Ο Γιώργος Παπανδρέου, για μια ακόμη φορά, αναφέρεται, μέσα από την προσωπική του ιστοσελίδα και με αφορμή την εκλογική διαδικασία της 11ης Νοεμβρίου και τις ομάδες στήριξης που συγκροτούνται σε όλη την Ελλάδα , στην σχέση της κοινωνίας των πολιτών και του διαδικτύου.
Προσωπικά νοιώθω μια προσωπική ικανοποίηση (και μια θλίψη ταυτόχρονα) , όχι φυσικά γιατί αναφέρεται η σημερινή συμμετοχή μου σε τέτοιες πρωτοβουλίες και στην blogoσφαιρα , αλλά διότι - για μια ακόμη φορά - αναφέρεται με εξαιρετικά θετικά σχόλια το εγχείρημα του diablog.gr, ενός από τα πρώτα (αν όχι το πρώτο) συμμετοχικά ελληνικά ιστολόγια πολιτικού διαλόγου, στο οποίο συμμετείχα από την αρχή μέχρι το τέλος.
Είναι εντυπωσιακό τό ότι το diablog.gr, αν και ανενεργό 7 μήνες πια, έχει αξιοθαύμαστη επισκεψιμότητα ακόμη και σήμερα. Με την ευκαιρία να θυμίσω τη δική μου θέση για το κλείσιμο του diablog , η οποία έχει κι ένα επίκαιρο ενδιαφέρον.
Έγραφα τότε μεταξύ άλλων :
" Αυτό το στοίχημα (σ.σ. του diablog.gr) πέτυχε κατά 50% . Ο πολίτης -χρήστης μπαίνει όλο και συχνότερα και συστηματικότερα στο διαδίκτυο , αλλά διαβάζει μόνο, δεν παρεμβαίνει, δεν συμμετέχει. Ουσιαστικά λειτουργεί όπως και στην τηλεόραση, δεν κάνει χρήση της διαδραστικής δυνατότητας του διαδικτύου (δεν είναι τυχαίο ότι τελευταία και στην Ελλάδα τα blogs μιμούνται την τηλεόραση και το ραδιόφωνο με την πληθώρα podcasts και videos που προσφέρουν). Αυτό συμβαίνει πιστεύω για έναν βασικό λόγο. Γιατί αυτά που διαβάζει στο διαδίκτυο - και μιλάμε για πολιτική και θέματα που τον απασχολούν - δεν βρίσκει άλλο πεδίο πραγματικής δράσης για να τα χρησιμοποιήσει. Πεδίο δράσης στην κοινωνία που ζει και εργάζεται. Με άλλα λόγια η κοινωνία των πολιτών χωρίς πραγματική δράση καθημερινά στους χώρους δουλειάς , εκπαίδευσης, πολιτισμού , ζωής γενικά δεν προσφέρει τίποτα με μια virtual παρουσία στο διαδίκτυο. Εκεί υπάρχει το πρόβλημα. Στο διαδίκτυο αναφέρεται μόνο σε αυτούς που στην πλειοψηφία τους (ακόμα) έτσι κι αλλιώς ψάχνουν στον παγκόσμιο ιστό μια "δεύτερη ζωή" , βγάζουν στην blogoσφαιρα τον άλλο τους εαυτό, χρησιμοποιούν το ιντερνετ - τις περισσότερες φορές ανώνυμα - για εκτόνωση, ψυχαγωγία, στοίχημα, παιχνίδια, καμάκι κλπ. κλπ και τελευταία - μέσα απο τα blogs - για μια διαφορετική έκφραση. "
Απο τό σημερινό άρθρο του papandreou.gr ξεχωρίζω το εξής , το οποίο ενισχύει ουσιαστικά αυτά που έγραφα τότε, στηρίζοντας κριτικά τις πρωτοβουλίες πολιτών στο διαδίκτυο και στην κοινωνία:
Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν διστάζει για μια ακόμη φορά να ανοίξει το πεδίο διαλόγου στις σωστές του (και επιθυμητές ταυτόχρονα) διαστάσεις.
