24 Σεπ 2007

Εκσυγχρονισμός στην κοινωνία και Σημιτισμός στο κόμμα.

" Κοίτα που καταντήσαμε , υπερασπιζόμενοι τον εκσυγχρονισμό , να πρέπει να στηρίξουμε το Βαγγέλη!" μου έγραψε πριν μερικές μέρες ένας φίλος. Πραγματικά ισχυρή δόση ειλικρίνειας και αυτοκριτικής , αλλά στην ουσία ομολογίας ενός απόλυτου πολιτικού αδιεξόδου.

Αλήθεια τι είναι τελικά αυτός ο εκσυγχρονισμός που βιώσαμε και τι "υπερασπιζόμαστε" σήμερα? Δεν είναι ώρα για βαθιές πολιτικές αναλύσεις, σε αντίθεση με κάποιους που ευαγγελίζονται το "πολιτικό θαύμα" που θα συμβεί τον επόμενο 1,5 μήνα. Απλά είναι τα πράγματα και πρέπει μόνο να τα βάλουμε στη σειρά.

Ο Κώστας Σημίτης επικράτησε στην πολιτική σκηνή του ΠΑΣΟΚ και της ελληνικής κοινωνίας γενικότερα μέσα από μια συγκεκριμένη διαδικασία και με ένα συγκεκριμένο σχέδιο. Η διαδικασία είχε σαν συλλογική αφετηρία την παραμονή του κόμματος στην εξουσία μετά το θάνατο του Αντρέα , αλλά και σαν ατομική αφετηρία τη διατήρηση των κεκτημένων του κάθε βουλευτή μέλους της κοινοβουλευτικής ομάδας τότε.

Ο Κώστας Σημίτης ξεκαθάρισε από την πρώτη στιγμή ότι δεν θέλει να γίνει πολιτικός ηγέτης , αλλά καλός πρωθυπουργός για μια οκταετία,καλός διαχειριστής μιας στοιχειώδους ανάπτυξης του ελληνικού κράτους με όπλο τα κονδύλια του Β και Γ Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης. Και αυτό, με όλες τις διαρθρωτικές αδυναμίες του Ελληνικού Κράτους και της Ελληνικής Οικονομίας , με όλες τις σκιές στη δράση αξιωματούχων και παρατρεχάμενων τους, με όλες τις διασυνδέσεις με συμφέροντα και ισχυρές ομάδες ,το πέτυχε σε σημαντικό βαθμό. Έβαλε τη χώρα στην ΟΝΕ και το ευρώ, έφτιαξε υποδομές που είχαν να φτιαχτούν από τον πόλεμο, ετοίμασε μια χώρα ικανή να κάνει Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτό ονομάστηκε με μια λέξη εκσυγχρονισμός της ελληνικής κοινωνίας.

Ο Κώστας Σημίτης είχε πλάνο και το έφερε σε πέρας. Και σαν καλός manager πήγε τη μέρα που έληγε το "συμβόλαιο " του και παρέδωσε . Δεν τον ένοιαξε ποτέ τι γινόταν στο κόμμα ,δεν ασχολήθηκε ποτέ με την επόμενη μέρα, δεν έκανε πολιτική. Έκανε απλά management και δεν το έκρυψε ποτέ. Το κόμμα το άφησε στο έλεος "βαρώνων" , χωρίς καμιά παρέμβαση , χωρίς καμιά προοπτική.

Αποτέλεσμα ? Ο εκσυγχρονισμός στο κόμμα έλαβε την εξής μορφή : ένα απέραντο πελατειακό τρελοκομείο , ένα συνονθύλευμα δημοσίων υπαλλήλων και μεσαζόντων, μια πυραμίδα παραμάγαζων κομματικών υπαλλήλων που συναθροίζονταν μόνο για να μετράνε κουκιά σε εκλογικές διαδικασίες, να κάνουν κλάκα σε ακροατήρια, να τσιμπάνε μια θεσούλα , μια μιζούλα και μια καρεκλίτσα , να γυρνάνε στην κοινωνία επιδεικνύοντας το κομματικό γαλόνι και την αφιέρωση του βουλευτή που είχαν στο πέτο! Αυτός ήταν για μένα ο Σημιτισμός.

Και όλα πήγαιναν καλά και ωραία όσο το ΠΑΣΟΚ ήταν κυβέρνηση και ο Σημίτης τηρούσε τις "συμβατικές υποχρεώσεις" του. Όμως όλα τα καλά έχουν ένα τέλος και αυτό για το ΠΑΣΟΚ ήρθε το 2004. Δεν θα εξετάσω σε αυτό το post τη διαδικασία της διαδοχής ,γιατί - σε πείσμα όλων αυτών που σήμερα (πάλι) την ξεφτιλίζουν - τη θεωρώ μια έξοχα καινοτόμα διαδικασία που ενόχλησε πάρα πολύ το σύστημα και ακόμη δεν μπορεί να τη χωνέψει (ίσως και να τρέμει σήμερα την επανάληψη της σε 50 μέρες) . Θα πάω στο μετά , στο ΠΑΣΟΚ του Παπανδρέου , στο ηττημένο σημιτικό ΠΑΣΟΚ.

Οι απόψεις του Γιώργου ήταν γνωστές πολλά χρόνια πριν αναλάβει. Και δεν ήταν δικές του. Ο Γιώργος ήταν (και είναι) εξαιρετικά διαβασμένος και ενημερωμένος, αλλά και πολυγραφότατος. Ήταν όμως ο Γιώργος , απλό στέλεχος στην ιεραρχία, δεν είχε να δώσει σε κανένα λογαριασμό για τις απόψεις του, δεν ενδιαφερόταν για ομαδούλες και μηχανισμούς, κουβαλούσε όμως και ένα βαρύ όνομα. Αυτό το βαρύ όνομα του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ (και όχι οι απόψεις του) τον έφεραν στην ηγεσία. Και από εκείνη τη στιγμή και μετά οι σταθερές απόψεις του Γιώργου διαχύθηκαν στο κομματικό σύνολο και την κοινωνία γενικότερα με ρυθμούς πλημμυρίδας. Έννοιες όπως η συμμετοχική δημοκρατία , η κοινωνική λογοδοσία , ο πολιτικός εθελοντισμός, η συνυπευθυνότητα , έγιναν στο ΠΑΣΟΚ και στην κοινωνία καθημερινότητα. Αυτές γέννησαν το σύνθημα "γιώργο αλλαξέ τα όλα" .

Είχαν όμως ουσιαστικό περιεχόμενο? Αξιοποιήθηκαν ? Έγιναν πράξη? Έφεραν στο προσκήνιο τους πολίτες , βασική προϋπόθεση για να προχωρήσουν?

Ο πρώτος χρόνος του ΓΑΠ στην ηγεσία έφερε αισιόδοξα μηνύματα. Κάποια πράγματα πρωτόγνωρα για το κόμμα ΠΑΣΟΚ άρχισαν να στήνονται από το μηδέν (Κάθε Μέρα Πολίτης, Ινστιτούτο Επιμόρφωσης, νέος ρόλος του ΙΣΤΑΜΕ, ανοιχτό κόμμα), θεσμοθετήθηκαν στο πρώτο μετεκλογικό συνέδριο του 2005 και όλα έδειχναν ότι οι ανατροπές σιγά σιγά έπαιρναν σάρκα και οστά. Οι σκεπτόμενοι πολιτικά έβλεπαν τότε ότι το πρώτο στοίχημα για το ΠΑΣΟΚ θα ήταν οι Αυτοδιοικητικές εκλογές του 2006, όπου θα δινόταν η ευκαιρία να δοκιμασθούν νέες πρακτικές στην επιλογή υποψηφίων αλλά και νέα πρόσωπα.

Και εκεί ξαφνικά το Σημιτικό κόμμα ΠΑΣΟΚ ξύπνησε και τα "στήλωσε"!

Ο μηχανισμός του κόμματος , τα βουλευτικά παραμάγαζα και η μεγάλη μάζα των μεσαίων στελεχών μελών των περιφερειακών οργάνων -στην πλειοψηφία τους δημοσίων υπαλλήλων - ακύρωσαν κάθε σκέψη αλλαγών. Παρασυρμένοι από τις λογικές του "ώριμου φρούτου" και της "δεξιάς παρένθεσης" άρχισαν να λειτουργούν όχι ως κομματικός μηχανισμός , αλλά ως κυβερνητικός μηχανισμός εν αναμονή. Η όλη επιλογή των υποψηφίων από την κεντρική επιτροπή εκλογικών διαδικασιών, με ελάχιστες εξαιρέσεις, έγινε με κριτήρια "τι μου δίνεις σήμερα, τι θα σου δώσω αύριο που θα είμαι πάλι κυβέρνηση". Τα αποτελέσματα μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να δικαίωσαν προσωπικές στρατηγικές βουλευτών και αξιωματούχων, αλλά κατέδειξαν την έλλειψη στρατηγικής του κόμματος για την Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Την επόμενη χρονιά , χρονιά βουλευτικών εκλογών, δύο ακόμη προσπάθειες αλλαγών - η σύνταξη νέου κυβερνητικού προγράμματος και η επιλογή υποψήφιων βουλευτών - "τσακίστηκαν" μπροστά στο κομματικό κατεστημένο. Απο τη διαδικασία για το πρόγραμμα, παρότι κατατέθηκαν αξιολογότατες και καινοτόμες προτάσεις, προέκυψε τελικά ένα κείμενο "σούπα" σε πολλά θέματα αιχμής, ένα κείμενο με υπερβολικά πολλές (221!) θέσεις , ένα κείμενο που όποιος το διάβαζε , δεν θυμόταν μετά από 5 λεπτά σχεδόν τίποτα. Η δε επιλογή των υποψηφίων, πλην κάποιων ελάχιστων εξαιρέσεων, εξασφάλισε ουσιαστικά στους εν ενεργεία βουλευτές την επανεκλογή και περιόρισε κάθε δυνατότητα ανανέωσης προσώπων και πρακτικών.

Το αποτέλεσμα ? Γνωστό. Συντριπτική - και για όσους γνώριζαν , αναμενόμενη - ήττα στις πρόσφατες εκλογές. Προσωπικά είχα γράψει παλιότερα στο diablog , ότι το πολιτικό ρολόι στην Ελλάδα είχε σταματήσει στον Μάρτιο του 2004, και ότι εφόσον δεν γινόταν κάτι συνταρακτικό , το αποτέλεσμα και των επόμενων εκλογών θα ήταν πάνω κάτω το ίδιο. Είχα επίσης γράψει - και πρόσφατα πριν τις εκλογές - ότι ίσως θα ήταν καλύτερο για το ΠΑΣΟΚ να μείνει άλλη μια τετραετία στην αντιπολίτευση για να μπορέσει να αρθρώσει και πάλι μια αξιόπιστη και προοδευτική πρόταση εξουσίας. Επομένως είμαι ο τελευταίος που εξεπλάγην και απογοητεύτηκα από το αποτέλεσμα.

Φυσικά μετά από κάθε ήττα είναι εύλογο να ψάχνεις όχι μόνο τις αιτίες αλλά και τους υπεύθυνους. Και είναι επίσης αυτονόητο ότι το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το φέρει η ηγεσία. Ο Γιώργος Παπανδρέου ανέλαβε το μερίδιο της ευθύνης του το ίδιο βράδυ και ζήτησε την επαναβεβαίωση της ηγεσίας του. Ο χρόνος θα δείξει , αν κατάλαβε τα λάθη του. Ο Βαγγέλης Βενιζέλος , ως είχε δικαίωμα, μας είπε απλά ότι αυτός "μπορεί καλύτερα" . Το ΠΑΣΟΚ ξύπνησε και άρχισε να "διαβουλεύεται".

Αρκετοί έσπευσαν να συνταχθούν ξεκάθαρα με τη μια ή την άλλη πλευρά. Τα ΜΜΕ άνοιξαν τις φτερούγες τους και -σαν τα κοράκια - άρχισαν να μοιράζουν ταμπέλες και "χασαπομάχαιρα". Και εκεί , πάνω στην πόλωση, εμφανίστηκε και πάλι το "Σημιτικό ΠΑΣΟΚ" , ο "εν αναμονή" κρατικός μηχανισμός, αυτοί που χαρακτηρίζονται σήμερα "τρίτος πόλος".

Κύρια χαρακτηριστικά αυτής της συλλογικότητας στελεχών είναι απόψεις περί "ενότητας " , "πολιτικού διαλόγου" , "φυσιογνωμίας του κόμματος" , "διερεύνησης των αιτίων της ήττας" , "συλλογικής ηγεσίας" , " όχι λευκής επιταγής στον οποιονδήποτε".

Απο πρώτη ματιά αυτές οι απόψεις ακούγονται (και είναι) λογικές, αυτό είναι το σωστό που πρέπει να γίνει σε ένα κόμμα εξουσίας μετά από μια ήττα. Σωστά. Αλλά για να γίνουν όλα αυτά πρέπει να έχεις και το κόμμα , το πεδίο, τις εγγυήσεις , το πολιτικό προσωπικό, τις ιδέες για να γίνει κάτι τέτοιο. Και είναι οξύμωρο , αλλά όλοι αυτοί που σήμερα μιλάνε γιαυτά είναι οι ίδιοι που επι 3,5 χρόνια σαμπόταραν κάθε προσπάθεια δημιουργίας προϋποθέσεων διαλόγου στο κόμμα και τις λειτουργίες του.

Είναι αστείο να μιλάς για πολιτικό διάλογο , όταν με την πρακτική σου έχεις αποκλείσει κάθε διαφορετική φωνή από τις κομματικές διαδικασίες.

Είναι αστείο να μιλάς για ενότητα, όταν στην προεκλογική σου εκστρατεία βλέπεις σαν αντίπαλο τον συνυποψήφιο σου και όχι αυτούς του αντίπαλου κόμματος.

Είναι αστείο να μιλάς για φυσιογνωμία του κόμματος όταν έχεις λοιδορήσει το ανοιχτό κόμμα και έχεις κάνει κουρέλι τη συμμετοχική δημοκρατία.

Είναι αστείο να ζητάς συλλογική ηγεσία, όταν στο "μαγαζάκι" σου χωράνε μόνο οι δικοί σου.

Είναι αστείο να μιλάς για λευκές επιταγές, όταν μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου "λιβάνιζες " τον αρχηγό σου δημόσια και τον έθαβες ιδιωτικά συμπληρώνοντας την ρητορική σου με το επίσης θρησκευτικό "ο σώζων εαυτόν σωθήτω".

Αυτός ο "τρίτος πόλος" μας υπόσχεται τις τελευταίες μέρες ότι θα επιβάλει τον γνήσιο πολιτικό διάλογο μέχρι την εκλογή προέδρου. Ότι θα εγγυηθεί την ενότητα και τη διέξοδο. Ότι θα επιβάλλει τις απόψεις του στην νέα συλλογική ηγεσία.

Συγχωρέστε με σύντροφοι , αλλά είμαι απαισιόδοξος. Φοβάμαι πως για μια ακόμη φορά θα επιβάλλετε την πολιτική σιωπή. Θα επιβάλλετε την παραμονή των πολιτών σαν θεατών. Θα επιβάλλετε την ενότητα για την ενότητα, αυτή την ενότητα που στο ΠΑΣΟΚ ερμηνεύουν ως "τρία πρόσωπα , πέντε γνώμες, καμιά διέξοδος". Θα επιβάλλετε τις διαδικασίες για την εξασφάλιση της συμμετοχής σας στην επόμενη νομή της εξουσίας. Θα συντηρήσετε το θολό τοπίο για τους πολίτες, ώστε προσερχόμενοι (αν προσέλθουν !) στις κάλπες να επιλέξουν με διλήμματα που σας συμφέρουν. Διλήμματα του τύπου "ποιος θα νικήσει τον Καραμανλή" , αυτό το σαχλό "ποιος είναι καταλληλότερος" , που τόσο κακό έχει κάνει στην πολιτική ζωή της χώρας.

Σήμερα μιλάτε για "αριστερή στροφή" , για "νέα κεντροαριστερά" . Προσπαθείτε να μας αποδείξετε ότι όσα συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ είναι ταυτόσημα με όσα συμβαίνουν στη Σοσιαλδημοκρατία στην Ευρώπη και τον κόσμο. Αρνείστε να καταλάβετε ότι η ελληνική κοινωνία - και με δική σας σημαντική ευθύνη - δεν έχει λύσει στοιχειώδη προβλήματα που σε άλλες κοινωνίες τα έλυσε ακόμη και η χριστιανοδημοκρατία , όπως το αποκεντρωμένο κράτος , θέματα ενέργειας και διαχείρισης φυσικών πόρων και αποβλήτων, γραφειοκρατία, παιδεία, υγεία και άλλα.

Αρνείστε να παραδεχτείτε ότι η πολιτική των ιδεών και αξιών δεν είναι στο μενού της δραστηριότητας σας.

Αρνείστε να δεχτείτε ότι παράγετε πολιτική μόνο για τα media και το προσωπικό σας πολιτικό συμφέρον.

Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να σας έχουμε εμπιστοσύνη στη διαδικασία που έχουμε μπροστά μας , όταν δεν έχετε δώσει μέχρι σήμερα κανένα δείγμα αλλαγής νοοτροπίας και πρακτικής?

Πως να πεισθούμε ότι αυτό θα γίνει τις επόμενες 50 μέρες?

Πως θα αποδείξετε ότι αυτά που δεν προωθήσατε και υποστηρίξατε 3,5 (και παραπάνω) χρόνια τώρα - ενώ σας δόθηκε επανειλημμένα η ευκαιρία - θα γίνουν τώρα πρόταγμα στις απόψεις σας ? Όταν ακόμη και σήμερα καλείτε ως εγγυητή αυτής της διαδικασίας αυτόν που αδιαφόρησε για οποιαδήποτε πολιτική διεργασία και ανασυγκρότηση 8 (συν 3,5) ολόκληρα χρόνια?

Φροντίστε να καταλάβετε ότι η συμμετοχή σας στις "εκσυγχρονιστικές" κυβερνήσεις δεν σας απαλλάσσει από το "σημιτικό" κομματικό παρελθόν σας. Φροντίστε να αντιληφθείτε ότι η εμμονή σας σε πρακτικές ατομικής (ή και ομαδικής ) κομματικής και κυβερνητικής επιβίωσης θα σας οδηγήσει μόνιμα στα αντιπολιτευτικά έδρανα για πολλά χρόνια ακόμη.

Φροντίστε να αντιληφθείτε ότι, αν αυτό που μας υπόσχεστε για το μέλλον, είναι μια νέα "εποχή Σημίτη" στην κυβέρνηση και στο κόμμα, είστε εκτός πολιτικής πραγματικότητας.

Απλά σύντροφοι . Δεν μας πείθετε και δεν σας έχουμε καμιά εμπιστοσύνη.

Και θυμηθείτε. Είμαστε οι πολίτες. Δηλαδή το οξυγόνο της - σε τελική ανάλυση - πολιτικής ύπαρξης σας!

12 σχόλια:

ΠΡΕΖΑ TV είπε...

Ε οχι...Δεν το διαβασα ολο κειμενο.Βαρεθηκα!!!

spallantzas είπε...

@πρεζα tv
και δεν βαρέθηκες να τ ακούς μέρα νυχτα στην tv?
για προσπαθησε πάλι ...χάνεις!

Ανδρέας Τριανταφυλλίδης είπε...

μεγάλο και σίγουρο ... κείμενο :-)

Ανώνυμος είπε...

Ετσι καταντήσαμε. Θέλουμε έτοιμη εύπεπτη μασημένη τροφή.

Γιατί να το παιδεύουμε το μυαλό μας?(αν μας έχει μείνει καθόλου)

Πρέπει να προσέξω να μην γράφω πάνω από 5-8 γραμμές για να μην κουράσω κανένα.

Ουπς έπιασα το όριο των τηλεγραφικών διαφημιστικών μηνυμάτων.

Για περισσότερες απόλαυση καλέστε στο 0901234567890

Γιάννης Παπαϊωάννου είπε...

Σε μεγάλο βαθμό έχεις δίκιο . Εκεί που κάπου το χάνεις είναι στην ερμηνεία σου ότι το σημιτικό ΠΑΣΟΚ τα στύλωσε .
Χωρίς να το ξέρω αυτό το ΠΑΣΟΚ έχω την εντύπωση ότ:
Ο ΓΑΠ είχε για πολύ καίρο επιλέξει την θεωρεία του ώριμου φρούτου. Εξωθήθηκε στο να αλλάξει στρατηγική από της απανωτές παπαριες του Κωστάκη, θυμίζω ότι οι Ιστορία ξεκινά με τους κουμπάρους όπου ο ΓΑΠ επιχειρεί μια ψιλοπόλωση μέσα από όρους Σικελοί κλπ.

Είναι αλήθεια ότι εκείνη την εποχή πολλοί άρχισαν να αισθάνονται ως κυβέρνηση εν αναμονή. Μετά ήρθε το αποτέλεσμα των Δημοτικών που δεν έδινε ελπίδα στο ΠΑΣΟΚ για νίκη στις βουλευτικές.
Ο ΓΑΠ μπλέκει σε ένα μονόδρομο και προσπαθεί να θρέψει αυτό το κυβερνητικό ΠΣΟΚ με ελπίδα εξουσίας μέσα από την δήλωση του ανατροπή του πολιτικού σκηνικού. Παρόλα αυτά αρχίζει η μουρμούρα που αναγκάζει τον ΓΑΠ να ζητήσει εκλογές για να επανα συσπειρώσει το κόμμα γύρω του. Όσοι δεν το βλέπουν είναι αφελείς ήμασταν τρεις μονάδες πίσω και ο Καραμανλής του κάνει πλάκα στην βουλή λέγοντας του περίπου : Λαγός την φτέρη έσειε κακό της κεφαλής του .


Παρόλα αυτά ο κύβος έχει ριφθεί και ο ΓΑΠ πορεύεται σε ένα όλο και ποιο μοναχικό αγώνα με βάρκα την ελπίδα. Τα ΜΜΕ σιγοντάρουν το αίτημα για εκλογές και ετοιμάζεται το πρόγραμμα ΠΑΣΟΚ. Ακολουθεί ένα καλοκαίρι καταστροφικό για την Ελλάδα με όλα τα ΜΜΕ να κράζουν την κυβέρνηση για την απίστευτη ολιγωρία και ανικανότητα. Οι Δημοσκοπήσεις δεν αναβαίνουν. Τόσο το χειρότερο για αυτές.

Στο ερώτημα γιατί δεν αναβαίνουν θα πρέπει ή να πεις είτε ότι είναι στημένες είτε ότι έχεις πρόβλημα ηγεσίας λόγου και ελκυστικότητας. Ποιο τολμά να το πει αυτό;

Ο ΓΑΠ συνεχίζει να ανεβάζει του τόνους ποντάροντας στην αποδήμηση του προφίλ του Καραμανλή. Αποτυγχάνει και επιπλέον βάζει το δίλημμα Καραμανλής ή ΓΑΠ δίλημμα στο οποίο υστερεί κατά κράτος όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις.

Πλέων όταν προκηρύσσονται εκλογές το πράγμα έχει σχεδόν κριθεί και η κινήσεις του ΓΑΠ να ψάχνει ψήφους στα καμένα είναι τραγικές και πιστοποιούν την ήττα.

Φώφη Πατουλίδου είναι συμπτώματα πανικού . Το αποτέλεσμα έχει διαγράφει και δεν αλλάζει παρά μόνο εις βάρος του ΓΑΠ .
Η ήττα ήταν αποκλειστικά προσωπική υπόθεση.

Το λάθος του ήταν ότι δεν έδωσε στην ηγεσία του αέρα 8ετιας για να αναπνεύσει. Δεν είδε την ήττα νωρίς έτσι ώστε να δουλέψει πάνω σε αυτή. Λίγο πριν τις Δημοτικές του 2006 τα πράγματα μπήκαν σε ένα αυτόματο πιλότο και άρχισαν να δουλεύουν εναντίων του. Μετά από αυτό άρχισε να δουλεύει λάθος ενώ μια δυο διαγραφές τότε, θα μηδένιζαν το κοντέρ και θα τον απελευθέρωναν

Η Ιστορία ώμος δεν έχει χώρο για ηττημένους.

Ανώνυμος είπε...

Δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο με άποψη περί των αιτίων της νέας ήττας του ΠΑΣΟΚ. Όσο για το αν το "σημιτικό ΠΑΣΟΚ" τα στύλωσε, παραπέμπω όλους όσοι το αμφισβητούν στα ΜΜΕ και τα όσα γράφτηκαν όταν ο ΓΑΠ επιχείρησε να πάρει στοιχειώδεις αποστάσεις από κάποια έργα και ημέρες του παρελθόντος. Κόντεψε να γραφτεί -σχεδόν απ' όλα τα ΜΜΕ- ότι ο Σημίτης παίρνει τους γκράδες και βγαίνει στην αντίσταση κατά του Γιώργου. Σημειώνω, δε, ότι, πλειστάκις διάφοροι "ΠΑΣΟΚιοι" (ευχαριστώ τον Στάθη Σ. για τον όρο), οι οποίοι αισθάνονταν παραγκωνισμένοι από το ΓΑΠ, δεν δίσταζαν να δημοσιοποιούν με άνεση περισσή τη δυσαρέσκειά τους. Τελικά το σύνθημα δεν ήταν ποτέ "άλλαξέ τα όλα", αλλά "άλλαξέ τα όλα -ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΜΕΝΑ!!!"...

Ανώνυμος είπε...

Α, και δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο ΓΑΠ ΔΕΝ ενστερνίστηκε ποτέ τη θεωρία του "ώριμου φρούτου", απλώς έχω την αίσθηση ότι οι ίδιοι που σαμποτάρισαν τις ιδέες του (συμμετοχική δημοκρατία, κάθε μέρα πολίτης, κλπ), ήταν αυτοί που πέρασαν στον κόσμο αυτή την ιδέα. Γιατί ο Γιώργος δεν την αντέκρουσε; Δεν ξέρω. Άλλωστε, δεν είμαι ούτε ήμουν και -πιθανών- ούτε και θα γίνω ποτέ ΠΑΣΟΚ.

Ανώνυμος είπε...

η παιδεία στην Ελλάδα εδω και καιρό παέι απο το κακό στο χειρότερο . Που να καταλάβουν οι κομματικοί υπάλληλοι απο συμμετοχική δημοκρατία και κοινωνία των πολιτών. Μιζα, θέση, βόλεμα είναι οι λέξεις που ξέρουν ( και απο τις δύο πλευρές μη παρεξηγηθώ). Είναι φοβερό τι λέγαν τα κομματόσκυλα προ των εκλογών. Ωρε κουτόχορτο που τους ταίζουν. Και όμως μετά απο μια νικη αυτοί οι άμυαλοι , τα ζωα μη πω λαμβάνουν θέσεις κλειδιά και οριχουν τις τυχες μας.

