Πολίτες και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις.

Τα τελευταία 15 χρόνια ο ρόλος των ΜΚΟ και στην Ελλάδα ακολουθεί τους ρυθμούς της υπόλοιπης Ευρώπης και του κόσμου.

Σήμερα είναι καταγεγραμμένες πάνω απο 3.000 (!) ΜΚΟ στη χώρα μας . Περίπου 500 απο αυτές δρούν ουσιαστικά και έχουν μέλη πάνω απο 150.000 πολίτες , που αποτελεί το 60% των ενεργών πολιτών που συμμετέχουν σε ΜΚΟ γενικά. Το 80% αυτών των οργανώσεων δρά τοπικά , το 10% περιφερειακά και μόλις ενα 10% πανελλαδικά ή διεθνώς. Ο οικονομικός προϋπλογισμός αυτών των οργανώσεων ξεπερνα σήμερα τα 5.000.000 ευρώ. Η πλειοψηφία των οργανώσεων αυτών είναι εθελοντικές κινήσεις αλληλεγγύης , ενώ υπάρχουν και παραρτήματα διεθνών ΜΚΟ με δράσεις που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος και την καταπολέμηση της φτώχιας.
Όμως , όπως πολλά πράγματα στην Ελλάδα , έτσι και η ανάπτυξη των ΜΚΟ γίνεται στρεβλά ,
με αποτέλεσμα η δράση τους να μην γίνεται εύκολα κατανοητή και αποδεκτή απο τους πολίτες και πολλές από αυτές να οδηγούνται στο περιθώριο ή σε ακραίες καταστάσεις και στην απαξίωση.

Τα ερωτήματα είναι πολλά και θα παραθέσουμε μερικά , με αφορμή και την πρόσφατη συζήτηση που άνοιξε με πρωτοβουλία πολλών ΜΚΟ για την θεσμοθέτηση του ρόλου της κοινωνίας των πολιτών και των οργανώσεών της στην επικέιμενη αναθεώρηση του συντάγματος.

Παραθέτουμε παρακάτω μερικά :

• Ποια η σχέση των ΜΚΟ και του εθελοντισμού μετην “κοινωνική οικονομία” και τον “Τρίτο Τομέα” ;
• Γιατί οι ΜΚΟ περιθωριοποιούνται ? είναι αυτό δείγμα ελιτίστικης συμπεριφοράς ή αποτέλεσμα μη γνώσης της πραγματικότητας?
• Γιατί στελέχη ΜΚΟ χρησιμοποιούν την ιδιότητα τους αυτή για να ανέλθουν κομματικά και πολιτικά σκαλοπάτια? είναι αυτό θεμιτό?
• Ποιο είναι το είδος της πολιτικής των κομμάτων που εντάσσει στη λειτουργία τους την αυτόνομη δράση της εθελοντικής προσφοράς στο πλαίσιο της Κοινωνίας των Πολιτών;
• Πώς συνεργάζεται η πολιτεία με τις εθελοντικές μη κυβερνητικες οργανώσεις και ομάδες χωρίς να τις κηδεμονεύσει;
• Πώς στρέφεται η δράση των ΜΚΟ και των κινήσεων πολιτών σε κρίσιμους τομείς και δεν αναλώνεται σε δευτερεύουσας σημασίας δράσεις ή αποκλεισμούς;
• Ποια τα κριτήρια αξιολόγησης χρηματοδοτούμενων προγραμμάτων των ΜΚΟ?
• Και το μείζον: Πώς νοείται από τούδε απολογισμός κυβερνητικού έργου, χωρίς απολογισμό για το “πώς” και το “ποια τα αποτελέσματα” της ενεργοποίησης της Κοινωνίας των Πολιτών;

Κάποιοι θα θεωρήσουν ότι οι απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα είναι εύκολο να δοθούν με βάση την παγκόσμια αλλά και την ελληνική εμπειρία. Εγω θα πω ότι αν ήταν τόσο έυκολο , τότε πολλά πραγματα στην Ελλαδούλα μας θα ήταν πολύ καλύτερα , αλλά δεν είναι.

Τώρα λοιπόν που ξεκινάει η συζήτηση για την αναθεώρηση του συντάγματος , ανεξάρτητα απο το αν γίνει ή όχι , είναι μια καλή ευκαιρία να τεθούν όλα τα θέματα στο τραπέζι ώστε να πειστούν οι πολίτες για την αναγκαιότητα της δράσης των ΜΚΟ και γενικότερα των κινήσεων πολιτών , τόσο σε τοπικό όσο και σε ευρύτερο πεδίο.

Πρώτη δημοσίευση : diablog.gr