Τώρα είναι η σειρά μας, σαν ενεργοί πολίτες, να ανταποκριθούμε και να γίνουμε ταυτόχρονα πιο απαιτητικοί ... πρώτα και κύρια από τον εαυτό μας.
Προσωπικά νοιώθω μια προσωπική ικανοποίηση (και μια θλίψη ταυτόχρονα) , όχι φυσικά γιατί αναφέρεται η σημερινή συμμετοχή μου σε τέτοιες πρωτοβουλίες και στην blogoσφαιρα , αλλά διότι - για μια ακόμη φορά - αναφέρεται με εξαιρετικά θετικά σχόλια το εγχείρημα του diablog.gr, ενός από τα πρώτα (αν όχι το πρώτο) συμμετοχικά ελληνικά ιστολόγια πολιτικού διαλόγου, στο οποίο συμμετείχα από την αρχή μέχρι το τέλος.
Είναι εντυπωσιακό τό ότι το diablog.gr, αν και ανενεργό 7 μήνες πια, έχει αξιοθαύμαστη επισκεψιμότητα ακόμη και σήμερα. Με την ευκαιρία να θυμίσω τη δική μου θέση για το κλείσιμο του diablog , η οποία έχει κι ένα επίκαιρο ενδιαφέρον.
Έγραφα τότε μεταξύ άλλων :
" Αυτό το στοίχημα (σ.σ. του diablog.gr) πέτυχε κατά 50% . Ο πολίτης -χρήστης μπαίνει όλο και συχνότερα και συστηματικότερα στο διαδίκτυο , αλλά διαβάζει μόνο, δεν παρεμβαίνει, δεν συμμετέχει. Ουσιαστικά λειτουργεί όπως και στην τηλεόραση, δεν κάνει χρήση της διαδραστικής δυνατότητας του διαδικτύου (δεν είναι τυχαίο ότι τελευταία και στην Ελλάδα τα blogs μιμούνται την τηλεόραση και το ραδιόφωνο με την πληθώρα podcasts και videos που προσφέρουν). Αυτό συμβαίνει πιστεύω για έναν βασικό λόγο. Γιατί αυτά που διαβάζει στο διαδίκτυο - και μιλάμε για πολιτική και θέματα που τον απασχολούν - δεν βρίσκει άλλο πεδίο πραγματικής δράσης για να τα χρησιμοποιήσει. Πεδίο δράσης στην κοινωνία που ζει και εργάζεται. Με άλλα λόγια η κοινωνία των πολιτών χωρίς πραγματική δράση καθημερινά στους χώρους δουλειάς , εκπαίδευσης, πολιτισμού , ζωής γενικά δεν προσφέρει τίποτα με μια virtual παρουσία στο διαδίκτυο. Εκεί υπάρχει το πρόβλημα. Στο διαδίκτυο αναφέρεται μόνο σε αυτούς που στην πλειοψηφία τους (ακόμα) έτσι κι αλλιώς ψάχνουν στον παγκόσμιο ιστό μια "δεύτερη ζωή" , βγάζουν στην blogoσφαιρα τον άλλο τους εαυτό, χρησιμοποιούν το ιντερνετ - τις περισσότερες φορές ανώνυμα - για εκτόνωση, ψυχαγωγία, στοίχημα, παιχνίδια, καμάκι κλπ. κλπ και τελευταία - μέσα απο τα blogs - για μια διαφορετική έκφραση. "
Απο τό σημερινό άρθρο του papandreou.gr ξεχωρίζω το εξής , το οποίο ενισχύει ουσιαστικά αυτά που έγραφα τότε, στηρίζοντας κριτικά τις πρωτοβουλίες πολιτών στο διαδίκτυο και στην κοινωνία:
" Ο διάλογος και η συμμετοχή δεν πρέπει να αποκλείουν τους πολλούς και να περιορίζονται στους ισχυρούς, δηλαδή σ’ αυτούς που έχουν δυνατότητα πρόσβασης στα κέντρα λήψης αποφάσεων. Παράλληλα οι πολίτες θα έχουν τη δυνατότητα να καταθέτουν τις απόψεις τους, τα ερωτήματά τους, να είναι προσκεκλημένοι μέσα από ηλεκτρονικές ακροάσεις, μέσω κυκλωμάτων, σε συζητήσεις, είτε σε ένα πλαίσιο ανοιχτού ηλεκτρονικού βήματος, είτε σε ένα e-forum ή σε ένα blog.Πόσο πιο σημαντικό και παραγωγικό αλήθεια θα ήταν να κουβεντιάζουμε πάνω σε τέτοια θέματα αυτές τις ημέρες στο ΠΑΣΟΚ και όχι για "υπονομευτές" , "χειροκροτητές" , "πλουτίσαντες" και "αδικηθέντες" . Πόσο πιο εύκολα θα πλησιάζαμε τον πολίτη, που όλοι μας ανεξαίρετα δεχόμαστε ότι τον έχουμε εγκαταλείψει.
