Την Πρωτοχρονιά κάθε χρόνο κυκλοφορούν μόνο οι πρωινές εφημερίδες. Η ύλη τους συνηθίζεται - μια και τυπώνονται μια μέρα πριν - να είναι απολογισμοί της χρονιάς που φεύγει και προσδοκίες και πόθοι για αυτήν που έρχεται.
Αυτή την τακτική ακολούθησε και το "Βήμα της Πρωτοχρονιάς". Και οφείλω να πω πως είπε τις "επιθυμίες" του ξεκάθαρα, τόσο στον τίτλο, όσο και στην τρίτη σελίδα κάτω από την ενότητα "διεργασίες" με τίτλο : " Έτος πολιτικών εκπλήξεων το 2008".
Σε τι συνίστανται οι "πολιτικές εκπλήξεις" ? Κατά το Βήμα σε τρία πράγματα :
Αυτή την τακτική ακολούθησε και το "Βήμα της Πρωτοχρονιάς". Και οφείλω να πω πως είπε τις "επιθυμίες" του ξεκάθαρα, τόσο στον τίτλο, όσο και στην τρίτη σελίδα κάτω από την ενότητα "διεργασίες" με τίτλο : " Έτος πολιτικών εκπλήξεων το 2008".
Σε τι συνίστανται οι "πολιτικές εκπλήξεις" ? Κατά το Βήμα σε τρία πράγματα :
- Επισπεύδεται από τον κ. Ευ. Βενιζέλο η ανακοίνωση για την ίδρυση πολιτικού ομίλου, προβληματισμοί στο ΠαΣοΚ εν όψει συνεδρίου.
- Ανησυχούν οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων από τη σταδιακή αποσύνθεση του δικομματισμού που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις.
- Προς ηλικιακό ντόμινο στα άλλα κόμματα αν ο κ. Αλ. Τσίπρας διαδεχθεί τον κ. Αλ. Αλαβάνο στην ηγεσία του Συνασπισμού
Οφείλω να ομολογήσω εξ αρχής ότι προβληματίστηκα πολύ διαβάζοντας το κείμενο - σας συστήνω να το κάνετε και εσείς - αν θα έπρεπε να ασχοληθώ μαζί του σε αυτό το blog. Και αυτό γιατί, κατά τη γνώμη μου πρόκειται από τη μια μεριά για μνημείο πολιτικής μπαρούφας, από την άλλη επιβεβαιώνει το πρόσφατα ρηθέν "όταν ο κόσμος αλλάζει, η Ελλάδα ρεμβάζει"!
Κι αν το κείμενο ήταν ενυπόγραφο, δεν θα ασχολιόμουν, γιατί θα βρισκόμουν στη δύσκολη θέση να κάνω σκληρή κριτική και στον (όποιον) γράφοντα. Επειδή όμως είναι ανυπόγραφο, και άρα θέση της εφημερίδας, νομίζω πως πρέπει να ασχοληθώ. Ξεκινώντας λοιπόν θα πω πως με λίγες λέξεις , το συγκεκριμένο κείμενο είναι η πλήρης ανάλυση της "γραμμής" του "συγκροτήματος" εδώ και 6 μήνες, δηλαδή από πριν τις εκλογές του καλοκαιριού μέχρι και σήμερα. Ποιά είναι αυτή η γραμμή ? Απλά : " Κτυπείστε αλύπητα τον Παπανδρέου"!! Και αυτή η γραμμή πλέον παίρνει μορφή "υποδείξεων" προς "ημετέρους"!
Γιατί πως αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί η πρόβλεψη (στην ουσία υπόδειξη) για επίσπευση δημιουργίας "ρεύματος Βενιζέλου" στο ΠΑΣΟΚ? Εδώ φυσικά ο παραλληλισμός με τους "Νέους Εργατικούς" είναι για γέλια (ή για κλάματα μήπως?) όταν συνδέεται και με την άποψη του εκλογικού σώματος (μέσω των δημοσκοπήσεων) για στροφή του ΠΑΣΟΚ προς τα αριστερά, αλλά και με την απόρριψη της γενιάς των 45ρηδων από την πολιτική.
Πως μπορεί να ερμηνευτεί η "ανησυχία" (δηλαδή η ευχή) για "αποσύνθεση του δικομματισμού", όταν στη ουσία πρόκειται για μετάλλαξη του (και ουσιαστικά ενίσχυση του) σε ένα σύστημα αρεστό έως υποτακτικό στα ισχυρά συμφέροντα? Όταν με τον νέο εκλογικό νόμο ο δικομματισμός επιβιώνει και με 38%, ενώ ένας συνασπισμός της όλης αριστεράς μπορεί να κερδίσει μεν, δεν μπορεί να κυβερνήσει δε?
Και τέλος πως μπορεί να ερμηνευτεί η πρόβλεψη (εδώ κι αν είναι ευχή) για "ηλικιακό ντόμινο" στα κόμματα από την εκλογή Τσίπρα (που το συγκρότημα σπρώχνει με χίλια) στην ηγεσία του ΣΥΝ? Όταν ξέρουμε πολύ καλά την κατάσταση στη Νεολαία όλων των κομμάτων, αλλά ειδικότερα του ΠΑΣΟΚ, μια κομματική νεολαία παιδί του κυβερνητισμού των προηγούμενων ετών, που συντηρείται στα γραφεία και τα παραμάγαζα των πρώην κυβερνητικών και των νυν βουλευτών, συμπεριφερόμενη ως εν αναμονή κυβερνητικοί παράγοντες της επόμενης δεκαετίας?
Και επειδή φαντάζομαι ότι θα βρεθούν κάποιοι που θα πουν πως είμαι προκατειλημμένος, θα σας πω ότι το καλύτερο το άρθρο του Βήματος το κρατάει για το τέλος.
Υπό τον τίτλο "δεν είμαστε Πακιστάν" , αναφέρει την ύπαρξη βουλευτών (χαρακτηριζομένων ως Πακιστανών) που " θεωρούν απαράδεκτο το φαινόμενο των πολιτικών δυναστειών που κυριαρχεί στην πολιτική ζωή του τόπου" ! Αυτό κι αν είναι "βλέπε ΓΑΠ" !! Άντε και ολίγον "βλέπε Ντόρα" , αλλά αυτή δεν είναι αρχηγός ακόμη και αυτό έχει τη σημασία του. Αλλά και διότι το πουλέν του συστήματος παραμένει ο "καταλληλότερος" Καραμανλής. Ένας πρωθυπουργός απόλυτα ελεγχόμενος απο το σύστημα, που απλώς φροντίζει να τον ενισχύει περισσότερο . Πως? Μα αποδυναμώνοντας το ΠΑΣΟΚ και τον Παπανδρέου ειδικά, αλλά και μετατρέποντας (ουσιαστικά προτρέποντας) την αριστερά σε μια life-style αμφισβήτηση, όπου οι "στα λόγια ) trendy (αλλά στις πρακτικές παλαιοκομματικοί σταλινιστές) του "ρεύματος" θα κυριαρχήσουν των (ανέκαθεν) emo της "ανανέωσης".
Και όλα αυτά σε ένα σκηνικό πλήρους αποξένωσης απο ότι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο, ακόμη και δίπλα στην πόρτα μας (τα πρόσφατα επεισόδια στα Ίμια ελάχιστα διαφέρουν από αυτά προ δεκαετίας, αλλά - ω του θαύματος - ελάχιστα απασχολούν). Για μας είδηση είναι τα κροκοδείλια δάκρυα του Ψωμιάδη στην Αρχιεπισκοπή, για μας είδηση είναι οι περιπέτειες των Νεοελλήνων στις εκδρομές τους στην Πράγα, για μας είδηση είναι το αν πηδούσε ο Ζαχόπουλος ή τον πηδούσαν, για μας είδηση είναι το τι λέει ο Άνθιμος για το Σκοπιανό και όχι η επίσημη κυβέρνηση. Για μας δεν είναι είδηση οι 1.000 και πλέον χωματερές που θα πρεπε να έχουν κλείσει και απο χθές μας επιβαρύνουν με νέα πρόστιμα προς την ΕΕ . Για μας δεν είναι είδηση η απίστευτη μόλυνση του Σαρωνικού απο τα "ποτάμια" των βιομηχανιών της Αττικής. Για μας δεν είναι είδηση η εγκατάλειψη της Ηλείας , της Αρκαδίας και της Λακωνίας, όπου η συμπαράσταση του κράτους κοστολογήθηκε τελικά σε ένα τριχιλιαρο προς ημετέρους.
