12 Μαΐ 2009

Προβληματισμοί ιστολόγου.


Αρκετοί φίλοι αναγνώστες αναρωτιούνται τον τελευταίο καιρό, γιατί τα ποστ μου έχουν γίνει πολύ μικρά (πάντα είχα την κακή συνήθεια να γράφω ... "σεντόνια"), περισσότερο χιουμοριστικά και με αισθητά μικρότερη συχνότητα. Μήπως στέρεψα από "γνώμες", μήπως απογοητεύτηκα από όσα βλέπω γύρω μου και δεν τολμώ ή δεν θέλω να γράψω? Μήπως τελικά ισχύει και εδώ σε μένα ο κανόνας ότι ένα προσωπικό ιστολόγιο έχει 2-3 χρόνια ζωή και μετά κλείνει ο κύκλος του? Μήπως ήταν μόδα και ...πέρασε?

Οφείλω να ομολογήσω ότι με έχει προβληματίσει και εμένα αυτή η ... "συμπεριφορά" μου! Δεν νομίζω όμως ότι συμβαίνει κάτι από τα παραπάνω, τουλάχιστον έτσι όπως συνήθως εκφράζονται. Πιστεύω πως αν θέλει κανείς να βρει την πραγματική αιτία, δεν έχει παρά να ψάξει στις 925 αναρτήσεις του ίδιου του ιστολογίου και να τις συσχετίσει με την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα που ζούμε.

Τι εννοώ?

Θεωρούσα πάντοτε και εξακολουθώ να θεωρώ πως ένα επώνυμο προσωπικό πολιτικό ιστολόγιο πρέπει να είναι το πεδίο δημόσιας κατάθεσης των απόψεων του δημιουργού του και παραπέρα το μέσο δημόσιας διαβούλευσης. Μέσα από την κατάθεση απόψεων και τον διάλογο, ο ιστολόγος κάνει γνωστή στο ευρύ κοινό του διαδικτύου την προσωπικότητα του, τις θέσεις του, αναφέρει τις επιρροές που δέχεται μέσα από το διάλογο, ασκεί και δέχεται κριτική, αναθεωρεί πράγματα, επικοινωνεί.

Πέρα όμως από αυτά τα ίσως αυτονόητα για πολλούς, το ιστολόγιο -ημερολόγιο γίνεται σιγά σιγά και μια πλούσια βάση δεδομένων, προσωπικών δεδομένων του ιστολόγου, που ανά πάσα στιγμή ο κάθε επισκέπτης μπορεί να ανατρέξει και βρει τη θέση του δημιουργού σε οποιοδήποτε θέμα, να συνεχίσει έναν παλαιότερο διάλογο, να επιβεβαιώσει ή να απορρίψει μια παλαιότερη θέση κλπ.

Έκανα το πείραμα μόνος μου, σε αυτό εδώ το ιστολόγιο. Έψαξα είτε θεματικά, είτε με λέξεις κλειδιά και διαπίστωσα ότι σε πολλά θέματα που σήμερα θεωρούνται επίκαιρα, τα όσα έχω γράψει εδώ, εξακολουθούν σε μεγάλο βαθμό να ισχύουν, άλλα είναι σήμερα περισσότερο επίκαιρα από τότε που τα έγραφα, άλλα αποδείχτηκαν προφητικά και ελάχιστα έχουν διαψευστεί. Διαπίστωσα επίσης από τα στατιστικά , πως και οι επισκέπτες του ιστολογίου ψάχνουν και ξαναδιαβάζουν κείμενα του παρελθόντος. Πιστεύω λοιπόν πως ένας βασικός λόγος που δεν γράφω πια συχνά και συστηματικά μεγάλα πολιτικά κείμενα είναι το ότι σε πολλά θέματα έχω εκφράσει την άποψη μου από τη μια μεριά, από την άλλη δε οι πολιτικοκοινωνικές εξελίξεις δεν έχουν μεταβληθεί τόσο ώστε να αλλάξουν κάποια δεδομένα. Αυτό είναι και μια άποψη που έχω εκφράσει και στο παρελθόν : τίποτα το εξαιρετικά σημαντικό δεν γίνεται τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, η στασιμότητα είναι απελπιστική, το πολιτικό σκηνικό ανιαρό και παλιομοδίτικο, η κοινωνία μένει ακίνητη , αν δεν πάει προς τα πίσω. Η κοινωνία του "ωχ αδερφέ" δεν με εκφράζει και δεν με εμπνέει καθόλου!

Ο δεύτερος βασικός λόγος που με αποθαρρύνει από το να μπλογκάρω συστηματικά είναι η στασιμότητα στον δεύτερο βασικό άξονα που αποτέλεσε την αφορμή να ασχοληθώ με το "ιστολογείν" : η ανάπτυξη της κοινωνικής δικτύωσης. Λέγοντας "κοινωνική δικτύωση" δεν εννοώ φυσικά, όπως πολλοί αντιλαμβάνονται, τα νέα εργαλεία του διαδικτύου που τόσο της μόδας έχουν γίνει, αλλά την πραγματική κοινωνική δικτύωση των ανθρώπων του διαδικτύου μέσα στην πραγματική κοινωνική καθημερινότητα. Πιστεύω δηλαδή πως δεν έχει προχωρήσει όσο θα έπρεπε η δυνατότητα ο διαδικτυακός διάλογος μεταξύ επώνυμων και ανώνυμων πολιτών στο διαδίκτυο να γίνει πραγματικός διάλογος και δράση στην πραγματική κοινωνία, να δώσει την ευκαιρία δημιουργίας μικρών και μεγάλων πόλων συνεύρεσης των ενεργών πολιτών, να αποτελέσει πεδίο δράσης των πολιτών έξω και πέρα από τα σχήματα που επιβάλλουν κόμματα, συνδικάτα, ΜΜΕ και οικονομικά συμφέροντα. Και αυτά όλα να πάρουν μόνιμο κινηματικό χαρακτήρα, να έχουν συγκεκριμένα σημεία αναφοράς τόσο σε κάθε τοπική κοινωνία όσο και στο διαδίκτυο, να αναδεικνύουν προβλήματα έτσι όπως οι πολίτες τα αντιλαμβάνονται και να προωθούν λύσεις κοινά αποδεκτές από αυτούς.

