"Χθες βράδυ ολοκλήρωσα το διάβασμα των γραπτών αιτημάτων πολιτών (εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας ,δευτεροβάθμιας και τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, συνδικαλιστικών οργανώσεων, γονέων, φοιτητών και γενικά πολιτών που έχουν σχέση με τα εκπαιδευτικά δρώμενα).
Το 95% των αιτημάτων αναφερόταν σε προσωπικές εξυπηρετήσεις (αποσπάσεις και μεταθέσεις εκπαιδευτικών, μετατάξεις, θητεία πρυτάνεων, αποζημιώσεις μελών ΔΕΠ κ.λ.π). Σε κανένα από τα αιτήματα των παιδαγωγών μας ή των παιδαγωγών οι οποίοι εκπροσωπούν τις εκπαιδευτικές μονάδες, δεν αναφερόταν η λέξη παιδί, μαθητής, φοιτητής ή έστω να διαφαίνεται αυτό μέσα από το κείμενο .
Το ίδιο συμβαίνει και με καθημερινές τηλεφωνικές επικοινωνίες με το γραφείο μου.
Κανένας διευθυντής σχολείου, διευθυντής εκπαίδευσης κ.λ.π., οι οποίοι είναι κοντά με τά παιδιά καθημερινά και λόγω του ότι βρισκόμαστε στην αρχή της σχολικής χρονιάς δεν έχει επικοινωνήσει μαζί μας.
Τα χειρόγραφα αιτήματα των μαθητών στις καταλήψεις μας διαβιβάζονται "κατά καθήκον" ή και "εκ παραδρομής" (δύο φράσεις τις οποίες χρησιμοποιεί στα εγγραφά του ο δημόσιος υπάλληλος για να έχει την συνείδησή του ήσυχη για τα θέματα που δεν μπορεί να χειριστεί)."
Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα της ελληνικής εκπαίδευσης! Και είναι πολύ σημαντικό αυτό να ακούγεται από τα χείλη του αρμόδιου υπουργού! Εξίσου σημαντικός θα είναι και ο τρόπος να ...σπάσει αυτό το ανάλγητο σύστημα συντεχνιών και μικροσυμφερόντων που κρατάει αιχμάλωτη την εκπαίδευση στη χώρα.
Θέλει γερό στομάχι Γιάννη Πανάρετε αυτή η προσπάθεια! Και θέλει και συμμάχους! Πιστούς συμμάχους μέσα στην κοινωνία και τους πολίτες. Υπάρχουν ! Βρείτε τους και προχωρείστε!
Υ.Γ. Απορώ πάντως ! Ο διευθυντής αυτού του σχολείου δεν θάπρεπε να έχει επικοινωνήσει ...χθες?
3 σχόλια:
Το ερώτημα είναι Στέφανε ποιος τοποθέτησε και ποιος αξιολόγησε ποτέ αυτούς τους διευθυντές και τους προισταμένους. Στο 80%, η καριέρα των στελεχών της εκπαίδευσης είναι ως εξής. Μπαίνω σε ένα καλό κόμμα (εξουσίας βεβαίως - βεβαίως), μετά ασχολούμαι με τα "κοινά" (ΟΛΜΕ ΕΛΜΕ), κατόπιν εκλέγομαι στα δ.σ., μετά εκλέγομαι στο υπηρεσιακό συμβούλιο όπου καλλιεργώ πελατειακές σχέσεις με τους εκ/κους και το κόμμα. Τέλος περιμένω την σειρά μου, παίρνω μόρια από τα προηγούμενα και γίνομαι στελεχος της εκπ/σης. Ελπίζω κάποτε να τα μάθει αυτά και ο υπουργός.
Όταν η εκπαίδευση έχει καταντήσει μία εργασία με στόχο μόνο να κερδίζουμε χρήματα, τότε πώς να μην κινούνται έτσι...
Στέφανε μπράβο για την ανάρτηση.
Πήγαμε σχολείο, τελείωσαν και τα παιδιά το σχολείο και δυστυχώς πολύ δυστυχώς οι φωτεινές εξαιρέσεις εκπαιδευτικών είναι λίγες.Συμφωνώ βέβαια με τον Βαγγέλη σε όλα. Αυτός τα ξέρει από μέσα εγώ τα βλέπω απ' έξω με τους μαθητές μου στο φροντιστήριο και τα παιδιά μου.
Το ίδιο ερώτημα με τον υπουργό εχουν και αυτά: Υπάρχουν για το σχολείο και τους καθηγητές τους;
Που είναι η δημιουργία; Που είναι οι στόχοι; Η συνεργασία; Που είναι το ήθος και τα οράματα;
Ακόμα και οι περίπατοι των παιδιών είναι σαν χαλασμένη κονσέρβα.
Αν μας διαβάζουν οι ''επάνω'' ας κάνουν κάτι.
Ελπίζω Στέφανε όμως...
Ελπίζω ακόμα
Δημοσίευση σχολίου