Ilias είπε...

Με βρίσκει σύμφωνο σε πολλά. Ειδικά το "Κοίτα που καταντήσαμε , υπερασπιζόμενοι τον εκσυγχρονισμό , να πρέπει να στηρίξουμε το Βαγγέλη" θα μπορούσα να στο είχα γράψει και εγώ μόνο που θα συνέχιζα. "αλλά δεν θα το κάνουμε...".

s54elas είπε...

Η αναρτηση σου, μου κινησε το ενδιαφερον γιατι καθως οι σκεψεις σου, απ' τη γρηγορη ματια στα γραφομενα σου, στροβιλισαν μεσ' στο μυαλο και εβγαλαν στη φορα ενδιαφεροντα πραγματα. Ενα πειραμα. Να βαλω σε μια ροτα τις σκεψεις μου, να δω τι καινουριες ιδεες θα βγαλει το χαοτικο μυαλο μου.

"Ο Κώστας Σημίτης ξεκαθάρισε από την πρώτη στιγμή ότι δεν θέλει να γίνει πολιτικός ηγέτης, αλλά καλός πρωθυπουργός για μια οκταετία, καλός διαχειριστής μιας στοιχειώδους ανάπτυξης του ελληνικού κράτους με όπλο τα κονδύλια του Β και Γ Κοινοτικών Πλαισίων Στήριξης. Και αυτό, με όλες τις διαρθρωτικές αδυναμίες του Ελληνικού Κράτους και της Ελληνικής Οικονομίας , με όλες τις σκιές στη δράση αξιωματούχων και παρατρεχάμενων τους, με όλες τις διασυνδέσεις με συμφέροντα και ισχυρές ομάδες ,το πέτυχε σε σημαντικό βαθμό. Έβαλε τη χώρα στην ΟΝΕ και το ευρώ, έφτιαξε υποδομές που είχαν να φτιαχτούν από τον πόλεμο, ετοίμασε μια χώρα ικανή να κάνει Ολυμπιακούς Αγώνες. Αυτό ονομάστηκε με μια λέξη εκσυγχρονισμός της ελληνικής κοινωνίας."

Εκσυγχρονισμος? Σε ολες τις πτυχες της ελληνικης κοινωνιας? ... Δεν ξερω αμφιβαλλω καθοσον σαν εκσυγχρονισμος, με την πληρη εννοια της λεξης, οπως λεει και ενας φιλος φιλολογος, το συνολικο πεδιο που η λεξη εκσυγχρονισμος καλυπτη η μπορει να καλυψη, κατι τετοιο με τον Σημιτη δεν εγινε. Γιατι υποτιθεται οτι και οι διαρθρωτικες αδυναμιες θα ειχαν εκσυγχρονιστει και γενικα πολλα αλλα περισσοτερα.

Οπωσδηποτε το πιο σημαντικο σημειο ειναι η σωστη χρησιμοποιηση των κονδυλιων των κοινοτικων πλαισιων στηριξης. Υποτιθεται οτι η χρηση των κονδυλιων επρεπε να γινει με τετοιον τροπο, ουτως ωστε να μην γινουμε ρεζιλι των σκυλιων στην κοινη αγορα, οταν ολα τα κονδυλια θα ειχαν καταληξει στις τσεπες επιτηδειων χωρις να γινει δειγμα εργου στην Ελλαδα. Και σε αυτο ο Σημιτης πετυχε σε σημαντικο βαθμο οπως παραδεχεσαι. Αλλα οσον αφορα στον εκσυγχρονισμο δεν βλεπω καμμια επιτυχια, και πιστευω οτι ειναι ανεπιτυχης ο χαρακτηρισμος και απο την πλευρα των οπαδων του Σημιτη οσο επισης και των αντιπαλων του. Τωρα μπορει ο Σημιτης και οι γυρω του να ειχαν και αλλα υποψη τους, σε μια πιο πλατεια βαση το τι σημαινε για αυτους εκσυγχρονισμος, που δεν ξερω και ουτε βρισκω οτι ειναι επικαιρο και ουσιωδες στην παρουσα αναλυση.

"Ο Κώστας Σημίτης είχε πλάνο και το έφερε σε πέρας. Και σαν καλός manager πήγε τη μέρα που έληγε το "συμβόλαιο" του και παρέδωσε. Δεν τον ένοιαξε ποτέ τι γινόταν στο κόμμα, δεν ασχολήθηκε ποτέ με την επόμενη μέρα, δεν έκανε πολιτική. Έκανε απλά management και δεν το έκρυψε ποτέ. Το κόμμα το άφησε στο έλεος "βαρώνων", χωρίς καμιά παρέμβαση, χωρίς καμιά προοπτική."

Πολυ ξεκαθαρα παρουσιαζεις τις αποψεις εδω και δεν υπαρχει καμμια διαφωνια, αλλωστε το ανεφερες και προηγουμενα οτι ο Σημιτης το ξεκαθαρισε απο την αρχη οτι δεν ηθελε να γινει πολιτικος ηγετης, αλλα απλως και μονο πρωθυπουργος. Επομενως το εργο του θα πρεπει να κριθη με βαση το αν εκανε καλα τη δουλεια του η οχι, εαν αυτα που υποσχεθηκε εγιναν η οχι.

