Όμως δυστυχώς υπάρχουν και δημοσιεύματα και καταχωρήσεις που επιβεβαιώνουν τις ανησυχίες που έχουν εκφραστεί για το θέμα. Έπεσε στα χέρια μου χθες το περιοδικό RΑΜ του Ιανουαρίου. Στο τεύχος αυτό υπάρχουν αρκετές αναφορές στο OLPC, κάποιες απο αυτές εξαιρετικά ενδιαφέρουσες. Μάλιστα σε μια από αυτές αναφέρεται χαρακτηριστικά (Σελ. 22):
” … Εν τω μεταξύ πληθαίνουν οι αναφορές για εμπλοκή της Microsoft στο project OLPC. Ο καθηγητής του ΜΙΤ (εννοεί - τον κ.Νεγκρεπόντε) αποκάλυψε ότι ήδη η Microsoft διεξάγει δοκιμές για την μεταφορά των Windows CE σε πρότυπο λαπτοπ με θύρα μνήμης SD που προστέθηκε ειδικά για αυτόν τον σκοπό στη συσκευή…”
Παρακάτω στη σελίδα 38, υπάρχει το άρθρο του Τάσου Καφαντάρη με τίτλο “Αϊ-Νεγκρεπόντε, φέρε μου το λαπτοπ!”, όπου υπάρχει πάλι μια παρουσίαση του πρωτοτύπου. Εκεί αναφέρεται και το εξής καταπληκτικό :
“…Επίσης η ψηφιακή στρατηγική της Ελληνικής κυβέρνησης προβλέπει για το μαθητικό αυτό υπολογιστή μια κατ’ αρχάς πειραματική α’ φάση το 2007, που θα επεκταθεί στο πλήρες εύρος της έως το τέλος του 2008, με αγορά 1.300.000 φορητών για τους μαθητές και τους δασκάλους τους…” (!!)
Υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα στοιχεία στο άρθρο, όπως οι δυσκολίες στις διαπραγματεύσεις που υπάρχουν π.χ. με τη Νιγηρία υπο την πίεση της Intel και της Microsoft
(τελικά αυτά τα παιδιά δεν θα δουν ουτε φτηνό λαπτοπ φαίνεται), η υπαναχώρηση της Ταϋλάνδης μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα, και η άρνηση της Ινδίας και της Κίνας να συμμετέχουν στο project, επειδή δεν τους δίνεται η δυνατότητα της συμπαραγωγής (Μιχάλη Νάκο : έχεις να κάνεις κανένα σχόλιο επ’ αυτού?).
Το πιο εντυπωσιακό πάντως είναι ότι στις λίγες σελίδες που χωρίζουν τα δύο προαναφερθέντα άρθρα υπάρχει ολοσέλιδη καταχώρηση της Microsoft Hellas (Σελ. 19) με τίτλο “βλέπουμε” (τι ειρωνεία !!!) και υπότιτλο “τον βασιλιά των αιθέρων” που παραπέμπει στην ιστοσελίδα με τίτλο ” Συνεργάτες στη μάθηση” σχετικά με την περιβόητη - και ακόμη μη δημοσιοποιήσιμη ως προς κάποια μυστικά πρωτόκολλα - συμφωνία ΥΠΕΠΘ και Microsoft. Στην καταχώρηση αναφέρεται το εξής:
” Τα παιδιά ονειρεύονται να πετάνε ψηλά. Τα όνειρά τους είναι οι δυνατότητες τους. Και με τα κατάλληλα εργαλεία και λίγη βοήθεια τα όνειρα τους θα γίνουν κάτι περισσότερο από το πάθος τους: Θα γίνουν η ζωή τους. Αυτή είναι μια μόνο από τις αμέτρητες περιπτώσεις που μας εμπνέουν να δημιουργούμε λογισμικό που σας βοηθά να ανακαλύψετε και να ξεπεράσετε τις δυνατότητες σας.”
Συμπεράσματα:
1. Κυβέρνηση και Αξιωματική αντιπολίτευση πλειοδοτούν στο ποιός θα μοιράσει (με χρήματα των ελλήνων φορολογουμένων) τα περισσότερα πράσινα μηχανάκια στα ελληνικά σχολεία, την ώρα που το ίδιο το project διεθνώς φαίνεται να είναι σε προβληματική φάση και να δέχεται αφόρητες πιέσεις απο τους μεγαλοκαρχαρίες του χώρου.
2. Η υποκρισία περισσεύει ακόμη περισσότερο στην κυβέρνηση που το παίζει σε δυο ταμπλό (μάλλον καταλαβαίνοντας πιο γρήγορα ότι πολύ σύντομα θα γίνουν ένα), πετώντας ένα νουμερο για προεκλογική κατανάλωση και υλοποιώντας παράλληλα μια αδιαφανή συμφωνία με την “μεγάλη κυρία” για τον πλήρη εγκλωβισμό και της εκπαίδευσης στο “παραθυρικό άρμα”.
3. Η αγαστή συνεργασία Ελλήνων επιστημόνων - που τυχαίνει παράλληλα να είναι βασικά στελέχη και σύμβουλοι κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σε θέματα Κοινωνίας της Πληροφορίας - στο OLPC project δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά για το τι εξυπηρετεί τελικά η από κοινού επιμονή σε ένα εγχείρημα, που οι μεν το χαρακτηρίζουν “φιλελεύθερο και πρότυπο” και οι δε “αριστερό και προοδευτικό”.
4. Η παγκόσμια κυρίαρχος του παιχνιδιού μάλλον κρυφογελάει με αυτά που βλέπει, ενώ συνεχίζει αμέριμνη τη δουλειά της. Στο δε ελληνικό πεδίο ειδικά, έχοντας δέσει χειροπόδαρα την κυβέρνηση, προχωράει προκλητικά την υλοποίηση της συμφωνίας και δεν φαίνεται να ανησυχεί για τις προεκλογικές ντουφεκιές περί εκατομμυρίων και βάλε πράσινων διαβόλων, που στη χειρότερη περίπτωση για αυτήν θα τρέχουν μάλλον και Windows CE.
Ο Τάσος Καφαντάρης θέτει στο άρθρο του ένα τελευταίο απλό ερώτημα στον Μιχάλη Μπλέτσα :
“τι θα συμβεί αν μέχρι την έναρξη της μαζικής παραγωγής (του OLPC) - ας πούμε το 2008 - οι Κινέζοι και η Intel βγάλουν φορητό με 100 δολλάρια?”
Και η απάντηση :
“Τότε … νικήσαμε! Θα έχουμε πετύχει το στόχο μας, που είναι ακριβώς η διάθεση προσιτού σε όλους εργαλείου για την κάλυψη του ψηφιακού χάσματος”.
Ειλικρινά απορώ με την , ας μου επιτρέψει ο κατά τα λοιπά αξιολογότατος έλληνας επιστήμονας, “ελαφρότητα” της απάντησης.
Δηλαδή όταν το ελληνικό κράτος - υπό οποιαδήποτε κυβέρνηση, από ότι είναι βέβαιο- θα έχει δεσμευτεί να αγοράσει - χωρίς καμιά διαπραγμάτευση και με απευθείας και αδιαφανή διαδικασία - και να προσφέρει 1.300.000 OLPC στην ελληνική εκπαίδευση και κυκλοφορήσει ένα ανταγωνιστικό προϊόν στην αγορά ίσως και με πιο προχωρημένα χαρακτηριστικά και τεχνολογία, εμείς θα φωνάζουμε “ζήτω, νικήσαμε το ψηφιακό χάσμα” ??!!!
Τελικά έχω άδικο να πιστεύω ότι πίσω από το “νικήσαμε” κρύβεται και το “κονομήσαμε”?
Πρώτη δημοσίευση : diablog.gr
1 σχόλιο:
Ενδιαφέρον άρθρο του εκ Λαρίσης συνονόματου ΣΠ για το OLPC.
Τελικά έχω την αίσθηση ότι επιβεβαιώθηκαν (πιο γρήγορα από ότι προσωπικά περίμενα, αλλά αυτοί είναι οι ρυθμοί στις νέες τεχνολογίες) οι επιφυλάξεις που εκφράστηκαν (μεταξύ αυτών και ο γράφων) σχετικά με την πολιτική εκμετάλλευση του OLPC των (175 και όχι) 100$ και στην Ελλάδα.
Και μπορεί η αρχική ιδέα να τάραξε όντως τα παγκόσμια νερά των υπολογιστών και της επικοινωνίας, αλλά η λογική του “αυτό είναι και κανένα άλλο” αρχίζει να εκθέτει ανεπανόρθωτα αυτούς που την υιοθέτησαν. Ευτυχώς πάντως που κάποιοι το κατάλαβαν νωρίς και αναθεώρησαν τη δημόσια τοποθέτηση τους.
Δημοσίευση σχολίου