Το συνεχιζόμενο σαφάρι του Βαγγέλη Βενιζέλου στα media τις τελευταίες μέρες (ανάμεσα σε μαυροπουκαμισάδες Κρητικούς , ΕΚΑΜ και μαντινάδες) που του προσφέρουν διάπλατα το "σαλόνι" τους (με αποκορύφωμα τη χτεσινή συνέντευξη στον Μάκη) για να μας εξηγήσει ότι είναι "καλός οικογενειάρχης" , ότι υπήρξε στα νιάτα του "και κεντρώος και αριστερός" επειδή μιλούσε με τον Ηλιού και τον Κύρκο ( δηλαδή μ' αυτή τη λογική και ο Μητσοτάκης που συγκυβέρνησε με τον Φλωράκη πρέπει να χαρακτηριστεί και κομμουνιστής!), ότι δεν φταίει αυτός που κατέβηκε ο πίνακας στην Outlook, αλλά ο καλλιτέχνης τον κατέβασε μόνος του ( γιατί αυτό μου θυμίζει τις πρακτικές "αυτολογοκρισίας" άλλων εποχών?) και ότι δεν ήταν υπέρ της αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες , αλλά σαν παπαδοεγγόνι, θεωρούσε πως αυτό έπρεπε να είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης με την εκκλησία (δηλαδή μήπως και σήμερα πρέπει να διαπραγματευτούμε με τον Άνθιμο για το θέμα των Σκοπίων?) με βάζει στο πειρασμό για πρώτη και τελευταία φορά (και ζητώ εκ των προτέρων συγγνώμη γιαυτό) να προδημοδιεύσω αποσπάσματα από το αυριανό άρθρο - προσωπική εξομολόγηση του Νίκου Κοτζιά στην Αξία.
Αυτή είναι η τελευταία δημοσίευση μου - εκτός συγκλονιστικού απροόπτου - πριν την εκλογή της Κυριακής. Δεν βλέπω το λόγο που ίσως κάνουν κάποιοι άλλοι, ενός πολιτικού απολογισμού αυτών των δύο μηνών. Σε αυτό τουλάχιστον το ιστολόγιο τα πράγματα γράφτηκαν ξεκάθαρα από την πρώτη μέρα, αν δε κάποιος με παρακολουθεί συχνά γράφτηκαν και πολύ πιο πριν.
Θεωρώ πως στο διαδίκτυο έγινε ίσως (με ελάχιστες εξαιρέσεις) το πλουσιότερο και ορθολογικότερο κομμάτι διαλόγου αυτής της μετά από πολλά χρόνια (επιτέλους) έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης. Μιας αντιπαράθεσης που δεν περιορίστηκε στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, αλλά απλώθηκε στην κοινωνία του διαδικτύου γενικότερα.
Αυτές τις 55 μέρες συζητήσαμε πολιτικά, διαφωνήσαμε ή συμφωνήσαμε, κάναμε κριτική, συχνά έντονη, προς κάθε πλευρά, κάναμε χιούμορ καλό αλλά και "μάυρο", θέσαμε μεγάλα θέματα για συζήτηση, συχνά ταρακουνήσαμε τα λασπόνερα των media με καίριες παρεμβάσεις. Θεωρώ πως η στάση της πολιτικής blogoκοινωνίας, άσχετα με τη θέση που πήρε ο καθένας, ήταν σημαντική σε αυτόν τον πολιτικό αγώνα και την οδήγησε ένα σκαλοπάτι παραπάνω στην εκτίμηση των χρηστών του διαδικτύου.
Νέοι bloggers εμφανίστηκαν στην "πλατεία" (ελπίζω να μην είναι περαστικοί), νέες μορφές συνεργασίας και συλλογικοτήτων επεχείρησαν διατύπωση κοινών προτάσεων και δράσεων ( ένα καλό παράδειγμα που θα συνεχίσει και μετά την Κυριακή είναι οι "Φάκελλοι Προτάσεων" ), και γενικά έγινε περισσότερο από ποτέ ορατή η διάθεση των ιστολόγων να παρέμβουν ουσιαστικότερα στο ελληνικό κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι.