Αυτή την πολιτική κατάσταση θέλει το σύστημα, αυτήν εύχεται και ο εκφραστής του , το συγκρότημα.
Φυσικά το θέμα δεν είναι τι προσδοκούν αυτοί. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν και καλά μάλιστα. Το θέμα είναι τι προσδοκούμε εμείς οι πολίτες. Και ειδικά όσοι θέλουμε να λέμε πως είμαστε προοδευτικοί, δημοκρατικοί , αριστεροί. Θα αφήσουμε το "καράβι" έρμαιο των "ανέμων" ? Θα πετάξουμε στη θάλασσα τη σαβούρα από τα αμπάρια? Θα ανέβουμε στα πανιά , θα πιάσουμε το πηδάλιο , τα κουπιά για να δώσουμε τη ρότα που πρέπει?
Τα ερωτήματα παραμένουν έντονα εδώ και μήνες. Εγώ θα έλεγα εδώ και 10 χρόνια , αλλά τα έχουμε ξαναγράψει αυτά. Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν στα μαγικά ραβδιά. Δεν προσδοκώ αλλαγές από την μια μέρα στην άλλη. Προσδοκώ όμως ένδειξη σχεδίου, ένδειξη προσανατολισμού, απόδειξη οράματος. Και δεν την προσδοκώ μόνο από την ηγεσία. Την προσδοκώ πρώτα και κύρια από τους υπόλοιπους , και τελικά από όλους εμάς.
Μπροστά μας έχουμε δυο συνέδρια προοδευτικών κομμάτων. Κι αν οι προσδοκίες για το ένα (αυτό του ΣΥΝ) εξαντλούνται στην αλλαγή ηγεσίας και το μοίρασμα καρεκλών , για το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να είναι τέτοιες. Το νέο ΠΑΣΟΚ πρέπει να παράξει επιτέλους πολιτική με Π κεφαλαίο. Και για να γίνει αυτό, ένας μόνο δρόμος υπάρχει , μακρύς και δύσκολος, αλλά ένας. Να το πάρει η κοινωνία , οι προοδευτικοί πολίτες στα χέρια τους. Να διώξει από πάνω του την εσωστρέφεια, να μην φοβάται τη μαζική συμμετοχή όλων, να μην περιχαρακώνεται σε κομματικές διαδικασίες , να ανοίξει διάπλατα τις πόρτες του και να "καλλιεργήσει τον κήπο του". Λογικές "πολιτικών ομίλων" από τη μια και "κομματικών στρατών του ηγέτη " από την άλλη δεν βοηθούν στο ελάχιστο.
Εμείς οι πολίτες με δική μας πρωτοβουλία και με μαζικότατη συμμετοχή πρέπει "να στήσουμε το πάλκο" και να βάλουμε και τη "μουσική υπόκρουση". Και όποιος έχει κάτι να πεί ας ανέβει. Και εμείς θα τον κρίνουμε ... για το δικό μας καλό, και όχι για το δικό του.
Φυσικά το θέμα δεν εξαντλείται σε ένα άρθρο, αλλά το χθεσινό Βήμα ήταν μια καλή αφορμή. Ήταν η "κακή" πλευρά του τι μπορεί να μας επιφυλάσσει το 2008. Στο χέρι όλων μας είναι να μην είναι έτσι. Θα επανέλθω για το πως αναλυτικότερα. Καλή Χρονιά σε όλους.
