(Επιστολής ...συνέχεια, με τμήμα μιας "μη αποσταλείσας επιστολής " που απευθυνόταν σε σας, τον Απρίλιο του 2006. Υποθέτω ότι δεν θα άλλαζε τίποτε αν έφτανε στα χέρια σας τότε, αφού η στρατηγική ήταν αποφασισμένη, αλλά ελπίζω να έχει κάποια αξία ακόμα και σήμερα...)
... Απρίλιος 2006, Προς τον Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ
"... Είναι πολύ ισχυρή η παρόρμηση να σας απευθύνω ένα "προσωπικό" γράμμα.
Μέχρι τώρα, από σεβασμό στον λιγοστό προσωπικό σας χρόνο, προσπάθησα να συμβάλλω στην προοπτική που αντιπροσώπευε η εκλογή σας στην ηγεσία του κόμματος με έμμεσα μηνύματα ...
Τώρα, δύο χρόνια μετά, κρίνοντας ότι είμαστε σε περίοδο κρίσης, ξεπερνώ τις ίδιες μου τις αντιρρήσεις, και σας απευθύνω ένα μήνυμα με συσσωρευμένη ενέργεια. Ελπίζοντας, τόσο να μην είμαι ο πρώτος, όσο το να είμαι ο τελευταίος που θα σας ζητήσει και πάλι να "τα αλλάξετε όλα', θα σας παροτρύνω για ουσιαστικές, ριζικές, μεθοδευμένες, πρωτότυπες, τολμηρές, γνήσιες, μελετημένες, ακριβείς, αποτελεσματικές αλλαγές.
Θα σας ζητήσω να πραγματοποιήσετε δηλαδή το περιεχόμενο της βασικής εντολής που είχατε από τους πολίτες στους οποίους απευθυνθήκατε, ζητώντας τη γνώμη τους.
Θα σας ζητήσω αλλαγές για ένα κίνημα που προτείνει δράσεις που προτάσσουν την ποιότητα και όχι το περιτύλιγμα, την δικαιοσύνη και όχι την αλαζονεία της δύναμης, την αλληλεγγύη και όχι την ελεημοσύνη, την ανταλλαγή των ικανοτήτων και της παραγωγής τους και όχι μια αγορά που δεσμεύεται στο κέρδος, την ομορφιά και όχι την μόδα, την διαφανή και ενσυνείδητη δημοκρατία και όχι την αντιπροσωπευτική καπηλεία και παραποίηση της, την σαφήνεια των θέσεων και όχι την πολιτική εκλογίκευση.
Σ' αυτή την προοπτική, έχετε τον πρώτο ρόλο.
Εδώ και καιρό, (τόσο πριν δυο χρόνια όσο και τώρα), το δίλημμα δεν είναι πλέον “μια ηγεσία” ή “μια άλλη ηγεσία”. Το δίλημμα είναι: “Οραματική, Δημιουργική ηγεσία αλλαγής” ή “ΤΕΛΜΑ”, ομιχλώδης, βαλτώδης διαδρομές και προσωπικές πολιτικές.
Γιατί, θα το αντιλαμβάνεστε, ότι ενώ εσείς δεν πρόκειται για τίποτα να κατηγορηθείτε αφού δεν έχετε πλέον τίποτα περισσότερο να αποκομίσετε, έχοντας φτάσει on the top of the mountain, άνθρωποι και συστήματα γύρω σας, είναι ορατό ότι δεν υπηρετούν τις αξίες, τις δεσμεύσεις ή τις προσδοκίες σας.
Θα βρεθήκατε Πρόεδρε στην θέση να σας προτείνουν ή να θεωρήσετε ότι χρειάζεστε ένα οικείο "περιβάλλον" ή ένα "αποκλειστικό" μηχανισμό εξουσίας μέσα στο κόμμα για να σας υποστηρίξει όταν θα χρειαστεί. Εάν υποκύψατε σε αυτό, ή αν το κάνετε, δεν πρόκειται να σας κατηγορήσει η ιστορία γιαυτό (περισσότερο από άλλους), μια και πρόκειται για "πολιτική" συμπεριφορά που χαρακτηρίζει την συντριπτική πλειοψηφία των ηγετών. Θα χάσετε όμως μάλλον την ευκαιρία και εσείς και άλλη μια γενιά, να σηματοδοτήσετε με μια ενδεχόμενη βαθιά αλλαγή την ιστορία της Διακυβέρνησης ενός τόπου ή ενός μεγάλου φορέα συλλογικής συνείδησης όπως είναι το ΠΑΣΟΚ.
Από την άλλη μεριά, για να μη χρειαστεί να γίνει αυτό, είναι προφανές, από πολλές δημοκρατικές, συμμετοχικές αλλά και "διαδικαστικές" διαδρομές στις οποίες οδηγήσατε το κόμμα πριν και μετά το τελευταίο συνέδριο ότι, χτίζετε γύρω σας, επιτρέπετε να χτιστούν γύρω μας, τείχη...
Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν μέχρι τώρα την πορεία “αναδιάρθρωσης” του κόμματος ΔΕΝ είναι ενθαρρυντικά, το αντίθετο μάλιστα, ελάχιστα υποδεικνύουν ότι υλοποιήθηκαν βαθιές αλλαγές που αναμένονταν σχεδόν από όλους.
Οι προσδοκίες που επενδύθηκαν στην ανανέωση του ΠΑΣΟΚ, περιμένουν ακόμα να εκπληρωθούν.
