Ένα εξαιρετικό άρθρο του Mike μου δίνει αφορμή για μερικά σχόλια. Γράφει ο φίλος μεταξύ άλλων:
Ακούω συχνά τον τελευταίο καιρό απόψεις περί κεντροαριστεράς και νέας φυσιογνωμίας που με εκπλήσσουν. Όπως για παράδειγμα - πολύ πρόσφατα - το εξής : "Ε αφού και ο Γκορ πήρε το νόμπελ ειρήνης , επειδή ασχολήθηκε με το περιβάλλον και την υπερθέρμανση του πλανήτη, η αριστερά πρέπει να αλλάξει ατζέντα! "
Δηλαδή δεν κατάλαβα ρε παιδιά , επειδή ο Γκορ ασχολείται με τον πλανήτη μας , εμείς οι προοδευτικοί πρέπει να ασχοληθούμε με τον Άρη ? Τι λογική είναι αυτή που λέει ότι όταν τα οράματα και τα συνθήματα της Αριστεράς γίνουν (λεκτικό και μόνο) κτήμα της συντήρησης , εμείς πρέπει να αλλάξουμε ατζέντα και να γίνουμε δήθεν πιο "προχωρημένοι"?
Το ότι αυτά τα συνθήματα γίνονται αποδεκτά σήμερα (έστω και στα λόγια) από συντηρητικές δυνάμεις, είναι για μένα μια πρώτη νίκη. Και φυσικά αφορμή να τα υπερασπιστούμε με μεγαλύτερη πίστη. Να τους δώσουμε μοντέρνο και επίκαιρο περιεχόμενο να γίνουν πραγματικό κτήμα του κάθε πολίτη - και αυτού που μέχρι σήμερα τον απορρίπταμε σαν συντηρητικό - και κυρίως να γίνουν αφορμή και αιτία για συμμετοχή.
Είναι αστείο για παράδειγμα να απορρίπτουμε σήμερα σαν αριστερά τον εθελοντισμό , αν και εμείς μιλήσαμε πρώτοι για την αξία του δεκαετίες πριν (ακόμη και μέσα στους τελευταίους παγκόσμιους πολέμους με την αρωγή των στρατιωτών ή των ανταρτών) , επειδή απλά σήμερα τον προωθεί και η συντήρηση. Έχουμε σκεφτεί αλήθεια αν η πυροσβεστική μας στηριζόταν σε ένα μαζικό εθελοντικό κίνημα, πόσο πιο αποτελεσματική θα ήταν? Πόσο μικρότερη θα ήταν η καταστροφή του καλοκαιριού?
Φυσικά όλα αυτά είναι επίκαιρα αυτές τις μέρες και για το ΠΑΣΟΚ.
Γιατί και εδω ακούμε παρόμοιες απόψεις , όπως το ότι η "αλλαγή" , η "λαϊκή συμμετοχή" , η "κοινωνική δικαιοσύνη" δεν τραβάνε πια τον κόσμο. Η και το αντίθετο βέβαια,για επιστροφή στις ρίζες , με στεγνή και κενή περιεχομένου αναφορά σε λεκτικά συνθήματα.
Λάθος σύντροφοι! Τον τραβάνε και τον παρατραβάνε τον κόσμο! Αρκεί να τις εμπλουτίσουμε πάλι με περιεχόμενο. Γιατί έχουμε λησμονήσει να το κάνουμε απο το '81 σχεδόν. Και σήμερα το μόνο που κάνουμε είναι να το παίζουμε Παπανδρεου, Βενιζέλοι,Σκανδαλίδηδες, Διαμαντοπούλου, Παπουτσήδες και Λοβέρδοι και να στοιχιζόμαστε στην "πόρτα" για το επόμενο "διαρκείας". Γιαυτό μας τιμωρούν οι πολίτες επανειλημμένα.
you know what i mean !!!
