Η πρωτοβουλία του πολιτιστικού ιδρύματος " οι δρόμοι της ελιάς" και του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας για το ταξίδι " Πύλος - Πεκίνο -Μόσχα" είναι άξια θαυμασμού και υποστήριξης. Όπως και το σύνολο της δουλειάς τους εδώ και χρόνια! Και μπορεί η τωρινή πρωτοβουλία να απευθύνεται κυρίως στους λάτρεις των δύο τροχών - και οφείλω να πω πως δεν είμαι προσωπικά, αλλά ειλικρινά θα γινόμουν για έναν τέτοιο σκοπό - αλλά το παράδειγμα που δίνει είναι ο μπούσουλας πάνω στον οποίο θα έπρεπε να κινούμαστε σαν χώρα, σαν κοινωνία και σαν λαός εδώ και χρόνια.
Κόντρα στην μιζέρια της τριτοκοσμικής "μπανανίας" που υποτάσσεται άνευ όρων στα κάθε είδους μικρά και μεγάλα συμφέροντα, ξεπουλώντας ότι έχει και δεν έχει, το όραμα για μια άλλη Ελλάδα, μια Ελλάδα " brand name"με αυτά που έχει και όχι με αυτά θα που ήθελε να έχει και δεν θα έχει στον αιώνα τον άπαντα, περνάει μέσα από τέτοιες πρωτοβουλίες και καμπάνιες.
Και θα περίμενε κανείς τέτοιες πρωτοβουλίες να στηρίζονται ένθερμα απο την ελληνική πολιτεία και τις πολιτικές της εκφάνσεις, να υιοθετούνται στην ουσία τέτοιες λογικές. Φρούδες ελπίδες... οι πολιτικοί μας ξέρουν να κάνουν φιέστες και καμπάνιες μόνο όταν πουλάνε αυτό που μας ανήκει ή όταν αγοράζουν αυτό που τους επιβάλουν οι "επιβήτορες" της Ελλάδας!
Δεν ξέρω αν προλαβαίνετε να συμμετέχετε σε αυτό το απίθανο ταξίδι, παρακολουθείστε τουλάχιστον την πορεία του μέσα απο την εξαιρετική ιστοσελίδα (τρίγλωσση παρακαλώ!) που έχει ετοιμαστεί και συμμετέχετε στο blog του διαλόγου.
4 σχόλια:
. Είναι από τα λίγα γεγονότα που αρχίζουν και συμβαίνουν ( ή μάλλον γνωστοποιούνται πλέον ), που όταν γίνουν περισσότερα και επεκταθούν και σε άλλους τομείς τής καθημερινότητάς μας, μπορούν να γίνουν η αρχή τής νέας Αλλαγής στην ζωή μας και στην κοινωνία.
. Κι είναι πολύ σημαντικό να μαθαίνουμε γι αυτά και να παίρνουμε λίγο θάρρος, μπρός στην γενική ακινησία, τον ωχαδερφισμό και τον ωφελιμισμό στον οποίο διαπρέπουμε σχεδόν όλοι. Να μαθαίνουμε οτι υπάρχουν συμπολίτες μας που επιμένουν και δεν καταλαμβάνονται από την αδιαφορία και την ιδιωτεία ( idiot ), αλλά επιμένουν να είναι ΠΟΛΙΤΕΣ.
. Ευχαριστώ Στέφανε για την στροφή σου σ' αυτά τα θέματα, αν και ευελπιστώ οτι κάποτε, κι ελπίζω σύντομα, θα μοιραστείς ξανά μαζί μας την οπτική σου γωνία και για τα άλλα ζητήματα που προσωρινά πιστεύω έχεις εγκαταλείψει .
@Γκιώνη
Δεν νομίζω ότι έχω εγκαταλείψει ζητήματα. Μάλλον αυτά με έχουν ...εγκαταλείψει.
Με τέτοια θέματα όπως αυτό ασχολούμουν και τα πρόβαλλα πάντοτε!Άρα δεν θεωρώ ότι έχω κάνει καμιά στροφή.
Για το ότι η "επικαιρότητα" - όπως την θεωρούν κάποιοι - έχει γεμίσει λάσπη και μπούρδες ,δεν φταίω εγώ!