Μπορεί να υπάρχουν κάποιες φωτεινές εξαιρέσεις στο πρόσφατο παρελθόν, στην πλειοψηφία τους όμως είναι τελικά πυροτεχνήματα χωρίς συνέχεια! Τι έγινε αλήθεια στα νοσοκομεία μετά την ιστορία της Αμαλίας ? Τι έγινε με την καμπάνια "κλείστε την τηλεόραση"? Και σε πιο "πολιτικά" θέματα : έφερε κανένα σοβαρό αποτέλεσμα η πρωτοβουλία "φτάνει πια" στη δημόσια τάξη? Η μήπως πιστεύει κανείς πως οι περυσινές κινητοποιήσεις για τις φωτιές θα αποτρέψουν τις φετεινές?

Ας πάμε και πιο ειδικά στο ΠΑΣΟΚ, που, ας πούμε, με ενδιαφέρει περισσότερο! Τι έγιναν όλοι αυτοί που κατάφεραν με τις παρεμβάσεις τους να ανατρέψουν το σκηνικό μετά τις εκλογές του 2007 και να αναδείξουν το ΓΑΠ ξανά στην ηγεσία? Τι έγιναν - τί γίναμε, για να μην βγάζω και τον εαυτό μου απέξω - όλοι αυτοί που πήγαν στο συνέδριο και "δίδαξαν" διάλογο μέσα από το e-forum? Τι κάνουν σήμερα ? Τι προσφέρουν πέρα από το να αναπαράγουν στα ιστολόγια την επικαιρότητα των συμβατικών μέσων και τις κομματικές ανακοινώσεις ?

Και μια και πάμε σε εκλογές σε λιγότερο από ένα μήνα! Υπάρχει αλήθεια κανείς στο διαδίκτυο που ασχολείται με το πραγματικό ευρωπαϊκό ζήτημα? Υπάρχει κανείς που να αντιλαμβάνεται πως η Αμερική που έμεινε πίσω κάποια στιγμή, που αγνόησε τις ευρωπαϊκές και παγκόσμιες προτροπές για σεβασμό στο περιβάλλον και αντιμετώπιση του προβλήματος της κλιματικής αλλαγής π.χ., σε λίγο θα μας αφήσει πολύ πίσω? Υπάρχει κανείς που να διαπιστώνει δημόσια πως η πραγματική πολιτική και κοινωνική ενοποίηση της Ευρώπης με βασικό άξονα την πράσινη ανάπτυξη, είναι περισσότερο επιτακτική από ποτέ? Και πως τελικά όλα αυτά μεταφράζονται στην καθημερινή πρακτική της ελληνικής κοινωνίας?

Τι θα ψηφίσουμε στις 7 Ιουνίου? Το αν το σημαντικότερο πολιτικό εγχείρημα των δύο τελευταίων αιώνων στην Ευρώπη θα προχωρήσει προς όφελος των λαών ή θα καταρρεύσει οριστικά ή το αν ο Παυλίδης πήρε 100.000 € για ένα σαπιοκάραβο και ο Βερελής άλλα τόσα για 80 τρόλεϋ?

Αυτοί οι προβληματισμοί δεν σταματούν εδώ. Είναι όμως κάτι που ήθελα να γράψω από καιρό! Και μου έδωσε την αφορμή να ξαναφτιάξω ένα "σεντόνι"!

Περιμένω τις απόψεις σας! Και θάθελα αυτή τη φορά να είναι πολλές.

15 σχόλια:

Πέτρος ΚΟΥΠΕΓΚΟΣ είπε...

Στέφανε,
Ως συνήθως ευθύς και περιεκτικός ανοίγεις ...όλα τα θέματα.
Όσον αφορά τα περί ιστολογίων, χρονικών κύκλων, συσσωρευμένων απόψεων που καλύπτουν διαχρονικά τα σημαντικά πράγματα, διαλόγου και επικοινωνίας με "ανοιχτά μυαλά" στους ορίζοντες που άνοιξε το διαδίκτυο και όλα τα σχετικά, συμφωνώ!!!.
Πολλοί βρίσκονται ήδη ή σύντομα θα βρεθούν στην ίδια θέση με σένα...

Τι συμβαίνει όμως τελικά στο διαδίκτυο που ξέραμε; Όντως τίποτα "σημαντικό" δεν συμβαίνει πια σήμερα στην Ελλάδα και τον κόσμο;