Μ’ αυτό το μέτρο συμβάλουμε στον πολιτικό διάλογο με συνέπεια και ευθύνη, στη σύνθεση και στη διαμόρφωση ευρύτερης συναίνεσης. Οι πολίτες και θα ενημερώνονται, και θα μετέχουν, ώστε να μπορούν να αξιολογούν τις πολιτικές που προωθούνται, έξω απ’ το πλαίσιο της παγιωμένης εσωκομματικής αντιπαράθεσης. Οι ίδιοι οι πολίτες που προάγουν το μέσο μπορούν να έχουν τη διαχείριση της συζήτησης, να βάζουν δηλαδή την ημερήσια διάταξη, να λειτουργούν και ως ανεπίσημες ομάδες ελέγχου. Η διάσταση αυτή «αντιμετωπίζει» τους πολίτες αποδέκτες ισότιμα χωρίς αποκλεισμούς, χωρίς μεροληψίες.
Πέρα από την κοινωνία των πολιτών, ή ακριβώς για την κοινωνία των πολιτών, χρειάζεται η δημοκρατία την ουσιαστικότερη εκπαίδευση, πληροφόρηση, γνώση για τον πολίτη. Ένας ενεργός πολίτης για να μπορεί συνειδητά, ουσιαστικά και σωστά, να παίρνει αποφάσεις, χρειάζεται την πραγματική πρόσβαση στην πληροφόρηση και στην ενημέρωση και συνάμα να διαμορφώνει και να μοιράζεται κοινές αξίες και απόψεις. "
Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν διστάζει για μια ακόμη φορά να ανοίξει το πεδίο διαλόγου στις σωστές του (και επιθυμητές ταυτόχρονα) διαστάσεις.
Τώρα είναι η σειρά μας, σαν ενεργοί πολίτες, να ανταποκριθούμε και να γίνουμε ταυτόχρονα πιο απαιτητικοί ... πρώτα και κύρια από τον εαυτό μας.
12 σχόλια:
αγαπητέ stefan προσυπογράφω και εγω όσα αναφέρεις ,πρέπει να εξειδικεύσουμε όμως πώς πρακτικά θα έχουμε αποτελέσματα γιά τον πολίτη μέσα από αυτές τίς διαδικασίες.
Γιά παράδειγμα θα μπορούσε σε τοπικό επίπεδο αφού γίνει διαβούλευση γιά κάποιο θέμα να υπάρξει άμεση εφαρμογή όσων αποφασίσθηκαν, ώστε ο πολίτης να νοιώσει οτι συμμετέχει ουσιαστικά σε ζητήματα πού τον αφορούν και όχι μόνο σε θεωρητικό επίπεδο.
Και βέβαια δεν χρειάζετε να περιμένουμε να γίνουμε κυβέρνηση γιά να το εφαρμόσουμε.
