Αυτό το έγγραφο μου είχε κοινοποιήσει πριν λίγο καιρό ο Παντελής Μήτσιου. Μεσολάβησε η περίφημη "υπόθεση Μπάμπη" με τις αποδείξεις των διοδίων. Σε όσους είμαστε μηχανικοί η υπόθεση είναι γνωστή εδώ και χρόνια. Οι μηχανικοί του Δημοσίου επιδιώκουν αρκετές μέρες το μήνα να είναι (ή να φαίνεται ότι είναι) "εκτός έδρας" επειδή αυτό συχνά τους αποφέρει έναν δεύτερο μισθό.
Έψαξα το θέμα λίγο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και ιδού τα αποτελέσματα από την Γερμανία.
Ένας κρατικός υπάλληλος, και μάλιστα ανώτατος (γιατί θεωρώ ότι ανώτατος είναι ο εκπρόσωπος τύπου της Γερμανικής Επιτροπής Ανταγωνισμού) δικαιούται έξι (6) ευρώ αποζημίωση για κάθε ημέρα που βρίσκεται σε υπηρεσιακή αποστολή μακριά απο την έδρα του. Στο ποσό αυτό περιλαμβάνεται και η διατροφή του. Όταν δε βρίσκεται εκτός Γερμανίας, πράγμα το οποίο για τον συγκεκριμένο υπάλληλο γίνεται συχνά, η αποζημίωση διπλασιάζεται και γίνεται δώδεκα (12) ευρώ.
Φαντάζομαι πως τώρα γίνεται κατανοητό πόσο εγκληματική για τις δημόσιες δαπάνες είναι η "επιδοματική" πολιτική που ακολουθείται χρόνια στην Ελλάδα. Και μη γυρίσει τώρα να μου πει κάποιος "ναι, αλλά ποιοι είναι οι μισθοί στη Γερμανία και ποιοι στην Ελλάδα" γιατί θα γελάσω! Αυτό το "παραμύθι" της "κότας και του αυγού" το ξεπέρασα εδώ και χρόνια. Μπορεί όντως στην Ελλάδα οι βασικοί μισθοί να είναι χαμηλότεροι, αλλά προσθέστε σε αυτούς τα κάθε είδους απίθανα επιδόματα, τα μαύρα (και αφορολόγητα με την ανοχή του κράτους) από το λάδωμα, τις μίζες, τα ιδιαίτερα, τα φακελάκια κλπ και ξανακάντε τη σούμα να δούμε ποιος παίρνει τελικά περισσότερα. Κι αν μου αποδείξει κάποιος ότι ο Γερμανός δημόσιος υπάλληλος έχει μεγαλύτερα πραγματικά εισοδήματα από τον Έλληνα, εγώ θα το παραδεχτώ δημόσια και θα το ποστάρω εδώ με ειλικρινή μεταμέλεια.
Να τελειώνουμε λοιπόν με αυτό το "ανέκδοτο" των επιδομάτων, να αποφασίσουμε επιτέλους σε αυτή τη χώρα να φτιάξουμε ένα ενιαίο μισθολόγιο στο δημόσιο τομέα, να σπάσουμε τα προνόμια κάθε συντεχνίας και να κάνουμε το κράτος αξιόπιστο απέναντι στον πολίτη. Το κατανοώ, δεν είναι εύκολο. Λογική δεκαετιών, με ρίζες στην οθωμανική αυτοκρατορία, δεν μπορούν εύκολα να εξαλειφθούν. Αλλά πρέπει επιτέλους από κάπου να αρχίσουμε, γιατί δεν πάει άλλο. Γιατί σε τελική ανάλυση όσο και να κατέβουν τα spread, δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα προς το καλύτερο, αν δεν μάθουμε να λειτουργούμε στοιχειωδώς σωστά σαν κοινωνία.
Υστερόγραφο: Προέκυψε και αυτό από την έρευνά μου. Η επιτροπή Ανταγωνισμού στην ισχυρότερη (και προφανώς με το μεγαλύτερο αντικείμενο) οικονομία της Ευρώπης έχει τριακόσιους (300) μόνιμους υπαλλήλους! Κατά πληθυσμιακή (και μόνο) αναλογία η Ελλάδα θα 'πρεπε να έχει τριάντα (30). Πόσους έχει αλήθεια?
1 σχόλιο:
δύο παρατηρήσεις φίλε μου.
1. Δεν παίρνουν όλοι οι δημόσιοι υπάλληλοι μίζες. Παίρνουν μόνο όσοι είναι σε θέσεις ευθύνης, σε θέσεις κλειδιά, όπως ο φίλος σου ο εφοριακός στην παραπάνω ανάρτηση. Άρα, οι μισθοί των δημοσίων υπαλλήλων πράγματι είναι πιο χαμηλοί από αυτούς των υπαλλήλων στη γερμανία.
2. Υπάρχουν υπάλληλοι που καθημερινά υποχρεώνονται για υπηρεσιακούς λόγους να μετακινούνται από 20 έως και 80 χιλιόμετρα. Πρόσφατα το ΥΠΕΣΔΔΑ έβγαλε απόφαση για μετατάξεις μεταξύ ίδιων υπηρεσιών ακόμα και εκτός νομού, δηλαδή ένας υπάλληλος του ΙΚΑ Κορίνθου να πηγαίνει στο ΙΚΑ Ναυπλίου. Αυτά να τα πληρώνει απο την τσέπη του; Έχοντας ήδη την μείωση που υφίσταται;
Δεν έχεις άδικο σε γενικές γραμμές για τους Δ.Υ. και την άθλια εικόνα τους, συμπεριφορά τους και παραγωγικότητά τους. Αλλά δεν φταίνε αυτοί ΚΑΙ για την τρύπα του όζοντος.
Πάντα έχουμε την τάση να φορτώνουμε τα λάθη στους άλλους. Αλήτες και ρουφιάνοι δημοσιογράφοι, κλέφτες και απατεώνες πολιτικοί, φοροφυγάδες έμποροι, φακελακηδες γιατροί και δεν ξέρω τι άλλο. Ο αναμάρτητος, πρώτος τον λίθον βαλέτω
Ενας Δ.Υ. του ΙΚΑ
Δημοσίευση σχολίου