Προσωπικά θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους πέρασαν από το ιστολόγιο αυτές τις μέρες (και ήταν ανέλπιστα πολλοί) και άφησαν το σχόλιο τους ή συζήτησαν με μένα και με τρίτους πάνω σε άρθρα που αναρτήθηκαν. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω όλους όσους μου έστειλαν κείμενα τους και να ζητήσω συγγνώμη που δεν δημοσιεύτηκαν όλα (δεν ήταν θέμα συμφωνίας, αλλά θέμα χρόνου).
Πιστεύω πως από Δευτέρα - και ανεξάρτητα από το κατά πόσο ενδιαφέρει και θα ικανοποιήσει τον καθένα μας το αποτέλεσμα της εκλογής της Κυριακής - ξεκινάμε από μια καλύτερη αφετηρία τόσο σαν ιστολόγοι, όσο και σαν ενεργοί πολίτες. Και πρέπει να συνεχίσουμε με περισσότερη πίστη σε αυτόν τον δρόμο. Μπορούμε και πρέπει να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο το ρόλο μας στην ουσιαστική , εναλλακτική και καθαρή πληροφόρηση της κοινωνίας μας μέσα από το διαδίκτυο, κόντρα σε πρακτικές όπως αυτή των "ιδιοκτητών" του "'Εθνους".
" .... Φέτος τον Οκτώβριο, «το Έθνος» ξεκίνησε για πολλοστή φορά, εκστρατεία ανώνυμης αρθρογραφίας σε βάρος μου διότι πίστευε ότι έπρεπε να σιγήσει κάθε κριτική φωνή προς τον Β.Βενιζέλο. Μου διατυπώθηκε, μάλιστα, η σύσταση όχι μόνο να μην γράφω κριτικά στην Ημερήσια, που ανήκει στον ίδιο όμιλο με το «Έθνος», αλλά να μην επανέλθω σε δημόσια κριτική στον Β.Βενιζέλο (θέλω να πιστεύω ότι σε αυτό δεν έχει καμιά ανάμειξη ο τελευταίος). Εξήγησα στους κομιστές τέτοιων αγγελιών, ότι ούτε σε φεουδαρχία ζούμε, ούτε σε χούντα. Ο,τι εξάλλου και επί χούντας πάλεψα ορθοστατών για τις απόψεις μου. Όπως έκανα και το 1989. ....Αξίζει πραγματικά να διαβάσετε αύριο ολόκληρο το άρθρο του ΝΚ για να κατανοήσετε το μέγεθος της υποκρισίας και της σκοπιμότητας.
....
.... Πρόκειται για τον πλήρη παραλογισμό: σε μια εφημερίδα, όπως το «Έθνος» που παραδοσιακά άνηκε στην Δημοκρατική Παράταξη, το κουμάντο το κάνει μια παρέα που πάλεψε το 1989 για την παραπομπή σε δίκη του Ανδρέα Παπανδρέου! ... "
Αυτή είναι η τελευταία δημοσίευση μου - εκτός συγκλονιστικού απροόπτου - πριν την εκλογή της Κυριακής. Δεν βλέπω το λόγο που ίσως κάνουν κάποιοι άλλοι, ενός πολιτικού απολογισμού αυτών των δύο μηνών. Σε αυτό τουλάχιστον το ιστολόγιο τα πράγματα γράφτηκαν ξεκάθαρα από την πρώτη μέρα, αν δε κάποιος με παρακολουθεί συχνά γράφτηκαν και πολύ πιο πριν.