@xristo
σωστό. εγω το κάνω ήδη στην τοπική μου κοινωνία , συμμετεχοντας σε μια δημοτική παράταξη πολιτών, που σημειωτέον (δυστυχως) δεν στηρίχθηκε απο το πασοκ.
Δες το blog της "άλλης πρότασης" στο Ναύπλιο"
stefan πολλά συγχαρηρήρια γιά την πολύ καλή δουλειά που κάνετε στο Ναύπλιο.Χαιρετισμούς στον Μπάμπη τον Αντωνιάδη απο τον Χρίστο Μπουγιατιώτη
Εμενα με εχουν ξανα εκτος...Τι να πω...;;;;
Είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτος ο τρόπος με τον οποίο ο αρθρογράφος του εν λόγω άρθρου στο site του κ. Παπανδρέου περνάει από την ηλεκτρονική «δημοκρατία», στα blogs που υποστηρίζουν την υποψηφιότητα του κ. Παπανδρέου για την Προεδρία του ΠΑΣΟΚ και από εκεί στο diablog!!! Μένω κυριολεκτικά άναυδη από τους συσχετισμούς αυτούς, καθώς είναι φανερό ότι μια τέτοιου είδους εξιστόρηση υπηρετεί αποκλειστικά την προσωπική στρατηγική του κ. Παπανδρέου και καθόλου την ηλεκτρονική δημοκρατία.
Η πραγματικότητα είναι ότι το diablog δεν έχει καμία απολύτως σχέση με το ζήτημα της εκλογής Προέδρου του ΠΑΣΟΚ ούτε και με την υποψηφιότητα του κ. Παπανδρέου!! Πως θα μπορούσε άλλωστε, όταν ο ιστοχώρος έχει κλείσει εδώ και επτά μήνες?
Η αναφορά του diablog ανάμεσα σε blogs που υποστηρίζουν τον κ. Παπανδρέου για υποψήφιο Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, όχι μόνον δεν συμβάλλει στην ηλεκτρονική δημοκρατία, αλλά αποτελεί και ένα πρώτης τάξεως ηλεκτρονικό καπέλωμα, για το οποίο θα πρέπει να ενημερωθούν όλοι όσοι ενδιαφέρονται για την διαφάνεια του διαδικτυακού πολιτικού λόγου.
Μαρία Ψαλτικίδου
(πρώην) diablog.gr
@mpsaltik
Είναι πραγματικά αξιοπρόσεκτο το πως μπορείς να διαστρεβλώνεις την πραγματικότητα, να οικιοποιείσαι (σχεδόν) αποκλειστικά μια συλλογική προσπάθεια και τέλος να "απειλείς" με "ενημέρωση όσων ενδιαφέρονται για την διαφάνεια του διαδικτυακού πολιτικού λόγου."
Πρώτα πρώτα ακόμη και από τον τίτλο θα έπρεπε να καταλάβεις ότι το άρθρο δεν αναφέρεται στα blogs, αλλά στα δίκτυα αυτοοργάνωσης πολιτών. Απο αυτό παίρνει αφορμές αλλά και πρόσωπα για να αναπτυχθεί. Προσπαθεί (επιτυχώς η όχι, το κρίνουν οι αναγνώστες) να αναδείξει και να συνδυάσει την αξία του πολιτικού διαλόγου τόσο στην πραγματική κοινωνία όσο και στο διαδίκτυο.
Γιαυτό το σκοπό παίρνει τρία παραδείγματα :
Έναν blogger (που συμβαίνει να είμαι εγώ) που συμμετέχει σε δίκτυο αυτοοργάνωσης, μια συλλογικότητα που δημιούργησε ΚΑΙ ένα διαδικτυακό φόρουμ και ένα συμμετοχικό blog πολιτικού διαλόγου, ένα από τα πρώτα και καλύτερα (αν όχι το πρώτο και καλύτερο) κατά τον συντάκτη.
Αν εξαιρέσουμε την εκπρόσωπο της λέσχης φίλων του ΓΑΠ, τα δυο άλλα παραδείγματα δεν χρησιμοποιούνται για την στήριξη ή την εκλογή του ΓΑΠ αλλά για την προβολή της αξίας του πολιτικού διαλόγου. Ειδικά η αναφορά στο diablog (και είναι φυσικό αφού είναι ανενεργό εδω και 7 μήνες) περιλαμβάνει μόνο ένα απόσπασμα από μια μόνιμη σελίδα του ιστολογιου (που τυχαίνει πάλι να την έχω συντάξει εγώ) που υπάρχει απο την πρώτη μέρα της ύπαρξης του και αναφέρεται στο διάλογο και την αξία του.
Δεν καταλαβαίνω λοιπόν που είναι το έλλειμμα "ηλεκτρονικής δημοκρατίας" και που το "καπέλωμα", όπως δεν καταλαβαίνω και το γιατί θα πρέπει να υπενθυμίσεις ότι το diablog έκλεισε εδω και 7 μήνες. Εκτός αν υποτιμάς αυτούς που το επισκέπτονται ακόμη και το βλέπουν νεκρό ,αλλά και αυτούς(όπως εγώ) που εξακολουθούν να το θεωρούν (θεωρώντας εξίσου σημαντική και τη δική σου συμβολή) πρότυπο για επόμενες παρόμοιες προσπάθειες .
Τέλος είναι γελοίο και κομπλεξικό να κρυβόμαστε πίσω απο το δάκτυλό μας και να αυτοαναιρούμαστε. Φυσικά και το diablog δεν έχει καμιά σχέση με την υποψηφιότητα ΓΑΠ. Εγώ όμως είμαι υποχρεωμένος για μια ακόμη φορά να πω πως τέτοιες συλλογικότητες λείπουν από το ελληνικό διαδίκτυο και να θυμίσω ένα κείμενο που αναρτήθηκε εκεί πριν ένα ακριβώς χρόνο για το ΠΑΣΟΚ. Αν αυτό το συλλογικό κείμενο το οποίο προσυπογράφω μέ πόδια και με χέρια και σήμερα, δεν έχει σχέση με όσα συμβαίνουν στο ΠΑΣΟΚ σήμερα, τότε Μαρία ... ναι έχεις δίκιο ... το diablog καπελώθηκε!!!
stefan,
εγώ το μόνο καπέλωμα που θυμάμαι είναι όταν νόμιζα ότι συμμετείχα σε ένα συμμετοχικό ιστολόγιο, μέχρι που η διεύθυνση ανακοίνωσε ότι αποφάσισε να το κλείσει, αποδεικνύοντας έτσι εν τοις πράγμασι τα περί 'συμμετοχικότητας'.
Παρά ταύτα, το εν λόγω άρθρο στην ιστοσελίδα του Παπανδρέου είναι ένα κακό άρθρο. Δεν ξέρει από που ξεκινά και που καταλήγει, αδικεί τον συντάκτη του και μπορεί να δώσει λαβές για παρερμηνείες.
@mike
σεβαστή η άποψη σου για το άρθρο. Προσωπικά θεωρώ ότι όποιος διαβάζει προσεκτικά, αλλά όποιος γνωρίζει δεν παρερμηνεύει.
Ίσως θα έπρεπε να είναι πιο αναλυτικό για κάποιους πιο αδαείς. Αλλά αυτό είναι θέμα αυτού που γράφει και διαχειρίζεται το χώρο και αποφασίζει τι θέλει να προβάλλει και τι απλά να αναφέρει. Δεν είναι δικό μας, που σε τελική ανάλυση πέρα από μια καλόπιστη θετική ή αρνητική κριτική, δεν μας πέφτει και λόγος.
