Μπορεί στο πολιτικό προσκήνιο των κομμάτων εξουσίας να ασχολούμαστε με Μανώληδες και Αβραμόπουλους και πάντως όχι με τα κρίσιμα προβλήματα, αλλά και στο χώρο της Αριστεράς έχουν χάσει τη μπάλα στη κυριολεξία και δεν εννοώ την πατάτα του ΣΥΡΙΖΑ με το Γήπεδο του ΠΑΟ στο Βοτανικό και το Βωβοκτίριο. Απλά θα σας παραπέμψω σε έναν ιδιότυπο πόλεμο που εξελίσσεται σε τοπικό επίπεδο μεταξύ αμετανόητων Κνιτών και λοιπών αριστερών δυνάμεων. Διαβάστε εδώ και εδώ και σχολιάστε!
Εγώ δεν θα κάνω κανένα απολύτως σχόλιο. Θα πω μόνο πως δεν χαίρομαι για αυτό το κατάντημα. Και θα αφιερώσω σε αυτά τα παιδιά το τραγουδάκι των Ten Years After* με την παράκληση να διαβάσουν καλά τους στίχους.
* Οι Ten Years After έπαιξαν σε Φεστιβάλ της ΚΝΕ στην Καισαριανή στα τέλη της δεκαετίας του '80, την εποχή του ενιαίου συνασπισμού. Η τότε ηγεσία της ΚΝΕ (υπό τον Γράψα) κατηγόρησε τα μέλη του Οργανισμού Φεστιβαλ για "αμερικανόφερτα προϊόντα". Η επιτροπή του Φεστιβάλ παραιτήθηκε. Η συναυλία ήταν μια από τις μαζικότερες σε φεστιβαλ ΚΝΕ.
2 σχόλια:
Εγώ, αντίθετα με σένα, δεν είμαι τόσο χριστιανικών πεποιθήσεων! Και βέβαια χαίρομαι με το αλληλοφάγωμα του ΣΥΝ, διότι όταν εμείς είχαμε προβλήματα, αυτοί έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μας σπρώξουν παρακάτω, νομίζοντας τι είναι το ... νέο Πασόκ, οι αφελείς. Και να δεχτώ ότι κάτι τέτοιο είναι θεμιτό για το κομματικό τους συμφέρον! Αλλά η συκοφαντία τους κατά του Πασόκ και η ταύτισή του με την πολιτική της ΝΔ (κατά το τί Πλαστήρας, τί Παπάγος), πόσο δίκαιη ήταν? Οπότε, ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ!
Πρόκειται για μία από τις γνωστές κόντρές μεταξύ διαφορετικών σχημάτων που χτυπιούνται με λίγες θωρακισμένες γραμμές στις εφημερίδες. Το καλό είναι ότι αυτή η κ΄ντρα δε βγαίνει έξω από τα γραφεία και τον τύπο τους και ουδόλως επηρεάζουν το κίνημα.
Δημοσίευση σχολίου