Οι προγραμματικές δηλώσεις πέρασαν ! Η κυβέρνηση έχει και με τη βούλα της Βουλής την εμπιστοσύνη των πολιτών να προχωρήσει στο έργο της. Τα δεδομένα καταγράφηκαν αναλυτικά αυτές τις τρεις μέρες και οι στόχοι μπήκαν με πρωτοφανείς για τα μεταπολιτευτικά δεδομένα δεσμεύσεις.
Φυσικά σήμερα τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων είναι στην κυριολεξία εκτός θέματος. Γιατί αν το πρόβλημα της Ελλάδας ήταν μόνο τα golden boys, τότε σήμερα θα έπρεπε να πανηγυρίζαμε για τη θέση που βρισκόμαστε σαν χώρα. Τα μεγάλα προβλήματα της χώρας εντοπίζονται στην οικονομία και τις χιλιοειπωμένες διαρθρωτικές αλλαγές. Και εδώ οι στόχοι της νέας κυβέρνησης δείχνουν πως υπάρχει πρόθεση να ακολουθηθεί ο δρόμος της ανάπτυξης και όχι της ... αλογοσκούφιας προσαρμογής.
Τρία πράγματα χρειάζονται για την ανάπτυξη : στόχοι - κράτος - επενδύσεις. Ας πούμε πως το πρώτο και το τρίτο είναι δεδομένα (που δεν είναι 100%). Το κράτος και η λειτουργία του είναι αυτό που θα δώσει την ώθηση για μια άλλου τύπου ανάπτυξη. Γιαυτό και θεωρώ πως η διοικητική μεταρρύθμιση της χώρας είναι το μεγάλο στοίχημα αυτής της κυβέρνησης. Γιατί όλα τα άλλα δεν μπορούν να γίνουν χωρίς αυτό, αλλά και αυτό δεν μπορεί να προχωρήσει χωρίς τα άλλα.
Ο Καποδίστριας ΙΙ και οι νέες περιφέρειες της χώρας, σε συνδυασμό με τον νέο εκλογικό νόμο είναι τα σημεία κλειδιά για την εκ βάθρων αναδιοργάνωση του ανάλγητου ελληνικού κράτους. Πρέπει να αποκτήσουμε ισχυρούς, αυτοδιοίκητους και -επιτέλους - αυτοχρηματοδοτούμενους δήμους. Πρέπει να αποκτήσουμε ισχυρή αιρετή περιφερειακή αυτοδιοίκηση γιατί μόνο σε αυτό το επίπεδο, όσο πιο κοντά γίνεται στον πολίτη μπορεί να αναπτυχθεί η συμμετοχή και η λογοδοσία. Πρέπει, μέσα από τον εκλογικό νόμο, να απεγκλωβίσουμε τον πολιτικό από την πελατειακή σχέση με τον πολίτη και να τον κάνουμε πραγματικό αντιπρόσωπο του.
Το μεγάλο στοίχημα είναι ποια κριτήρια θα μπουν για τον Καποδίστρια ΙΙ. Θάναι πάλι οι πολιτικοί συσχετισμοί ? Θάναι η εξυπηρέτηση τοπικών συμφερόντων? Η θάναι το πραγματικό καλό του κάθε τόπου? Κόντρα σε τοπικά βιλαέτια και προσωπικές φιλοδοξίες?
Θα τολμήσουμε για παράδειγμα στον τόπο μου να μιλήσουμε για τον δήμο της Αργοναυπλίας? Τι νόημα έχει δυο πόλεις, που πια έχουν ενωθεί, που πίνουν νερό από την ίδια πηγή, που πάνε τα σκουπίδια τους στο ίδιο μέρος, που έχουν κοινό βιολογικό καθαρισμό, που θάθελαν να φτιάξουν μαζί πανεπιστήμιο, που είναι με βάση επιστημονικά κριτήρια ένας ενιαίος αστικός ιστός, να δαπανάνε χρήματα για δύο νοσοκομεία (και στην ουσία να μην έχουν κανένα), να έχουν δύο ΔΕΥΑ, δύο Τεχνικές Υπηρεσίες, δύο πολεοδομίες, δύο διευθύνσεις εκπαίδευσης, υγείας, πρόνοιας, δύο εφορίες, δυο πολεοδομικά σχέδια? Έχει σκεφτεί κανείς ότι όλα αυτά κοστίζουν πολύ περισσότερο από αρκετά golden boys?