@mpsaltik
Θεωρώ αξιοπρόσεκτο πως η mpsaltik αναφέρεται σε άρθρο στην ιστοσελίδα του ΓΑΠ, το άρθρο κάνει σαφείς αναφορές στα δίκτυα αυτό-οργάνωσης που έχουν δημιουργηθεί σε πολλές τις πόλης της Χώρας μας και όχι αποκλειστικά στα blogs παλιότερο άρθρο είχε αναφορά στα blogs
www.papandreou.gr/papandreou/content/Document.aspx?d=-1&rd=0&f=1650&rf=-568018414&m=9759&rm=19114689&l=2)
Δίκτυα που ουσιαστικά λειτουργούν –ένα και στη Λάρισα http://gaplarisa.wordpress.com - έξω από θεσμικά όργανα ανεξάρτητα χωρίς καπελώματα. O αρθρογράφος κάνει σαφείς αναφορές σε αυτά και στο διάλογο που αναπτύσσουν μεταξύ τους χρησιμοποιώντας ακόμα και το διαδίκτυο σαν μέσω επικοινωνίας. Στο www.daygap.gr έχουν όλα αναφορά και εκεί αναρτούν κείμενα και σχολιασμούς για την υποψηφιότητα του ΓΑΠ. Επίσης ο αρθρογράφος αναφέρει και το diablog το οποίο σαν προσπάθεια μόνο αξιόλογη μπορεί να χαρακτηριστεί σαν ένας ιστοχώρος στον οποίο αναπτύχθηκε πολιτικός διάλογος και μάλιστα με πολύ θετικά αποτελέσματα κατά την άποψή μου.
Πιστεύω ότι το diablog θα μπορούσε να σταθεί και σήμερα αντάξιο τον περιστάσεων και τον γεγονότων και θα λειτουργούσε προς μια θετική κατεύθυνση στον χώρο τις ηλεκτρονικής δημοκρατίας. Δεν αξίζει να απαξιώνουμε μια τέτοια προσπάθεια και να λέμε ότι καπελώνετε έτσι αβασάνιστα.
Το σχόλιο μου αναφέρεται αποκλειστικά στο δημοσίευμα του προσωπικού ιστοχώρου του κ. Παπανδρέου, για το οποίο γίνεται λόγος στο παρόν άρθρο, και δεν είναι πρόθεση μου να απαντήσω σε απαξιωτικά σχόλια που δεν σχετίζονται με το παραπάνω.
Το δημοσίευμα στον ιστοχώρο του κ. Παπανδρέου συμπεριέλαβε το diablog ανάμεσα σε ιστοχώρους (ή blogs) που έχουν σαφή στόχο να υποστηρίξουν τον κ. Παπανδρέου και την υποψηφιότητα του για την Προεδρία του ΠΑΣΟΚ.
Επαναλαμβάνω ότι το diablog δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τέτοιου είδους στόχους και η αναφορά του ανάμεσα σε τέτοιου είδους «Δίκτυα αυτo-οργάνωσης» παραπλανά τον αναγνώστη και δεν υπηρετεί την ηλεκτρονική δημοκρατία.
@mpsaltik
1.Πως θα μπορούσε ένα ανενεργό εδώ και 7 μήνες blog να έχει σχέση με μια διαδικασία που εξελίσσεται σήμερα? Δηλαδή αν εγώ σήμερα χρησιμοποιήσω ένα τσιτάτο του Μαρξ, πρέπει να σηκωθούν οι απόγονοι του και να διαμαρτύρονται ότι ο Μαρξ δεν έχει καμιά σχέση με τη διαδικασία?
2.Τι στα αλήθεια κερδίζεις και τι εξυπηρετείς με το να διαστρεβλώνεις το περιεχόμενο του συγκεκριμένου άρθρου? Στο άρθρο αναφέρεται ΕΝΑ blog, το δικό μου, και όχι γιατί στηρίζει τον ΓΑΠ αλλά γιατί ΕΓΩ συμμετέχω σε ένα δίκτυο. Απο το diablog αναφέρεται ΕΝΑ απόσπασμα το οποίο έχει θέμα το ΔΙΑΛΟΓΟ. ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ.
3.Πόσο αλήθεια υπηρετεί την "ηλεκτρονική δημοκρατία" η δική σου τοποθέτηση και μάλιστα το δικό μου (!) blog, σαν αποκλειστικού (πρώην) εκπροσώπου του diablog? Δεν είναι προσβολή αυτό ? Τουλάχιστον για μένα?
4. Από πότε η αναπαραγωγή ενός δημόσιου κειμένου και μάλιστα με τήρηση όλων των κανόνων αναδημοσίευσης είναι παραπλάνηση και δεν υπηρετεί την ηλεκτρονική δημοκρατία?
Με απλά και ανθρώπινα λόγια Μαρία ...
Δεν σε απαξιώνει κανείς. Εσύ απαξιώνεις ένα εγχείρημα, στο οποίο είχες την αρχική ιδέα και αυτό όλοι, όσοι συμμετείχαμε στη συνέχεια, στο χρεώνουμε θετικά και το οποίο κατά κοινή ομολογία άφησε το θετικό στίγμα του στην ελληνική blogoσφαιρα. Αν αυτό εσένα σε ενοχλεί και σήμερα, δικαίωμα σου. Ειλικρινά φοβάσαι μήπως η χρήση του και η αναφορά του σήμερα επηρεάσει το αποτέλεσμα της 11/11?
Σε τελική ανάλυση κατέβασε το βρε Μαρία μου τελείως , μια και έχεις και τα τυπικά δικαιώματα.
Αν είναι να χάσει ο Beny απο το diablog , θα τόχω τύψεις στη συνείδηση μου!!!
Μη με στενοχωρείς (εμένα τουλάχιστον) άλλο.
H Κοινωνία των πολιτών (μέσα σε αυτή βλέπω και τους blogers) ούτε χρειάζεται ούτε πρέπει να δέχεται κηδεμόνες. Η αναφορά έστω και έμμεση στο όνομα κάποιου αρχηγού κόμματος που παρεμβαίνει, διορίζει, υποκαθιστά τα μέλη της κοινωνίας των πολιτών συνιστά κατά τη προσωπική μου άποψη ιεροσυλία. Άλλος ο ρόλος της κοινωνίας των πολιτών και άλλος των κομμάτων. Κάθε ανάμειξη της Κοινωνίας των πολιτών στις εσωτερικές διαδικασίες των κομμάτων και το ανάποδο φυσικά με βρίσκει κάθετα αντίθετο. Αντίθετο με βρίσκει επίσης και η τυμβωρυχία που γίνεται πάνω στο πτώμα του πολύ αξιόλογου diablog.gr το οποίο έχει φιλοξενήσει άρθρα και σχόλια μου και που λυπήθηκα πολύ όταν σταμάτησε η έκδοση του. Δυστυχώς μου θυμίζει το ζωντανό "σκήνωμα" του Βηασαρίωνα που οι "πιστοί" σχημάτιζαν ουρές για να το προσκυνήσουν. Θλίβομαι πραγματικά Μαρία για το δρόμο που παίρνουμε μπλέκοντας την Κοινωνία των πολιτών σε μιά εσωτερική διαμάχη ενός κόμματος έστω και αν αυτό την αποδέχεται. Κάποιοι από εσάς γνωρίζουν τη μάχη που έδωσα στο προσυνεδριακό διάλογο και στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ώστε να νη περάσει στο καταστατικό η διαάταξη περί πιστοποίησης των ΜΚΟ. Ξέρετε επίσης πολύ καλά την αδρανοποίηση μου από το "Κάθε Μέρα Πολίτης" όταν την ηγεσία μιας ΜΚΟ τη διόρισε ο αρχηγός ενός κόμματος. Από εκεί και πέρα το τι λέει ο κάθε συντάκτης άρθρου έστω και ανα αυτός είναι ο Γιώργος Παπανδρέου , τον οποίο και υποστηρίζω, με αφήνει παντελώς αδιάφορο. Δεν συνηθίζω να κρίνω τους ανθρώπους για αυτά που γράφουν αλλά για αυτά που πράττουν.
Φιλικά και ήρεμα
Νίκος Δεπούντης
Δημοσίευση σχολίου