Αυτοί που τράφηκαν με αυτό το σύστημα, αυτοί που ευθύνονται για τις βαριές αποτυχίες και την κυριαρχία ή τη συντήρηση της αλαζονείας την εποχή που διέθεταν εξουσία, σέρνουν τον χορό σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο...
Οι ΑΛΛΑΓΕΣ στη ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ και τα ΠΡΟΣΩΠΑ που θα μπορούσαν να τη γονιμοποιήσουν είτε είναι ακόμα εκτός κόμματος, είτε είναι εντός αλλά σε νάρκη ή στην απομόνωση.
Δεν ξέρω αν το αντιλαμβάνεστε όπως το βλέπω εγώ από έξω, αλλά σχεδόν όπου πάτε, όπου σας περιτριγυρίζουν τα “στελέχη”, τα “όργανα”, οι “τοπικές οργανώσεις”, οι “εκλεγμένοι εκλεκτοί”, μερικές φορές από τα ψηλότερα στην επετηρίδα μέχρι και απλά μέλη, ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΣ ΣΑΣ και αυτοί που θέλουν και μπορούν να συνομιλήσουν μαζί σας σε μια άλλη γλώσσα που εσείς αποκαλύψατε ότι γνωρίζετε ...απλά παρακολουθούν...στα ικριώματα.
Ούτε τα στελέχη σας, ούτε κάποιοι 'κοντινοί' σας άνθρωποι τους επιτρέπουν να γίνουν περισσότερο ορατοί. Όταν δε κάποιοι το κάνουν, ίσως και εκ του πονηρού, σκεφθείτε ότι μπορεί να ισχύει και αυτό, το κάνουν με το 'σταγονόμετρο', για να ικανοποιήσουν ίσως τη δική σας δίψα σας για αυτή την αλλαγή και ίσως να σας μεθύσουν και να σας αφήσουν με την εντύπωση ότι η μεταρρύθμιση προχωρά και ότι ο κόσμος που αγαπήσατε σας ακολουθεί.
Όμως Πρόεδρε, μάλλον κανείς δεν σας είπε τίποτε για τον χρόνο που κυλά και κάνει πλέον κάθε μήνα που περνάει μαρτυρικό.
Είναι γνωστό ότι στις ιεραρχικές δομές που χαρακτηρίζουν τις κοινωνίες μας, ο Λαός, οι μάζες, αναζητούν ηγέτες και όταν βρουν τον κατάλληλο είναι περήφανοι γιαυτόν, για τις ιδέες, τις αξίες, τα οράματα που αντιπροσωπεύει. Μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι στο κόμμα που ηγείστε, στον Λαό, τις Μάζες, τις δυνάμεις που συμπλέκονται και συμπορεύονται μαζί σας, βρίσκεται ακόμα ότι καλύτερο ανθρώπινο υλικό υπάρχει στην κοινωνία μας και ίσως επειδή συμφωνείτε ο ίδιος με αυτή την αντίληψη, να είστε περήφανος εσείς γιαυτούς.
Κι είναι προφανές ότι αυτή η αντιστροφή στην συνήθη θεώρηση των πραγμάτων, να προτάσσετε δηλαδή τη θεώρηση ενός ηγέτη που είναι περήφανος για τον Λαό του, να είναι αυτό που έχει περισσότερη σημασία για σας, να είναι αυτό κάτι που μπορεί να κάνει το σχέδιο σας για τον τόπο ένα διαρκές Χρέος. Και την απόδοση του χρέους από εσάς προς τον Λαό, έργο ζωής. Μόνο που η απόδοση του χρέους δεν προσδιορίζεται από τα όρια που θέτετε εκούσια ή ακούσια εσείς. Χρειάζεται να τολμήσετε περισσότερο.
Ελάτε στο ραντεβού με την Ιστορία, ελάτε στο ραντεβού με τους ΠΟΛΙΤΕΣ που σας παρακολουθούν αλλά ακόμα σιωπούν.
Μην περιμένετε να έρθουν αυτοί σε εσάς, γιατί αυτό δεν θα γίνει ΠΟΤΕ... Αν αναμένετε αυτήν την στιγμή, να είστε βέβαιος ότι όταν τους δείτε να κινούνται προς εσάς, τότε θα είναι μάλλον αργά γιατί τότε απλά ή θα σας ζητήσουν τον λόγο ή θα σας ...προσπεράσουν και δυστυχώς όχι απαραίτητα για ένα κόσμο καλύτερο.
Φαίνεται όμως ότι, παρασυρμένος από τις εξηγήσεις που ήθελα να σας δώσω για τα κίνητρα μου να σας απευθύνω τις σκέψεις μου, έκανα τον ...πρόλογο μου αρκετά μακρύ. Το κυρίως μήνυμα μου θα ακολουθήσει σε "δόσεις" δηλαδή σε μια σειρά ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ-ΙΔΕΩΝ για την πορεία για μια χρήσιμη ανατροπή.
Ιδεών-Προτάσεων to take it or to leave it, για τις οποίες όμως ούτως ή άλλως εγώ και πολλοί άλλοι ΠΟΛΙτεΣ δώσαμε, δίνουμε και θα δίνουμε όποιες μάχες χρειάζεται στην κοινωνία για να υλοποιηθούν. Οι ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ αυτές αντανακλούν την προσωπική μας εμπειρία, την αγωνία για την πολιτική και τις κοινωνικές εξελίξεις, και αν και δεν ανακαλύπτουν την ..."πυρίτιδα", προσδιορίζουν μια όχι απίθανη εκδοχή για το μέλλον της Ελλάδας και τους Έλληνες που διεκδικούν αλλά και που τιμούν την θέση τους στον κόσμο.
Αν και αυτές οι σκέψεις αναφέρονται μερικές φορές σε πράγματα που ΕΙΝΑΙ μάλλον ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ, νομίζω ότι διατηρούν την αξία τους όσο τα "ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ" δεν υλοποιούνται ή λιθοβολούνται από συμφέροντα, άγνοια, "ρατσισμό", εθνικισμό, ποδοσφαιροποίηση της ζωής και άλλα τέτοια που δυστυχώς κυριαρχούν στην εποχή μας.
Θα πάρω το θάρρος να σας τα εμπιστευτώ, με πάθος, ελπίζοντας ότι με κάποιο τρόπο μπορούν να συμβάλλουν στην προσπάθεια που αναλάβατε και δεν θα το έκανα αν η αντίληψη μου για τις αξίες της πολιτικής και κοινωνικής ζωής που υπηρετείτε δεν ανταποκρίνονταν στα μηνύματα που έλαβα από σας και τις δημόσιες δεσμεύσεις σας.
Οι ΙΔΕΕΣ αυτές, συνοψίζουν, όχι περιοριστικά φυσικά, θέματα για τα οποία θα ήταν σκόπιμο να λάβετε άμεσες, περισσότερες ή το συντομότερο δυνατόν αποφάσεις. Θα είναι σε μορφή΄”factseets” ανά σελίδα και θα αφορούν το κόμμα και την εικόνα του, οργανωτικές αλλαγές, την σημασία της διάστασης της ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ στην πολιτική, την ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ που διεκδικούμε... και άλλα που αν έχετε την υπομονή εσείς και συνεργάτες σας θα φυλλομετρήσετε.
Όποια αναφορά, σχολιασμός ή κριτική γίνεται σε διαδικασίες, πρόσωπα, μεθόδους, προσεγγίσεις πιστεύω ότι θα γίνει δεκτή ως θεμιτή, και θα ξεπεράσει τον σκόπελο να παρεξηγηθεί.
Προτίμησα αυτόν τον κίνδυνο από το να σας αποκρύψω αυτά που σκέφτονται άνθρωποι σαν και εμένα. Τολμώ να πω ότι δεν είμαστε λίγοι ούτε "ολίγοι" και νομίζουμε ότι μπροστά στα τόσα αδιέξοδα, και οι πολλοί ίσως συμφωνούν με αυτές τις σκέψεις όπως συμφωνούν με τις προσδοκίες που δημιούργησε η ανάληψη από σας της ευθύνης να ηγηθείτε μιας ιστορικής παράταξης που δικαιούται αντίστοιχο ρόλο στο μέλλον.
Με φιλικούς χαιρετισμούς ένας ΠΟΛΙτηΣ "
Μέχρι τώρα, από σεβασμό στον λιγοστό προσωπικό σας χρόνο, προσπάθησα να συμβάλλω στην προοπτική που αντιπροσώπευε η εκλογή σας στην ηγεσία του κόμματος με έμμεσα μηνύματα ...
Τώρα, δύο χρόνια μετά, κρίνοντας ότι είμαστε σε περίοδο κρίσης, ξεπερνώ τις ίδιες μου τις αντιρρήσεις, και σας απευθύνω ένα μήνυμα με συσσωρευμένη ενέργεια. Ελπίζοντας, τόσο να μην είμαι ο πρώτος, όσο το να είμαι ο τελευταίος που θα σας ζητήσει και πάλι να "τα αλλάξετε όλα', θα σας παροτρύνω για ουσιαστικές, ριζικές, μεθοδευμένες, πρωτότυπες, τολμηρές, γνήσιες, μελετημένες, ακριβείς, αποτελεσματικές αλλαγές.
Θα σας ζητήσω να πραγματοποιήσετε δηλαδή το περιεχόμενο της βασικής εντολής που είχατε από τους πολίτες στους οποίους απευθυνθήκατε, ζητώντας τη γνώμη τους.
Θα σας ζητήσω αλλαγές για ένα κίνημα που προτείνει δράσεις που προτάσσουν την ποιότητα και όχι το περιτύλιγμα, την δικαιοσύνη και όχι την αλαζονεία της δύναμης, την αλληλεγγύη και όχι την ελεημοσύνη, την ανταλλαγή των ικανοτήτων και της παραγωγής τους και όχι μια αγορά που δεσμεύεται στο κέρδος, την ομορφιά και όχι την μόδα, την διαφανή και ενσυνείδητη δημοκρατία και όχι την αντιπροσωπευτική καπηλεία και παραποίηση της, την σαφήνεια των θέσεων και όχι την πολιτική εκλογίκευση.
Σ' αυτή την προοπτική, έχετε τον πρώτο ρόλο.
Εδώ και καιρό, (τόσο πριν δυο χρόνια όσο και τώρα), το δίλημμα δεν είναι πλέον “μια ηγεσία” ή “μια άλλη ηγεσία”. Το δίλημμα είναι: “Οραματική, Δημιουργική ηγεσία αλλαγής” ή “ΤΕΛΜΑ”, ομιχλώδης, βαλτώδης διαδρομές και προσωπικές πολιτικές.