"Αποτέλεσμα? Ο εκσυγχρονισμός στο κόμμα έλαβε την εξής μορφή: ένα απέραντο πελατειακό τρελοκομείο, ένα συνονθύλευμα δημοσίων υπαλλήλων και μεσαζόντων, μια πυραμίδα παραμάγαζων κομματικών υπαλλήλων που συναθροίζονταν μόνο για να μετράνε κουκιά σε εκλογικές διαδικασίες, να κάνουν κλάκα σε ακροατήρια, να τσιμπάνε μια θεσούλα, μια μιζούλα και μια καρεκλίτσα, να γυρνάνε στην κοινωνία επιδεικνύοντας το κομματικό γαλόνι και την αφιέρωση του βουλευτή που είχαν στο πέτο! Αυτός ήταν για μένα ο Σημιτισμός."

Και οτι αναφερεις σε αυτην την παραγραφο δειχνει οτι ο εκσυγχρονισμος απετυχε, κυρια στο οτι δεν αλλαξε τιποτα στην η στις νοοτροπιες του Ελληνα πολιτη. Νοοτροπιες που δεν ξερω αν θυμασαι ηταν σημειο αναφορας παρελθοντων δεξιων κυβερνησεων. Οι πελατειακες σχεσεις πολιτικων με τους πολιτες της χωρας, με το μεσο και τον μπαρμπα στην Κορωνη. Μα αυτα υπηρχαν και πριν απο τον Σημιτη, και κατα την θητεια του Ανδρεα Παπανδρεου, που ηταν πολιτικος ηγετης. Αμα δεν μπορεσε ο Ανδρεας Παπανδρεου, να αλλαξει τις νοοτροπιες του Ελληνα πολιτη πως περιμενεις να μπορεσει να το κανει αυτο ο Σημιτης. Και πως περιμενεις να αλλαξει η νοοτροπια του Ελληνα πολιτη, οταν το συστημα στο οποιο ζει και βασιλευει, δεν αλλαζει. Ενα συστημα που τον πιεζει ασφυκτικα, δεν τον αφηνει να παρει ανασα, τον πιεζει αφορητα.
Ολο το συστημα απο τα πανω μεχρι τα κατω ειναι φτιαγμενο για να βγαζει λεφτα. Τα λεφτα που υποτιθεται οτι ειναι ενα μεσο συναλλαγης, εχει καταντησει να γινει ο σκοπος η αυτοσκοπος πιο σωστα. Ολοι προσπαθουν να βγαλουν περισσοτερα και ακομα περισσοτερα, και ακομα περισσοτερα. Απο το μεγαλοστελεχος της πολυεθνικης εταιρειας, τον μαγαζατορα με την ταβερνα του και τον υπαλληλο μιας εταιρειας, τον ταξιτζη, τον πλανωδιο πωλητη. Μερικοι σιγουρα δικαιολογουνται, λιγα αυτα που περνουν, δεν φτανουν για να θρεψουν την οικογενεια, εχουν περισσοτερες αναγκες να καλυψουν, αλλα λιγοι ειναι αυτοι που λενε, αρκετα εχω, ας βγαλει και κανενας αλλος κατι. Η νοοτροπια του 'να-βγαλω-περισσοτερα' δεν χορταινει με τιποτα, τελειωμο δεν εχει, εθιστικη σαν ναρκωτικο, επισης ειναι και extremely κολλητικη, σαν την πανουκλα εξαπλωνεται, σαν επιδημια. Μεσα σε τετοια πλαισια ειναι φτιαγμενη η κοινωνια μας, και στην οποια κινουνται ολοι οι Ελληνες πολιτες, πολυ λιγων εξαιρουμενων και πως περιμενει κανεις να μπορεσει ο Ελληνας πολιτης να αντιδραση. Γιατι ασκοπα περιμενεις τον Σημιτη, η τον Παπανδρεου η τον Βενιζελο η τον Τσιπρα η την Παπαρηγα, και (τον Καραμανλη?) γιατι οχι, να σου αλλαξουνε την κοινωνια? Οτι θα εχουν περαση οι ιδεες και αλλα μεγαλεπηβολα σχεδια? Να μην προσπαθουμε τοτε? Βεβαια οχι! Απλα, να αλλαξουμε νοοτροπιες.

Πως θα αλλαξει αυτη η νοοτροπια? Ας τα παρουμε τα πραγματα απο την αρχη. Ημαστε που ημαστε απλα μυαλα, και αυτο το λεω για ολους μας, μηδενος εξαιρουμενου. Το μυαλο μας λουκι, δεν κοιταζει γυρω του, παρωπιδες. Με το μυαλο που γεννηθηκαμε, εστω εκεινο που φτιαξαμε οταν ημασταν στο δημοτικο και το γυμνασιο, με αυτο πεθαινουμε η θα πεθανουμε. Ενω αυτο που πρεπει να κανουμε, ειναι να το αλλαξουμε, η ακομη καλυτερα να το αλλαζουμε συνεχεια. Πως? Κανοντας τα 'παραξενα' αυτου του κοσμου 'γνωριμα' και ακομα περισσοτερο, κανοντας τα 'γνωριμα' 'παραξενα', να τα δουμε και να τα βλεπουμε με αλλο ματι, π.χ. με το ματι του πολιτικου μας αντιπαλου. Αμα συνεχισουμε να μαθαινουμε αδιακοπα και να μην επαναπαυομαστε σε αυτα που μαθαμε στο δημοτικο η στο γυμνασιο η οπουδηποτε αλλου, θα αλλαξουμε και νοοτροπια. Θα μπορεσουμε να στεριωσουμε και ιδεες που θα αλλαξουν την κοινωνια. Καποιος ειπε: ¨"Ουκ εν τω πολλω το ευ αλλα εν τω ευ το πολυ."

Θα μου πεις τωρα. Τι μας λες. Πως θα κανουμε χωρις λεφτα? Εξωπραγματικα, ανεφαρμοστα. Ενα εχω να πω. Παραξενια μου και πως κανω το γνωριμο παραξενο. Πως βλεπω και πως καποιος μπορει να δει το γνωριμο, απο μια διαφορετικη σκοπια. Απο την σκοπια του χαους. Ακολουθοντας τις προσταγες του χαους. Το χαος δεν ειναι το σκοτος και ο ορυμαγδος. Ειναι ο τροπος που η φυση βρισκει λυσεις σε προβληματα που την απασχολουν. Τα σημαδια του ειναι αποτυπωμενα στα φυλλα, στα δεντρα, στα κελυφη σαλιγκαριων και οστρακων, τουλαχιστον σε αυτα που ειναι ευκολα αναγνωρισιμα. Και ακομα πιο αναγνωρισιμο στο κουνουπιδι Romanesca Το μυαλο μας χρησιμοποιει το χαος για να κατευθυνει την λειτουργια του. Ετσι αντιλαμβανεται τον κοσμο γυρω του, ετσι μαθαινουμε. Η φυση, το μυαλο ειναι συστηματα, οπως συστημα ειναι και η κοινωνια, και οι οποιεσδηποτε αλλες δομες μεσα στην κοινωνια, επακολουθο οτι και η κοινωνια διεπεται απο τις προσταγες του χαους. Ολοι μας εχουμε βρεθει αντιμετωποι μπροστα απο ενα απο τα ιχνη του. Λεμε χαος και εννοουμε οτι χανεσαι, δεν βρισκεις ακρη, ουτε αρχη ουτε τελος, ορυμαγδος, αταξια. Στιγματιζει μεσ' το μυαλο μας την εννοια του χαους. Αλλα αυτο δεν εινα παρα η βοη καθως αναπτυσσεται, μεσα απο πολυπλοκες διαδικασιες που το μυαλο μας δεν μπορει να ακολουθηση, οταν ολες οι δυνατες καταστασεις του συστηματος εξεταζονται στην πορεια, καθως το χαος ξετυλιγεται. Το χαος πανω απο ολα ειναι δημιουργια. Ειναι πως ο ανθρωπος μπορεσε να δημιουργησει καινουριους πολιτισμους απο τα συντριμια προηγουμενων, και πως θα μπορεσει να βρει τις λυσεις σε οποιεσδηποτε συνθηκες, οσο αλοκοτες και εξωπραγματικες μπορει αρχικα να φανταζουν. Οι δυνατοτητες του ανθρωπου ειναι ανεξαντλητες και δια μεσου του χαους τις εξερευνα και δημιουργει.

Ουφ! Φιλικα.

spallantzas είπε...

@s54elas
Συμφωνώ γενικά με τις παρατηρήσεις σου. Διευκρινίζω ότι ποτέ δεν έγραψα ότι ο εκσυχρονισμός του Σημίτη πέτυχε. Εγραψα επι λέξει : "αυτό ονομάστηκε εκσυγχρονισμός".
Θα πρέπει επίσης να πω ότι ναι μεν όλα αυτά είναι σωστά, αλλά το ότι δεν μελετήσαμε διεξοδικά σαν κόμμα την 8ετία Σημίτη, δεν αναδείξαμε τα θετικά όσο έπρεπε και δεν επικρίναμε τα αρνητικά επίσης όσο έπρεπε (τόσο σε πολιτικές όσο κι σε πρόσωπα) το πληρώνουμε ακόμη σήμερα. Σήμερα νηφάλια σκεπτόμενος θα πω πως η επιλογή ΓΑΠ να αναλαβει το ΠΑΣΟΚ πριν τις εκλογές ήταν τακτικό πολιτικό λάθος, γιατί με αυτό τον τρόπο χρεώθηκε 2 προδιαγεγραμμένς εκλογικές ήττες, ενώ διαφορετικά θα χρεωνόταν μια (που πολύ πιθανόν να ήταν και νίκη, η τέλος πάντων αύξηση ποσοστών). Και το "προδιαγεγραμμένες" δεν το λέω τώρα , το έλεγα απο τότε.
Τέλος μια παρατήρηση για σένα. Πήγα και στο ιστολόγιο σου να σχολιάσω, αλλά είδα ότι δεν επιτρέπονται σχόλια! Όπως είδα επίσης ότι , παρότι αναφέρεσαι στο ποστ μου, δεν υπάρχει σύνδεσμος στην πηγή. Δικαίωμα σου φυσικά, αλλά έτσι περιορίζονται οι δυνατότητες διαλόγου που είναι τελικά και το ζητούμενο. Κρίμα γιατί το θέμα είναι ενδιαφέρον και πάντα επίκαιρο.

s54elas είπε...

stefan
για τα σχολια και τον συνδεσμο αμελεια. Διορθωθηκε. Περα απο το θεμα της αναρτησης, παρατητηρησα οτι το σχολιο μου ηταν καθυστερημενο, απο Σεπτεμβριο σε Φεβρουαριο. Αυτο μου εφερε στο μυαλο εκεινο "τα γραπτα μενουν", απο ενα τιτλο ιστοσελιδας στο ιστολογιο σου. Απο την αλλη θα συμφωνησω οτι το θεμα είναι ενδιαφέρον και πάντα επίκαιρο. Κοιταζουμε στο παρελθον για να διαλεγουμε αυτα που θελουμε να εχουμε στο μελλον.