Κι αν το κείμενο ήταν ενυπόγραφο, δεν θα ασχολιόμουν, γιατί θα βρισκόμουν στη δύσκολη θέση να κάνω σκληρή κριτική και στον (όποιον) γράφοντα. Επειδή όμως είναι ανυπόγραφο, και άρα θέση της εφημερίδας, νομίζω πως πρέπει να ασχοληθώ. Ξεκινώντας λοιπόν θα πω πως με λίγες λέξεις , το συγκεκριμένο κείμενο είναι η πλήρης ανάλυση της "γραμμής" του "συγκροτήματος" εδώ και 6 μήνες, δηλαδή από πριν τις εκλογές του καλοκαιριού μέχρι και σήμερα. Ποιά είναι αυτή η γραμμή ? Απλά : " Κτυπείστε αλύπητα τον Παπανδρέου"!! Και αυτή η γραμμή πλέον παίρνει μορφή "υποδείξεων" προς "ημετέρους"!
Γιατί πως αλλιώς μπορεί να ερμηνευθεί η πρόβλεψη (στην ουσία υπόδειξη) για επίσπευση δημιουργίας "ρεύματος Βενιζέλου" στο ΠΑΣΟΚ? Εδώ φυσικά ο παραλληλισμός με τους "Νέους Εργατικούς" είναι για γέλια (ή για κλάματα μήπως?) όταν συνδέεται και με την άποψη του εκλογικού σώματος (μέσω των δημοσκοπήσεων) για στροφή του ΠΑΣΟΚ προς τα αριστερά, αλλά και με την απόρριψη της γενιάς των 45ρηδων από την πολιτική.
Πως μπορεί να ερμηνευτεί η "ανησυχία" (δηλαδή η ευχή) για "αποσύνθεση του δικομματισμού", όταν στη ουσία πρόκειται για μετάλλαξη του (και ουσιαστικά ενίσχυση του) σε ένα σύστημα αρεστό έως υποτακτικό στα ισχυρά συμφέροντα? Όταν με τον νέο εκλογικό νόμο ο δικομματισμός επιβιώνει και με 38%, ενώ ένας συνασπισμός της όλης αριστεράς μπορεί να κερδίσει μεν, δεν μπορεί να κυβερνήσει δε?
Και τέλος πως μπορεί να ερμηνευτεί η πρόβλεψη (εδώ κι αν είναι ευχή) για "ηλικιακό ντόμινο" στα κόμματα από την εκλογή Τσίπρα (που το συγκρότημα σπρώχνει με χίλια) στην ηγεσία του ΣΥΝ? Όταν ξέρουμε πολύ καλά την κατάσταση στη Νεολαία όλων των κομμάτων, αλλά ειδικότερα του ΠΑΣΟΚ, μια κομματική νεολαία παιδί του κυβερνητισμού των προηγούμενων ετών, που συντηρείται στα γραφεία και τα παραμάγαζα των πρώην κυβερνητικών και των νυν βουλευτών, συμπεριφερόμενη ως εν αναμονή κυβερνητικοί παράγοντες της επόμενης δεκαετίας?
Και επειδή φαντάζομαι ότι θα βρεθούν κάποιοι που θα πουν πως είμαι προκατειλημμένος, θα σας πω ότι το καλύτερο το άρθρο του Βήματος το κρατάει για το τέλος.
Υπό τον τίτλο "δεν είμαστε Πακιστάν" , αναφέρει την ύπαρξη βουλευτών (χαρακτηριζομένων ως Πακιστανών) που " θεωρούν απαράδεκτο το φαινόμενο των πολιτικών δυναστειών που κυριαρχεί στην πολιτική ζωή του τόπου" ! Αυτό κι αν είναι "βλέπε ΓΑΠ" !! Άντε και ολίγον "βλέπε Ντόρα" , αλλά αυτή δεν είναι αρχηγός ακόμη και αυτό έχει τη σημασία του. Αλλά και διότι το πουλέν του συστήματος παραμένει ο "καταλληλότερος" Καραμανλής. Ένας πρωθυπουργός απόλυτα ελεγχόμενος απο το σύστημα, που απλώς φροντίζει να τον ενισχύει περισσότερο . Πως? Μα αποδυναμώνοντας το ΠΑΣΟΚ και τον Παπανδρέου ειδικά, αλλά και μετατρέποντας (ουσιαστικά προτρέποντας) την αριστερά σε μια life-style αμφισβήτηση, όπου οι "στα λόγια ) trendy (αλλά στις πρακτικές παλαιοκομματικοί σταλινιστές) του "ρεύματος" θα κυριαρχήσουν των (ανέκαθεν) emo της "ανανέωσης".