Αν δεν τολμήσουμε σε όλη την Ελλάδα με βάση το παραπάνω παράδειγμα, τότε το παιχνίδι της πράσινης ανάπτυξης, της οποιασδήποτε ανάπτυξης σε τελική ανάλυση, είναι κατά τη γνώμη μου χαμένο από χέρι. Αν η κυβέρνηση υποκύψει στην πίεση των τοπικών αυτοδιοικητικών συμφερόντων για "δήμους του χεριού μας" και ακολουθήσει την πεπατημένη των συνενώσεων για καλύτερο αποτέλεσμα, τότε το αδιέξοδο θα είναι πολύ μεγάλο και πολύ καταστροφικό.
Και βέβαια πέρα από το με ποια χωροταξικά και κοινωνικοοικονομικά κριτήρια θα φτιάξουμε τους νέους δήμους, σημαντικό είναι και το πως θα προκύπτουν οι νέοι άρχοντες. Σημαντικά ζητήματα που πρέπει να τολμήσουμε είναι κατά τη γνώμη μου :
- η ψήφος στα 16 στις τοπικές εκλογές
- η ψήφος των μεταναστών
- το 50% για την εκλογή του δημάρχου η περιφερειάρχη
- η απλή αναλογική στην εκλογή συμβούλων
- ο διαχωρισμός της εκλογής του τοπικού άρχοντα από αυτήν του τοπικού συμβουλίου και αναβάθμιση του εκτελεστικού ρόλου του πρώτου και του αποφασιστικού ρόλου του δεύτερου.
- ο συνδυασμός λίστας παρατάξεων και ανεξάρτητων υποψηφίων και ενιαίου ψηφοδελτίου, όπου ο ψηφοφόρος θα μπορεί να επιλέγει τους συμβούλους που επιθυμεί, ανεξάρτητα από το σε ποιον συνδιασμό ανήκουν.
- Η απευθείας διοχέτευση του 20% της άμεσης φορολογίας και του 100% όλων των πράσινων φόρων στην τοπική αυτοδιοίκηση.
- το πέρασμα όλων των υπηρεσιών εξυπηρέτησης του πολίτη σε τοπικό επίπεδο (εφορία, πολεοδομία, εκπαίδευση, υγεία και πρόνοια και κυρίως ο έλεγχος για το περιβάλλον) στην αρμοδιότητα της ΤΑ.
- η καθιέρωση νέων θεσμών κοινωνικής διαβούλευσης σε επίπεδο τοπικής κοινωνίας (σώματα πολιτών, δημοψηφίσματα) .
Μοιάζουν ίσως σε πολλούς πολλά και δύσκολα όλα αυτά. Μπορεί να είναι, γιατί έχουμε μείνει πίσω σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη που όλα αυτά είναι αυτονόητα. Γιαυτό και πρέπει να τολμήσουμε, αν πραγματικά "οραματιζόμαστε τα αυτονόητα"!
Και από τη μεριά μου δεν τα γράφω πρώτη φορά! Διαβάστε σχετικά :
Και από τη μεριά μου δεν τα γράφω πρώτη φορά! Διαβάστε σχετικά :
Καποδίστριας ΙΙ : Ετοιμαστείτε για μεγάλο ... Το "αστικό δίπολο" της Αργολίδας ...
09 Απρ 2008
26 Μαι 2008
Και κυρίως αυτό το "προφητικό" κείμενο 3 χρόνια πριν
05 Ιουλ 2006
8 σχόλια:
Πολύ ενδιαφέρουσα η μητροπολιτική ιδέα της Αργοναυπλίας. Γνώστης της περιοχής, μου άρεσε πολύ η ιδέα. Τα άλλα χωριά; Ή μιλάτε για ένα δήμο, ένα νομό;
Εγώ θα μιλούσα για δύο δήμους : έναν αργοναυπλίας και έναν ερμιονίδας. Αλλά και πάλι αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε δυο δήμους των 75 και 25 χιλιάδων αντίστοιχα. Εγω θεωρώ ότι ισχυρός δήμος σημαίνει τουλάχιστον 100.000 κάτοικοι. Αρα το ιδανικό θα ήταν ένας δήμος.
Ισως η μεση λύση είναι ένας μητροπολιτικός δήμος αργοναυπλίας και δυο "περιφερειακοί" δήμοι Μυκηνών και Ερμιονίδας
Ενδιαφερουσα η ιδεα σου για δημο Αργοναυπλιας, αλλα θα αντιδρουσαν πρωτα οι Ναυπλιεις, διοτι δεν θα εβγαζαν ποτε Δημαρχο λογω της πληθυσιακης υπεροχης του Αργους.
Ειδικα τα εργολαβικα συμφεροντα του Ναυπλιου που διοικουν τη πόλη επι 25 περιπου χρονια-δηλ ο Τσουρνισμος-θα εβγαζε σπυρια σε μια τετοια ιδεα.
Επισης η συγχωνευση των υπηρεσιων θα σημαινε τη μειωση στο ημισυ των προισταμενων και των διευθυντων-διοικητων.
Φανταστειτε των υπερ παντων αγωνα της προσωπικης επιβιωσης που θα δωσουν με καθε μεσο ολοι αυτοι για τη διατηρηση του ''βιλαετιου τους'', και ας κοψει λαιμο και σβερκο το συμφερον της πατριδας.
Αυτοι και τα παιδακια τους να παιρνουν καλα, και ολα αυτα τα μοντερνα που γραφεις τα εχουν γραμμενα στα παλαιοτερα των υποδηματων τους, για να μην πω καπου αλλου.
Φιλοι σε κατι τετοια μικρα ή μεγαλα θα φανει αν ο Γιωργος θα προχωρησει ανεπηρεαστος ή θα αρχισει να σκυβει στις πρωτες αντιδρασεις.
Παντως με το λιμανι καλουτσικα τα πηγε μεχρι ωρας μπροστα στις σκανδαλωσεις απαιτησεις των golden boys της ''εργατιας''.
Απορω γιατι κανεις απο τα ΜΜΕ δεν εβγαλε στη φορα τους απιστευτους μισθους τους και το σκανδαλωδες και αντισυνταγματικο προνομιο στους διορισμους των τεκων τους, ωστε να τους παρει με τις πετρες το συνολο της κοινωνιας που βογκαει για να τα βγαλει περα, στη δινη μιας κρισης που κανεις δεν ξερει που θα καταληξει.
Ε ρε εμμονή με τον Δήμο Μυκηναίων !
Ο εφιάλτης του ...Αιγίσθου ξαναγυρνά.
@Γ.Δ.
Δεν έχω ρε καμιά εμμονή. Εγω λέω ,τοιδανικό θα ήταν ένας δήμος, άντε δυο! ακούω τελικά ότι θάναι τρεις! Δεν με ενδιαφέρει τελικά πόσοι θάναι αλλά ποιοι. Εγω επιμένω για τον Δημο Αργοναυπλίας! από εκεί και πέρα όσοι θέλουν να είναι μόνοι τους ας είναι. το θέμα είναι ποιος αποφασίζει. Αν αποφάσιζα εγώ θα έκανα δυο: Αργοναυπλία και Ερμιονίδα(μαζίμε Επίδαυρο -Λυγουριό!)
@citizen
έτσι είναι όπως τα λες. αλλά οι καλές ιδέες για τους πολίτες είναι αυτές που βγάζουν ...σπυριά κάποιοι!
@ stefan
Σήμερα η Απογευματινή δημοσιεύει
(όπως ισχυρίζεται)
τον Καποδίστρια 2 έριξα μιά ματιά και διαπίστωσα οτι πρόκειται περί αναδημοσίευσης της παλιάς πρότασης του Ι.Τ.Α. που προτείνει πέντε δήμους στην Αρργολίδα.
Ναυπλίου , Αργους , Μυκηνών , Επιδάυρου , Ερμιονίδας .
Ξέρεις κάτι πάνω σ΄αυτό;
@ανώνυμο9:08
Είναι η βάση πάνω στην οποία ξεκίνησε η συζήτηση. Εγω δεν τη θεωρώ σωστή! Δεν ξέρω που θα καταλήξουν. Εύχομαι όχι σε αυτό.
Αν κάνουμε έναν απλό υπολογισμό, 350 δήμοι στα 10 εκατομμύρια κατοίκους, σημαίνει ότι ο κάθε δήμος θα έχει κατά μέσο όρο 28,5 χιλιάδες δημότες! Αν δε υπολογίσουμε ότι οι δήμοι αθηνών και θεσσαλονίκης και κάποιοι άλλοι θα έχουν πολύ περισσότερους, τότε καταλαβαίνεις ότι ο Μ.Ο. πέφτει πολύ παρακάτω. Και επαναλαμβάνω : ισχυρός δήμος κάτω από 100.000 κατοίκους δεν μπορεί να υφίσταται, παρα μόνο σε πολύ ειδικές περιπτώσεις.
Δημοσίευση σχολίου