Από την αρχαιότητα, η κρίση καταγραφόταν ως μια διπλή διαδικασία. Αφενός καταστροφής και αφετέρου αναζωογόνησης. Η κρίση μέσα σ’ αυτή της την διττότητα, εμπεριέχει τον κίνδυνο της αποδιοργάνωσης ενός οργανισμού. Μπορεί να λειτουργήσει ως αφετηρία διάσπασης και αποσύνθεσης ενός κόμματος, αν όχι και διάλυσής του. Κάτι τέτοιο μπορεί να το επιστρέψει στην εποχή που οι δυνάμεις της μη κομμουνιστικής αντιδεξιάς ήταν διάσπαρτες και δεν μπορούσαν να αρθρώσουν έναν συνεκτικό πολιτικό λόγο. Στην εποχή που αδυνατούσαν να εγγράψουν δημοκρατικές λαϊκές προσδοκίες και ταυτόχρονα να δώσουν προγραμματική προοπτική και πρακτική υλοποίηση σε αυτές τις προσδοκίες. Ας μην ξεχνάμε, εξάλλου, ότι ενώ η Ένωση Κέντρου χάθηκε στη δεκαετία του εβδομήντα από ένα κατά πολύ ισχυρότερο κίνημα, το ΠΑΣΟΚ, οι κεντρώες δυνάμεις της δεκαετίας του πενήντα μπόρεσαν να αποκτήσουν ουσιαστική πολιτική οντότητα μόνο μέσω από την ενοποίησή τους.
Η κρίση, όμως, μπορεί να αποτελέσει και διαδικασία αναζωογόνησης ενός οργανισμού. Απόρριψης των ασθενών διαδικασιών και δομών του και αντικατάσταση τους με πιο ενεργητικά και δραστήρια. Με άλλα λόγια, υπάρχει και η δυνατότητα, να αποτελέσει η κρίση την θετική απαρχή μιας διαδικασίας ανάκαμψης του ΠΑΣΟΚ. Ορθότερης και αποτελεσματικότερης προσέγγισης του καινούργιου και κοινωνικού. Να διαχυθεί το Κοινωνικό και το Δημοκρατικό ευρύτερα στην κοινωνία και να γίνει περισσότερο ελκυστικό.
Μια κρίση, λοιπόν, ανοίγει τον δρόμο για δύο δυνατότητες. Τόσο μιας νέας αρχής, όσο και μιας πιο έντονης πορείας κατάπτωσης. Το τι από τα δύο είναι πιθανότερο να γίνει εξαρτάται από τον ίδιο οργανισμό και τις δυνάμεις που συγκεντρώνει, τις αναδιαρθρώσεις του συνολικά, καθώς και της επαναϊεράρχισης των επί μέρους υποσυστημάτων που διαθέτει.
Το μοναδικό πρόβλημα για το ΠΑΣΟΚ δεν είναι εκείνο της ηγεσίας. Βέβαια, η απάντηση στη σημερινή του κρίση, εξαρτάται σε αποφασιστικό βαθμό από το ποιος θα είναι ο ηγέτης στην νέα πορεία του κόμματος. Αν θα καταλαβαίνει τις σύγχρονες αλλαγές και το παγκόσμιο γίγνεσθαι ως οφείλει. Το πραγματικά βαθύτερο πρόβλήμά στο ΠΑΣΟΚ, αφορά από το κατά πόσο, η ηγεσία που θα προκύψει και η πλειοψηφία που θα καταγραφεί στις ένδεκα του Νοέμβρη θα συνοδεύσει την επιλογή προσώπου με μια τέτοια συμπεριφορά και επιλογές που θα συσπειρώνει τις μέγιστες δυνατές θετικές και δημιουργικές δυνάμεις από όλες τις πλευρές. Το αν θα διασφαλιστεί, ότι οι δυνάμεις της εσωτερικής του συντήρησης, που είναι συνδεδεμένες με αρνητικές στιγμές για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν θα μπορούν να σφραγίζουν μονοσήμαντα την ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ. Υποστηρίζω, με άλλα λόγια, ότι η όποια επιλογή στις 11 του Νοεμβρίου θα αποκτήσει θετική προσημείωση από τον τρόπο που θα εξασφαλιστεί η ενότητα του ΠΑΣΟΚ πάνω σε αρχές και αξίες. Που θα εξασφαλιστεί η παραγωγή ιδεών και η οργάνωσής τους σε ένα ελκυστικό πλαίσιο. Πειστικό στη κοινωνία ότι το ΠΑΣΟΚ αξίζει να κυβερνήσει.
