Ο Μαυρογιαλούρος και ο Γάιδαρος ή Πολιτικοί και Διαχρονικότητα

Ένας διηγηματικός σχολιασμός της επικαιρότητας απο τον καλό φίλο Νίκο Δεπούντη (οι επισημάνσεις δικές μου):

Ξύπνησα με πονοκέφαλο. Αυτό το βράδυ πρέπει να έχασα τόνους ιδρώτα στο στρώμα μου. Όλα ήταν βρεγμένα. Αν και έχω τη συνήθεια να μη σκεπάζομαι όταν κοιμάμαι, η ζεστή καλοκαιρινή βραδιά και η έλλειψη κλιματισμού μου δημιούργησαν τις ανυπόφορες συνέπειες. Ο ύπνος ήταν ανήσυχος και τα όνειρα σαν κινηματογραφικές ταινίες τρόμου που τα θυμάμαι ακόμα. Η ανησυχία μου στο αποκορύφωμα της. Άσχημη διάθεση και γίνεται ακόμη ποιο άσχημη όταν θυμάμαι ότι είναι η πρώτη μου μέρα στην Αθήνα μετά από ένα μήνα Αυγουστιάτικες διακοπές στα νησιά. Και δυστυχώς πρέπει να σηκωθώ και να ετοιμαστώ και για τη πρώτη μέρα μου στη δουλειά.

Σηκώθηκα παραπατώντας. Προσπάθησα να φέρω στη μνήμη μου τα χθεσινοβραδινά μετά την απογευματινή επιστροφή μου. Το μόνο σίγουρο ήταν ότι δεν είχα βάλει τον ανεμιστήρα να δουλεύει που βρίσκεται μόνιμα δίπλα στο κρεββάτι μου. Τον ξέχασα αλλά γιατί; Το κεφάλι μου γυρίζει. Δυστυχώς με τις διακοπές το ψυγείο μου είναι άδειο. Δεν έχω να βάλω τίποτε στο στόμα μου. Αλλά την ασπιρίνη αν υπάρχει στο σπίτι θα την πάρω οπωσδήποτε. Και την πήρα.

Ευτυχώς που δεν είχε καθόλου κίνηση μέχρι το γραφείο και η οδήγηση ήταν εύκολη και χωρίς απρόοπτα. Παρότι καλός οδηγός η χθεσινή οινοποσία και ο άσχημος ύπνος μου είχαν μειώσει τις αντιδράσεις. Οινοποσία είπα και θυμήθηκα τη χθεσινή νύχτα. Είχα πάρει ένα τηλέφωνο την προτελευταία μέρα των διακοπών μου από την ιδιαιτέρα της ιδιαιτέρας κάποιας κας Δεινοπούλου υποψηφίας βουλευτή στη περιφέρεια μου να παρευρεθώ σε μία συγκέντρωση σε γνωστή ταβέρνα της περιοχής μου, όπου η υποψήφια θα ανέλυε το πρόγραμμα της, λες και το κόμμα στο οποίο η ίδια ανήκε δεν είχε πρόγραμμα ή θα μπορούσε να επιβάλλει το δικό της. Παραβρέθηκα μόνο και μόνο για να δω τους φίλους μου που μετά από ένα μήνα διακοπών τους είχα πεθυμήσει.

Η πλήξη και η ανία της συγκέντρωσης παρά λίγο να με οδηγήσει στον αλκοολισμό. Είμαι σχεδόν σαράντα χρονών και έχω παραβρεθεί σε πάμπολλες συγκεντρώσεις υποψηφίων παντός είδους με το ίδιο πάντα μοτίβο , την ίδια πεζή συμπεριφορά, την ίδια επίφαση οικειότητας και «ευαισθησίας» και τα ίδια αποτελέσματα για μένα. Να πίνω για να ξεχάσω που παραβρίσκομαι. Άλλωστε στις περισσότερες τέτοιου είδους συγκεντρώσεις το φαγητό και το πιοτό είναι τζάμπα, προσφορά κάποιου άγνωστου χορηγού. Το στήσιμο των συγκεντρώσεων , οι λόγοι των υποψηφίων και η συμπεριφορά τους εντός του χώρου της εκδήλωσης στη σχέση τους με τα κουκιά που παρευρίσκονται είναι ακριβώς τα ίδια. Ο συγχωρεμένος Φορντ ιδρυτής της γνωστής βιομηχανίας και εμπνευστής της εν σειρά παραγωγής βιομηχανικών προϊόντων θα ήταν πολύ υπερήφανος αν ζούσε και διαπίστωνε ότι οι ιδέες του θα έβρισκαν παντού εφαρμογή.

Έφθασα στο γραφείο. Η διάθεση μου δεν είχε παρουσιάσει καμία βελτίωση ούτε ακόμη και όταν κατέβασα ένα φραπέ σκέτο με δύο κουταλιές καφέ. Είχαν προκηρυχθεί εκλογές. Το έμαθα στη ξαπλώστρα μιας παραλίας της Κρήτης απολαμβάνοντας ήλιο, θάλασσα και κορίτσια γυμνόστηθα και με στριγκ. Μου τηλεφώνησε κάποιος φίλους βρισκόμενος στην ίδια φάση με μένα αλλά σε άλλη παραλία. Σκληρός κομματικός ετοιμαζόταν να επιστρέψει στην Αθήνα για να βοηθήσει τον προεκλογικό αγώνα της παράταξης.

Κάθισα στο γραφείο μου, ούτε τα emails μου μπορούσα να διαβάσω. Χαμένη μέρα η σημερινή για τον εργοδότη μου. Αισθάνθηκα ότι τον εξαπατούσα. Δεν πειράζει, δικαιολογήθηκα στον εαυτό μου και αύριο μέρα είναι και θα καθίσω και λίγο παραπάνω για να αναπληρώσω τις απώλειες από τη σημερινή ακεφιά μου. Ευτυχώς το μυαλό μου έστω και με αργούς ρυθμούς δούλευε και έχω την εντύπωση πως δούλευε και σωστά. Προκήρυξη εκλογών προχθές, εκλογές σε ένα σχεδόν σκάρτο μήνα. Ποιους βολεύει, προφανώς την Κυβέρνηση, ποιους άλλους ; Μα και βέβαια τους ήδη εκλεγμένους βουλευτές. Για τους νέους υποψηφίους ούτε λόγος, σε ένα μήνα δεν προλαβαίνουν ούτε το σχεδιασμό του προεκλογικού τους αγώνα. Χαμένα λεφτά αν διαθέσουν. Τα περί ανανέωσης του δυναμικού των κομμάτων , την αύξηση του ποσοστού των γυναικών και τα λοιπά που ευαγγελίζονται τα κόμματα τα εκλαμβάνω ως φούμαρα και μεταξωτές κορδέλες. Άντε να έχουν τύχη και τα «λαμπερά πρόσωπα» που θα συνεισφέρουν ιδεολογικά στους κομματικούς μηχανισμούς κάνοντας τις διακοπές τους στο Μπαλί και στο Ντουμπάϊ.

Ένοιωσα να εξαπατώμαι. Ένοιωσα τη βίαιη παρέμβαση του κρατισμού στη πολιτική μου σκέψη και συμπεριφορά. Ένοιωσα ότι αγνοείται η θέληση μου και οδηγούμαι σε προκατασκευασμένες λύσεις ερήμην μου. Και το αποφάσισα άμεσα. Θα αγνοήσω τα πάντα. Δεν θα συμμετάσχω στο παιχνίδι εξαπάτησης μου. Δεν θα συμμετάσχω σε καμμία συγκέντρωση υποψηφίου. Θα αγνοήσω όλες τις κλήσεις στο κινητό μου είτε εμφανίζονται με την ένδειξη απόρρητη , είτε αφορούν άγνωστο σε μένα αριθμό.

