Όσο διάβαζα χθες βράδυ το προσχέδιο που έδωσε στη δημοσιότητα το ΥΠΕΠΘ , ο θυμός και η οργή διαδεχόταν την απογοήτευση και την περιφρόνηση.
Εξακολουθώντας να διατηρώ την πρώτη εντύπωση ότι δεν αξίζει τον κόπο να σχολιάσεις αυτό το προσχέδιο, γιατί καμιά σχέση δεν έχει με τα πραγματικά προβλήματα της ανώτατης εκπαίδευσης , αλλά και πιστεύοντας επίμονα ότι η όλη συζήτηση είναι εντελώς εκτός θέματος και σε αυτό ευθύνονται δυστυχώς όλες οι πλευρές που αντιπαρατίθενται, άρχισα να ανακαλύπτω “πονηρές” θέσεις και διατάξεις , κρυμμένες πίσω από αναδιατυπώσεις άρθρων του 1268/82 που δεν έχουν να κάνουν τόσο με τα δήθεν “καυτά” ζητήματα που αντιπαρατίθενται υπουργείο και πανεπιστημιακή κοινότητα, αλλά με την γενικότερη φιλοσοφία της κυβέρνησης, την πολιτική της θέση για το που πρέπει να πάει η παιδεία.
Θα φέρω δύο παραδείγματα.
1. Στο Αρθρο 1 , παρ.1 του 1268/82 αναφέρεται :
Το Κράτος έχει την υποχρέωση να παρέχει την πανεπιστημιακή εκπαίδευση σε κάθε Έλληνα πολίτη που το επιθυμεί, μέσα από διαδικασίες που ορίζονται κάθε φορά από το νόμο.
Στο προσχέδιο αυτή η παράγραφος καταργείται.
2. Στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου στο νόμο αναφέρεται ότι η πανεπιστημιακή εκπαίδευση παρέχεται στα πανεπιστήμια που έχουν ως αποστολή :
β) Να συντείνουν στη διαμόρφωση υπεύθυνων ανθρώπων με επιστημονική, κοινωνική, πολιτιστική και πολιτική συνείδηση και να παρέχουν τα απαραίτητα εφόδια που θα εξασφαλίζουν την άρτια κατάρτισή τους για επιστημονική και επαγγελματική σταδιοδρομία.
Στο προσχέδιο η παράγραφος αυτή έχει αναδιατυπωθεί ως εξής:
β) Να συμβάλλουν στη διαμόρφωση υπεύθυνων πολιτών, ικανών να αντιμετωπίζουν τις ανάγκες όλων των πεδίων των ανθρώπινων δραστηριοτήτων με επιστημονική, επαγγελματική και πολιτιστική επάρκεια και με σεβασμό στις πανανθρώπινες αξίες της δικαιοσύνης, της ειρήνης, της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της αλληλεγγύης.
Βλέπετε καμιά διαφορά ? Από πρώτη ματιά ίσως όχι , απλά ίσως η διατύπωση έγινε πιο “μοντέρνα” . ΛΑΘΟΣ.
Πρώτα πρώτα λείπουν δύο βασικές εκφράσεις , η πολιτική και κοινωνική συνείδηση, η οποία και προφανώς δεν αντικαθίσταται απο το σεβασμό σε αξίες.
Το δεύτερο όμως και σημαντικότερο . Η αλλαγή του ρήματος συντείνω με το συμβάλλω , αλλά και η αντικατάσταση του εξασφαλίζω τα εφόδια για σταδιοδρομία με το δίνοντας απλά επάρκεια ( με βάση ποια κριτήρια ?) μειώνει σαφέστατα την υποχρέωση της πολιτείας να παρέχει παιδεία και να εγγυάται για αυτό. Προσέξτε , λέω να παρέχει παιδεία και να εγγυάται γιαυτό , δεν λέω δημόσια ή ιδιωτική.
Είναι προφανές ότι κάποιοι κουτοπόνηροι στο ΥΠΕΠΘ , βασιλικότεροι του βασιλέως, που ποιός ξέρει σε ποιόν ή ποιους θέλουν να πουλήσουν εξυπηρέτηση, άρχισαν ήδη το ξήλωμα της Δημόσιας Ανώτατης Εκπαίδευσης και αναγορεύουν εαυτούς σε νομοθέτες συνταγματικού επιπέδου. Με άλλα λόγια νομοθετούν πάνω σε θέματα που δεν είναι αντικείμενο τους αλλά αντικείμενο συνταγματικής αναθεώρησης, ο διάλογος για την οποία μόλις τώρα άρχισε και θα ολοκληρωθεί στην επόμενη βουλευτική περίοδο.
Και μόνο αυτά τα δύο προαναφερθέντα παραδείγματα, που ουσιαστικά δίνουν την πολιτική διάσταση των προτεινόμενων αλλαγών, αποδεικνύουν με τον πιο περίτρανο τρόπο ότι η κυβέρνηση και η ΝΔ ούτε διάθεση για ουσιαστικό διάλογο έχει , ούτε σκοπεύει να απεμπολήσει τα συμφέροντα που εξυπηρετεί. Η κυβέρνηση απλά πιστεύει ότι τα προβλήματα της ανώτατης εκπαίδευσης θα λυθούν με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Τελεία. Δεν έχει παρακάτω. Εκεί τελειώνει η πολιτική της.
Υπάρχουν και δύο άλλα στοιχεία στο προτεινόμενο προσχέδιο που πραγματικά είναι για γέλια και δείχνουν την προχειρότητα του εγχειρήματος.
Το ένα έχει να κάνει με το λεγόμενο ” 4ετές αναπτυξιακό πλάνο ” , που ουδεμία σχέση έχει με ανάπτυξη , αλλά είναι απλά μια ακόμη γραφειοκρατική διαδικασία στα απιθανα γραναζια του ελληνικού κράτους που αντί να συμβάλει στην αυτοτέλεια των ΑΕΙ , μάλλον την αποδυναμώνει κι άλλο.
Είναι αστείο αλλά σαν ανάπτυξη νοούνται οι λειτουργικές δαπάνες, το προσωπικό ,οι επενδύσεις (?!). Είναι επίσης αστείο ότι αναφέρεται ότι το πρόγραμμα αυτό πρέπει να κινείται ” εντός των προβλεπόμενων ορίων του κρατικού προϋπολογισμού και του προγράμματος δημοσίων επενδύσεων για την ανώτατη εκπαίδευση”. Και αν και κάπου παρακάτω αναφέρονται “συμπληρωματικές χρηματοδοτήσεις” καμιά διαδικασία και εγγυήσεις δεν προβλέπονται για αυτές. Και βέβαια όλο αυτό το 4ετές πλάνο είναι πάντα στην κρίση του εκάστοτε υπουργού παιδείας και όχι μόνο. Τέλος πουθενά στο θέμα , αλλά και σε ολόκληρο το προσχέδιο δεν αναφέρεται λέξη για αξιολόγηση.
Το δεύτερο έχει να κάνει με τον περίφημο (εκπληκτικός όρος) Εκτελεστικό διευθυντή οικονομικών και διοικητικών υποθέσεων. Χθες τον αποκάλεσα manager , σήμερα το παίρνω πίσω. Είναι απλά ο λογιστής του κάθε ΑΕΙ. Ξέρετε , εκείνος με τα έξτρα μανίκια που βλεπαμε παλιά στις ταινίες , για να μη λερώνεται από το μπλε καρμπόν!! Μια οργανική θέση πραγματικά χωρίς νόημα , αντικείμενο και σκοπό. Αντικαθιστά τον προϊστάμενο γραμματειών , απλά αυτός θα κάνει και τα λογιστικά , πουθενά δεν αναφέρονται προσόντα και προϋποθέσεις - θα γίνει ΠΔ - ούτε αναφέρεται αν θα πρόκειται για υπαλλήλους του δημόσιου τομέα ή επιστήμονες με σύμβαση έργου . Αναφέρεται πάντως ρητά ότι διορίζεται με απόφαση υπουργού, κι ας λέει ύστερα από πρόταση του ΑΕΙ.
Απο εκεί και πέρα θέματα όπως στο ν+2 , η εκλογή ΔΕΠ, τα συγγράμματα,κλπ δεν αξίζει τον κόπο να σχολιαστούν . Θεωρώ ότι αυτά τα θέματα θάπρεπε να είναι αντικείμενο προβληματισμού και αποφάσεων του κάθε ΑΕΙ χωριστά. Αλλά τότε πρέπει να μιλήσουμε για πραγματική αυτοτέλεια και δεν μιλάμε αυτή τη στιγμή.
Είναι προφανές ότι η Πανεπιστημιακή κοινότητα θα απορρίψει στο σύνολό του το προσχέδιο. Είναι επίσης σχεδόν προφανές ότι η κυβέρνηση δεν θα κάνει πίσω σε τίποτα απο τα “μπαλώματα ” που επιχειρεί και ίσως και να μην κάνει τίποτα απολύτως προς το παρόν.
Εξακολουθώ να πιστεύω πως κάποιος πρέπει να πάρει την πρωτοβουλία να ανοίξει τον πραγματικό διάλογο. Δημοσιεύτηκαν αρκετά κείμενα τον τελευταίο καιρό , τόσο απο επώνυμους και ειδικούς , όσο και απο πολίτες , όπως εδώ στο diablog, που δείχνουν το δρόμο.
Επιτέλους . Ακουεί κανείς ?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου