Ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου!

Ολοκληρώθηκε (κατά 90% τουλάχιστον) το κομματικό σχήμα που θα οδηγήσει το ΠΑΣΟΚ στο συνέδριο του Φεβρουαρίου με την ανακοίνωση και του Πολιτικού Συντονιστικού Οργάνου.

Προβληματίστηκα πολύ πριν ξεκινήσω αυτό το post. Συζήτησα με αρκετούς, πήρα γνώμες, είπα τη δική μου. Πρέπει να πω ότι στις πρώτες αντιδράσεις που εισέπραξα χθες κυριαρχούσαν δύο βασικά συναισθήματα : αμηχανία και απογοήτευση. Σταχυολογώ (χωρίς να συμμερίζομαι τα πάντα ) μερικές από τις απόψεις που άκουσα:

• Ο ΓΑΠ δεν κατάλαβε τι ψηφίσαμε στις 11 Νοεμβρίου?
• Ο ΓΑΠ αυτούς ξέρει, αυτούς εμπιστεύεται. Έχει εμμονές και ανασφάλειες.
  
• Πως είναι δυνατόν να επανιδρύσεις το κόμμα με αποτυχημένους πρωην γραμματείς νεολαίας και κόμματος, αποτυχημένους υπεύθυνους ανασυγκρότησης νεολαίας, αποτυχημένους προέδρους ΚΜΠ , ΙΑΠ και ΙΠΕ και άλλων ΜΚΟ, αποτυχημένους υποψήφιους βουλευτές, και όλα τα ορφανά του Άκη και του Σημίτη?
• Πως είναι δυνατόν να μην υπάρχει ούτε ένας από τους στενούς συνεργάτες του ΓΑΠ που να χρεώνεται έστω ένα χιλιοστό των λαθών που ο ίδιος είπε στην αυτοκριτική του ότι έγιναν 3, 5 χρόνια τώρα? Γιατί πήρε πάνω του ο ίδιος όλες τις ευθύνες (ως όφειλε πολιτικά κατ'αρχήν) και εξάγνισε όλους όσους τον έσπρωξαν σε λανθασμένες επιλογές? Η μήπως για όλα έφταιγε ο Βενιζέλος?
  
• Οι περισσότεροι από αυτούς (κύρια οι επικεφαλής και οι γνωστοί) βρίσκονταν σχεδόν στις ίδιες θέσεις που επιλέχτηκαν και τώρα, τα τελευταία χρόνια. Τι θα αλλάξει τώρα, ώστε να παράξουν πλέον οι ίδιοι πολιτική, όταν χρόνια τώρα κρύβονταν πίσω από την κουρτίνα , πίσω απο κλειστές πόρτες και κατεβασμένα τηλέφωνα, και πίσω απο το μόνιμο μόττο "ο πρόεδρος θέλει αυτό" ?

Μπορεί κάποια από τα παραπάνω να ακούγονται σκληρά. Μπορεί κάποιες απόψεις να είναι εν θερμώ και από πικρία. Μπορεί πάλι να είναι μισές αλήθειες , ή και κακόβουλες κριτικές. Όμως αυτά ακούγονται σήμερα στα τηλέφωνα , στα μαιλ , και σε λίγο ίσως και στα blog.

Στα ΜΜΕ βέβαια, το χαβά τους. " Ο γαπ απέκλεισε τους Βενιζελικούς και τον Σκανδαλίδη" και αυτό στην 5η σελίδα φυσικά. Γιατί το ΠΑΣΟΚ δεν πουλάει πλέον, όταν υπάρχει το ασφαλιστικό.

Προσωπικά δεν θα κάνω (ακόμη) κριτική στα πρόσωπα, αν και θα μπορούσα εύκολα να το κάνω. Δεν είναι πολιτικά και ηθικά σωστό κατά τη γνώμη μου να τους κρίνουμε από το παρελθόν τους αποκλειστικά. Δεν περιμένει κανείς άλλωστε το ΠΑΣΟΚ να βγάλει από πάνω του νοοτροπίες δεκαετιών που παρήγαγαν τέτοιου είδους και επιπέδου στελέχη.

Απο τις 18 Σεπτεμβρίου είχα γράψει την άποψη μου για τη στάση των πολιτών. Και δεν αλλάζει ούτε τελεία σε αυτό.

Υπάρχει όμως μια φράση του ΓΑΠ που με προκαλεί να δείχνω ακόμη (βαθμιαία εξαντλούμενη βέβαια) αυτοσυγκράτηση : " έμαθα, άλλαξα, αποφάσισα" ! Θέλω να δω αν το έχουν αντιληφθεί και οι ίδιοι μαζί φυσικά με αυτόν! Γιατί αυτός τους δίνει μια τελευταία ευκαιρία, και ο δρόμος είναι πια αναπόφευκτα κοινός , στο καλό ή στο κακό , στην κορυφή ή στον πάτο.

Τα κριτήρια από εδώ και πέρα πρέπει κατά τη γνώμη μου να είναι τα εξής :

1. Η ικανότητα αυτής της ομάδας να διοργανώσει ένα πραγματικά πολιτικό συνέδριο επανίδρυσης του κεντροαριστερού χώρου (και όχι μόνο του ΠΑΣΟΚ). Οι ιδέες που θα πέσουν στο τραπέζι για να υλοποιηθεί ένα συνέδριο που " θα εγγυάται την ανοιχτή συμμετοχική λειτουργία, αλλά και ένα ισχυρό συλλογικό κέντρο, που θα υποστηρίζει τις πολλαπλές, ανοιχτές πολιτικές λειτουργίες ενός αποκεντρωμένου Κινήματος.
   
2. Πως θα ενταχθούν οι πρωτοβουλίες αυτο-οργάνωσης "συστηματικά και με σεβασμό, στις δομές του Κινήματός μας, κατά τη διάρκεια της προσυνεδριακής μας δουλειάς." ( απο την ομιλία ΓΑΠ στο ΕΣ).
3. Πως θα " φύγουμε από μια λογική εξουσιαστική, δηλαδή της διεκδίκησης της καρέκλας, ή του κομματικού ελέγχου απέναντι στα μαζικά κινήματα." Πως θα " αναδείξουμε νέα στελέχη", πως θα συμβάλουν, " ώστε πραγματικά να έρθει ένας κόσμος νέος που θέλει, που περιμένει, που ελπίζει".
4. Πως θα υλοποιήσουμε " την ανάπτυξη νέων μορφών οργανωτικής δράσης αλλά και δομών, που θα εξασφαλίζουν τον σεβασμό στον πολίτη, στον φίλο, στο μέλος, να αισθάνεται ότι πραγματικά υπάρχει ζεστασιά όταν έρχεται στο ΠΑΣΟΚ και δεν είναι κλειστές οι πόρτες, δεν υπάρχουν στεγανά, δεν υπάρχουν αδιέξοδα, αλλά υπάρχει πραγματικά μια ανοιχτή αγκαλιά που θέλει να εμπνεύσει όλο και περισσότερους πολίτες σε αυτή την κοινή μας προσπάθεια αλλαγής στη χώρα μας" .
5. Πως τέλος μετά το συνέδριο θα " κάνουμε ρήξεις διαμορφώνοντας μια νέα μεγάλη πολιτική συμμαχία, μια συμμαχία προοδευτικών και δημιουργικών δυνάμεων, αλλά και των αδύναμων στην κοινωνία μας, ώστε να ανατρέψουμε ένα πολιτικό σύστημα που πια δεν λειτουργεί δημοκρατικά." (και που κι εμείς έχουμε τη σημαντικότερη ευθύνη γιαυτό θα πρόσθετα εγώ)
   

Αυτά τα λόγια του Παπανδρέου από τη χθεσινή ομιλία του είναι η πρόκληση αλλά και το βασικό κριτήριο όλων των πολιτών που τον στήριξαν το Νοέμβρη, πρώτα απ' όλα σε σχέση με αυτόν και εν συνεχεία και σε σχέση με αυτούς που επέλεξε για να υλοποιήσουν τις ιδέες του.

Αν θέλει κανείς να το μεταφράσει αριθμητικά, το στοίχημα είναι πόσοι από τους 800.00 πολίτες που τόσο συνειδητά και απαιτητικά έδωσαν την ψήφο εμπιστοσύνης στο ΠΑΣΟΚ, θα έρθουν να συμμετέχουν και στις ουσιαστικές διαδικασίες ενός καινοτόμου συνεδρίου.

Οι απαντήσεις είναι απλές τούτη τη φορά.

Γι' αυτούς που αναλαμβάνουν το βαρύ φορτίο της επανίδρυσης δεν υπάρχουν πλέον περιθώρια ακινησίας, εκπτώσεων και σφαλμάτων. Να θυμάστε συντροφοι ότι πολλοί απο εσάς σύντομα θα θελήσετε να ζητήσετε και την ψήφο μας! Αποδείξτε μας λοιπόν ξεκάθαρα ότι είστε "πολιτικά όντα" και όχι "κομματικά γρανάζια" ενός σκουριασμένου κάρου που δεν τραβάει πια.

Όσο για σένα Πρόεδρε. Αυτη τη φορά "ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου!"


Υστερόγραφο : Παναγιώτη, Κατερίνα, Γιώργο καλό κουράγιο. Στο διαδίκτυο και την blogo-σφαιρα ως γνωστόν δεν υπάρχουν κλειστές πόρτες (όπως στο κόμμα), και τα γραπτά πάντοτε μένουν. Εμείς θάμαστε εδώ καθημερινά. Ελπίζω να παραμείνετε κι εσείς και να δεχτείτε την όποια (καλοπιστη πάντοτε ) κριτική.