. 1ον. Για το " ε γ κ α τ α λ ε ί ψ ε ι ". Πιστεύω οτι καταλαβαίνω απόλυτα τα αισθήματά σου, μιάς και παρακολουθώ καθημερινά το ιστολόγιό σου πρίν και από τις Βουλευτικές εκλογές. Επειδή συμμετείχα στον ενθουσιασμό και τις ελπίδες σου, και επειδή μέσα από τις εξελίξεις που ακολούθησαν, ξαναβίωσα παλαιότερες προσωπικές μου απογοητεύσεις. Έτσι η συγκεκριμμένη λέξη, δεν περιείχε κανενός είδους μομφή ή απαξίωση τών θεμάτων τής καθημερινότητας. Ίσα ίσα, ότι έγραψα, αποσκοπούσε ακριβώς στο αντίθετο.
. 2ον. Για τη " σ τ ρ ο φ ή ". Ζητώ συγνώμη. Λάθος λέξη. Εννοώ μάλλον επικέντρωση προσοχής ή ότι άλλο επιφέρει η ...εγκαταλειψή σου από τα υποτίθεται κυρίαρχα θέματα τής κακώς εννοούμενης "επικαιρότητας" !
. Εξ άλλου με το "ευχαριστώ" εκφράζω και τις δικές μου αγωνίες και την ανάγκη να παίρνω μικρές ανάσες οξυγόνου μέσα στο ασφυκτικό γενικώτερο κλίμα με τη λάσπη και τις ...μπούρδες ! !.
. Έτσι το κλίμα τού σχολίου μου ήταν οτι τουλάχιστον εγώ χαίρομαι επειδή, έστω και κάτω από τις συνθήκες που προκάλεσαν την απο-"στροφή" σου από κάποια άλλα θέματα, τελικά βρισκόμαστε κερδισμένοι καθώς υπάρχουν πια περισσότερες πληροφορίες γιά σημαντικά θέματα που συνήθως δεν μαθαίναμε. Και που μέσα από τα οποία ίσως ξαναγίνουμε κάποτε ΠΟΛΙΤΕΣ.
@Γκιώνη
Και εγω με τη σειρά μου να πω πως με το σχόλιο μου δεν είχα πρόθεση "οργισμένης απάντησης" στο δικό σου. Επομένως δεν χρειάζονται συγγνώμες ... αλλοίμονο !!!
Οι διευκρινίσεις σου , τουλάχιστον για μένα ήταν κατανοητές από πριν και ίσως δεν χρειάζονταν καν.
Επιμένω όμως ότι η θεματολογία του ιστολογίου περιείχε πάντοτε τέτοια θέματα. Απλά ίσως τον τελευταίο καιρό περιέχει μόνο τέτοια, γιατί - πάλι απλά - τα "άλλα" δεν υπάρχουν.
Και κατι τελευταίο για τον "ενθουσιασμό" και την "ελπίδα". Εφόσον με μελετάς εδώ και ένα χρόνο, θα έχεις προσέξει ότι οι θέσεις μου ήταν πάντοτε προσεχτικές. Αν κάποιες στιγμές υπήρξε ενθουσιασμός - πολιτικός ενθουσιασμός - νομίζω πως έπρεπε να υπάρξει... όχι για μένα αλλά για τους αναγνώστες περισσότερο και για την ενίσχυση του διαλόγου.
Αυτός ο "ενθουσιασμός" όμως - νομίζω πως το κατάφερα σε σημαντικό βαθμό - δεν ήταν οπαδικός, υποτακτικός και μονότονος. Αυτό νομίζω αποδεικνύει και η σημερινή μου απο-στροφή, κι ας την θεωρούν κάποιοι "προσωπική πικρία". " Η σιωπή είναι χρυσός" λένε, εγώ λέω πως είναι και ένδειξη αυτοκριτικής και αυτοελέγχου.
Όσο για την ελπίδα... αυτή είναι βέβαιο ότι θα πεθάνει τελευταία!
Σε ευχαριστώ για τα σχόλια σου
Δημοσίευση σχολίου