και με το να ευαγγελίζονται ανοικτές διαδικασίες έχουν βάλει πολύ ψηλά τον πήχη και έχουν γίνει όμηροι και οι ίδιοι των διαδικασιών που προτείνουν. Από εκεί και πέρα για την προσωπική ευθύνη όταν εκτίθεσαι και καταλαμβάνεις θέσεις σε ΔΣ δημόσιων οργανισμών θα πρέπει να έχεις γερό στομάχι γιατί θα δεχθείς κριτική στην πλειονότητα των περιπτώσεων άδικη και τραβηγμένη. Αυτός είναι όμως ο μεταπολιτευτικός πολιτικός λόγος και αντιπαράθεση. Εν μια νυκτί από υπάλληλος ενός πολιτικού φορές και "εμπνεόμενος από το αρχηγό σου" γίνεσαι πολιτικό πρόσωπο. Καλό είναι λοιπόν πριν ξεκινάμε να το παίζουμε ένα παιχνίδι να ξέρουμε και τους κανόνες.

ο δείμος του πολίτη είπε...

Δε θα συμφωνήσω. Η θέση που καταλαμβάνεται δε σημαίνει ότι πρέπει να είναι ειδικούς. Στα ΔΣ χρειάζονται και εκείνοι που δεν είναι ειδικοί, εκείνοι που μπορούν να ανισχνεύσουν τη σκέψη του πολίτη -ή έστω να την πτοσεγγίσουν- χωρίς ψηφοθηρικά συμφέροντα ή τεχνοκρατικές δεξιές λογικές.

Τα αν θα είναι καλοί ή όχι θα φανεί, όπως λες κι εσύ. Ωστόσο, η ασπίδα γύρω τους πρέπει να ορθωθεί από εκείνους τους ίδιους κι όχι από εισηγητές γιατί τότε ο εισηγητής γίνεται προστάτης κι το άτομο χειραγωγούμενο.

spallantzas είπε...

@δείμο του πολίτη
Να σε ρωτήσω κάτι? Αν εσύ είσαι δικηγόρος και σε βάλω να επιβλέψεις τα μπετά μια οικοδομής. Θεωρείς ότι "ανιχνεύοντας τη γνώμη των πολιτών" μπορείς να μου πεις με σιγουριά ότι ή πλάκα του μπετού και τα σίδερα έπεσαν σωστά? Κι αν δεν μπορείς, που θα βρεις στήριγμα για να απαντήσεις? Στον μπετατζή, στους εργάτες, ή στο ΙΚΑ?

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ είπε...

Κ Α Λ Η Χ Ρ Ο Ν Ι Α !!!

Kώστας
vloutis.blogspot.com
vloutis.wordpress.com
facebook.com/kostasvloutis
twitter.com/kostasvloutis

aporia είπε...

Συμφωνώ απόλυτα μαζύ σου και δυστηχώς το ίδιο συμβαίνει και με το πολιτικό προσωπικό.Δές τις περιπτώσεις Βούγια,Τσίπρα και ενα σωρό άλλων.

spallantzas είπε...

@aporia
δεν θα συμφωνησω μαζί σου για Τσίπρα και προπάντων για Βούγια. Είναι ατυχής η συγκριση. Προήλθαν και οι δύο από διαδικασίες έκθεσης τους σε ένα κάποιο εκλογικό σώμα! Έχοντας ήδη μια καποια πορεία πίσω τους!