20 Μαρ 2012

Το επιμύθιο ενός ιστολογίου.Μερος 2ο: η τελευταία συνομιλία.

Στις 9 Νοεμβρίου του 2011 το βράδυ έγραψα το τελευταίο μου μέηλ προς τον ΓΑΠ. Λίγες ώρες πριν ανακοινωθεί η κυβέρνηση συνεργασίας υπο τον Παπαδήμο. Από εκεί και πέρα ξέρουμε όλοι τι συνέβη. Αυτό που θα προσπαθήσω να κάνω τις επόμενες μέρες θα είναι να περιγράψω, μέσα απο την δική μου οπτική τα γεγονότα που μεσολάβησαν αυτά τα οκτώ χρόνια. Υπάρχουν πράγματα που λίγοι τα ξέρουν, η τα ξέρουν και δεν θέλουν να τα πουν. Η παράδοση των "ιστορικών" λέει πως πρέπει να αφήνεις λίγο χρόνο να περάσει, ώστε να μπορούν να κριθούν με νηφαλιότητα και αντικειμενικότητα.
Προσωπικά δεν προσδοκώ την κρίση κανενός, αντίθετα πιστεύω πως πρέπει να λεχθούν τώρα, γιατί στους καιρούς κρίσης της δημοκρατίας πρωτα από όλα και μετά της οικονομίας, θα πρέπει οι πολίτες που καλούνται να ψηφίσουν, να έχουν γνώση ώστε να μπορούν να πάρουν την ευθύνη που τους αναλογεί.

"Δεν ξέρω αν αυτά που ακουω και διαβάζω, περί Πετσάλνικου και Κακλαμάνη ισχύουν, αλλά και μόνο που τα ακουω, βγαίνω απο τα ρούχα μου! Αν ισχύουν, έχω την αίσθηση πως για μια ακόμη φορά το καρκίνωμα που λεγεται ΠΑΣΟΚ, δεν νοιάζεται για την πατρίδα αλλά για την πάρτη του! 
Δεν φτάνει που με την λαμπρά ξεκάθαρη στάση σου τους έσωσες απο τον αφανισμό (που τελικά θα τον προτιμούσα, αλλά χωρίς να πάρει και εσενα μαζι, γιατι δεν το αξιζεις), δεν φτάνει που τους εξασφάλισες μια ακόμη ευκαιρία να επιβιώσουν πολιτικά και να παραμείνουν στην εξουσία, τώρα σου ζητάνε και τα ρέστα?

Ξέρουμε όλοι πολύ καλά ότι ένα σχήμα υπο τον Παπαδήμο, με τις όποιες αδυναμίες και συμβιβασμούς, το οποίο θα αφεθεί να κυβερνησει πολιτικά για τουλάχιστον 6 μήνες είναι η μονη σωστή λύση για την Ελλάδα αυτήν την ώρα. Και η μόνη αποδεκτή από την Ευρώπη και κυρίως τη Γερμανία, γιατί εδω που φτάσαμε ο μόνος αξιόπιστος στρατηγικός σύμμαχος για τον μέλλον μας είναι η Γερμανία. Ας γίνει λοιπόν επιτέλους για να προχωρήσουμε. Κι ας μην κάνουμε τα χατηρια του κάθε Τυχοδιώκτη Πασόκου! 

Και μετά εσύ, αν θες να παραμείνεις στο πολιτικό προσκήνιο (κατά τη γνώμη μου είναι εκ των ουκ ανευ, αλλά με διαφορετικό τρόπο και από διαφορετικό σχήμα) έχεις τον ικανό πολιτικό χρόνο (ο οποίος σε συνθηκες κρίσης είναι εξαιρετικά συμπυκνωμένος) να κάνεις αυτά που δεν έκανες 7 χρόνια τώρα: να παιξεις το χαρτί της συμμετοχικής δημοκρατίας σε όλο της το μεγαλείο με τους πολίτες και να ανατρέψεις το ίδιο βιαια και συθεμελα το κομματικό status quo. Όχι για να κερδηθούν οι επόμενες εκλογές, αυτό λίγη σημασία έχει πια. Αλλά για να έχουν μέλλον τα παιδιά μας. 

Ο Σαρλ Ντε Γκωλ είχε πει : "Στην πολιτική είσαι αναγκασμένος να προδώσεις ή τη χώρα σου ή τους ψηφοφόρους σου. Εγώ προτιμώ το δεύτερο". Κάντο πράξη χωρίς καμιά έκπτωση και η πατρίδα και οι πολιτες θα σε ευγνομωνουν!"

Δεν υπάρχουν σχόλια: