Η πρώτη γεύση της προεκλογικής εκστρατείας των μεγάλων (κυρίως) κομμάτων και των αρχηγών τους θάλεγα πως μου άφησε μια γλυκόξυνη γεύση. Και οι δύο ηγέτες μου έδωσαν την αίσθηση ότι πιάστηκαν στον ύπνο από τον ίδιο τους τον "αιφνιδιασμό" και προσπαθώντας να αρθρώσουν πειστικό προεκλογικό λόγο, ξέθαψαν από παλιά κιτάπια χιλιοειπωμένα συνθήματα και εκφράσεις, ξαναμασημένες υποσχέσεις και μεγάλα λόγια , που δυστυχώς τα κόμματα τους έχουν απαξιώσει με την πρακτική τους εδώ και χρόνια. Το εντυπωσιακό είναι ότι πηγή εξεύρεσης σλόγκαν και για τα δυο μεγάλα κόμματα ήταν κατά κύριο λόγο η φρασεολογία του Ανδρέα Παπανδρέου (και κατα δεύτερο λόγο του Κ.Σημίτη). Κι αν για το ΠΑΣΟΚ αυτό θα ήταν εν μέρει αυτονόητο και αναπόφευκτο , για τη ΝΔ είναι αστείο έως προκλητικό.
Όμως μια τέτοια πρακτική δίνει αφορμή στους πολίτες να εκφράζουν την άποψη ότι "όλοι ίδιοι είναι " και να απογοητεύονται και να αποστασιοποιούνται , να βλέπουν δε την ψήφο τους (αν ψηφίσουν) σαν μια αγγαρεία , σαν μια υποχρέωση και μόνο. Κι αν αυτό για την κυβέρνηση και την ΝΔ είναι αυτό που την βολεύει, για την αντιπολίτευση είναι καταστροφή.
Διάβασα επίσης τις πρώτες αντιδράσεις της blogoσφαιρας στην προοπτική των εκλογών. Νομίζω πως πολλοί bloggers συμφωνούν ότι πρέπει να παρέμβουμε όλοι μας σε αυτές τις εκλογές και να μετρήσουμε σοβαρά αυτή μας την παρέμβαση. Δεν είδα όμως μέχρι στιγμής πολιτικά κείμενα που να είναι σε αυτή την κατεύθυνση, εκτός από ένα, το οποίο και αναδημοσιεύω παρακάτω. Και το κάνω αυτό και για ένα λόγο παραπάνω : όταν ένας συνιστολόγος τοποθετείται σωστά σε ένα θέμα, θα πρέπει συχνά εμείς οι υπόλοιποι να αναδεικνύουμε την άποψη του, να την πολλαπλασιάζουμε και όχι να προσπαθούμε να την μιμιθούμε ή να την αντιγράψουμε. Το καλό κείμενο αξίζει να προωθείται περισσότερο για προβληματισμό , όχι με ένα απλό Link , αλλά στο συνολό του και με σχολιασμό.
Πιστεύω λοιπόν ότι το post του ΠΟΛΙΣ που αναδημοσιεύω είναι μια σωστή βάση να κινηθούμε σαν πολίτες σε αυτές τις εκλογές μέσα απο την blogoσφαιρα και καλώ και άλλους φίλους να το αναδημοσιεύσουν .
Όμως μια τέτοια πρακτική δίνει αφορμή στους πολίτες να εκφράζουν την άποψη ότι "όλοι ίδιοι είναι " και να απογοητεύονται και να αποστασιοποιούνται , να βλέπουν δε την ψήφο τους (αν ψηφίσουν) σαν μια αγγαρεία , σαν μια υποχρέωση και μόνο. Κι αν αυτό για την κυβέρνηση και την ΝΔ είναι αυτό που την βολεύει, για την αντιπολίτευση είναι καταστροφή.
Διάβασα επίσης τις πρώτες αντιδράσεις της blogoσφαιρας στην προοπτική των εκλογών. Νομίζω πως πολλοί bloggers συμφωνούν ότι πρέπει να παρέμβουμε όλοι μας σε αυτές τις εκλογές και να μετρήσουμε σοβαρά αυτή μας την παρέμβαση. Δεν είδα όμως μέχρι στιγμής πολιτικά κείμενα που να είναι σε αυτή την κατεύθυνση, εκτός από ένα, το οποίο και αναδημοσιεύω παρακάτω. Και το κάνω αυτό και για ένα λόγο παραπάνω : όταν ένας συνιστολόγος τοποθετείται σωστά σε ένα θέμα, θα πρέπει συχνά εμείς οι υπόλοιποι να αναδεικνύουμε την άποψη του, να την πολλαπλασιάζουμε και όχι να προσπαθούμε να την μιμιθούμε ή να την αντιγράψουμε. Το καλό κείμενο αξίζει να προωθείται περισσότερο για προβληματισμό , όχι με ένα απλό Link , αλλά στο συνολό του και με σχολιασμό.
Πιστεύω λοιπόν ότι το post του ΠΟΛΙΣ που αναδημοσιεύω είναι μια σωστή βάση να κινηθούμε σαν πολίτες σε αυτές τις εκλογές μέσα απο την blogoσφαιρα και καλώ και άλλους φίλους να το αναδημοσιεύσουν .