Ενώ είναι σίγουρο ότι τα νοσοκομεία μας και οι γειτονιές μας είναι "γεμάτα" από ΑΜΑΛΙΕΣ, ενώ η τηλεόραση και ολόκληρος σχεδόν ο τύπος ξεχειλίζει από κάθε λογής "σκουπίδια", ενώ το νερό της βρύσης μας σίγουρα δεν πίνεται όπως παλιά και σίγουρα θα στερέψει, ενώ οι πολιτικοί της σειράς (και είναι τόσοι πολλοί)συνεχίζουν να "χαιρετούν" τα πλήθη στα καφενεία και τα μνημόσυνα, ενώ οι δημοτικοί άρχοντες μόνο "άρχοντες" δεν ήταν ούτε είναι για τις ΠΟΛεΙΣ τους, ενώ οι "επιχειρηματίες" διαγκωνίζονται για την πίτα της αγοράς πατώντας όπως πάντα επί πτωμάτων, ενώ οι μαθητές και φοιτητές συναγωνίζονται στην "μαγκιά", ενώ οι αθλητές ντοπο-νικούν και οι "φίλαθλοι" τα σπάνε, ενώ τα σχολεία έχουν "τσιμέντα" για αυλές, ενώ οι δρόμοι έχουν χαλίκια και λάσπες στα σπασμένα κράσπεδα, βουλωμένους υπονόμους και σπασμένες λάμπες (όταν υπάρχουν), σβυσμένες διαγραμμίσεις και μουτζουρωμένες ταμπέλες (όταν υπάρχουν), ενώ στα δέντρα εξακολουθούν να σταυρώνονονται με καρφιά οι κάθε είδους διαφημίσεις, όταν η δημόσια περιουσία (μεγάλες και σπουδαίες εταιρίες) ξεπουλιούνται αντί πινακίου φακής
και όταν μένουν στο δημόσιο ευτελίζονται από συνδικαλιστές, πολιτικούς και "εργαζομένους"...
Μήπως δεν μας αφορούν οι βρώμικες παραλίες και ο "τουρισμός" της παράγκας, τα λεωφορεία που δεν έρχονται ποτέ στην ώρα τους, τα αεροπλάνα που στιβάζουν τους επιβάτες σε θέσεις όπως στα ΚΤΕΛ, τα τρένα που ποτέ δεν φτάνουν στην Πελλοπόνησο; Μήπως δεν υπάρχουν πια σύριγγες έξω από τα σχολεία και δεν υπάρχει χώρος για ζωή ούτε στις φυλακές ούτε στις Ιθάκες για "σωφρονισμό" ή θεραπεία;
Μήπως δεν "καπνίζουν" ακόμα πιο πολύ τα εργοστάσια που μας δίνουν ηλεκτρισμό από κατάμαυρο λιγνίτη, μήπως οι κωμικοί ηθοποιοί έχουν φύγει ή "πολιτεύονται" και οι τραγικοί ζουν την προσωπική τους τραγωδία, μήπως δεν έχουν κλείσει τα "θερινά" σινεμά, μήπως δεν είναι σιωπηλοί και απόμακροι όσοι μαθαίνουν μουσική και χορεύουν "κρυφά" μπαλλέτο ή ταγκό, μήπως δεν έχουν κρυφτεί από τα σμογκ και τα φώτα του τελευταίου χωριού τα νυχτερινά άστρα...

Νομίζω όλα αυτά εξακολουθούν να είναι εκεί...

Αυτό που δεν είναι ΕΔΩ είναι το "παράπονο" που εκφράζεις, και έχεις δίκιο, για τους λόγους που όσοι συναντήθηκαν, συναντιώνται και θα συναντιώνται σε αυτή την πλατεία δεν μετατρέπουν την φωνή τους, τις αλήθειες τους, τις διαπιστώσεις σε ΔΡΑΣΕΙΣ που φέρνουν αποτέλεσμα. Διαρκές και ζωντανό. Γιατί οι "εκρήξεις" τελειώνουν με το πυροτέχνημα. Γιατί ΔΡΑΣΕΙΣ δεν είναι οι καμπάνιες, τα σχόλια, τα widgets στα blog.

Στην ουσία ΔΡΑΣΕΙΣ είναι τα ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ τους και η συνέχεια τους.

Η δική μου απάντηση λοιπόν Στέφανε είναι στο ότι το ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ, οποιοδήποτε οικοδόμημα, χρειάζεται ΔΟΜΗ, σκελετό, οργάνωση...
Οι διαπιστώσεις, οι αποκαλύψεις και η διάδοση τους είναι χρήσιμες αλλά όχι αρκετές.

Οι φωνές τρομάζουν την συνηθισμένη κάθε λογής "εξουσία", αλλά μόνο για λίγο, γιατί ακόμα και εκείνοι οι "οργισμένοι" που μετατρέπουν τις φωνές σε βία και σφαίρες και φωτιές της κάνουν λίγο πρόσκαιρο κακό.

Είμασταν μαζί σε κάποια από αυτά που αναφέρεις και για την κοινωνία και το ΠΑΣΟΚ που σαν φορέας συλλογικής συνείδησης πολιτών περνάει εδώ και χρόνια την κρίση προσαρμογής του σε νέες συνθήκες και νέα δεδομένα.
Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα τα είδαμε.
Αν δεν συμβάλλαμε όσο θα θέλαμε σημαίνει ότι οι "αντιστάσεις" είναι ισχυρές και απέναντι στους λόγους μας, την πένα και την διαλογική μας φωνή υπάρχει μια βαρειά διαχρονική ΔΟΜΗ...

Στις 7 Ιουνίου θα στηρίξουμε αυτή την Ευρώπη που αναφέρεις. Την Ευρώπη που διαθέτει γνώση και μαθαίνει από την Ιστορία. Την Ευρώπη που δεν γίνεται "μεγάλη" απέναντι σε κάτι άλλο σε αυτό τον εύθραυστο κόσμο αλλά "μεγαλώνει" τον πολιτισμό και το μοντέλο ποιότητας που κληρονόμησε και έχει χρέος να κουβαλάει.

Κάνοντας το αυτό, μαζί με άλλα όπως αυτά που εσύ πάντα κάνεις στην τοπική σου κοινωνία, θα είμαστε σε ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ για ΔΡΑΣΗ

spallantzas είπε...

@ΠΟΛΙΣ

Πρέπει να γράψω εγώ "σεντόνι" ποστ για να γράψεις εσύ τη συνέχεια σε ..."σεντόνι" σχόλιο! Τα σέβη μου! Φιλιά στις Βρυξέλλες!

bbchris είπε...

Εύκολη η απάντηση σχετικά με την απορία σου όσον αφορά την συλλογική δράση των bloggers.
Τον ήχο των δύο χεριών τον ξέρουμε. Του ενός ποιος είναι;
Δεν είναι η φύση του μέσου τέτοια. Το μέσο είναι ατομικό και εν πολλοίς εγωκεντρικό.
Η κοινότητα των bloggers, η μπλογκόσφαιρα και άλλοι τέτοιοι χαριτωμένοι όροι, είναι εφευρέσεις των παραδοσιακών μέσων ενημέρωσης που αδυνατούν να κατανοήσουν το μέσο.
Τα υιοθέτησαν και κάμποσοι [αρκετοί είναι η αλήθεια] έλληνες bloggers επειδή ακριβώς δεν είχαν κατανοήσει ούτε οι ίδιοι το μέσο και πίστεψαν [και πιστεύουν] ότι μπορούν να αντικαταστήσουν τα παραδοσιακά μέσα, σε επίπεδο είδησης και σχολιασμού των γεγονότων.
Βέβαια κολακεύονταν και με την αναφορά που γινόταν για χάρη τους, ειδικά στην τηλεόραση. Το εγωκεντρικό του πράγματος που λέω.
Πολλοί πίστεψαν ότι είναι κάτι σημαντικό, ενώ η γνώμη τους δεν είχε/έχει περισσότερη αξία απ' του περιπτερά απέναντι. Που παρεπιπτώντος μπορεί να διατηρεί ένα αξιόλογο blog κάτω απ' το username “mojo”.
Είναι πολύ πιο πιασάρικο να ειπωθεί σε κάποιο παραδοσιακό μέσο ότι έχουμε τηλεφωνική παρέμβαση απ΄' τον πολύ γνωστό blogger mojo, απ' ότι απ' τον περιπτερά τον Μήτσο. Μην υποτιμούμε την αξία της ταμπέλας.

Και μην γελιώμαστε, οι bloggers ουδέποτε καθόρισαν την αντζέντα της επικαιρότητας. Δεν όρισαν, ούτε ορίζουν τι είναι άξιο αναφοράς. Απλά ακολουθούσαν και ακολουθούν, αυτή της τηλεόρασης κυρίως.

Το μόνο διαδικτυακό μέσο που μπορεί να αναλάβει κοινωνικές δράσεις ήταν και παραμένουν τα forum. Και λόγω των πολλών ατόμων που φιλοξενούν κάτω απ' την ίδια στέγη [λέγε με url] μπορούν να καθορίζουν και την αντζέντα. Παράδειγμα; Η Πανελλήνια ποδηλατοπορεία προχτές.
Διοργανώθηκε από ένα forum. Αυτό των podilates.gr
Δεν υπήρχε καμιά αναφορά στην τηλεόραση, αλλά αυτό δεν της απαγόρευσε να έχει 8500+ ποδήλατα στην Αθήνα.
Όπως και σε άλλο ποδηλατικό forum που παρακολουθώ εγώ, δεν τους απαγορεύει να μαθαίνουν νέους ποδηλάτες τα μυστικά του ποδηλάτου [είτε κούρσα, είτε mountain] σε συναντήσεις που οργανώνουν.
Μάλιστα για την ποδηλατοπορεία, βοήθησαν και αρκετούς να κατέβουν από μακρυνές περιοχές στο Πεδίο του Άρεως. Λόγω του μεγέθους του forum, υπήρχαν παντού κάποιοι έμπειροι σε μεγάλες αποστάσεις [κουρσάδες κυρίως], ώστε να βοηθήσουν τους άπειρους.
Το ποδήλατο είναι ένα παράδειγμα. Μπορούν να βρεθούν και άλλα, αλλά δεν νομίζω ότι υπάρχει λόγος.
Τι θέλω να πω. Συλλογικές δράσεις που εκπορεύονται απ' το διαδίκτυο υπήρχαν και υπάρχουν, ανεξάρτητα αν εμείς δεν τις γνωρίζουμε ή δεν τις κάνουν πρώτο θέμα τα παραδοσιακά μέσα. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν μειώνει την αξία της προσπάθειας κάποιων.

Οι ευρωεκλογές είναι άλλο κεφάλαιο και άλλη ιστορία που χρήζει άλλη ανάλυσης...

Ανδρέας Τριανταφυλλίδης είπε...

hello

α. πιστεύω ότι η πολιτική ιστολογόσφαιρα παράγει ολοένα καλύτερα και περισσότερα κείμενα, από μεγαλύτερη διασπορά ιστολογίων και ταυτόχρονα έχει «επεκταθεί» σε άλλες πλατφόρμες (βλ..twitter)

β. ασφαλώς ακολουθεί συχνά το ρυθμό που δίνει η επικαιρότητα, αλλά έχει αρχίσει να αναδεικνύει ή να συνδιαμορφώνει και κάποια θέματα

γ. οι πρόσφατες θετικές, για τους πολίτες, εξελίξεις στα θέματα του «telecoms package» + «2% μαύρα για εκδότες» είναι η συνέχεια προηγούμενων κινήσεων (πάρνηθα, TV, κ.λπ.) και μάλιστα με ορατό αποτέλεσμα, έστω μικρό

δ. σε ότι αφορά τους του ΠΑΣΟΚ που «δίδαξαν διάλογο», κάποιοι χάθηκαν, άλλοι θεώρησαν ότι είναι πιο σημαντικό να βοηθήουν -με άλλο τρόπο- να κερδίσει στις εκλογές, και κάποιοι συνεχίζουν να ιστολογούν

με βάση τα παραπάνω, γράφω κάποιες σκέψεις:

το έξυπνο aggregation και η ενεργητική (όχι επιθετική) ανάδειξη αξιόλογων ποστ και «ποστερ» θα γίνονται ολοένα πιο σημαντικές «υπηρεσίες» της κοινότητας του πολιτικού ιστολογείν. Το «σταχυολόγιο», στο οποίο συμμετέχω, είναι ένας τρόπος ανάδειξης, αλλά χρειαζόμαστε κι άλλες προσπάθεις

μέρος του «νέου aggregation» θα ειναι η αντιπαραβολή των θεμάτων που συζητά η ΚτΠ στο διαδίκτυο με αυτα που κυρίως κινούν τα ΜΜΕ. Και τα δύο μέρη θα ωφεληθούν από μια τέτοια -οπτική αν ειναι δυνατό- σύγκριση

οι «καμπάνιες» θα πετυχαίνουν όλο και περισσότερο, αλλά χρειάζονται καλύτερη οργάνωση και -ναι, είναι αλήθεια- «δικτύωση» με ευήκοα ώτα στα ΜΜΕ, στην Πολιτική σκηνη και σε σχετικούς Φορείς. Δε φτάνει να φωνάζουμε και να τα λέμε μεταξύ μας, αλλά πρέπει να διεκδικούμε συγκεκριμένα πράγματα, από συγκεκριμένους ανθρώπους, με συγκεκριμένους τρόπους

μια άλλη, πολύ σημαντική, προυπόθεση είναι να πάψουμε οι πολίτες να απαξιώνουμε -μεταξύ μας- προσπάθειες που έκαναν «κάποιοι άλλοι» εξ ημών.

Η ηθική ανταμοιβή είναι σημαντικό ζήτημα στις εθελοντικές προσπάθειες, και τείνουμε να προσπαθούμε να «κονταίνουμε» τους άλλους, όχι με βάση τις πράξεις, αλλά κάποια χαρακτηριστικά τους

οι διεργασίες εντός και περιφερειακα του ΠΑΣΟΚ εκπαίδευσαν τρόπον τινά μια μικρή γενιά ανθρώπων σε θέματα συμμετοχής, διαφάνειας, και άλλων buzzwords. Ας κρατήσουμε ένα μάτι στην υλοποίηση (μέρους) όσων υποσχέθηκε το ΠΑΣΟΚ, αλλά ας σκεφτόμαστε τι μπορούμε να κάνουμε -ad hoc- με άλλους συμπολίτες μας

το ιστολόγιο «άποψης» περνά ισως μια κρίση, αλλά όχι η ιστολογόσφαιρα γενικά. Ίσως να μην έχει τόση σημασία πια το τι έχουν να πουν ο Στέφανος, ο Ανδρέας, και ο Πέτρος, αλλά έχει σημασία τι θα *κάνουν* ...

Σε αυτό το σημείο ίσως πρεπει να γυρίσουμε ένα χρόνο πίσω και να θυμηθούμε κάποιες δια ζώσης συζητήσεις, και να σκεφτούμε -καθένας- γιατί δεν προχώρησε κάποια «συλλογική» προσπάθεια

πολύ μιλάμε για ομαδικές δουλειές, αλλά -νομίζω- λίγο τις προσπαθούμε

φιλικά (φυσικά)

Ανδρέας Τριανταφυλλίδης

υσ. υποθέτω ότι έχεις δει το www.deb8.gr στο οποίο αναρτώνται -κάπως πιο ευαναγνωστα- τα «προγράμματα» των κομμάτων για τις ευρωεκλογές

spallantzas είπε...

@b.b.chris
Συμφωνώ ότι το "μέσο" είναι ατομικό και όχι "συλλογικό". Συμφωνώ γιατί ... δοκίμασα τα συλλογικό και είδα τα προβλήματα. Ακόμη και τεχνικά δεν είναι ευκολο να είναι συλλογικό, αλλά και ηθικά δεν είναι τελικά σωστό.
Συμφωνώ επίσης ότι η αντιπάράθεση blogs και ΜΜΕ είναι άστοχη, ψεύτικη και τελικά κατευθυνόμενη (δυστυχώς και από τις δυο πλευρές), κύρια από ανθρώπους των ΜΜΕ που είτε αρθρογραφούν γιαυτό στις εφημερίδες τους είτε μπλογκάρουν ανώνυμα συνήθως.
Όσον αφορά τα φόρουμ, συμφωνώ πάλι εν μέρει. Ναι τα φόρουμ δίνουν περισσότερη δυνατότητα διαλόγου, πιο ισότιμου ίσως από ένα μπλογκ, αλλά πάλι και στα φόρουμ δεν υπάρχει ουτε αρχή ούτε τέλος, και αυτό οφείλεται και σε τεχνικούς και ουσιαστικούς λόγους που δεν θα αναλύσω σε ένα σχόλιο.
Ίσως δεν έγινε κατανοητός ο προβληματισμός μου : το πρόβλημα μου δεν είναι να ανοίξουμε κι άλλο τον διαδικτυακό διάλογο. το πρόβλημα μου είναι να μεταφερθεί η εμπειρία αυτού του διαδικτυακού διαλόγου στις πραγματικές τοπικές κοινωνίες μέσα από δράση που θα αποκτήσει μόνιμο χαρακτήρα, σημεία αναφοράς, κινηματικά χαρακτηριστικά και συνέχεια.
Μπορεί 8.500 ποδηλάτες να βγήκαν στην Αθήνα και άλλοι τόσοι σε άλλες 30 πόλεις, αλλά πόσοι από αυτούς γνωριστηκαν, πόσοι κουβέντιασαν για λύσεις πέρα από τη διαμαρτυρία, πόσοι θα ξαναβρεθούν μαζί και σε άλλο πρόβλημα? Πάλι οι ίδιοι και περισσότεροι , πάλι με κοινό στόχο και δράση?

spallantzas είπε...

@ανδρέα τριανταφυλλίδη
Ως προς το 1ο σκέλος του σχολίου, επέτρεψε μου να μην είμαι τόσο αισιόδοξος.
Όσον αφορά το υπόλοιπο σχόλιο , υπάρχει μια φράση που διαφωνώ σε μεγάλο βαθμό :
" οι «καμπάνιες» θα πετυχαίνουν όλο και περισσότερο, αλλά χρειάζονται καλύτερη οργάνωση και -ναι, είναι αλήθεια- «δικτύωση» με ευήκοα ώτα στα ΜΜΕ, στην Πολιτική σκηνη και σε σχετικούς Φορείς. Δε φτάνει να φωνάζουμε και να τα λέμε μεταξύ μας, αλλά πρέπει να διεκδικούμε συγκεκριμένα πράγματα, από συγκεκριμένους ανθρώπους, με συγκεκριμένους τρόπους"

Αν η δικτύωση εξαντλείται στα "ώτα των ΜΜΕ" , στους Πολιτικούς και στους φορείς είναι χαμένη από χέρι. Αν για κάθε τι που θέλουν να κάνουν οι ενεργοί πολίτες , πρέπει να ... αναφέρονται στα ΜΜΕ, σε πολιτικούς και σε οργανώσεις παλιού τύπου, τότε καλύτερα να μην το κάνουν.

Από την άλλη συμφωνώ απολύτως στο σεβασμό της δράσης του κάθε πολίτη. η δικτύωση των ενεργών πολιτών του διαδικτύου στην πραγματική κοινωνία δεν επιτρέπεται να σημαίνει καπέλωμα κάθε άλλης δράσης οποιουδήποτε σχήματος, αλλά αντίθετα σεβασμός και - αν απαιτείται - καλόπιστη κριτική και διάλογος.

Αφού μιλάμε για μια δίκαιη κοινωνία , πρέπει να αντιληφθούμε ότι αυτή προϋποθέτει και τη δίκαιη συμμετοχή των πολιτών. Και δίκαιη συμμετοχή των πολιτών προκύπτει μόνο μέσα από τον ισοτιμο διάλογο και την αυτοοργάνωση. Και το διαδίκτυο είναι ΤΟ εργαλείο για αυτό!

Ευάγγελος είπε...

Σας παρακολουθώ συστηματικά το τελευταίο διάστημα. Ανεφέρεστε σε πολλά και διαφορετικά θέματα, αλλά γράφετε με συναίσθημα κι αυτό με παρακινεί ακόμα περισσότερο για να συμμετάσχω στο διάλογο. 'Εχετε δίκιο σε πολλές από τις επισημάνσεις που διατυπώνετε. Δεν χρειάζεται όμως να υπερεκτιμούμε το διαδίκτυο, ούτε να υποτιμούμε εκείνα για τα οποία δεν έχουμε δει ακόμα αποτελέσματα. Είναι αλήθεια, πως συμμετέχοντας σ' αυτό το "νέο" φαινόμενο των ιστολογίων δεν προσδοκούσα ν' αλλάξω μονομιάς τον κόσμο. Επιδίωξή μου, η κατάθεση κι η ανταλλαγή σκέψεων ή απόψεων με αφορμή είτε γεγονότα της επικαιρότητας, είτε γενικότερα ζητήματα πολιτικής και κοινωνικής χροιάς. Θεωρώ το μέσα αυτό πολύ προσωπικό, ώστε να συνεγείρει δράσεις ή επαναστάσεις. Οι δράσεις συμβαίνουν έξω στην κοινωνία και τη ζωή. Αυτό δε σημαίνει κατά τη γνώμη μου ότι όλα όσα γράφονται και προβάλονται εδώ μέσα είναι από χέρι καμμένα ή χαμένα, απλώς δεν εμπεριέχουν τη δυναμική για να προκαλέσουν τις επιπτώσεις που έχουν οι πολιτικές πρωτοβουλίες και αποφάσεις εκεί έξω. Τίποτα δεν πάει χαμένο, ο μεστός λόγος -οπουδήποτε κι αν διατυπώνεται- ανθρώπων με γνώση, μεράκι και βιώματα είναι λίπασμα για το σπόρο της προόδου, της ανάπτυξης και της αλλαγής. Να είστε καλά.

spallantzas είπε...

@Ευάγγελο
Συμφωνώ απόλυτα! Ύστερα από 4 ολόκληρα χρόνια καθημερινής τριβής με το χώρο, νομίζω πως έχεις απόλυτο δίκαιο.
Το διαδίκτυο είναι εργαλείο! Απλώς θεωρώ πως δεν έχουμε μάθει ακόμη τις δυνατότητες του, δεν έχουμε μάθει να το αξιοποιούμε όσο και όπως πρέπει στην καθημερινότητα, μακριά από την οθόνη του υπολογιστή.

Βέβαια υπάρχει και ένα άλλο πρόβλημα. Υπάρχει πραγματική ελευθερία στον ιστό? Τι θα συμβεί αλήθεια αν οι πολίτες με τη δράση τους εντός και εκτός διαδικτύου αμφισβητήσουν πραγματικά την οποιαδήποτε εξουσία? Μήπως τότε αυτοί που ελέγχουν τον παγκόσμιο ιστό, δεν περιοριστούν σε "περιορισμούς" τύπου Κίνας και απλά ... κατεβάσουν το διακόπτη?

Ανδρέας Τριανταφυλλίδης είπε...

«Αν η δικτύωση εξαντλείται στα "ώτα των ΜΜΕ" , στους Πολιτικούς και στους φορείς»

Δεν είπα να εξαντλείται κει, αλλά να γίνουν οι ad-hoc κινήσεις πολιτών παράγοντας ενός ευρύτερου πολιτικού συστήματος που θα τους περιλαμβανει

διαχωρίζω btw τις «θεσμοθετημένες» εκφράσεις της ΚτΠ (πχ ΜΚΟ), από τις οργανωμένες κινήσεις και τα ελεύθερα πολιτόνια που έχουν σχέσεις μεταξύ τους

όταν διεκδικούν κάτι οι πολίτες αυτό το κάτι είναι -συχνότατα- αρμοδιότητα πολιτικών και φορέων. Σε αυτές τις περιπτώσεις, με/σε αυτούς πρέπει να μιλήσεις και από αυτούς πρέπει να διεκδικήσεις

spallantzas είπε...

@Ανδρέας Τριανταφυλλίδης
Μόνο που όποτε μιλήσαμε με/σε αυτούς δεν είδαμε ...φως!
Διεκδίκηση ναι! Άδεια - έγκριση όχι!

Ανδρέας Τριανταφυλλίδης είπε...

μίλησα για ισότιμη συμμετοχή στο πολιτικό σύστημα, όχι για δουλικές σχέσεις Στέφανε

spallantzas είπε...

@Ανδρέας Τριανταφυλλίδης
Σε αυτό συμφωνούμε! Απλώς επέμεινα για να γίνει κατανοητό από τους υπόλοιπους.

aeroxeimarros είπε...

Σκέφτεσαι και πράττεις εξαιρετικώς...

όσο για το τι θα ψηφίσουμε; θεωρώ ότι περισσότεροι θα είναι αυτοί που θα ψηφίσουν στην eurovision παρά στις ευρωεκλογές.-

des είπε...

Αλλάξανε τα πράγματα….

Πρέπει να σας πω ότι είδα το κείμενό σας το είδα στην ώρα που γράφτηκε αλλά από τότε, δεν μπόρεσα, δεν πρόλαβα να σας απαντήσω, αν και το ήθελα και το είχα στο νου μου τις προηγούμενες ημέρες. Αλλά καταλαβαίνετε. Το σπίτι, η οικογένεια, η κόρη μου που είναι 15 μηνών και βγάζει δόντια και υποφέρει η καημένη, φίλοι , τραπέζια κλπ, δεν μου έδωσαν τον χρόνο να σας γράψω νωρίτερα αν και το ήθελα.

Και η ανάγκη πρέπει να σας πώ προέκυψε από το ότι κατανοώ τις αγωνίες και τους προβληματισμούς σας, πλην όμως δεν μπορώ να τους… ακολουθήσω.

Μάλιστα, οι πρώτες μου σκέψεις ήταν πολύ σκληρές σχετικά με τα όσα γράφετε.
Είπα, ο κύριος είναι πασόκος και προσπαθεί να μας πείσει .. για το καλό και αγνό θέσεων και προθέσεων κλπ.. ναι αλλά μας τα είπαν κι άλλοι ….
Μάλιστα σκέφτηκα επίσης ότι είστε από τους «καινούργιους» που παρασύρθηκαν(!) από τις νεοσοσιαλιστικές ιδέες του κ. Γιώργου ..τόσο πολύ που δεν βλέπετε το παζάρι που λειτουργεί γύρω του και γύρω μας ….
Μετά είπα, ε, έμμισθος να είναι ο άνθρωπος , κοιτάει να κολλήσει κανα κομματικό ένσημο και πολύ καλά κάνει…. Άλλωστε όπως λέει κι ο σύντροφος Μίμης (ο σύντροφος στο Πασοκ εννοώ, μην μπερδεύεστε με το παρελθόν, επειδή ο Μίμης είναι ανετούλης και με μεγάλη ευκολία πηγαίνει κατά που του αρέσει.. και πολύ καλά κάνει γιατί η αριστερά στην ελλάδα είναι ασφυκτική και πολλά χρόνια πίσω…)
«ο κάθε αγώνας ακυρώνεται εάν δεν υπάρχει προσωπικό όφελος ή κίνητρο».
Κι έψαξα, όπως καταλαβαίνετε, το δικό σας…..

Σε ορισμένα σημεία του λόγου σας ,μάλιστα, μου δημιουργήθηκε και μια αίσθηση παλαιοκομματισμού… σαν να μου ξύπνησε κάτι από το παρελθόν … ενα πολύ «κομ ιλ φό» συναίσθημα….


Ύστερα, μετά που σκέφτηκα καλύτερα και πιο ψύχραιμα τα όσα γράφετε, τα είδα και τα έκρινα με μεγάλη επιείκεια και κατανόηση.
Και να σας το πώ απλά, στα βασικά συμφωνούμε, στις ιδέες. Στην με το ζόρι κομματικοποίηση τα χαλάμε.