Θεωρώ πως στο διαδίκτυο έγινε ίσως (με ελάχιστες εξαιρέσεις) το πλουσιότερο και ορθολογικότερο κομμάτι διαλόγου αυτής της μετά από πολλά χρόνια (επιτέλους) έντονης πολιτικής αντιπαράθεσης. Μιας αντιπαράθεσης που δεν περιορίστηκε στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, αλλά απλώθηκε στην κοινωνία του διαδικτύου γενικότερα.
Αυτές τις 55 μέρες συζητήσαμε πολιτικά, διαφωνήσαμε ή συμφωνήσαμε, κάναμε κριτική, συχνά έντονη, προς κάθε πλευρά, κάναμε χιούμορ καλό αλλά και "μάυρο", θέσαμε μεγάλα θέματα για συζήτηση, συχνά ταρακουνήσαμε τα λασπόνερα των media με καίριες παρεμβάσεις. Θεωρώ πως η στάση της πολιτικής blogoκοινωνίας, άσχετα με τη θέση που πήρε ο καθένας, ήταν σημαντική σε αυτόν τον πολιτικό αγώνα και την οδήγησε ένα σκαλοπάτι παραπάνω στην εκτίμηση των χρηστών του διαδικτύου.
Νέοι bloggers εμφανίστηκαν στην "πλατεία" (ελπίζω να μην είναι περαστικοί), νέες μορφές συνεργασίας και συλλογικοτήτων επεχείρησαν διατύπωση κοινών προτάσεων και δράσεων ( ένα καλό παράδειγμα που θα συνεχίσει και μετά την Κυριακή είναι οι "Φάκελλοι Προτάσεων" ), και γενικά έγινε περισσότερο από ποτέ ορατή η διάθεση των ιστολόγων να παρέμβουν ουσιαστικότερα στο ελληνικό κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι.
Προσωπικά θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους πέρασαν από το ιστολόγιο αυτές τις μέρες (και ήταν ανέλπιστα πολλοί) και άφησαν το σχόλιο τους ή συζήτησαν με μένα και με τρίτους πάνω σε άρθρα που αναρτήθηκαν. Θέλω επίσης να ευχαριστήσω όλους όσους μου έστειλαν κείμενα τους και να ζητήσω συγγνώμη που δεν δημοσιεύτηκαν όλα (δεν ήταν θέμα συμφωνίας, αλλά θέμα χρόνου).
Πιστεύω πως από Δευτέρα - και ανεξάρτητα από το κατά πόσο ενδιαφέρει και θα ικανοποιήσει τον καθένα μας το αποτέλεσμα της εκλογής της Κυριακής - ξεκινάμε από μια καλύτερη αφετηρία τόσο σαν ιστολόγοι, όσο και σαν ενεργοί πολίτες. Και πρέπει να συνεχίσουμε με περισσότερη πίστη σε αυτόν τον δρόμο. Μπορούμε και πρέπει να ενισχύσουμε ακόμη περισσότερο το ρόλο μας στην ουσιαστική , εναλλακτική και καθαρή πληροφόρηση της κοινωνίας μας μέσα από το διαδίκτυο, κόντρα σε πρακτικές όπως αυτή των "ιδιοκτητών" του "'Εθνους".
1 σχόλιο:
Προσυπογράφω, Στέφανε.
Καλως όρισες στους "φακέλους". Περιμένουμε και τις δικές σου προτάσεις για την παιδεία, καθώς, και όποιου ακόμα θέλει να συμμετάσχει. Έχεις δίκιο. Όλοι εμεις θα υπάρχουμε και μετά την Δευτέρα. Η στήριξη μου στον Γιώργο συνοδεύετε με μηδενική ανοχή. Αν δεν πράξει όσα έχει υποσχεθεί θα με βρεί (όχι μόνο εμένα αλλά πολλούς) απέναντι του. Διότι, όπως εύστοχα έχεις γράψει, "θα μιλήσουνε οι πράξεις"...
Δημοσίευση σχολίου