Υποστηρίζω, ακόμα, ότι ο τρόπος που το ΠΑΣΟΚ θα λύσει τα του οίκου του, στο επίπεδο προσώπων, προγράμματος και θέσεων, συμπεριφοράς και σχέσεων με την κοινωνία θα καθορίσει εάν η σημερινή του κρίση θα πρόκειται για μια κρίση αναστροφής της ιστορικής του παρουσίας, ή θα αποτελεί την ευκαιρία για μια νέα αρχή. Κατά συνέπεια, ορθά με μία έννοια, φοβούνται πολλοί ότι η σημερινή κρίση μπορεί να υπονομεύσει τις προοπτικές του ΠΑΣΟΚ. Τόσο ως παρουσία, όσο και ως ουσιαστικό πολιτικό οργανισμό. Από την άλλη, όμως, εάν κυριαρχήσουν οι φόβοι θα χαθεί η εν δυνάμει θετική ενέργεια που περικλείει κάθε κρίση. Για αυτό, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να είναι προσεκτικό, νηφάλιο και με μέτρο έναντι των προβλημάτων που αντιμετωπίζει. Τολμηρό και αποτελεσματικό όσον αφορά την αξιοποίηση αυτής της κρίσης, μια ήπια δύναμη για μια καλύτερη συνέχεια.
Νίκος Κοτζιάς
ΗΜΕΡΗΣΙΑ 13-10-07
Η κρίση, όμως, μπορεί να αποτελέσει και διαδικασία αναζωογόνησης ενός οργανισμού. Απόρριψης των ασθενών διαδικασιών και δομών του και αντικατάσταση τους με πιο ενεργητικά και δραστήρια. Με άλλα λόγια, υπάρχει και η δυνατότητα, να αποτελέσει η κρίση την θετική απαρχή μιας διαδικασίας ανάκαμψης του ΠΑΣΟΚ. Ορθότερης και αποτελεσματικότερης προσέγγισης του καινούργιου και κοινωνικού. Να διαχυθεί το Κοινωνικό και το Δημοκρατικό ευρύτερα στην κοινωνία και να γίνει περισσότερο ελκυστικό.
Μια κρίση, λοιπόν, ανοίγει τον δρόμο για δύο δυνατότητες. Τόσο μιας νέας αρχής, όσο και μιας πιο έντονης πορείας κατάπτωσης. Το τι από τα δύο είναι πιθανότερο να γίνει εξαρτάται από τον ίδιο οργανισμό και τις δυνάμεις που συγκεντρώνει, τις αναδιαρθρώσεις του συνολικά, καθώς και της επαναϊεράρχισης των επί μέρους υποσυστημάτων που διαθέτει.