Κοιτάξτε, για να μην με παρεξηγήσετε και θεωρήσετε ακόμη και …σαμποτέρ(!) της έντιμης και αξιόλογης προσπάθειάς σας, θέλω να σας πω ότι στα βασικά, και στην ουσία, συμφωνώ μαζί σας, χωρίς να πολιτικοποιώ τα πράγματα, χωρίς να πασοκίζω καθόλου, μιας και όπως είπαμε δεν εχω λόγο να το κάνω. Στο σοσιαλισμό, κατά τα άλλα πιστεύω, αλλά δεν εχω και ιδεολογικές ψευδαισθήσεις. Βλέπω κατά τα άλλα τον κυρ Γιώργο να προσπαθεί να διαχειριστεί αυτήν την απίθανη (παλιο)παρέα Πασόκων που ο καθένας θέλει να δικά του κι άμα δεν τα πάρει…. κάνει τη ζωούλα του κυρ - Γιώργου και του κόμματός του πατίνι. Εγώ, λοιπόν, ποια και γιατί να εχω Πασοκική ιδεολογία; Εχω μόνο πολιτική.
Και δεν το κρύβω ότι εχω ψηφίσει τον κυρ- Γιώργο και θα το ξανακάνω γιατί μου αρέσει ο τύπος του και -ας πούμε- και η προσπάθειά του. Αλλά, ίσα με εκεί. Το ότι του δίνω την ψήφο μου δε σημαίνει ότι δεν βλέπω και τη γίνεται ή ότι θα του βάλω σώνει και καλά ιδεολογικό φερετζέ. Ούτως ή άλλως ένσημα δε χρωστάω σε κανένα κόμμα και σε κανέναν πολιτικό. Δεν περιμένω «πρόσληψη» και δεν χρωστάω στήριξη σε κανέναν. Θεωρούμε ελεύθερη. Από άλλους δε ξεροκέφαλη και αουτσάιντερ! (δείτε το με χιούμορ αυτό, εγώ πια γελάω πολύ…. Γιατί δεν σας κρύβω ότι εχω περάσει και πολύ προβληματικές πολιτικές περιόδους και μου πήρε και έναν κάποιο καιρό να τις ξεπεράσω..! ξέρετε, εγώ έπεσα στην παγίδα ότι αν δεν πολιτικολογήσεις είσαι «χαζός» .. μετά κατάλαβα ότι τελικά είσαι σοφός…. Αυτά όμως θέλουνε έναν κάποιο χρόνο και εμπειρίες και ωριμότητα και δεν γίνονται με το ζόρι.

Λοιπόν, ξέρετε τι εχω καταλάβει ύστερα από χρόνια ενασχόλησης με την ελληνική μπλογκόσφαιρα;
Ότι, όπου παίρνει χαμπάρι ο κόσμος ότι τα πράγματα κομματικοποιούνται τότε, κάνει πίσω. Απομακρύνετε και λέει, ναι ναι εντάξει ρε φίλε, ψήφισε ότι θες, εσύ την είδες ετσι, -ανακάλυψες ενδεχομένως το Πασοκ, αύριο ίσως ανακαλύψεις κάτι άλλο- αλλά εγώ τι φταίω, και που θες τώρα να με πάς;….
Ετσι εχω δει ότι σκέπτεται και αντιδρά ο κόσμος. Πόσο μάλλον ο απλός σοφός παιδευμένος κόσμος, αυτός που ξέρει πως όπου και να πάει πρέπει να έχει κανα φράγκο στην τσέπη διαφορετικά κανένα κόμμα δεν τον σώζει… πόσο μάλλον αυτήν την εποχή (ούτε καν οι πιστωτικές κάρτες του Πασοκ….!)

Προχθές μίλαγα με μια νοσοκόμα. Είχα πάει να αιμοδοτήσω. Και όταν της είπα ότι δουλεύω στα μίντια ξέρετε τι μου είπε.. οτι δουλεύει στον Άγιο Σάββα κι ότι πριν από καιρό της είχε κάνει εντύπωση που είχε «πέσει γραμμή» να προσέξουν ιδιαίτερα μια δημοσιογράφο. Δεν το καταλαβαίνω, μου είπε, αφού σε όλους τα ίδια κάνουμε.
Και μου διηγήθηκε παράλληλα το εξής, ότι ύστερα από παραμονή για ένα τουλάχιστο δεκάωρο δίπλα στην ασθενή, βγήκε για λίγο από τον θάλαμο, για να ακούσει από τον συνοδό της δημοσιογράφου που έκανε το ίδιο επάγγελμα, «ορίστε, αφήνει μόνη της την ασθενή, αυτή είναι η ελλάδα» τότε, μου είπε η γυναίκα, κατάλαβα το πόσο … στον κόσμο τους είναι οι δημοσιογράφοι. Τα μπέρδεψε όλα, εμένα, την ελλάδα, το «σύστημα»… δεν με ρώτησε όμως τι ανάγκες εχω. Αν εχω αφήσει πίσω μου προσωπικές ανάγκες και παιδιά κι αν πληρώνομαι στην ώρα μου…



Συγνώμη, ειλικρινά συγνώμη κύριε, που μπήκα στο σπίτι σας, στο μπλόγκ σας, να σας πώ ότι … σας συμπαθώ αλλά … δεν σας ακολουθώ.
Συγνώμη, ειλικρινά, αν σας χαλάω τον ενθουσιασμό θα μπορούσα να μην πώ και τίποτα, αλλά το κείμενό σας , ειλικρινά μου άρεσε. Εξ ού και οι ενστάσεις….


www.adespoti.blogspot.com
www.exoumekaileme.blogspot.com

spallantzas είπε...

@despina
Σε ευχαριστώ ειλικρινά για το σχόλιο σου, το οποίο θεωρώ ένα από τα σημαντικότερα που έχω λάβει σε αυτό το ιστολόγιο.
Είσαι το πρότυπο ενδιαφέροντος πολίτη που βρίσκει κανείς στο διαδίκτυο και η τοποθέτηση σου απλά επιβεβαιώνει τα όσα κατα καιρούς πιστεύω και έχω γράψει.
Τον δικό μου "ενθουσιασμό" δεν τον χαλάς καθόλου, το αντίθετο μάλιστα. Κάποιων άλλων τον υπέρμετρο ενθουσιασμό χαλάς σιγουρα, αν βέβαια δίνουν προσοχή σε τέτοιες τοποθετήσεις, που αποτελούν την πλειοψηφική έκφραση των πολιτών, και δεν έχουν ζαλιστεί από την επάνοδο στην εξουσία.
Νάσαι καλά!