Φεστιβάλ Ναυπλίου ... κάτι πρέπει να αλλάξει

Μια γνώμη για το Φεστιβάλ Ναυπλίου, που ανοίγει σήμερα για 16η φορά την αυλαία του, από τον δημοτικό σύμβουλο της "Άλλης Πρότασης" Μπάμπη Αντωνιάδη.

Άλλη μια χρονιά το φεστιβάλ Ναυπλίου. Είναι πολύ σημαντικό, μια πόλη να έχει ένα χαρακτήρα σ΄ ένα τοπικό Φεστιβάλ και να μπορεί να το διατηρεί τόσα χρόνια. Μήπως όμως δεν φθάνει μόνο αυτό; Μήπως μ΄ αφετηρία αυτό το Φεστιβάλ πρέπει να αναζητήσουμε προτάσεις, σκέψεις για την αναβάθμισή του; Μήπως πρέπει να συζητήσουμε για μια άλλη κατεύθυνση; Μήπως πρέπει να βάλουμε τα θεμέλια να μην είναι το γεγονός μιας και μόνο εβδομάδας αλλά η εβδομάδα του Φεστιβάλ να είναι το αποκορύφωμα; Μήπως πρέπει η τοπική κοινωνία να δείξει έμπρακτα την εκτίμηση και την αγάπη της για το θεσμό;

Εδώ δεν θα αναφερθούμε στα δομικά προβλήματα που έχει το Φεστιβάλ από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε. Ποτέ δεν έχει γίνει ένας οικονομικός απολογισμός του συνολικού κόστους. Ξέρουμε πόσο πληρώνουμε και αυτό από τον οικονομικό απολογισμό του Δήμου (σήμερα περίπου 120.000 ευρώ) δεν ξέρουμε το συνολικό κόστος και την συμμετοχή των χορηγών.

Θέλουμε με το κείμενο αυτό να καταγράψουμε μερικές σκέψεις που τα τελευταία χρόνια καταθέσαμε και στο Δήμο και στη ΔΕ.ΠΑ.Ν. και ένα μέρος από αυτές και στην εταιρία που διοργανώνει το Φεστιβάλ.

Να συνδεθεί το Φεστιβάλ με την κοινωνία.

Με πρωτοβουλία της ΔΕ.ΠΑ.Ν. να δημιουργηθεί όμιλος φίλων του Φεστιβάλ που σκοπό θα έχει να ενισχύει την προσπάθεια, να καταθέτει προτάσεις, να αναζητά χορηγούς, να λειτουργεί όλο το χρόνο για να φτιάχνει «κλίμα» Φεστιβάλ. Θα μπορούσε να διοργανώνει ακόμα και εκδρομές σ΄ άλλα φεστιβάλ με σκοπό η πόλη με διάφορους τρόπους να αποκτήσει την κουλτούρα αυτής της μουσικής που πιστεύουμε ότι της λείπει.

Να συνδεθεί με το πανεπιστήμιο.

Να γίνει συνεργασία με το πανεπιστήμιο της πόλης μας ώστε σε επίπεδο καθηγητών και μαθητών να γίνονται εργασίες καθ΄ όλη την διάρκεια του χρόνου με προτάσεις για την παρουσία της πόλης στις ημέρες του Φεστιβάλ ή την δημιουργία του σκηνικού στα μέρη που γίνονται οι συναυλίες.

Να αποκτήσει και εκπαιδευτική διάσταση.

Θα μπορούσε κατά την διάρκεια των ημερών του Φεστιβάλ να γίνονται παράλληλα μουσικά σεμινάρια με ανοικτή πρόσκληση σε όλους τους ενδιαφερόμενους, όχι μόνο ντόπιους.

Ενεργή συμμετοχή του Δημοτικού Ωδείου.

Να εξασφαλιστούν οι όροι και να μπει σαν στόχος η ουσιαστική συμμετοχή και συνδιοργάνωση με το Δημοτικό Ωδείο. Δεν μπορεί 300 μαθητές στην πόλη να διδάσκονται κλασική μουσική στο Ωδείο και ελάχιστοι να συμμετέχουν ακόμα και σαν θεατές στις εκδηλώσεις. Δεν μπορεί την πόλη να την επισκέπτονται οι κορυφαίοι μουσικοί στο πιάνο ή στο βιολί, να υπάρχουν δεκάδες μαθητές στο ωδείο και κανείς και με καμιά διαδικασία να μην γνωρίζει αυτούς τους καλλιτέχνες από κοντά. Να μην παίρνει κάτι από την τεράστια πείρα τους. Να μην μεταδίδουν ένα μικρό κομμάτι από τη γνώση τους.

Οι μέρες του Φεστιβάλ να είναι η κορύφωση.

Να μην είναι το φεστιβάλ μόνο η μία βδομάδα. Μια σειρά από εκδηλώσεις όλο το χρόνο να «δημιουργούν» στην πόλη για να δεχθεί την πολιτιστική της αποκορύφωση με την εβδομάδα της διοργάνωσης. Αυτό προϋποθέτει ότι στο τέλος του Φεστιβάλ ξέρουμε το θέμα για το επόμενο.

Η συνεργασία των πόλεων

Φέτος για πρώτη φορά ακούστηκε από τον Δήμαρχο Ναυπλίου η ιδέα κάποιες από τις εκδηλώσεις του Φεστιβάλ να γίνουν και στο Άργος. Ενδιαφέρουσα πρόταση μήπως πρέπει να την δούμε;

Θα μπορούσαν σε ένα διάλογο για το φεστιβάλ και κατατεθούν πολλές προτάσεις πολλές ιδέες Πρέπει όμως αυτός ο διάλογος να ανοίξει. Και εμείς προτείνουμε στο Δήμο Ναυπλίου τις ημέρες του Φεστιβάλ, που θα βρίσκεται στην πόλη μας και ο Διευθυντής κ. Βακαρέλης και η εταιρεία να διοργανωθεί μια ανοικτή συζήτηση. Ας μην αφήσουμε ένα θεσμό χρόνο με τον χρόνο να φθίνει. Ας τον προστατέψουμε. Ας του δώσουμε νέα πνοή. Οι μέρες του Φεστιβάλ είναι η καλύτερη ώρα να συζητήσουμε. Ας το τολμήσουμε.