Και όλα αυτά σε ένα σκηνικό πλήρους αποξένωσης απο ότι συμβαίνει στον υπόλοιπο κόσμο, ακόμη και δίπλα στην πόρτα μας (τα πρόσφατα επεισόδια στα Ίμια ελάχιστα διαφέρουν από αυτά προ δεκαετίας, αλλά - ω του θαύματος - ελάχιστα απασχολούν). Για μας είδηση είναι τα κροκοδείλια δάκρυα του Ψωμιάδη στην Αρχιεπισκοπή, για μας είδηση είναι οι περιπέτειες των Νεοελλήνων στις εκδρομές τους στην Πράγα, για μας είδηση είναι το αν πηδούσε ο Ζαχόπουλος ή τον πηδούσαν, για μας είδηση είναι το τι λέει ο Άνθιμος για το Σκοπιανό και όχι η επίσημη κυβέρνηση. Για μας δεν είναι είδηση οι 1.000 και πλέον χωματερές που θα πρεπε να έχουν κλείσει και απο χθές μας επιβαρύνουν με νέα πρόστιμα προς την ΕΕ . Για μας δεν είναι είδηση η απίστευτη μόλυνση του Σαρωνικού απο τα "ποτάμια" των βιομηχανιών της Αττικής. Για μας δεν είναι είδηση η εγκατάλειψη της Ηλείας , της Αρκαδίας και της Λακωνίας, όπου η συμπαράσταση του κράτους κοστολογήθηκε τελικά σε ένα τριχιλιαρο προς ημετέρους.
Αυτή την πολιτική κατάσταση θέλει το σύστημα, αυτήν εύχεται και ο εκφραστής του , το συγκρότημα.
Φυσικά το θέμα δεν είναι τι προσδοκούν αυτοί. Αυτοί τη δουλειά τους κάνουν και καλά μάλιστα. Το θέμα είναι τι προσδοκούμε εμείς οι πολίτες. Και ειδικά όσοι θέλουμε να λέμε πως είμαστε προοδευτικοί, δημοκρατικοί , αριστεροί. Θα αφήσουμε το "καράβι" έρμαιο των "ανέμων" ? Θα πετάξουμε στη θάλασσα τη σαβούρα από τα αμπάρια? Θα ανέβουμε στα πανιά , θα πιάσουμε το πηδάλιο , τα κουπιά για να δώσουμε τη ρότα που πρέπει?
Τα ερωτήματα παραμένουν έντονα εδώ και μήνες. Εγώ θα έλεγα εδώ και 10 χρόνια , αλλά τα έχουμε ξαναγράψει αυτά. Δεν είμαι από αυτούς που πιστεύουν στα μαγικά ραβδιά. Δεν προσδοκώ αλλαγές από την μια μέρα στην άλλη. Προσδοκώ όμως ένδειξη σχεδίου, ένδειξη προσανατολισμού, απόδειξη οράματος. Και δεν την προσδοκώ μόνο από την ηγεσία. Την προσδοκώ πρώτα και κύρια από τους υπόλοιπους , και τελικά από όλους εμάς.
Μπροστά μας έχουμε δυο συνέδρια προοδευτικών κομμάτων. Κι αν οι προσδοκίες για το ένα (αυτό του ΣΥΝ) εξαντλούνται στην αλλαγή ηγεσίας και το μοίρασμα καρεκλών , για το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί και δεν επιτρέπεται να είναι τέτοιες. Το νέο ΠΑΣΟΚ πρέπει να παράξει επιτέλους πολιτική με Π κεφαλαίο. Και για να γίνει αυτό, ένας μόνο δρόμος υπάρχει , μακρύς και δύσκολος, αλλά ένας. Να το πάρει η κοινωνία , οι προοδευτικοί πολίτες στα χέρια τους. Να διώξει από πάνω του την εσωστρέφεια, να μην φοβάται τη μαζική συμμετοχή όλων, να μην περιχαρακώνεται σε κομματικές διαδικασίες , να ανοίξει διάπλατα τις πόρτες του και να "καλλιεργήσει τον κήπο του". Λογικές "πολιτικών ομίλων" από τη μια και "κομματικών στρατών του ηγέτη " από την άλλη δεν βοηθούν στο ελάχιστο.
Εμείς οι πολίτες με δική μας πρωτοβουλία και με μαζικότατη συμμετοχή πρέπει "να στήσουμε το πάλκο" και να βάλουμε και τη "μουσική υπόκρουση". Και όποιος έχει κάτι να πεί ας ανέβει. Και εμείς θα τον κρίνουμε ... για το δικό μας καλό, και όχι για το δικό του.
Φυσικά το θέμα δεν εξαντλείται σε ένα άρθρο, αλλά το χθεσινό Βήμα ήταν μια καλή αφορμή. Ήταν η "κακή" πλευρά του τι μπορεί να μας επιφυλάσσει το 2008. Στο χέρι όλων μας είναι να μην είναι έτσι. Θα επανέλθω για το πως αναλυτικότερα. Καλή Χρονιά σε όλους.
11 σχόλια:
Θέλω να σε συγχαρώ! Λίγοι διαβάζουν "πίσω" από τους τίτλους. Κι εγώ κάνω προσπάθεια να αναδείξω κάθε τόσο τα απαξιωτικά κείμενα του ΔΟΛ. Την ίδια απαξίωση επέδειξε το "Βήμα" και την επομένη της επικράτησης Παπανδρέου, όταν αντί για την είδηση αυτή, είχε πρωτοσέλιδα μία φωτογραφία μιας κλωνοποιημένης μαϊμούς! Πάντως, πρόσεξε και τα "ΝΕΑ": εδώ και πάνω από μήνα, έχουν εξαφανίσει από την πρώτη τους σελίδα κάθε δραστηριότητα ή ομιλία του Παπανδρέου.
@ Σ.Μ.
ευχαριστώ για τα καλά λόγια,αλλά δεν γράφω γιαυτά. Ξαναλέω, το πρόβλημα δεν είναι τι κάνουν αυτοί. Είναι τι κάνουμε εμείς. Πως αντιλαμβανόμαστε το πολιτικό σκηνικό που επιχειρείται να διαμορφωθεί και πως αντιστεκόμαστε. Γιατί αν η αντίσταση μας είναι στρατοί , πολιτικοί όμιλοι και φιλόδοξοι νεανίες, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
Στέφανε τις απόψεις ή τις μισώ ή τις λατρεύω. Τούτη εδώ, ανήκει στην δεύτερη κατηγορία...
Παρ' όλα αυτά η φιλοδοξία δεν είναι κακό να υπάρχει.
Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε, όλοι μας, στο ΠΑΣΟΚ είναι οτι η φιλοδοξίες γίνονται πράξη, μόνο μέσα απο το συλλογικό...
@stefan: καταρχήν ζητώ συγγνώμη για το μπέρδεμα στο link που έκανα στο μπλόγκ μου για το post αυτό. Οντως, λόγω των ανοιχτών παράθυρων, έγραψα ότι το σχόλιο το έκανε ο παπανώτας. Διορθώνω αμέσως. Επί της ουσίας, να πώ μόνον ότι σαφώς και μας ενδιαφέρει τί κάνουμε εμείς. Ομως, είναι και σημείο των καιρών το ότι μία κομματική ηγεσία αναβαπτισμένη πολεμάται με τέτοια λύσσα από τον παραταξιακό Τύπο, ο οποίος επιμένει λυσσωδώς να επιβάλλει αυτό που ο ίδιος θεωρεί ορθό!