Αφού η "νέα διακυβέρνηση" ζητάει τη γνώμη μας και μας καλεί σε πρόωρες εκλογές έχοντας εξασφαλίσει την ήττα όχι των πολιτικών της αντιπάλων αλλά σίγουρα του γόνιμου πολιτικού διαλόγου, της ουσιαστικής ανανέωσης των υποψηφίων, της υπεύθυνης πολιτικής πρότασης, των μετρημένων και όχι συνθηματολογικών προεκλογικών υποσχέσεων, θα δηλώσουμε, όχι μόνο για την 16η Σεπτεμβρίου, αλλά για κάθε μέρα από δω και στο εξής πριν και μετά τις εκλογές, ΤΙ ΖΗΤΑΜΕ!
Ζητάμε μια ΠΟΛΙτεία με ανανεωμένους, προασαρμοσμένους σε μια δημιουργική και απελευθερωμένη κοινωνία νόμους και κανόνες. Ένα πλαίσιο λειτουργίας των φορέων εξουσίας εντός των ορίων και για το σκοπό που τους δίνει η αντιπροσωπευτική εντολή των ΠΟΛΙτών. Ζητάμε μια Δημοκρατία του 21ου αιώνα χωρίς θύλακες απολυταρχισμού, αυταρχισμού, μεσαιωνισμού στη δημόσια διοίκηση, τον στρατό, τις θρησκευτικές οργανώσεις.
Ζητάμε μια ΠΟΛΙτεία που ΑΝΑΤΡΕΠΕΙ το τέλμα του "μέσου όρου", του χαμηλού "κοινού παρανομαστή", του "ψιθυρισμού" των μικρών και μεγάλων ΑΛΛΑΓΩΝ, της "χαμηλόφωνης οργής", της πολύμορφης βίας, της επιτηδευμένης και οργανωμένης κοινωνικής ΣΙΩΠΗΣ.
Ζητάμε μια ΠΟΛΙτεία που διαθέτει ευρύ φάσμα τολμηρών στόχων, που γεφυρώνει με προνοητικότητα και κατανόηση τις ανάγκες της συνέχειας και εξασφαλίζει με εγγυήσεις και υποστήριξη την παραγωγική ανανέωση. Μια ΠΟΛΙτεία με πρωτότυπες προτάσεις για το μέλλον και μεταξύ αυτών προτεραιότητες, με χρονοδιάγραμμα, με μετρούμενα και μετρήσιμα αποτελέσματα.
Ζητάμε Κυβερνήτες και αντιπροσώπους που θα έρθουν για ΜΙΑ ΦΟΡΑ με δέσμευση να αφήσουν έργο ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. Πολιτικούς που η εκλογή τους ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΓΓΥΑΤΑΙ ΤΙΠΟΤΕ άλλο εκτός από τη δυνατότητα να υλοποιήσουν τις υποσχέσεις τους, το πολιτικό τους πρόγραμμα, τη συνεισφορά τους στα κοινά. Πολιτικούς που δεν αναζητούν στηρίγματα για το δικό τους "πολιτικό" ή επαγγελματικό μέλλον αλλά θα γίνουν με αυταπάρνηση "γέφυρες" της εξέλιξης της κοινωνίας των ΠΟΛΙτών.
Ζητάμε Κυβερνήτες και αντιπροσώπους που θα λειτουργήσουν στα πλαίσια των ορίων των νόμων, των ουμανιστικών και δημοκρατικών αξιακών κωδίκων. Αυτούς που θα δεσμευτούν απέναντι στο σύνολο και όχι σε μια αξιοθρήνητη εκλογική "πελατεία". Πολιτικούς ειλικρινείς στις προθέσεις τους, συνεπείς στις δεσμεύσεις τους, αντικειμενικούς και υπεύθυνους στον απολογισμό τους.
Ζητάμε ένα ΤΕΛΟΣ στις ισοροπίες τρόμου μεταξύ της ΑΛΗΘΕΙΑΣ και του κουτσομπολιού, μεταξύ των ΟΡΑΜΑΤΩΝ και του αύξοντος αριθμού των επικοινωνιακών "γκολ", μεταξύ της πραγματικής ΙΣΤΟΡΙΑΣ και των ιστορίας σκοπιμοτήτων, μεταξύ της ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ και της αξιολόγησης της μέσω των μηχανών μέτρησης τηλεθέασης.
ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΑΛΛΑΓΕΣ, δεν αναφερόμαστε σε απόμακρες, ανύπαρκτες και θεωρητικές ή μεταφυσικές ΑΛΗΘΕΙΕΣ, αλλά σε πρακτικές, κοινώς αντιληπτές και βιωμένες εμπειρίες μιας ΓΕΝΙΑΣ που έχει μάθει πολλά και δεν θα εγγυηθεί ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ λευκές επιταγές ...
3 σχόλια:
Εμεις καλα κανουμε και ζηταμε...ελα ομως που αυτοι δεν ακουνε τιποτε....
δυο τινα μπορουν να συμβαίνουν :
- η λαθος το ζητάμε
- η σε λάθος το ζητάμε
όποιο και απο τα δυο να συμβαίνει πάντως , όσο δεν ακούνε , τόσο το χειρότερο για αυτούς , και τελικά για εμάς.
Καλως οριστατε. Καιρός να εργαστούμε όλοι με τον τρόπο μας, με βαση τα πιστευω και τις πολιτικές μας αξίες.
τα λεμε. θα μελετησω το βραδυ
ritsmas
Δημοσίευση σχολίου