Το μοναδικό πρόβλημα για το ΠΑΣΟΚ δεν είναι εκείνο της ηγεσίας. Βέβαια, η απάντηση στη σημερινή του κρίση, εξαρτάται σε αποφασιστικό βαθμό από το ποιος θα είναι ο ηγέτης στην νέα πορεία του κόμματος. Αν θα καταλαβαίνει τις σύγχρονες αλλαγές και το παγκόσμιο γίγνεσθαι ως οφείλει. Το πραγματικά βαθύτερο πρόβλήμά στο ΠΑΣΟΚ, αφορά από το κατά πόσο, η ηγεσία που θα προκύψει και η πλειοψηφία που θα καταγραφεί στις ένδεκα του Νοέμβρη θα συνοδεύσει την επιλογή προσώπου με μια τέτοια συμπεριφορά και επιλογές που θα συσπειρώνει τις μέγιστες δυνατές θετικές και δημιουργικές δυνάμεις από όλες τις πλευρές. Το αν θα διασφαλιστεί, ότι οι δυνάμεις της εσωτερικής του συντήρησης, που είναι συνδεδεμένες με αρνητικές στιγμές για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν θα μπορούν να σφραγίζουν μονοσήμαντα την ταυτότητα του ΠΑΣΟΚ. Υποστηρίζω, με άλλα λόγια, ότι η όποια επιλογή στις 11 του Νοεμβρίου θα αποκτήσει θετική προσημείωση από τον τρόπο που θα εξασφαλιστεί η ενότητα του ΠΑΣΟΚ πάνω σε αρχές και αξίες. Που θα εξασφαλιστεί η παραγωγή ιδεών και η οργάνωσής τους σε ένα ελκυστικό πλαίσιο. Πειστικό στη κοινωνία ότι το ΠΑΣΟΚ αξίζει να κυβερνήσει.
Υποστηρίζω, ακόμα, ότι ο τρόπος που το ΠΑΣΟΚ θα λύσει τα του οίκου του, στο επίπεδο προσώπων, προγράμματος και θέσεων, συμπεριφοράς και σχέσεων με την κοινωνία θα καθορίσει εάν η σημερινή του κρίση θα πρόκειται για μια κρίση αναστροφής της ιστορικής του παρουσίας, ή θα αποτελεί την ευκαιρία για μια νέα αρχή. Κατά συνέπεια, ορθά με μία έννοια, φοβούνται πολλοί ότι η σημερινή κρίση μπορεί να υπονομεύσει τις προοπτικές του ΠΑΣΟΚ. Τόσο ως παρουσία, όσο και ως ουσιαστικό πολιτικό οργανισμό. Από την άλλη, όμως, εάν κυριαρχήσουν οι φόβοι θα χαθεί η εν δυνάμει θετική ενέργεια που περικλείει κάθε κρίση. Για αυτό, το ΠΑΣΟΚ οφείλει να είναι προσεκτικό, νηφάλιο και με μέτρο έναντι των προβλημάτων που αντιμετωπίζει. Τολμηρό και αποτελεσματικό όσον αφορά την αξιοποίηση αυτής της κρίσης, μια ήπια δύναμη για μια καλύτερη συνέχεια.
Νίκος Κοτζιάς
ΗΜΕΡΗΣΙΑ 13-10-07
2 σχόλια:
Θελω να πω... πως χαιρομαι που κατα τυχη βρεθηκα στο ιστολογιο σου
θα τα πουμε συντομα
τα δικα σου "ΠΡΟΤΕΙΝΩ" εγιναν στο δικο μου ιστολογιο "ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΑΝ" και συντομα πρεπει να βγαλω καποια ωφελιμα συμπερασματα... σ' ευχαριστω.
καλησπέρα και από εμένα. Ελπίζω να σε βρίσκω καλά. Τα θέματα του ΠΑΣΟΚ παραμένουν ασφυκτικά επίκαιρα, αλλά όσο περνάει ο καιρός, αντι να ξεδιαλύνεται η εικόνα περιπλέκεται. Γίνεται ενα κουβάρι και αναζητείται αυτός που θα βρει την άκρη του νήματος.
Τί να πω; Πολλές φορές θεωρώ ότι μεσα από όλες αυτές τις αντιπαραθέσεις θα γεννηθεί κατι καινούργιο, υγιές. Αλλες φορές, λεω, άντε πάλι μια από τα ίδια, γιατί οι άνθρωποι παραμένουν οι ίδιοι.
Δημοσίευση σχολίου