Κτύπησε το τηλέφωνο, άγνωστος αριθμός, δεν το σήκωσα το άφησα να κτυπάει αδιαφορώντας για την ενόχληση που προκαλούσα στους συναδέλφους στο γραφείο. Η περιέργεια όμως με έτρωγε. Όχι ούτε τη δεύτερη φορά το σήκωσα και ήταν ο ίδιος αριθμός. Μπήκα στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ στο site των άσπρων σελίδων του ΟΤΕ. Πληκτρολόγησα το νούμερο και περίμενα να ανακαλύψω τον κάτοχο του. «Δεν βρέθηκαν εγγραφές» απάντησε η μηχανή αναζήτησης. Ένα κύμα απογοήτευσης με συνεπήρε στιγμιαία. Η περιέργεια επέστρεψε δριμύτερη. Ο χθεσινοβραδινός όμως ύπνος με είχε σκοτώσει. Πήρα άδεια από τη δουλειά και σχετικά νωρίς επέστρεψα στο σπίτι για να κοιμηθώ. Έκλεισα το κινητό μου , όπως συνηθίζω όταν ξεκουράζομαι. Μετά από τρείς ώρες βαθύ ύπνου που με αναζωογόνησε και με έκανε να αισθάνομαι καλύτερα άνοιξα το κινητό και βρήκα μήνυμα στον τηλεφωνητή μου παράλληλα με μία κλήση από το ίδιο τηλέφωνο.

Νίκο καλησπέρα, ο πρώην υπουργός κ. Ταδόπουλος τη Τετάρτη θα κάνει μια συγκέντρωση στο ξενοδοχείο δείνα. Ο Κώστας (το μικρό όνομα του Ταδόπουλου- οικειότητα που σκοτώνει) θα απευθυνθεί στα στελέχη του και τους πυρήνες του για να συζητήσουν τον προεκλογικό του αγώνα.

Δεν θυμάμαι να είμαι στέλεχος κανενός Ταδόπουλου και κανενός άλλου κομματάρχη άλωστε. Το μόνο που γνωρίζω για τον εαυτό μου είναι ότι είμαι μέλος του κόμματος του κ. Ταδόπουλου . Από πού κι ως που ο κύριος, με μικρό το κ, πρώην υπουργός μάλιστα, υποκαθιστά τη σχέση μου με το κόμμα μου; Η κτητική του συμπεριφορά που δυστυχώς λόγω της οικειότητας που εκπέμπει γίνεται αποδεκτή από τη πλειοψηφία, μήπως θέλει να μου πει; Στα παλαιότερα των υποδημάτων μου το κόμμα, εγώ βουλευτής θέλω να βγω. Δεν ξέρω αλλά σε κάθε εκλογές αισθάνομαι τον εαυτό μου σαν το κέντρο του κόσμου. Γιαυτό κι εγώ επειδή τα τέσσερα ενδιάμεσα χρόνια αισθάνομαι παραπεταμένος αποφάσισα να διαγράψω από τη σκέψη μου και να αρνηθώ τη ψήφο μου σε αυτούς που αισθάνομαι ότι με εξαπατούν.

Το κόμμα μου θα το ψηφίσω, άλλωστε θεωρώ τον εαυτό μου υπεύθυνο και προβληματισμένο πολίτη. Αλλά τη ψήφο μου θα τη δώσω σε αυτούς που η συμπεριφορά τους δεν θα θυμίζει Μαυρογιαλούρο και δεν θα ενοχλούν την αισθητική μου ούτε θα παραβιάζουν τον ιδιωτικό μου χώρο. Υπάρχει μια σκηνή μέσα στην ταινία «Υπάρχει και φιλότιμο» με τον αείμνηστο Λάμπρο Κωνσταντάρα ,όπου ο πολιτικός που υποδύεται προβάροντας το λόγο του : “Αγαπητοί μου συμπολίτες, είμαι ευτυχής που αναπνέω το ζωοκτόνο... (διορθώνει) τον ζωογόνο αέρα της Πλατανιάς... Δεν είμεθα άνθρωποι των λόγων, είμεθα άνθρωποι των έργων... θα σας εξαφανίσουμε (διορθώνει) θα σας εξασφαλίσουμε... θα... θα... θα... σύνθημά μας είναι ένα.’’ (Ακούγεται ένα δυνατό γκάρισμα).

* Ο Νίκος Δεπούντης είναι μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής της Καμπάνιας των 800 μη κυβερνητικών οργανώσεων για την συνταγματική αναβάθμιση της κοινωνίας των πολιτών και των οργανώσεων της.