Καλή Χρονιά φίλε Στέφανε με ένα εξαιρετικό κείμενο που το συμμερίζομαι και το συνυπογράφω, δεν πρόκειται για τον ΔΟΛ και για τον ΒΒ, αν στηρίζουν η θάβουν τον ΓΑΠ.Αλλά πρόκειται για μια παράγραφο.
"Το νέο ΠΑΣΟΚ πρέπει να παράξει επιτέλους πολιτική με Π κεφαλαίο. Και για να γίνει αυτό, ένας μόνο δρόμος υπάρχει , μακρύς και δύσκολος, αλλά ένας. Να το πάρει η κοινωνία , οι προοδευτικοί πολίτες στα χέρια τους. Να διώξει από πάνω του την εσωστρέφεια, να μην φοβάται τη μαζική συμμετοχή όλων, να μην περιχαρακώνεται σε κομματικές διαδικασίες , να ανοίξει διάπλατα τις πόρτες του και να "καλλιεργήσει τον κήπο του". Λογικές "πολιτικών ομίλων" από τη μια και "κομματικών στρατών του ηγέτη " από την άλλη δεν βοηθούν στο ελάχιστο."
Οκ, σύμφωνοι, δεν μιλάμε για το τί κάνουν αυτοί. Ομως δεν είναι και κατάντια για μία τέτοια εφημερίδα το να μην θεωρεί σημαντικό γεγονός το 56% με το οποίο ξαναβγήκε πρόεδρος ένας πολλαπλά αμφισβητηθείς πολιτικός, αλλά να θεωρεί 9λόγω σκοπιμότητας) το 36% που συγκέντρωσε ένας ανθυποψήφιός του?
@παναγιώτη
δεν κατάλαβα το σχόλιο περί φιλοδοξίας. Είπα εγώ πουθενά να "κόψουμε τα πόδια των φιλόδοξων"? Το αντίθετο ακριβώς λέω, να αφήσουμε τους πάντες να ανοίξουν τα φτερά τους.
Αν αναφέρεσαι στους "νεολαίους ΠΑΣΟΚ" ,εκεί ισχύει αυτό που λες? ότι δηλαδή οι φιλοδοξίες θα γίνουν πράξη απο το "συλλογικό" ή ισχύει το "σπρώξε με αρχηγέ να γίνω και εγώ μεγάλος"?
@σ.μ.
δεν είναι καινούργιο φαινόμενο η συμπεριφορά των ΜΜΕ. Πάντα έτσι λειτουργούσαν. Γιαυτό λέω δεν έχει σημασία τι κάνουν αυτά, αλλα εμείς.
Απο την στιγμή που είμαστε αποφασιμένοι να μην υποκύψουμε σε συμβιβασμούς, πρέπει να βρούμε και να προωθήσουμε τους άλλους τρόπους ενημέρωσης και επικοινωνίας με τους πολίτες. Γιατί καλή η αντισταση στο συμβιβασμό, αλλά πρέπει να διαδίδουμε κάπως και τις ιδέες μας και να κάνουμε διάλογο. αυτό μέσα απο τα συμβατικά ΜΜΕ δεν γίνεται σήμερα.
@papanota
τα έχουμε πει , τα έχουμε γράψει, τα έχουμε διακηρύξει. Πράξη πρέπει να τα κάνουμε. Και να κάνω εδώ και ενα πρώτο σχόλιο για τις προτάσεις που διαβάζω. Πρώτα πρέπει να αποφασίσουμε τι πολιτική θα παράξουμε και μετά να προσαρμόσουμε τις δομές και να επιλέξουμε τα πρόσωπα.
Φοβάμαι πως για μια ακόμη φορά πάμε αναποδα. Πρώτα διαλέξαμε πρόσωπα (με τι κριτήρια αληθεια?), μετά προτείνουμε να αλλάξουμε τις δομές, και την πολιτική την έχουμε αφήσει στον Ανδρουλάκη για το τέλος.
Το μοντέλο μου φαίνεται χαμένο εξ ορισμού. Μακάρι να βγω ψεύτης!
@stefan
Συμφωνούμε επι της ουσίας, απλά το διατυπώσαμε, ο καθένας, διαφορετικά.
Δημοσίευση σχολίου