Το ζητούμενο της Κυριακής

Η συνειδητή μου αποχή από τακτικές παρεμβάσεις σε αυτή την προεκλογική περίοδο, έχει αναλυθεί σε προηγούμενο ποστ και δυστυχώς, τρεις μόλις μέρες πριν τις εκλογές, επιβεβαιώνεται πλήρως. Βιώσαμε (και βιώνουμε ακόμη) ίσως τη χειρότερη προεκλογική περίοδο από τη μεταπολίτευση και μετά! Χειρότερη σε επίπεδο πολιτικής αντιπαράθεσης, διαλόγου και ενημέρωσης των πολιτών. Και μόνο το γεγονός ότι τα Ευρωπαϊκά Θέματα, που εν μέσω παγκόσμιας κρίσης θάπρεπε να είναι κυρίαρχα, απουσιάζουν πλήρως από την καθημερινή πολιτική ατζέντα, δείχνει το λόγου το αληθές.

Ολοκληρωτική επικράτηση της δημοσκοπολαγνείας και της χειρίστου είδους τηλεοπτικής διαφήμισης, παντελής απουσία των πολιτικών σχηματισμών (πλην αρχηγών) στην κοινωνία, των πολιτικών προτάσεων και του πραγματικού διαλόγου, βομβαρδισμός του πολίτη με ισχυρά διλήμματα κάθε είδους, για κάτι που σε τελική ανάλυση όχι απλά δεν θα αλλάξει από Δευτέρα, αλλά όπως όλα δείχνουν θα είναι πολύ χειρότερο.

Τι θα συμβεί ακριβώς την Κυριακή? Για τους πολλούς το αυτονόητο : η μια και μοναδική πραγματική δημοσκόπηση των πολιτών! Αυτή που θα επιβεβαιώσει ή θα διαψεύσει όλες αυτές που προηγήθηκαν και θα δώσει τροφή σε όλες αυτές που θα ακολουθήσουν (αλήθεια θα μας πει ποτέ κανείς πόσο κόστισαν?). Αυτή που θα αποδείξει στον ένα ή στον άλλο βαθμό την "ανατροπή του πολιτικού σκηνικού" σε βάρος της κυβέρνησης και για κάποιους (αμετανόητα αισιόδοξους) και σε βάρος του Δικομματισμού. Είναι όμως αυτό το ζητούμενο για τους πολίτες? Είναι αυτός ο λόγος που πρέπει να πάνε να ψηφίσουν στις κάλπες?

Εκείνο που ίσως δεν αντιλαμβάνονται (δεν μπορούν ή δεν θέλουν, δεν έχει και τόση σημασία) οι διάφοροι "ειδήμονες" δεξιά και αριστερά είναι το γεγονός ότι πλησιάζει η στιγμή - δε λεω ότι είναι η ερχόμενη Κυριακή - που η δυναμική που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια μέσα στην κοινωνία για ριζικές ανατροπές σε όλα τα επίπεδα του Ελληνικού πολιτικού συστήματος θα εκφραστεί δυναμικά και συμπαρασύρει στο διάβα της, σαν το κύμα, κάθε τι αναχρονιστικό, συντηρητικό και παλιομοδίτικο. Το νέο στοιχείο που εμφανίζεται τον τελευταίο καιρό, και δυστυχώς λίγοι αντιλαμβάνονται, είναι πως αυτή η δυναμική αποκτά κινηματικά χαρακτηριστικά των αρχών της δεκαετίας του '80, που θα την κάνουν στο άμεσο μέλλον - τηρουμένων των αναλογιών - πιο αποτελεσματική και πολύ πιο προοδευτική.

Το ελάχιστο ζητούμενο λοιπόν στην κάλπη της Κυριακής για μένα, είναι να έχουμε ένα καλό δείγμα αυτής της δυναμικής. Και ξεκαθαρίζω από την αρχή ότι αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα αύξηση των ποσοστών του ενός ή του άλλου κόμματος. Αν αυτό εκφραστεί στην κάλπη, τότε πολλά πράγματα θα πάρουν το δρόμο τους στο άμεσο μέλλον, όχι απαραίτητα έτσι όπως κάποιοι πανηγυρίζοντας θα τα ερμηνεύσουν τη Δευτέρα!

Και μια και η επικαιρότητα εξαντλείται στα τηλεοπτικά σποτ, το παραπάνω είναι το μοναδικό που βρήκα και με εκφράζει απόλυτα.

Ας πάμε στην κάλπη σκεπτόμενοι κάπως έτσι!