Southstream : Υπάρχει εθνικός ενεργειακός σχεδιασμός?

Για την επίσκεψη Καραμανλή στη Μόσχα και την υπογραφή μνημονίου συνεργασίας για τον Αγωγό Αερίου Southstream ακούμε αυτές τις ημέρες πολλά , περισσότερο επικοινωνιακά και λιγότερο ουσιαστικά. Η επιλογή "ενεργειακής συμμαχίας" με τον Πούτιν και την Gazprom μοιάζει να είναι περισσότερο πολιτική παρά απόρροια ενός εθνικού ενεργειακού σχεδιασμού. Πολύ περισσότερο που η Ελλάδα είναι εξ αντικειμένου ο τελευταίος τροχός της αμάξης στα σχέδια της Ρωσίας να ελέγξει τους ενεργειακούς διαδρόμους προς την ΕΕ, αλλά και να κυριαρχήσει (και ενεργειακά) στα Βαλκάνια.

Γιατί πως αλλιώς εξηγείται, την ώρα που αποφασίζονται τέτοιας κλίμακας επιλογές στον ενεργειακό τομέα της χώρας, όσον αφορά το φυσικό αέριο, η "εθνική" ΔΕΗ να προγραμματίζει επενδύσεις σε λιθάνθρακα? Και πόση σοβαρότητα υπάρχει τελικά, όταν -κάτω από την αντίδραση των τοπικών κοινωνιών - η ΔΕΗ τα παίρνει σε ένα βράδυ πίσω ?

Ποια είναι τα δεδομένα που έχουμε μέχρι σήμερα από την κυβέρνηση?

• Τα τιμολόγια της ΔΕΗ αυξήθηκαν 25% τα τελευταία 3,5 χρόνια.Παρόλα αυτά η ΔΕΗ από κερδοφόρα έγινε ζημιογόνα, αυξάνοντας παράλληλα υπέρογκα τον δανεισμό της.
  
• Από το 2005 δεν έχει επενδυθεί ούτε μισό ευρώ στο ενεργειακό δίκτυο της ΔΕΗ.
• Η χώρα μας δεν έχει καταθέσει - ως όφειλε - στην ΕΕ εθνικό σχέδιο για τη μείωση των ρύπων από την παραγωγή ενέργειας και κινδυνεύει σήμερα παραπέμπεται σε προδικαστική διαδικασία.
• Η μόνη "κινητικότητα" στα ενεργειακά θέματα εξαντλήθηκε τα τελευταία χρόνια σε "μνημόνια συνεργασίας" για τον Αγωγό Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολης , τώρα για τον souhstream και στις "σκοτεινές" προθέσεις συνεργασίας με την RWE - τον δεύτερο μεγαλύτερο ρυπαντή της Ευρώπης - για την κατασκευή μονάδων λιθάνθρακα.
• Ακόμη και το θέμα των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας αντιμετωπίστηκε επιδερμικά , κάποιοι αετονύχηδες τα άρπαξαν πάλι και τελικά οδηγήθηκε η ιστορία σε αδιέξοδο με πρόσφατο παράδειγμα την αδυναμία απορρόφησης επενδύσεων σε φωτοβολταϊκά.
  
• Και βέβαια πρόσφατα είχαμε και τον πρωτοφανή παγκόσμια εξευτελισμό με την αποπομπή μας από το πρωτόκολλο του Κιότο.
  

Αν λάβουμε όλα τα παραπάνω σοβαρά υπόψη μας , είναι προφανές ότι δεν μπορούμε να χειροκροτήσουμε ανεπιφύλακτα τις πρόσφατες ενεργειακές επιλογές, όσο κι αν κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση. Μένει να δούμε το σύνολο και το ουσιαστικό περιεχόμενο των συμφωνιών και το πραγματικό όφελος που θα προσφέρουν στον εθνικό κλάδο ενέργειας αλλά και στην ελληνική οικονομία γενικότερα , πέρα από κάποια έσοδα τελών διέλευσης.

Δεν θα επεκταθώ περαιτέρω γιατί δεν είμαι ειδικός. Θέλω όμως να το συζητήσουμε. Μου έκανε εντύπωση, για να είμαι ειλικρινής, ότι η ελληνική blogoσφαιρα ελάχιστα έχει ασχοληθεί με το θέμα! Τα μόνα κείμενα που βρήκα προέρχονται από δημοσιογραφικά site, τα οποία στην ουσία αναπαράγουν - με θαυμαστή ομοιότητα είναι γεγονός - το "επικοινωνιακό παιχνίδι" της κυβέρνησης επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά τα περί κυβερνητικών "παπαγάλων" ...

Δείτε μερικά παραδείγματα εδώ , εδώ και εδώ.

Τέλος να πω πως η ατζέντα Καραμανλή -Πούτιν δεν είχε μόνο south stream kαι Σκοπιανό , αλλά και "εμπόριο όπλων" και συγκεκριμένα 450 τεθωρακισμένων οχημάτων μάχης ΒΜΡ-3. Αλλά για αυτά δεν είδα να ...πανηγυρίζει κανείς!