Γιατί, θα το αντιλαμβάνεστε, ότι ενώ εσείς δεν πρόκειται για τίποτα να κατηγορηθείτε αφού δεν έχετε πλέον τίποτα περισσότερο να αποκομίσετε, έχοντας φτάσει on the top of the mountain, άνθρωποι και συστήματα γύρω σας, είναι ορατό ότι δεν υπηρετούν τις αξίες, τις δεσμεύσεις ή τις προσδοκίες σας.
Θα βρεθήκατε Πρόεδρε στην θέση να σας προτείνουν ή να θεωρήσετε ότι χρειάζεστε ένα οικείο "περιβάλλον" ή ένα "αποκλειστικό" μηχανισμό εξουσίας μέσα στο κόμμα για να σας υποστηρίξει όταν θα χρειαστεί. Εάν υποκύψατε σε αυτό, ή αν το κάνετε, δεν πρόκειται να σας κατηγορήσει η ιστορία γιαυτό (περισσότερο από άλλους), μια και πρόκειται για "πολιτική" συμπεριφορά που χαρακτηρίζει την συντριπτική πλειοψηφία των ηγετών. Θα χάσετε όμως μάλλον την ευκαιρία και εσείς και άλλη μια γενιά, να σηματοδοτήσετε με μια ενδεχόμενη βαθιά αλλαγή την ιστορία της Διακυβέρνησης ενός τόπου ή ενός μεγάλου φορέα συλλογικής συνείδησης όπως είναι το ΠΑΣΟΚ.
Από την άλλη μεριά, για να μη χρειαστεί να γίνει αυτό, είναι προφανές, από πολλές δημοκρατικές, συμμετοχικές αλλά και "διαδικαστικές" διαδρομές στις οποίες οδηγήσατε το κόμμα πριν και μετά το τελευταίο συνέδριο ότι, χτίζετε γύρω σας, επιτρέπετε να χτιστούν γύρω μας, τείχη...
Τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν μέχρι τώρα την πορεία “αναδιάρθρωσης” του κόμματος ΔΕΝ είναι ενθαρρυντικά, το αντίθετο μάλιστα, ελάχιστα υποδεικνύουν ότι υλοποιήθηκαν βαθιές αλλαγές που αναμένονταν σχεδόν από όλους.
Οι προσδοκίες που επενδύθηκαν στην ανανέωση του ΠΑΣΟΚ, περιμένουν ακόμα να εκπληρωθούν.
Αυτοί που τράφηκαν με αυτό το σύστημα, αυτοί που ευθύνονται για τις βαριές αποτυχίες και την κυριαρχία ή τη συντήρηση της αλαζονείας την εποχή που διέθεταν εξουσία, σέρνουν τον χορό σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο...
Οι ΑΛΛΑΓΕΣ στη ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ και τα ΠΡΟΣΩΠΑ που θα μπορούσαν να τη γονιμοποιήσουν είτε είναι ακόμα εκτός κόμματος, είτε είναι εντός αλλά σε νάρκη ή στην απομόνωση.
Δεν ξέρω αν το αντιλαμβάνεστε όπως το βλέπω εγώ από έξω, αλλά σχεδόν όπου πάτε, όπου σας περιτριγυρίζουν τα “στελέχη”, τα “όργανα”, οι “τοπικές οργανώσεις”, οι “εκλεγμένοι εκλεκτοί”, μερικές φορές από τα ψηλότερα στην επετηρίδα μέχρι και απλά μέλη, ΕΙΣΤΕ ΜΟΝΟΣ ΣΑΣ και αυτοί που θέλουν και μπορούν να συνομιλήσουν μαζί σας σε μια άλλη γλώσσα που εσείς αποκαλύψατε ότι γνωρίζετε ...απλά παρακολουθούν...στα ικριώματα.
Ούτε τα στελέχη σας, ούτε κάποιοι 'κοντινοί' σας άνθρωποι τους επιτρέπουν να γίνουν περισσότερο ορατοί. Όταν δε κάποιοι το κάνουν, ίσως και εκ του πονηρού, σκεφθείτε ότι μπορεί να ισχύει και αυτό, το κάνουν με το 'σταγονόμετρο', για να ικανοποιήσουν ίσως τη δική σας δίψα σας για αυτή την αλλαγή και ίσως να σας μεθύσουν και να σας αφήσουν με την εντύπωση ότι η μεταρρύθμιση προχωρά και ότι ο κόσμος που αγαπήσατε σας ακολουθεί.
Όμως Πρόεδρε, μάλλον κανείς δεν σας είπε τίποτε για τον χρόνο που κυλά και κάνει πλέον κάθε μήνα που περνάει μαρτυρικό.
Είναι γνωστό ότι στις ιεραρχικές δομές που χαρακτηρίζουν τις κοινωνίες μας, ο Λαός, οι μάζες, αναζητούν ηγέτες και όταν βρουν τον κατάλληλο είναι περήφανοι γιαυτόν, για τις ιδέες, τις αξίες, τα οράματα που αντιπροσωπεύει. Μπορώ να σας πω με βεβαιότητα ότι στο κόμμα που ηγείστε, στον Λαό, τις Μάζες, τις δυνάμεις που συμπλέκονται και συμπορεύονται μαζί σας, βρίσκεται ακόμα ότι καλύτερο ανθρώπινο υλικό υπάρχει στην κοινωνία μας και ίσως επειδή συμφωνείτε ο ίδιος με αυτή την αντίληψη, να είστε περήφανος εσείς γιαυτούς.
Κι είναι προφανές ότι αυτή η αντιστροφή στην συνήθη θεώρηση των πραγμάτων, να προτάσσετε δηλαδή τη θεώρηση ενός ηγέτη που είναι περήφανος για τον Λαό του, να είναι αυτό που έχει περισσότερη σημασία για σας, να είναι αυτό κάτι που μπορεί να κάνει το σχέδιο σας για τον τόπο ένα διαρκές Χρέος. Και την απόδοση του χρέους από εσάς προς τον Λαό, έργο ζωής. Μόνο που η απόδοση του χρέους δεν προσδιορίζεται από τα όρια που θέτετε εκούσια ή ακούσια εσείς. Χρειάζεται να τολμήσετε περισσότερο.
Ελάτε στο ραντεβού με την Ιστορία, ελάτε στο ραντεβού με τους ΠΟΛΙΤΕΣ που σας παρακολουθούν αλλά ακόμα σιωπούν.
Μην περιμένετε να έρθουν αυτοί σε εσάς, γιατί αυτό δεν θα γίνει ΠΟΤΕ... Αν αναμένετε αυτήν την στιγμή, να είστε βέβαιος ότι όταν τους δείτε να κινούνται προς εσάς, τότε θα είναι μάλλον αργά γιατί τότε απλά ή θα σας ζητήσουν τον λόγο ή θα σας ...προσπεράσουν και δυστυχώς όχι απαραίτητα για ένα κόσμο καλύτερο.
Φαίνεται όμως ότι, παρασυρμένος από τις εξηγήσεις που ήθελα να σας δώσω για τα κίνητρα μου να σας απευθύνω τις σκέψεις μου, έκανα τον ...πρόλογο μου αρκετά μακρύ. Το κυρίως μήνυμα μου θα ακολουθήσει σε "δόσεις" δηλαδή σε μια σειρά ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ-ΙΔΕΩΝ για την πορεία για μια χρήσιμη ανατροπή.
Ιδεών-Προτάσεων to take it or to leave it, για τις οποίες όμως ούτως ή άλλως εγώ και πολλοί άλλοι ΠΟΛΙτεΣ δώσαμε, δίνουμε και θα δίνουμε όποιες μάχες χρειάζεται στην κοινωνία για να υλοποιηθούν. Οι ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ αυτές αντανακλούν την προσωπική μας εμπειρία, την αγωνία για την πολιτική και τις κοινωνικές εξελίξεις, και αν και δεν ανακαλύπτουν την ..."πυρίτιδα", προσδιορίζουν μια όχι απίθανη εκδοχή για το μέλλον της Ελλάδας και τους Έλληνες που διεκδικούν αλλά και που τιμούν την θέση τους στον κόσμο.
Αν και αυτές οι σκέψεις αναφέρονται μερικές φορές σε πράγματα που ΕΙΝΑΙ μάλλον ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ, νομίζω ότι διατηρούν την αξία τους όσο τα "ΑΥΤΟΝΟΗΤΑ" δεν υλοποιούνται ή λιθοβολούνται από συμφέροντα, άγνοια, "ρατσισμό", εθνικισμό, ποδοσφαιροποίηση της ζωής και άλλα τέτοια που δυστυχώς κυριαρχούν στην εποχή μας.
Θα πάρω το θάρρος να σας τα εμπιστευτώ, με πάθος, ελπίζοντας ότι με κάποιο τρόπο μπορούν να συμβάλλουν στην προσπάθεια που αναλάβατε και δεν θα το έκανα αν η αντίληψη μου για τις αξίες της πολιτικής και κοινωνικής ζωής που υπηρετείτε δεν ανταποκρίνονταν στα μηνύματα που έλαβα από σας και τις δημόσιες δεσμεύσεις σας.
Οι ΙΔΕΕΣ αυτές, συνοψίζουν, όχι περιοριστικά φυσικά, θέματα για τα οποία θα ήταν σκόπιμο να λάβετε άμεσες, περισσότερες ή το συντομότερο δυνατόν αποφάσεις. Θα είναι σε μορφή΄”factseets” ανά σελίδα και θα αφορούν το κόμμα και την εικόνα του, οργανωτικές αλλαγές, την σημασία της διάστασης της ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ στην πολιτική, την ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ που διεκδικούμε... και άλλα που αν έχετε την υπομονή εσείς και συνεργάτες σας θα φυλλομετρήσετε.
Όποια αναφορά, σχολιασμός ή κριτική γίνεται σε διαδικασίες, πρόσωπα, μεθόδους, προσεγγίσεις πιστεύω ότι θα γίνει δεκτή ως θεμιτή, και θα ξεπεράσει τον σκόπελο να παρεξηγηθεί.
Προτίμησα αυτόν τον κίνδυνο από το να σας αποκρύψω αυτά που σκέφτονται άνθρωποι σαν και εμένα. Τολμώ να πω ότι δεν είμαστε λίγοι ούτε "ολίγοι" και νομίζουμε ότι μπροστά στα τόσα αδιέξοδα, και οι πολλοί ίσως συμφωνούν με αυτές τις σκέψεις όπως συμφωνούν με τις προσδοκίες που δημιούργησε η ανάληψη από σας της ευθύνης να ηγηθείτε μιας ιστορικής παράταξης που δικαιούται αντίστοιχο ρόλο στο μέλλον.
Με φιλικούς χαιρετισμούς ένας ΠΟΛΙτηΣ "
12 σχόλια:
ανήκω στη γεννια του 114
το 1965 καψαμε τα ΝΕΑ σήμερα μπορουμε να καψουμε το ΜΕΓΑ με το thlecontrol
Γιωργο ειμαι 65 χρονων και σε λιγο παιρνω συνταξη απο δημοσιο οργανισμο.
Αυτες τις ημέρες ζούμε το φαινομενο των υβρεων για σενα απο ατομα (πασοκ μετα το 81) οι οποιοι αναρριχηθηκαν σε υψηλες θεσεις, εκμεταλευτηκαν τις θεσεις με ολους τους τροπους, αντικαθιστουσαν την εκαστοτε Διοίκηση (νοσοκομείου)και φερόντουσαν με αλαζονεια σε όλους τους εργαζόμενους. Τωρα επενδύουν σε νέα ηγεσία για να ξαναβρουν τις θεσεις τους.
τι προκειται να κανετε γι αυτους και πως θα τους απομονώσετε?
Ειμαι σιγουρος οτι αυτο συνμβαινει παντου
ΑΛΛΑΞΕ ΤΑ ΟΛΑ
"Μην περιμένετε να έρθουν αυτοί σε εσάς, γιατί αυτό δεν θα γίνει ΠΟΤΕ... Αν αναμένετε αυτήν την στιγμή, να είστε βέβαιος ότι όταν τους δείτε να κινούνται προς εσάς, τότε θα είναι μάλλον αργά γιατί τότε απλά ή θα σας ζητήσουν τον λόγο ή θα σας ...προσπεράσουν και δυστυχώς όχι απαραίτητα για ένα κόσμο καλύτερο".
Πολλες φορες ενας λιγοτερο καλος κοσμος ειναι προτιμοτερος απο ενα κοσμο στασιμο στα παλια και ξεθωριασμενα.
Οταν το συνθημα αλλαξε τα ολα μεταφραστηκε σε στασιμοτητα, αναποτελεσματικοτητα και διστακτικοτητα, πως να πειστω "να μη τον προσπερασω, αφου τον περιμενα να ρθει κι' αυτο δεν εγινε ΠΟΤΕ..."
Αν ξαναξεχαστει η προσπαθεια να ερθει κοντα μου (μας) το 2015 μου φανταζει πολυ μακρυνο για να τον ξαναδω στην εξουσια και αυτο λυπαμαι αλλα δεν εχω τη δυναμη να το αντεξω, παρ'ολο που θα ηθελα...
Ο καθένας από μας ας αναλάβει το μεγαλύτερο ή μικρότερο μερίδιο ευθύνης που του αντιστοιχεί, ή αυτό που του υπαγορεύουν οι αντοχές του... Αν μετά τις 11/11 επιστρέψουμε όλοι στον καναπέ μας, για να ασκούμε από μακριά και εκ του ασφαλούς κριτική, τότε η ευθύνη δε θα βαραίνει μόνο τον ΓΑΠ.
ΠΡΩΤΟΝ: Είμαι 29 χρονών,εκτός παραγωγικής διαδικασίας (ένας κομψός τρόπος να λες ότι είσαι άνεργος) και τόσα χρόνια, λόγω ακαδημαϊκής δεοντολογίας (σπουδές Πολιτικής Επιστήμης) και αισθήματος αποστροφής απέναντι στη νοοτροπία που εκλαμβάνει την ενασχόληση ή τη δραστηριοποίηση με το κόμμα (πόσω μάλλον ένα κόμμα εξουσίας) ως Γραφείο Εύρεσης Εργασίας (ΚΑΙ μέσα από τις πανεπιστημιακές παρατάξεις), για να μην πω τίποτα χειρότερο, έπεσα κι εγώ μέσα στη βολική λούμπα της "αξιοπρεπούς ατομικής διαδρομής" και τί κατάλαβα; Να θέλουν να με κυβερνήσουν αύριο άτομα σαν την Τόνια Αντωνίου. Τώρα πια, έχω ξεμείνει από δικαιολογίες, όπως κι όλοι μας φαντάζομαι. Και όσοι αποφασίσουν να κάνουν το επόμενο βήμα και να δραστηριοποιηθούν με πιο ενεργό τρόπο, το μόνο βέβαιο είναι ότι θα φάμε το κράξιμο του αιώνα είτε για καιροσκοπισμό (από τα επαγγελματικά/επαγγελματο-ποιημένα στελέχη), είτε για προσωπολατρεία (από απολίτικους "συντρόφους"), είτε για βόλεμα (από δημοσιογράφους που παράτησαν τις σπουδές τους, βλ. κυρ-Μάκη και τη μομφή για τους "επαγγελματίες της πολιτικής"). Ωραία. Ας αφήσουμε τότε αυτούς που διαθέτουν τον απαραίτητο συνδυασμό μηδαμινής ευθιξίας και θράσους να μας εκπροσωπήσουν ξανά από δω και πέρα. Σ'αυτήν την περίπτωση ποιός θα φταίει; Ο ΓΑΠ; Πάλι;!! Ωραίοι είμαστε.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Επειδή παρέχουμε την υποστήριξή μας στον ΓΑΠ δε σημαίνει ότι είμαστε λοβοτομημένοι. Αν κάποιοι χρειάζονται τυφλούς οπαδούς και μη-χειραφετημένους πολίτες, ας ψάξουν αλλού. Δεν αναγνωρίζω και δεν αποδέχομαι καμία αυθεντία στη γνώση και την πολιτική, γιατί θεωρώ τον εαυτό μου ιστορικό παιδί/προϊόν του Διαφωτισμού και όχι του ελληνικού ιδεολογήματος/συνονθυλεύματος του "ελληνορθόδοξου πολιτισμού", του οποίου εκφραστές είναι ο Ψωμιάδης, η Καννέλη και λοιποί επαγγελματίες διαχειριστές του φόβου δημοσιογράφοι. Παρέχουμε υποστήριξη στον ΓΑΠ με ΚΡΙΤΙΚΟΥΣ όρους (διαφορετικά, το όλο θέμα εμπίπτει στο πεδίο της Θεολογίας και στη συζήτηση περί Δογμάτων) και αυτή η υποστήριξη τελεί πάντα υπό το καθεστώς αναίρεσης, στο βαθμό που δεν πληρούνται οι όροι κοινωνικής λογοδοσίας του (όποιου) Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, σύμφωνα άλλωστε και μ'αυτά που πρεσβεύει ο ίδιος ο ΓΑΠ.
Αυτά. Κανείς δε μας βάζει το μαχαίρι στο λαιμό. Για κάθε έναν που μένει απ'έξω (για να διαφυλάξει ουσιωδώς σημαντικές ατομικές και κοινωνικές αξίες), υπάρχουν άλλοι 100 που περιμένουν σαν τα κοράκια να πέσουν πάνω στο πτώμα. Ας μην ξεγελιόμαστε: θα υπάρχουν ΠΑΝΤΑ - το ερώτημα είναι, σε ποιά αναλογία;
@νικολέττα
εξαιρετικό το σχόλιο σου. συμφωνώ απόλυτα.
1. Διόρθωση: πόσο μάλλον :)))
2. Ανώνυμε, Γενιά 114, συνομίληκε του πατέρα μου: όχι μόνο τηλε-μποϊκοτάζ - ΔΕΝ αγοράζουμε Το Βήμα, Τα Νέα, το Έθνος, αν θέλουμε να δούμε τί γράφουν υπάρχει και το διαδίκτυο. Χτυπήστε τους εκεί που πονάνε
3. stefan, ευχαριστώ :)
Φίλε ΠΟΛΙτη, σύντροφε Γιώργο, φίλοι, φίλες...ακόμη και αγαπημένε μου πατέρα,
δεν είναι ανάγκη να προσπαθήσει ο Γιώργος να αλλάξει κάτι.O JFK κάποτε είπε "μη ρωτάς τί μπορεί να κάνει η πατρίδα σου για σένα, ρώτα τί κάνεις εσύ για την πατρίδα σου".
Όταν λοιπόν όλοι εμείς
1.ΠΑΨΟΥΜΕ να κυνηγάμε τη χίμαιρα του διορισμού στο δημόσιο, της αεροπορίας και του ναυτικού για τη θητεία (τη 12μηνη πια!!) των παιδιών μας
2.ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ να θαυμάζουμε τη Μετριοκρατεία κάποιων που πήρανε πτυχία, παρακολουθήσανε μεταπτυχιακά προγράμματα, αναρριχήθηκαν σε "διοικητικές " θέσεις δημοσίων οργανισμών συντονισμού του ΤΙΠΟΤΑ, επειδή είχαν την αντοχή και την υπομονή να κολυμπήσουν σε έλη μάταιων εναγκαλισμών, υποκριτικών χειραψιων και ιουδαιικών ασπασμών.
3. ΣΤΗΛΙΤΕΥΣΟΥΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΤΗ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΜΑΣ κάποιους που φτιάξανε τα CV τους με μελάνι από σάλιο μέσα σε άσκοπα πάρτυ "προσωπικοτήτων"
4.ΓΙΝΟΥΜΕ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ και ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ πώς ένα πολιτικό κόμμα είναι φορέας ιδεολογίας για μία καλλίτερη ποιότητα ζωής και όχι πασπαρτού της πόρτας του εύκολου πλουτισμού, της αναγνωρισιμότητας και της ματαιοδοξίας.
5. ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ πως η πολιτική σκηνή δεν είναι το ντέρμπυ των αιωνίων (δυστυχώς ίσως γιατί στο ποδόσφαιρο ο αξιότερος επικρατεί και υπάρχουν σαφώς διατυπωμένοι κανόνες), αλλά θεματοφύλακας της ίδιας μας της ζωής
6. ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΜΕΤΡΙΟΥΣ
ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΚΑΤΙ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ...ΕΩΣ ΤΟΤΕ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΟΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ, ΝΑ ΜΑΣ ΔΥΝΑΣΤΕΥΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΟΙ ΣΠΟΝΔΥΛΟΙ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΑΜΠΤΟΙ.
Oπότε δεν είναι δύσκολο για τον κάθε Γιώργο να ΤΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΟΛΑ.Ας δει, αφουγκραστεί, ακούσει...Εμείς εδώ είμαστε και πάντα στη διάθεσή του.
@ νικολεττα
Σωστή απολύτως και να συμπληρώσω πως δεν ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ κανέναν ΓΑΠ, Βαγγ, κτλ κτλ...Οραματιζόμαστε μία καλλίτερη ποιότητα ζωης και πιστεύουμε πως ένα κίνημα ομοιδεατών πολιτών, πόσο μάλλον όταν έχει τα χαρακτηριστικά κόμματος εξουσίας, μπορεί να αποτελεσεί εκφραστή των οραμάτων μας. Ο Γιώργος είχε δείξει πως διαπνέεται από διαφορετικές πολιτικές ιδέες και πρακτικές! Ίσως κάπου κόλωσε, ίσως δεν τον άφησαν.Εγώ προσωπικά θέλω να του δώσω μία δεύτερη ευκαιρία να αλλάξει τα πράγματα!
Όμως σύντροφοι προσέξτε...μετά την 11/11 πρέπει και εμείς να αλλάξουμε ε? Να καταγγείλουμε καθεστωτικές πρακτικές μας, ακόμη και στελέχη μας!Όχι σαν κυνήγι μαγισσών με ρεβανσιστική διάθεση, αλλά σαν προσπάθεια εξυγίανσης!Η ερώτηση είναι αν είμαστε έτοιμοι για τομές, για αληθινές αλλαγές, για κάτι νέο! Μη γίνει η εξουσία πάλι αυτοσκοπός και κολυμπήθρα του Σιλωάμ! Όπως λέω και στο προηγούμενο ποστ μου...ΑΝ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΑΛΛΑΞΟΥΜΕ, ΤΙΠΟΤΕ ΔΕ ΘΑ ΑΛΛΑΞΕΙ!
Αγαπητέ Γιώργο, με τις διαδικασίες που έβαλες στο κόμμα, παραμέρισες ένα παραπέτασμα, μια κουρελού, που κάλυπτε το μαύρο μας το χάλι και τώρα η κοινωνία έχει ένα λόγο.
Αυτό μου γεννά ανάμεικτα συναισθήματα. Από τη μια το κόμμα σταματάει να είναι η συνειδητή πρωτοπορία και μετατρέπεται σε συλλογικό αντιπρόσωπο των κοινωνικών δυνάμεων. Ειλικρινά δεν με ενθουσιάζει αυτή η αλλαγή.
Από την άλλη όμως σκέπτομαι ... γιατί ο λαός που του ζητάμε την ψήφο να μην ξέρει ποιοί πραγματικά είμαστε.
Πρόσφατα σε ένα τοπικό κανάλι είδα έναν ευτραφή νεαρό σύντροφο να τα ρίχνει στο καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ ... Πολύ το χάρηκα ... Θυμήθηκα, μια φορά πριν σαράντα χρόνια, που είχα διαβάσει για κάποιον που είχε το θράσος 1000 πιθήκων! Είχα ξεχάσει αυτή την έκφραση και ο εξαιρετικός αυτός σύντροφος με έκανε να τη θυμηθώ...
Γιατί στα χαρτάκια που είχε μοιράσει, κατά καιρούς, στα συνέδρια υπήρχαν και πολλά ονόματα αυτών που καταχέριαζε τώρα ως καθεστωτικό ΠΑΣΟΚ.
Ελπίζω να πάνε όλα καλά στις 11-11. Και στο επόμενο συνέδριο να μην δω πάλι τον ενλόγω σύντροφο να ξαναμοιράζει χαρτάκια είτε του καθεστωτικού είτε του αντικαθεστωτικού - βοήθειά μας-ΠΑΣΟΚ.
Mε "κάλυψε" η Nικολέτα με το σχόλιο περί καναπέ. Παίδες, αυτό που έχω να πω εγώ είναι "μην αγχώνεστε". Δεν είναι δικό μας το άγχος. Eίναι δικό τους. Mπορεί να προτιμώ φανερά τον ένα από τους δύο, το έχω γράψει αρκετά, αλλά και οι δυο τους έχουν "κακές" παρέες που θα τους πάρουν στο λαιμό τους αν δε κάνουν κουμάντο. O Γιώργος μπορεί αναπάντεχα να έχει μία δεύτερη ευκαιρία. Φτάνοντας έως τον πολιτικό θάνατο και γυρνώντας πίσω θα έχει βιώσει μία επιφοίτηση; Tελευταία ευκαιρία για αυτόν. Όχι για εμάς. Eμείς θα δημιουργήσουμε άλλες ευκαιρίες, αρκεί να μη μείνουμε στους καναπέδες και στα πληκτρολόγια. Kαι αυτά από μόνα τους δε φυτεύουν δέντρα – κυριολεκτικά και μεταφορικά.
@ΔΕ ΜΑΣΑΜΕ ΡΕ
Το σχόλιο σου θα μπορούσε να είναι επαναλαμβανόμενο spam comment σε όλα τα ιστολόγια μέχρι τις 11/11 . Συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΑ!
Σήμερα το πρωί παρακολουθουσα τον Παγκαλο στο Mega
Eκνευρίστηκα απο την αγωνιωδη προσπαθεια των υπεργολαβων του Λαμπρακη(Αναγνωστακη-Χασαποπουλο)να προμοταρουν τον Βενιζελο
Επιτελους, καιρος να απομονωσουμε αυτους και τα καναλια τους.
Και μην ξεχναμε τον Πρετεντερη που πεταει μπουκαλια στα γηπεδα και τωρα προσπαθει να μας διαπεδαγω- γήσει
ΑΣ ΤΟΥΣ ΦΤΎΣΟΥΜΕ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΤΗΛΕΚΟΝΤΡΟΛ
Δημοσίευση σχολίου