" ... Συχνά παρατηρείται μια σύγχυση ανάμεσα σε αυτά τα εργαλεία πολιτικής και τα συνθήματα που θα ‘μιλήσουν’ στην καρδιά του πολίτη, θα ξυπνήσουν τον επαναστατικό του εαυτό και θα πολλαπλασιάσουν το κοινό αίσθημα για ανατροπές. Τις περισσότερες φορές όμως, δεν υπάρχει αναλογία. Το σύνθημα ‘Αλλαγή’ που συνέγειρε εκατομμύρια πολίτες στην ευρώπη το 1980, σήμαινε τα πάντα και τίποτα. Ο εκσυγχρονιστικός ορθολογισμός του Σημίτη που ενέπνευσε τα δυναμικά στρώματα της κοινωνίας μετά το 1996, επίσης. Το 1981 στη χώρα μας επικράτησε η ‘Αλλαγή’ αλλά όχι απαραίτητα και τα ιδεολογήματα που τη συνόδευαν όπως η έννοια του κοινωνικού ελέγχου. Αυτό καθόλου δε σημαίνει πως η σημαντική αυτή έννοια πρέπει σήμερα να αντιμετωπίζεται ως ξεπερασμένη, παρωχημένη ή κοινότυπη... "
Ακούω συχνά τον τελευταίο καιρό απόψεις περί κεντροαριστεράς και νέας φυσιογνωμίας που με εκπλήσσουν. Όπως για παράδειγμα - πολύ πρόσφατα - το εξής : "Ε αφού και ο Γκορ πήρε το νόμπελ ειρήνης , επειδή ασχολήθηκε με το περιβάλλον και την υπερθέρμανση του πλανήτη, η αριστερά πρέπει να αλλάξει ατζέντα! "
Δηλαδή δεν κατάλαβα ρε παιδιά , επειδή ο Γκορ ασχολείται με τον πλανήτη μας , εμείς οι προοδευτικοί πρέπει να ασχοληθούμε με τον Άρη ? Τι λογική είναι αυτή που λέει ότι όταν τα οράματα και τα συνθήματα της Αριστεράς γίνουν (λεκτικό και μόνο) κτήμα της συντήρησης , εμείς πρέπει να αλλάξουμε ατζέντα και να γίνουμε δήθεν πιο "προχωρημένοι"?
Το ότι αυτά τα συνθήματα γίνονται αποδεκτά σήμερα (έστω και στα λόγια) από συντηρητικές δυνάμεις, είναι για μένα μια πρώτη νίκη. Και φυσικά αφορμή να τα υπερασπιστούμε με μεγαλύτερη πίστη. Να τους δώσουμε μοντέρνο και επίκαιρο περιεχόμενο να γίνουν πραγματικό κτήμα του κάθε πολίτη - και αυτού που μέχρι σήμερα τον απορρίπταμε σαν συντηρητικό - και κυρίως να γίνουν αφορμή και αιτία για συμμετοχή.
Είναι αστείο για παράδειγμα να απορρίπτουμε σήμερα σαν αριστερά τον εθελοντισμό , αν και εμείς μιλήσαμε πρώτοι για την αξία του δεκαετίες πριν (ακόμη και μέσα στους τελευταίους παγκόσμιους πολέμους με την αρωγή των στρατιωτών ή των ανταρτών) , επειδή απλά σήμερα τον προωθεί και η συντήρηση. Έχουμε σκεφτεί αλήθεια αν η πυροσβεστική μας στηριζόταν σε ένα μαζικό εθελοντικό κίνημα, πόσο πιο αποτελεσματική θα ήταν? Πόσο μικρότερη θα ήταν η καταστροφή του καλοκαιριού?
Φυσικά όλα αυτά είναι επίκαιρα αυτές τις μέρες και για το ΠΑΣΟΚ.
Γιατί και εδω ακούμε παρόμοιες απόψεις , όπως το ότι η "αλλαγή" , η "λαϊκή συμμετοχή" , η "κοινωνική δικαιοσύνη" δεν τραβάνε πια τον κόσμο. Η και το αντίθετο βέβαια,για επιστροφή στις ρίζες , με στεγνή και κενή περιεχομένου αναφορά σε λεκτικά συνθήματα.
Λάθος σύντροφοι! Τον τραβάνε και τον παρατραβάνε τον κόσμο! Αρκεί να τις εμπλουτίσουμε πάλι με περιεχόμενο. Γιατί έχουμε λησμονήσει να το κάνουμε απο το '81 σχεδόν. Και σήμερα το μόνο που κάνουμε είναι να το παίζουμε Παπανδρεου, Βενιζέλοι,Σκανδαλίδηδες, Διαμαντοπούλου, Παπουτσήδες και Λοβέρδοι και να στοιχιζόμαστε στην "πόρτα" για το επόμενο "διαρκείας". Γιαυτό μας τιμωρούν οι πολίτες επανειλημμένα.
you know what i mean !!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου