Για να χαρακτηριστεί ένα καθεστώς Δημοκρατικό, πρέπει να εκπληρώνει κάποιες προϋποθέσεις. Μια από τις προϋποθέσεις αυτές, είναι να υπάρχει έστω και κατ’ ελάχιστο συμμετοχή του λαού στη διαμόρφωση της θέλησης της πολιτείας, εκφραζόμενη με τις περιοδικές εκλογές για την ανάδειξη αντιπροσώπων, στηριζόμενη στην πλειοψηφία που ισχύει σαν απόφαση του συνόλου.
Αυτή όμως η πατροπαράδοτη φιλελεύθερη αντιπροσωπευτική δημοκρατία είναι στην ουσία μια φτωχή δημοκρατία, που απαραίτητα συνοδεύεται από την αδράνεια και την αλλοτρίωση των πολιτών και αυτοκαταστρέφεται εκ των έσω, αν δεν την σταματήσει η οικοδόμηση και ανάπτυξη ευρύτερων συμμετοχικών διαδικασιών, που στηρίζονται στην άποψη ότι η δημοκρατία είναι μια διαδικασία του συνόλου της κοινωνίας.
Έτσι δημοκρατία είναι ένα καθεστώς, που οι πολίτες γνώστες της συμμετοχής σε δημόσιες υποθέσεις και είναι εκπαιδευμένοι στην τέχνη της κοινωνικής επικοινωνίας και ικανοί να ξεχωρίζουν τις προϋποθέσεις του ομαδικού από τον ατομικό τρόπο σκέψης, το «Εμείς» από το «Εγώ». ( Barber ).
Η απόκτηση της γνώσης, άρα και της ικανότητας που περιγράφεται στον ορισμό, μπορεί γρήγορα να αποκτηθεί μέσα από διαδικασίες εκμάθησης και διαφώτισης, από τις οποίες οι πολίτες αποκτούν περισσότερη γνώση και περισσότερη ευαισθησία για τα προσωπικά συμφέροντα όπως και γι΄ αυτά των άλλων, αναπτύσσοντας έτσι πολιτικό πνεύμα και υπευθυνότητα για τα ζητήματα της κοινότητας.
Η συμμετοχική δημοκρατία δεν είναι απλά ένα καθεστώς, αλλά ένας τρόπος ζωής ή τρόπος ύπαρξης που μπορεί να επεκταθεί και να γενικευθεί σε πολλά πεδία. Δίνει βάρος στην ενεργό συμμετοχή των πολιτών, στη διευθέτηση των συγκρούσεων μέσω διαλόγου και στη συζήτηση.
Το σύνθημα είναι : Κυβέρνηση μέσω σύμπραξης και διαλόγου, και ΟΧΙ διευθέτηση των συγκρούσεων μέσω προσταγών, αγώνων και νομιμοποιημένης ισχύος, μέσω αγοράς και πλειοψηφίας ή μέσω διαπραγματεύσεων.
Οι τρόποι συμμετοχής των πολιτών και οι διαδικασίες λήψης των αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα, πρέπει να καθοριστούν με ακρίβεια και σαφήνεια με δημοκρατικές διαδικασίες. Η συμμετοχική δημοκρατία πέραν από την συνεχή εκπαίδευση και διαφώτιση των πολιτών, απαιτεί για την διακυβέρνηση την χρησιμοποίηση των νέων τεχνολογιών, τόσο για την άσκηση και διαχείριση της εξουσίας, όσο και για την πληρέστερη και ταχύτερη ενημέρωση της κυβέρνησης και των πολιτών, για να υπάρχει έτσι η δυνατότητα πλήρους συμμετοχής στην λήψη των αποφάσεων που αφορούν την κοινότητα, χωρίς το εμπόδιο του χρόνου και των αποστάσεων.
Πρώτη δημοσίευση : diablog.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου